woensdag 26 maart 2014

Met de billen bloot...

alé, mij ziel dan toch ;)

Ik leef nog, zoals jullie nu kunnen merken! Dank dank dank voor het meeleven en duimen en alle lieve post!
Het viel echt allemaal reuze mee! Wie er nog voor staat: geen schrik en gewoon een roesje vragen. Dat heeft zelfs het fijne effect dat je nog een tijdje erna op wolken loopt en veel moet lachen, alé ik toch. Niet slecht he, voor een Wolkenclub-madam ;)

Dat meevallen komt natuurlijk door allerlei redenen:
-het is echt niet erg
-jullie hadden me zo veel liefde gestuurd
-sommige onder jullie konden me als ervaringsdeskundige echt geruststellen
-ik had tastbare talismannen bij. Zoals ik gisteren al liet zien. En ik geloof echt in de kracht van dingen met liefde gemaakt of geschreven voor mij. En net voor ik vertrok landde er nog een hartenvogel in mijn brievenbus:


-Karel was er bij en die weet hoe hij me 'moet aanpakken'. Hij maakt de dingen makkelijker waar sommige, onbedoeld, alles steeds erger maken.
-ik ben dan toch niet de overgevoelige, lastige waar ik altijd voor versleten ben!
Dat weet ik nu doordat ik net een geweldig boek uit had: Hoog sensitieve personen, hoe blijf je overeind als de wereld je overweldigt door Elaine N. Aron

Over de uitslag van het onderzoek kan ik nog niets vertellen, ik moet de biopsies afwachten...
Wat ik jullie wel al kan en wil vertellen is het volgende:
door bovenstaand boek én door het boek van Brené Brown leerde ik veel bij, vooral over mijzelf.

Ik ben niet 'overgevoelig' maar ik ben inderdaad wel hoog sensitief (HSP). Dat klinkt misschien gelijkaardig maar is het niet. Waar het eerste een negatieve bijklank heeft komt het tweede veel beter over. Meer in de buurt van een gave, iets om blij om te zijn.
En ja, soms is het lastig om HSP te zijn en soms zal het ook lastig zijn voor mijn omgeving. Maar ik bén geen last, ik ben niet tot last. Ik ben gewoon een beetje anders.
Eens je beseft/erkent dat je het bent, kan je er veel makkelijker met leven.

Gisteren bijvoorbeeld.
Ik weet nu dat dat het geen kwaad kan om een roesje te vragen en even aan de dokter te zeggen dat ik best wel bang ben. Die vond het helemaal niet lastig en zei zelfs dat hij liever mensen heeft die in een roes zijn, omdat die minder tegenwerken en zo zijn werk alleen maar makkelijker maken.
Ik was dus echt geen lastige patiënt!

Psychosomatische klachten kunnen ook een self-fulfilling prophecy zijn. Ik weet nu nog niet wat er scheelt hoor, maar ik weet wel al dat ik mij niet meer laat vertellen hoe ik ben of was of moet zijn of...
Ik zal zelf wel oordelen, met behulp van een dokter natuurlijk he.
Maar soms gebeurt het dat je als kind een etiket op gekleefd krijgt en dat dat echt een zware last blijft voor de rest van je leven. En dat is jammer. Diegene die die etiketten kleven doen dat natuurlijk niet om je te kl*ten, ze doen dat misschien zelfs met de beste bedoelingen. Maar jij blijft er dan wel onder gebukt gaan.
Therapie helpt daar bij. Een schat van een man ook. Bovenstaande boeken hielpen mij ook enorm.

En echt waar: jullie ook.
Sommige onder jullie zijn zielsverwanten geworden! Al ken ik jullie niet van gezicht of in het echt of...
Om elkaar echt te begrijpen, te steunen, te helpen hoef je elkaar niet echt te zien he. Je ziel kan je ook per woorden blootleggen. Ik heb daar soms meer aan dan een 'klapke' met iemand dichtbij.
Echt contact, op welke manier dan ook, heelt.

Ik besteed dan ook minder en minder tijd aan 'onechte mensen'. In het boek over HSP gaat het ergens over bootjes (in de hersenen) zonder dat ik hier iets van wist zeg ik al lang van mijzelf dat ik 'strepen' heb.
Sommige dingen/mensen kosten strepen en andere bezorgen mij er dan weer. Nu weet ik dus dat dit geen inbeelding is. Die strepen bestaan, al zijn het bootjes ;)

Ik probeer dus voor mijzelf een goed evenwicht te vinden.
Strepen haal ik uit: bloggen, jullie, Karel, wandelen, wolken, onze poezen, de natuur, creatief bezig zijn, lezen,...
Ahja, en uit chocolade ;)
Niet alles hoeft echte diepgang te hebben hoor: 'klapkes' over het weer enzo, met klanten bij ons in de winkel kunnen ook strepen geven. Het gaat er gewoon om dat iets echt en oprecht is, met goede bedoelingen én vol liefde.
Jaja, de Jezus in mij is nooit ver weg.

Onze 2 pluchekes in knuffel-actie :)

Soms is het griezelig, mijn ziel zo maar online smijten...
Maar dan denk ik aan 'de kracht van kwetsbaarheid' en aan hoe lief en begripvol jullie zijn.
En aan de zaadjes die ik misschien wel plant, bij mensen die ze goed kunnen gebruiken.

Soms zijn de dingen niet te veranderen.
Maar het is altijd mogelijk om
te veranderen hoe je naar ze kijkt.

-Matthieu Ricard-

Veel liefs
Els


12 opmerkingen:

  1. Fijn els het is maar weer achter de rug,nu wachten op de uitslag .,je hebt het weer mooi verwoord dat kan je goed en ja je zelf kunnen zijn op en top daar gaat het om ,lieve groet marloes

    BeantwoordenVerwijderen
  2. de kracht van de kwetsbaarheid, daar draait het allemaal om...

    lijkt op de ondraaglijke lichtheid van het bestaan :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Fijn hoor je hebt het kranig ondergaan en nu afwachten op de uitslag. Hopelijk geeft dat wat duidelijkheid. En verder ben je best op de goede weg. Het her(er) kennen van je echte zijn is zo waardevol in het leven. Dat geeft een stuk gemoedsrust en kan je beter handelen omdat het goed voelt. Rust geeft.

    groetjes Danny

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hey lieverd ik heb me wat gemist lees ik. Effe terug gezocht in oudere blogposts en kon niets vinden, maar opeens zie ik dat je 'het' hebt gelinkt hihihi...ja blond...so blonde, maar ik ben er trots op, en ik ben ook trots op jou! You rock girl!!
    Leuk is dat om je te zien worden wie je bent, door de tijd heen en ook al heb je allang geen post meer van me gehad (ik kom er soms gewoonweg niet aan toe en heb even het naaien als prioriteit gesteld) je bent toch in mijn gedachten...pas nog bij de Ikea, maar vaak genoeg ook als ik geniet van de wolken :) en dat is dus best vaak hihihi. Heel veel dikke knuffels!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wow, wat mooi geschreven Els....
    Wat dat betreft is ouder worden ook fijn, vind je niet? Je leert jezelf steeds beter kennen en trekt je minder aan van de mensen waar je niks aan hebt ;-)
    Veel liefs van Mirjam.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. fijn dat het onderzoek goed is gegaan. Nu maar even rustig afwachten. Fijn ook dat je zoveel herkenning kan vinden uit het boek. Je hebt het mooi beschreven. Ben trots op jezelf op wie je bent!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Zou je zo graag een knuffel geven...
    xXx

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Je kunt het mooi verwoorden. Op een kwetsbare, ingetogen manier en toch met veel kracht. Daar heb ik bewondering voor.
    Ik duim voor je!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat mooi omschreven! ik hoop dat de uitslag goed is!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Dat boek van Elaine Aaron heb ik ook in 1 adem uitgelezen. 100 % me! Niet altijd gemakkelijk, maar eigenlijk best een eigenschap om trots op te zijn. Toch!! Fijn dat het onderzoek je is meegevallen, heb aan je gedacht! Liefs! x

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat een mooi blogje Els ... ik vind jou een supermadam en ook ik voel die klikjes hier in blogland, vaak véél fijner dan omgang met 'onechte' mensen zoals je het uitdrukt. Ik ben in elk geval héél blij dat ik je mag en kan 'leren' kennen hier. En wat een opluchting dat het zo goed gegaan is bij de dokter. xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Mooi hoe je dat zegt van die strepen ! Ik denk dat ik het snap, want eigenlijk heb ik er best een tijd over gedaan om ze te ontdekken : de dingen die je echt kracht geven om overeind te blijven in moeilijke tijden. Dan zijn er inderdaad de kleine dingen en de echte mensen (en beestjes) ... En die moeten we koesteren.
    Liefs, en ik duim voor je !

    BeantwoordenVerwijderen

Het is altijd fijn om van jullie te horen! Bedankt voor je reactie!!!