donderdag 29 oktober 2015

Magie

Magie die ik zie...

...als ik voor 8 uur op mijn fiets stap voor een rondje van een halfuurtje. Mijn dagelijks genot. (Behalve als het echt te donker/nat/koud wordt of als ik al om 6 uur begin te werken.)
Noem het een opwijking, ik heb het nodig.

Met het veranderen van het uur is het vroeger donker, lastig als ik pas om 19 uur stop met werken maaar op mijn tochtjes zie ik terug de zon opkomen en dat blijft magisch!


De zon die goudgeel stralend opkomt boven de Schelde en een gouden glinsterende baan over het water tovert...Die glansrijke gloed vol glitterende rimpelingen  die vervult mij volledig. De zon komt op boven het water, raakt mij via mijn ogen, gaat doorheen mijn ontwakende lichaam tot in de diepste donkere krochten van mijn ziel.
En ik geniet.
Tot tranen toe geroerd.


De herfst kan zo mooi zijn, hartverwarmend door haar schoonheid. Misschien doordat het een periode is van bezinning en verstilling? Het is donkerder buiten en diep in mij...
En door die donkerte geniet ik des te meer van de lichtheid die de gouden gloed van de zon en maan schenkt. Van het licht dat door de bladeren van vurige bomen valt.
Misschien is er nu meer ruimte om te ontvangen?


De wereld zit mooi in elkaar. Ik vertrouw op de kracht van Moeder Natuur.
Laat me voelen wat leven is, laat me voelen wat liefde is.
Vul me tot het randje.

De zon is dikwijls voor mij verduisterd, maar ze is altijd weer voor me doorgebroken. Hoe vaker ze onderging des te lichter en laaiender ging ze weer op.
-Jacob Boehme- 


Maak er nog een fijne opwijkende donderdag van lieverds, geniet!
En tank energie,
liefs Els

dinsdag 27 oktober 2015

Appeltaart

Post en taart

Dankbare DinsDag en vandaag zeg ik dank u Nele!


En Karel zegt ook dank u! Want dankzij haar geweldige recepten (in mijn brievenbus) stond er vrijdag dit op tafel. Lekker, zelfs met schillen :)

Dikke merci, ik ga zeker nog andere recepten proberen, geen pakjes meer voor mij...

Liefde kun je niet verspillen.
-Marcel Achard-

Geniet van de zon en maak er iets moois van vandaag!
Liefs Els

zondag 25 oktober 2015

Op zoek in het Mechels Broek

Een oek-ige zondag...

Vandaag kan u op zoek in het Mechels Broek ! Op zoek naar een echte #DingenDieFijnZijn Geluksvis én Geluksplant!

U kan op zoek, ik viel bijna in de modder op mijn broek en straks eten we pannenkoek!
Oek oek oek, deze zondag is dolle koek ;)*

En wat was het er mooi én lekker modderig! En is er iets leuker dan met botjes los door de plassen banjeren!?

Geluksplant!

Voor de plassen....

Vanuit de vogelkijkhut.

Deze ook.

Sinds kort hebben we naast een vogel-verzamel-boek er ook één voor paddenstoelen, kent iemand deze bij naam?

Yes, hier zijn ze!

Rarara, wie ging er door en wie er naast :) ?

Geluksvis!

En deze? Ons boek bevat geen foto's, enkel onduidelijke tekeningen. Nogal moeilijk te herkennen dus...

Ik startte mijn eigen lapjesboom. Niet als ziekte-bestrijding maar wel als geluks-verspreiding!
Iemand zin om de Geluksboom gelukkiger te maken? Begin dan de wandeling in het Mechels Broek aan het huisje van Natuurpunt, volg de weg, ga het bos in, ga op het einde naar links en vlak voor je de dijk op moet gaan (aan het einde van het modderpad) zie je de boom op je linkerkant!
Spread the word :)
Want iedereen kan wel een extra portie geluk gebruiken!

Na die heerlijke wandeling gingen we samen nog een glaasje drinken, om te vieren dat vrijdag (de 23ste) ons na-leven 5 jaar bezig is! We zijn 5 jaar na de overval. En ondertussen gebeurde er zo veel.
Een half jaar geleden bijvoorbeeld zat ik zonder werk en zag ik het weer even niet zitten. Ondertussen heb ik een vast contract bij een bakker waar ik heel graag werk dus ook dat was een reden om te vieren.

Zo zie je maar. Het leven heb je niet in de hand, noch onder controle. En de toekomst voorspellen kan niemand. Go with the flow ofzoiets zeker...?
Ik heb diep gezeten en ben omhoog geklommen en weer diep en weer omhoog én...

*Het enige dat vast staat is dit: oek oek oek, ik mis een hoek ;)
Met andere woorden: leve de opwijkingen!

Het leven is mooi, meestal. En als het niet mooi is dan maken we het wel mooi, op onze manier...

Wat van een ander is, kan je weerkaatsen,
Wat van jezelf is, straal je uit.
-Oosterse wijsheid-

Fijne zondag nog lieverds!
Els

donderdag 22 oktober 2015

Beren op de weg

Ik hou van dieren maar...

beren op mijn pad zijn mijn vrienden niet. Ik zie ze geregeld, in grote getale... noem het een opwijking :)
Deze week was het weer van dat, een winterslaap daar doen die van mij niet aan mee.
Ik flipte over vanalles en nog wat, voornamelijk dingen die ik/we nog moeten/willen doen en het te kort aan tijd om dat alles ingepland te krijgen...herkenbaar?



Ondertussen ken ik mijzelf al zo goed dat ik meestal wel weet waar ze vandaan komen, hoe ze ontstaan. Mijn beren komen aangesneld als ik mij niet senang voel. Niet goed in mijn vel zitten komt meestal door een overprikkeling (gebeurt nogal snel als je een PTSS hebt...) en die overprikkeling kan goed of slecht zijn geweest.
Jammer genoeg is overgevoeligheid niet uit te schakelen en maakt ze geen onderscheid tussen dingen die fijn zijn en dingen die dat niet zijn. Samen zijn met Karel is het fijnste dat er is maar jammer genoeg kan het mij ook ferm veel 'strepen' kosten. Niet Karel an sich hoor.
Vorige week waren we een paar dagen samen vrij, we planden allerlei fijne dingen die al lang op ons lijstje stonden en amuseerden ons enorm.
Maar...
Die paar dagen vrij, midden in de week, betekenen dus ook: afwijken van de vaste structuur, veel prikkels en geen dag-zonder-een-kat-te-zien-als-compensatie-voor-mijn-werk (oftewel donderdag ;) ).

In Els-taal: om problemen vragen...
Dat is wat te veel 'strepen' verliezen met mij doet: ik ga beren zien, mij zo maar heel down voelen, angstig worden om kleine en grote dingen, mij ziekjes voelen, mijn controledwang gaat in overdrive... Niets waar ik aan ga sterven maar wel allemaal dingen die het leven lastiger en minder fijn maken. Dus daarom proberen wij zo veel mogelijk structuur in te bouwen, alles netjes op een kalender te noteren, veel tijd in de natuur door te brengen en maar part-time te werken (ik).
Niet altijd makkelijk, niet altijd fijn. Maar het maakt wel alles leefbaarder en aangenamer.



En oh, ik laat me vaak vangen hoor. Ik had zelfs nog meer op de kalender gezet vorige week. In overleg met Karel schrapten we gelukkig al een paar dingen. Soms vind ik het jammer, dat niet alles meer kan en lukt. Dat er na afwijken van de structuur soms een prijs moet worden betaald.
Maar meestal ben ik blij, dat wij inzien wat mij/ons helpt. En niet zo maar verder hollen, vol verbazing over alle kwalen die steeds vaker en harder opduiken (zo kennen we een paar mensen). Want niet alleen ik heb behoefte aan wat meer stilte en rust en natuur. Ik denk dat veel mensen er baat bij zouden hebben maar dat ze het niet eens beseffen...

En die beren? Die zijn weg. Dankzij geweldige teamwork tussen Karel, Brené en ikzelf.
Karel had het idee dat je beren enkel van het pad krijgt door ze honing aan te bieden.
Brené zegt dat schaamte enkel verdwijnt door er over te praten.
Dus...
vertelde ik Karel al mijn beren, stuk voor stuk en in detail (gênant en kinderachtig vond ik)
daarna gingen we met de kalender aan tafel zitten en schreven elke beer op een plaatsje.

Al die geplande dingen gaan niet (op de genoteerde dag) gebeuren. Ondertussen zijn we 3 dagen verder en zijn er al dingen geschrapt en verplaatst, dat dat ging gebeuren wisten we al toen we ze noteerden. Maar toch hielp het de beren van mijn pad.
Ik zag weer licht tussen de bomen en voelde mijn ademhaling terug in mijn buik zakken, ik kon weer ademen, oef.
Ik functioneer beter als ik controle heb (of denk te hebben) en dingen zwart op wit zie staan, ik moet daar niet in overdrijven, dat weet ik -een werkpuntje-. Maar als ik die beren weer zie verschijnen weet ik nu wel wat er helpt.
Ze gewoon recht in hun gezicht kijken, ze benoemen, ze delen en hen een plaatsje geven.
Zwart op wit. Even geen twijfel meer. Veranderen kan altijd nog, daar hebben ze de typex voor uitgevonden ;)
Verdrukken, negeren, minimaliseren helpt niet.
Er met de voeten vooruit inspringen, in die vuile modder. En vol vieze vegen lachend weer boven komen :)



Nog mensen met beren? Trucs tegen beren? Ptss tips?
Mijn panel van wijzen, ik hoor jullie graag!

Acties weerspiegelen prioriteiten.
-Mahatma Gandhi-

Nog een fijne, opwijkende donderdag,
liefs Els

dinsdag 20 oktober 2015

Schatten rapen

Dank u Moeder Natuur

 Een dikke dank u wel voor al het moois dat u mij laat vinden!


Een paar keer bos en 1 keer Priepraat! Dikke merci lieverd, wat een talent heb jij!
Ik word er vrolijk van.


En 2 keer strand. Anders maar ook al zo mooi.
Oh, ik ben en blijf een overenthousiast kind dat het rapen niet kan laten. Ons huis geraakt ooit nog eens vol vrees ik :)
Het moest zo mooi maar niet zijn.

Dank dank dank voor alle grote en kleine schoonheid om ons heen.
Al valt die soms moeilijk te zien... Want het is best een donkere periode, met veel beren op de weg en soms gure wind en regen. Als ik dan even sakker op de kortere dagen moet ik mijn schatten er maar bijhalen om te beseffen dat het donker en het licht samen horen. Geen noten zonder herfst, zoiets :)

De herfst draagt meer goud in de hand dan al de andere seizoenen.
-Jim Bishop-

Nog een warme Dankbare DinsDag gewenst,
liefs Els

zondag 18 oktober 2015

B-B-B

Zalige zondag

Geluk hoeft niet veel te kosten.
Een droomdag (vandaag) bestaat voor mij bijvoorbeeld uit:
*Bos
*Bib
*Bos

Tussendoor warme chocomelk, boterhammen en hoogstamboomgaardappelsap.

In bos 1 hebben ze nu een platform om eekhoorns te spotten, geen enkele gezien maar wel ander moois:


Vroege kerstballen ;)

Kabelbaan voor de eekhoorns.

Is dit een eekhoorn huis?


Bos 2 was ook mooi:


In beide bossen hangt een Geluksvis, zoeken maar...

Onze favoriete boom!



Enne, ik kreeg nog een leuk mailtje van een Geluksplant-vinder, kijk maar eens hier!

Oh mooie dagen, ik hou zo van die mooie daaaagen...

Kijken doe je met je ogen;
zien doe je met je ziel.
-Jeroen Krabbé-

Nog een zalige zondag gewenst lieverds!
Els


donderdag 15 oktober 2015

Liefde liefde

Alles is mooier met jou aan mijn zij

 


Vandaag is Karel thuis (en ik ook): olé! Samen met hem vind ik alles mooier en fijner. Of minder eng en triest...Ik ben gewoon het liefst van al bij hem. Soms lijkt me dat een op-wijking. Van de ouderwetse soort :) Ik ben een muts he, maar dat wisten jullie al...

Af en toe voel ik me een klein beetje schuldig ten opzichte van lieve mensen die geen Karel aan hun zij hebben en dat wel verdienen. Of vraag ik me af waaraan ik dit verdien. Ben ik bang dat er een prijs voor betaald zal moeten worden... (2 overvallen en een aanrijding door een vrachtwagen?)

Ach, ik ben beter in geven dan in krijgen. Misschien is Karel wel mijn grootste les in leren ontvangen?


We hebben net onze schoorsteen geveegd, moge het vuur hoog oplaaien ;)

Lobi Da Basi
-Typhoon-

Nog een fijne, opwijkende donderdag!
Liefs Els

dinsdag 13 oktober 2015

Kleur

Dankbaar ondanks de koude...

Vandaag ben ik dankbaar voor alle mooie kleuren die de herfst ons brengt!
Hoewel het van mij terug iets warmer en zonniger mag worden :)

In ons tuintje.

In het bos.

En op een bankje...Geluksplant!


Vandaag is de dag die ik morgen zal missen.
-Daniel D. Postma-

Nog een fijne Dankbare Dinsdag!
Liefs Els

zondag 11 oktober 2015

Geluksplant

Into the woods again...


Seffens gaan Karel en ik nog wat geluk verspreiden! Dus deze namiddag kan de zoektocht naar een kanjer van een Geluksplant beginnen...
Graslelie-moois: #DingenDieFijnZijn :)
Leve Regrowth!

Ongeluk zit in een klein hoekje
en geluk dus in de rest van de wereld.
-Loesje-

Maak er een fijne herfstzon-zondag van!

Liefs Els

Ps: Zalige soundtrack voor een zonnige herfst ochtend.

donderdag 8 oktober 2015

Een halte te vroeg...

Betogen, bussen en bang zijn

Zoals jullie weten was (is) één van de moeilijke dingen van mijn (niet meer zo) nieuwe werk het nemen van de tram naar 'de grote stad'. Met mijn PTSS was dat geen evidentie, terug de tram leren nemen. Zonder bloed maar met veel zweten en tranen is het me gelukt, 'van de moeten' ;)
Nu neem ik als een echte 3 maal per week de tram, en sinds kort durf ik me dan ook al eens een beetje ontspannen door in een boek te lezen. Mijlpalen noem ik dat.
(Mijlpalen die ik gehaald heb maar die me nog steeds niet makkelijk afgaan, jammer genoeg.)

Gisteren moest ik om 6 uur beginnen en dan brengt Karel me. Om 11 uur had ik al gedaan en wat bleek: door een betoging in Brussel reden er amper nog trams en bussen! Een ramp...

Karel (de schat) had vanop zijn werk allerlei dingen opgezocht en zo ben ik uiteindelijk (uren later) thuis geraakt. Het hield wel in dat ik een andere tram moest nemen, naar een plaats waar ook bussen stopten, daar moest ik een bus nemen die (met een ferme omweg) uiteindelijk mijn dorp bereikte...
Ondertussen moest ik dus op een andere tram stappen, naar ergens waar ik het niet ken, daar moest ik een bus nemen (helemaal eng want nooit 'geoefend') en dan maar hopen dat ik in de buurt van mijn huis zou raken. Overal was het giga druk en iedereen was in paniek of het scheelde niet veel.
(Huilerige oma's die niet aan de schoolpoort geraakten, druk telefonerende dames die niet op hun werk raakten, met papa's bellende mama's die niet bij hun kindjes raakten,...)

Toen ik dan eindelijk mijn dorp zag opduiken was ik al zo over mijn toeren dat ik (nog lang niet aan mijn halte) van de bus ben gestapt. Het was dat of een paniekaanval vrees ik. Door de miezerige regen ben ik dan naar huis gesukkeld...

Waarom vertel ik dit verhaal? Om verschillende redenen, ik ga ze duidelijk proberen uitleggen maar het gaat een beetje een ratjetoe worden... Laten we dat gewoon een opwijking noemen :)

Bloemeke voor de chauffeurs die we nog reden!

Ik wil altijd eerlijk zijn, dus vertel ik ook gênante verhalen over mijzelf... Want het heet hier wel "DingenDieFijnZijn" maar dat is het leven natuurlijk niet altijd. En uit jullie begripvolle reacties weet ik dat er nog meer mensen zijn met angsten en die lezers wil ik op deze manier laten weten dat ze niet alleen zijn. En hen vertellen dat het op en af gaat. En dat het niet is omdat ding a (tram) beter lukt dat je dan plots ook ding b (bus) kan, bijvoorbeeld...

-Het feit dat ik gisteren als een gênant verhaal zie en Karel het als een succesverhaal ziet (want ik deed het) zegt ook weer veel over mij...-

En ik wil niemand aanvallen of beledigen én ik ben voor het opkomen voor je rechten of een mening uiten maar moet dat dan op de manier zoals gisteren!? Kan het niet anders, positiever?
Ik weet dat er vannacht mensen slecht hebben geslapen door de betoging (ik bijvoorbeeld) maar of dit de mensen zijn voor wie de boodschap was bedoeld?

Nu vragen jullie je misschien af hoe het dan wel moet? Awel: zoals Ringland bijvoorbeeld. Die zijn, hoera hoera, zo goed bezig! Als inwoner van een gemeente in de buurt van Antwerpen volg ik (wij) hen op de voet en ben ik beretrots. Op wat ze bereiken én hoe ze het bereiken: met wave-acties boven de autosnelwegen, affiches en fietsplaatjes (Ik wil op Ringland fietsen), festivals, handtekeningenacties,... Allemaal #DingenDieFijnZijn :)
Ik ben geen 'groepsmens' maar fiets trots rond met een fiets vol bloemen én een Ringlandplaatje. Samen met Karel kocht ik een virtueel stukje Ringland, we gingen enthousiast waven en we deden bijna al hun festivals.

Zij pakken het op een positieve manier aan en maken (ik zou bijna zeggen al spelenderwijs maar dat is het niet, je begrijpt me wel) een ommekeer in een grote groep mensen hun denken mogelijk.

In plaats van tegen iets ben ik liever voor iets.
Noem het een opwijking, noem het naïef, maar ik denk dat dit het soort mensen is dat de wereld gaat veranderen. Enthousiaste, positieve, buiten de lijntjes denkende mensen.

En ik kan me alleen maar gelukkig prijzen dat er op allerlei vlakken steeds meer van die mensen opstaan! Moedig hen aan, wees zelf zo iemand, steun hen,...
De wereld is mooi maar kan nog veel mooier worden!

Bekijk in deze context ook eens het werk van Daan Roosegaarde. Geweldige mens!

Net zoals Karel, ook al zo een geweldige mens. Dit lag er bij thuiskomst gisteren op mij te wachten:



Ik heb nog veel te leren, maar de wereld ook, laten we dat vooral niet vergeten. En laten we enthousiast naar de toekomst blijven kijken. Het kan mooier, het wordt mooier!

Als je geluk hebt, dan kan de fantasie van de één de werkelijkheid van een miljoen anderen veranderen.
-Maya Angelou-

Nog een fijne, opwijkende donderdag!
Liefs Els

dinsdag 6 oktober 2015

Merci

Dankbare DinsDag

Vandaag ben ik Nele en de postbode dankbaar:



voor de herfstige appeltjes-post in mijn brievenbus! Merci voor de geweldige (duidelijke) appel-recepten Nele! Deze week ligt er nog wat Karel-verjaar-snoep te wachten maar daarna ga ik zeker een appeltaartdag inlassen. Ik kijk er al naar uit...

Iedereen heeft goed en kwaad in zich.
Het gaat erom naar welke kant we handelen.
-uit Harry Potter-

Maak er nog een warme Dankbare DinsDag van,
liefs Els

zondag 4 oktober 2015

Feest in het kwadraat

Zee-ige zondag

Kwadraat-dag: én het is WereldDierendag én we vierden Karel zijn verjaardag (omdat ik gisteren moest werken).

Eerst een zalig ontbijtje voor onze 2 pluchen baby's, daarna royaal uit ontbijten voor ons.
Later haaientanden rapen in Cadzand (en er weer geen gevonden, iemand tips?).
Toen pannenkoeken met ijs én chocoladesaus in Heist en schelpjes rapen op het strand.
Fijn fijn fijn én vol vol vol :)

Cadzand.


Geluksvis te Heist.

Betrapt :)




Oh wat een mooie dag! En misschien, wie weet, laat ik seffens Karel wel winnen met scrabble. Grapje hoor, ik maak hem gewoon in :)


Liefde is als vloeistof; ze vult vanzelf de lege ruimten.
Het is de mens die dit natuurlijke proces verstoort
door barrières op te werpen.
-Brian L Weiss-

Blaas de barrières op, heb lief!
Nog een liefdevolle zondagavond.
Liefs Els

donderdag 1 oktober 2015

Herfst

Indian Summer

Oh wat hou ik van een herfst als deze: warm, zonnig, kleur alom...
Misschien is de herfst wel mijn favoriete seizoen. Want in geen enkel ander seizoen kan je zo veel gratis schatten verzamelen als in de herfst! Ik ben en blijf een klein meisje, diep of iets minder diep vanbinnen. Laten we het een opwijking noemen :)



De uil denkt er het zijne van en zwijgt wijselijk. Hoewel, omringd door allerlei bossigs voelt hij zich  best wel thuis...


Bladeren rapen, bladeren drogen, bladeren op kleven. Soms lijkt het hier een kleuterklas met maar één leerling, tevens juf :)



Pompoensoep maken. Ook één van mijn favorietjes! Karel doet de chop-chop en ik de soep-soep :)
Dan zijn er nog de spruitjes, champignons, stoofprei, witloof, kastanjes,... Veel lekkers! En dan heb ik het nog niet over warme chocomelk, een brandend haardvuur en lezen onder een dekentje,...
Zalig!
Laat het weer maar lekker blijven zoals vandaag (maar dan wel zonder de vermoeiende verkoudheid).

Als je inhoudt voor een hindernis,
struikel je er juist over.
-Sally Pearson-

Geniet nog van deze op-wijkende donderdag lieverds,
Els