donderdag 16 oktober 2014

Het vonnis

Jawel, het is er, het vonnis...

Dus deze week geen op-wijking maar wel weer een afwijking van.
Hou u vast, het ratelen gaat beginnen ;)

Het vonnis dus, we hebben het. Sinds dinsdagavond...
Ik was er niet blij mee, zacht uitgedrukt. Tranen, boos, in de war,...
Details ga ik niet geven omdat het niet enkel ons aan belangt: er zijn meerdere (toen minderjarige) daders en dus ook hun ouders en ook meerdere daden dus ook meerder slachtoffers en...

Voor mij was niet enkel de overval traumatiserend maar ook de rechtszaak en al wat er bij kwam kijken. Meerdere keuringen door een gerechtsdeskundige, testen allerhande bij een psycholoog, analyses van mijn ganse leven, ... Dat was vernederend en beledigend en op het einde had ik 0,0 privacy meer over... Vandaar mijn terughoudendheid qua details, ik wil niemand zijn privacy schenden.

Hoewel een vonnis om meer draait dan om centen zijn de centen natuurlijk heel belangrijk. Zelfs belangrijker dan ik had verwacht...
We krijgen dus minder centen dan verwacht, dat is het slechte nieuws. Het goede nieuws is dat we wel uit de kosten zullen zijn (moeten we nog eens goed berekenen maar zal wel kloppen). Heel goed nieuws dus.

Waarom dan niet blij? Ben ik dan toch zo op geld belust?
Dat voelde raar en verkeerd en ik begreep het niet. Zo ben ik toch niet!? En wat ik ondertussen geleerd heb: als ik het niet begrijp, dan 'kan' ik er niets mee. En dan voel ik me slecht (beleefd gezegd). Ik moet het in theorie snappen, dan volgt de praktijk wel (soms duurt dat dan nog kei lang maar ik ben dan wel al op weg).

Ondertussen fietste ik, babbelde veel met Karel, dacht veel na, maakte pudding...


en granola


troost-eten, alleen die geuren in huis al: mmm!
Ik werkte ook gewoon, deed wat ik moest doen. Ondertussen 'rijpte' er iets.
De theorie.
Geen hoge verwachtingen hebben hoor, hier komt ie:

Ik ben niet beledigd om de centen op zich maar de hoeveelheid centen zijn een symbool voor hoe ernstig ons leed door de officiële instanties wordt genomen!
Dat is em ;)

Een schadevergoeding bestaat uit allerlei aparte onderdelen: centen voor het materiële, voor lichamelijke schade, werkonbekwaamheid,... Je kent dat wel.
In het vonnis staat wat elk puntje 'waard' is. Dus dan zie je dingen staan die voor jou echt heel erg waren en waar je dan geen centen voor krijgt...En dat doet pijn. Al jaren worden de feiten en de impact van de overval door de tegenpartij geminimaliseerd en nu deed de rechter dat ook...
Dat is pijnlijk.

Maar nu ken ik mijn theorie en kan ik aan de slag ;)
Eer alle papieren en overdrachten rond zijn zullen we wel al dik in november zijn ofzo. Maar dit jaar, 4 jaar na de feiten, kunnen we uitkijken naar een leven zonder proces: woehoe!
In januari niet meer bidden dat het dit jaar toch maar eens gedaan mag zijn, Yes!!!
En wat mijnheer de rechter of wie dan ook van ons mag denken doet er niet meer toe! Geen oordelen meer over ons!

En was het ferm kut? Ja dat was het. Heb ik spijt, wil ik de tijd terugdraaien? Nee!
Want ik (wij) heb zooo veel geleerd! Zonder overval, zonder proces stond ik niet waar ik nu sta.
We zijn er veel rijker uitgekomen. Rijker op een veel belangrijkere manier dan centen.
We hebben zo veel gewonnen, nadat we eerst zo veel verloren.
Ik denk dat dat soms nodig is, verliezen eer je kan beginnen winnen.

Verliezen hoef niet altijd zo drastisch denk ik, misschien werkt het ook met gewoon het oude loslaten.
Maar voor mij heeft het goed gewerkt: alles verliezen, de bodem raken en dan weer omhoog naar het licht (het regende net en nu schijnt de zon!).
De Els 2.0 staat er nog niet helemaal maar ze groeit. En ja, misschien is het nu wel al een 3.0.
Maar ik (wij) groei en in de richting die ik wil, die goed voelt.
Ik leerde veel, hoe het wel moet en vooral niet.

Ik lag weer even op de grond afgelopen dagen. Maar veel neergegooid worden betekent ook al veel weer opgekrabbeld zijn. Dat leer je ook. Dat dat wel weer zal lukken. Dat je jezelf tijd moet geven en vooral niet veroordelen. Dat doen andere al genoeg ;)

In de loop der jaren werden wij meermaals opnieuw geslachtofferiseerd  maar ook dat is nu voorbij.
We blijven voor eeuwig en altijd het slachtoffer van de feiten, maar we 'zijn' geen slachtoffer meer.
Het litteken blijft, maar op puin kunnen mooie bloemen groeien he!
Wij zijn er klaar voor!


Om samen verder te gaan op ons pad.
Het verdriet is nog niet voorbij, het trauma niet verwerkt, maar dat geeft niet. Brengt tijd, brengt raad.
Alles komt goed!
Soms duurt het gewoon heeel lang...

Dikke dank jullie wel, voor jullie lieve woorden en het geduim en de kaarsjes en...
Dank jullie wel dat jullie deel willen uitmaken van ons pad. In goede en kwade dagen ;)

De zon begint almaar harder te schijnen, dat met een goed teken zijn ;)
Merci voor het 'luisteren'!

Bij tragedies zijn er twee manieren om te reageren:
De hoop verliezen en jezelf langzaam verwoesten,
of de uitdaging aangaan om je innerlijke kracht te vinden.
-Dalai Lama-

Fijne donderdag!
Liefs Els



19 opmerkingen:

  1. Lieve Els,
    Wat fijn voor je dat het nu eindelijk daar is, ook al valt zo iets (denk ik) altijd wel tegen. De impact van het onrecht is oneindig veel hoger dat alleen het geldelijke verlies: angst, woede, verdriet, je hele wereld én leven op zijn kop. En dat wordt niet meegenomen meestal. Maar het vonnis betekent denk ik ook een afsluiting. Nu ben je al enorm op de goede weg, Els 2.0 is vol in bedrijf! En zoals de Nederlandse voetbalprofessor Johan Cruijff altijd zegt: ieder nadeel heeft zijn voordeel. In dit geval moest je jezelf op nieuw "uitvinden" en er een betere versie van maken. Van jezelf, maar ook van jullie samen! Geniet van de mooie dingen samen die op jou en jullie pad mogen komen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve els ,behoorlijk pittig maar diepe bewondering dikke knuffel oma marloes

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wauw Els, wat gaan jullie er toch knap mee om.... Zo geweldig dat je er toch steeds positieve dingen tussenuit peutert!! 2015 gaat een fantastisch jaar worden :-)!!!
    Veel liefs van Mirjam.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Moet je kijken hoe snel je jezelf al weer 'opgeraapt' hebt na het vonnis! Klaar voor de toekomst! Chapeau!
    Lieve groetjes,
    Sandra

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik heb enorm veel bewondering voor u. Amai meisje, gij staat stérk in uw schoentjes zunne ! En als dat iets is wat door het hele proces komt (en ik denk van wel), awel, chapeau !! Want dat neemt niemand u meer af, en daar gaat ge alleen maar voordelen van hebben in de rest van uw leven !
    En ookal ken ik de details niet wat er juist toen ooit gebeurd is met die overval, één zaak weet ik wel : wat ook de geldelijke compensatie zou geweest zijn, die is NOOIT genoeg om het gevoel te krijgen dat ge "vergoed" wordt voor het leed wat u is aangedaan. Nooit. Want daar kan gewoon niemand een prijs op plakken.
    En die rechter "minimaliseert" uw leed niet hoor, die kan gewoon niet inschatten hoe diep alles zit...
    Enne, ook niet van uzelf denken dat ge "achter het geld aan" zit. Nee. Is nie. Da is in ons rechtssysteem nu éénmaal de enige vorm van compensatie die een mens heeft (we mogen de overvallers niet eens goed ineen boksen om ons frustratie kwijt te geraken, misschien spijtig ?).
    Afsluiten, het hoofdstuk ! Gelukkig verder leven ! Ge zijt er een slimmer mens uitgekomen, en ge hebt het leven herontdekt ! Vele belangrijker !

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoedje af voor jouw kracht! Fijn dat je leerde rechtkrabbelen... telkens weer ... alleen er had een makkelijkere manier mogen zijn om dat te leren.
    Nu fijn genieten van alle leuke dingen samen... maar dat gaat jou lukken... dat heb ik hier al gemerkt!
    Alvast een zalig, zonnig weekend!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Oh lieverd ik heb weer eens wat blogpost gemist, maar chapeau lieverd dat je de grotere lessen des levens hebt begrepen. Chapeau dat je/jullie iedere keer weer op staat/staan. Chapeau dat je je zo rijk voelt van binnen. Chapeau dat je dit durft te delen. Chapeau dat je steeds meer en meer jezelf durft te zijn. Chapeau you rock! Dikke knuffels!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Heel knap hoe je het opschrijft en je hebt gelijk alles komt goed (ook al lijkt dat niet altijd zo). Rustig aan en geniet van de dingen die fijn zijn en de rest 1 stap tegelijk nemen :)!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik vind het niet vreemd dat je teleurgesteld was. Maar hoe stoer zijn jullie dat je het zo snel zo goed kunt verwerken.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Het hele proces is ook een proces.

    Vaak zal het kracht gegeven hebben omdat 'je er mee aan de slag kon'.
    Vaak zal het gekrabd hebben aan de wonden.

    Nu is het dan eindelijk klaar.
    De uitspraak heb je in korte tijd geanalyseerd en naar een draagbare gedachte getransformeerd.

    Jullie zijn levenskunstenaars en verdienen elkaar en het allerbeste.
    Dikke knuffel van Katrien.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wauw. Wat heb je dat goed verwoord!! Het gaat idd niet om de centen maar toch, ik begrijp je gevoel maar al te goed. Rechters zijn nu eenmaal geen gevoelsmensen. En regeltjes, daar heb ik helemaal niks mee!!
    Maar lieve Els, jij komt er, jullie komen er. Ik weet het. Ik voel het. Ik leef mee, ik voel mee. Ik ben zelf ook van 0.0 opgeklommen. Hetzij op een heel andere manier, een ander trauma maar ik weet dat het mogelijk is. Ga vooral door zo kanjers!! xx

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Het enige wat telt is dat jij en Karel sterk hier uit komen.
    En als er één zaak duidelijk blijkt doorheen al je posts, dan is het zeker dat!

    Vanaf nu begin je definitief aan je nieuwe leven als krachtige, zelfbewuste vrouw.
    Enjoy!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Respect Els, hoe jullie hierdoor gesparteld zijn...om uiteindelijk STERK eruit te komen! Het ga jullie goed!!!



    BeantwoordenVerwijderen
  14. Wat jammer dat het zo tegenviel, maar zo positief dat je jezelf toch een rijk mens noemt. En dat neemt geen enkele instantie van je af, lekker puh!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Respect voor je hoe je alles zo goed verwoord, en jeetje wat een ellende! Ik volg je blijkbaar nog geen eeuwigheid, dus ik snap nu pas hoe alles zo in die vier jaar gekomen is.
    Sterk zijn jullie! Ik hoop dat het leven vanaf nu "overzichtelijker" wordt en gun jullie alleen maar positiviteit!
    Een hele dikke knuffel! X

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Knuffel en lieve zoen!!!
    Liefs, Veerle

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Op puin groeien soms de mooiste bloemen ... mooier had je het niet kunnen verwoorden Els. Ook hier is veel puin geweest, op een heel andere manier en ook ik heb leren genieten van die mooie bloemen die we anders misschien nooit hadden gezien. Jullie komen er sterker uit en kunnen nu enkel nog bergop, jullie doen dat super! Knuffel! xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Gerechtigheid is soms ver te zoek in deze wereld, maar manmanman, wat ben jij een kei! Diep respect voor hoe je hierin staat, je vallen en opstaan, prachtig verwoord, ik zit hier een paar tranen we te pinken, snif. Jij bedankt, voor het delen van je inzichten!! Heel leerzaam! Geniet van je 3.0 versie, doen wij dat ook!

    BeantwoordenVerwijderen

Het is altijd fijn om van jullie te horen! Bedankt voor je reactie!!!