donderdag 17 december 2015

Met een klein hartje...

Schrijfles

Nadat ik in juni al eens een schrijfcursus volgde bleef de zin om opnieuw een reeks lessen te volgen. Liefst bij mijn vorige, geweldige, juf maar aangezien dat niet te combineren valt met mijn werk koos ik een andere cursus.
Ook een beginnerscursus, 3 avonden. Je kent mij, ik vertrok met een klein hartje.
Maar mijn goesting was groter dan mijn angst.

En daar had ik soms spijt van...
We begonnen met 13 leerlingen en eindigden met 6.
In les 1 moesten we een opzet voor een kortverhaal verzinnen, na de pauze gingen we dat dan bespreken. Ik stierf dus bijna op het toilet tijdens die pauze ;) Ik, een verhaal!? Ik schrijf enkel over mijzelf en dan nog in korte stukken...
Na enkele keren diep in- en uitademen kreeg ik een idee: een verhaal over onze vakanties naar Engeland. Een paar jaren combineren en onze namen veranderen, zoiets :)
In les 2 bespraken we wat we al hadden en in les 3 ons ganse verhaal. Je hoort het al, veel les krijgen was er niet bij. Jammer.
Het heeft me veel moeite, tijd en slapeloze nachten bezorgd maar tegen les 3 was mijn verhaal af. Ik was de enige die een verhaal af had.

En nu komt het. De kritiek was niet mals: te belerend, te zweverig, te opstel-achtig én met een dt fout... Geen compliment omdat ik toch een volledig verhaal had geschreven...

Ik kwam thuis en had het gevoel NOOIT meer te willen schrijven. Ik twijfelde zo erg aan mijzelf, ik schaamde me en dacht zelfs dat de mensen uit mijn vorige les al hun positieve kritiek voor mij hadden verzonnen.



Ondertussen besef ik dat het is wat het is. Ik ben wie ik ben, zie hierboven :) Dat is Els. Ik ben ne mooser, een hippie, een goedgelovige, een wereldverbeteraar, een wolkenstaarster, een Geluksvissenhangster...
Ik bén een opwijking ;)
Daar hoort bij dat ik vanuit mijn hart en ziel schrijf, met fouten (ook dt), vol lessen en wijze woorden (van anderen) én naïef spiritueel...

Het is dus eigenlijk kei goed, al die afbouwende kritiek. Het bewijst dat ik ten allen tijde mijzelf ben :) En daar draait het toch om.
Enne, een juf die je geen zin geeft om verder te schrijven moet misschien nog wat aan haar juf-zijn werken...En iemand een compliment geven kan ook geen kwaad. Nem!

Ondertussen heb ik weer allerlei grenzen verlegd en mijzelf beter leren kennen. Geen reden meer om spijt te hebben besef ik nu. Olé!

Het is opwijkende donderdag, dus laat al jullie opwijkingen maar vrij en vier wie je bent!

Stoer zijn, is jezelf blijven; niet doen
wat anderen willen dat je doet.
-Vanessa Hudgens-

Maak er nog een fijne opwijkende donderdag van lieverds,
Els

Ps: Dikke merci aan alle lieverds die al kaartjes hebben besteld, hartverwarmend!

16 opmerkingen:

  1. amai, maar dat zou ik toch ook niet aangenaam vinden. Een vriend van me zei ooit dat hij het leerrijk vond om door een leraar ( in zijn geval een muziekleraar ) afgebroken te worden ( ik hoorde die leraar dat doen en was erg gechoqueerd ) , maar bij mij werkt dat zo niet : ik verlies mijn motivatie als ik constant negatief beoordeeld wordt.
    Misschien hadden ze inhoudelijk gelijk, maar ik ben er zeker van dat er ook veel goede punten aan je verhaal waren en die hadden ze dan toch ook wel mooi in de verf mogen zetten, niet ? Ga ervoor hé Els ! Laat je hier niet door ontmoedigen !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Geen wonder dat je de enige was met een verhaal, de rest durfde gewoon niet. Wat een duffe juf zeg, om dan zoveel commentaar te geven. De anderen hielden zeker hun mond? Bah, ik zou juf een mooie brief schrijven met verwijzing naar je blog . Want een verhaal hoeft toch niet altijd volgens de regels te zijn, de lezer (es) moet er van genieten, dat is het belangrijkste.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ze mogen eerst wel eens les in feedback geven krijgen. En je was nog wel de enige die een verhaal af had. Waarschijnlijk hielden ze zichzelf een spiegel voor ;-) Goed dat je het allemaal aangaat, X

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Je bent wie je bent! Goed gezegd! XX Esther

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat jammer dat zoiets gebeurt. Het zou je plezier helemaal bederven. Goed dat je dat niet hebt laten gebeuren!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Opbouwende kritiek is goed, maar dan moet het wel een doel hebben. Als het om de woorden gaat die jij hierboven hebt beschreven dan is dat geen opbouwende kritiek, mijns inziens tenminste, maar om een mening die alleen maar te kennen geeft dat zij toch een pietsie jaloers waren dat zij geen verhaal hadden af gekregen...
    Blijf je alsjeblieft lekker voor jezelf schrijven, dat doe je hartestikke goed.
    Fijne avond,
    Liefs,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Om wie je bent, om wat je doet, om wat je schrijft en om wie je blijft. Dit is nou precies waarom ik je zo fantastisch vind!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat stoer van je dat je bent gegaan! Dat je je bloot hebt gegeven door je verhaal te laten horen!! Hoe sterk ben je wel niet als je je in een groep zo kwetsbaar durft op te stellen!! Chapeau!!!
    Die juf kan meteen haar baan opzeggen. Of mag je misschien ook haar beoordelen??? Zou een goeie zijn!
    Laten zien wie je bent, een eigen identiteit hebben, dat is het mooiste wat er is!!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ben het helemaal eens met nelleke , die juf kan haar baan wel opzeggen, totaal ongeschikt en jij jij hebt het fantastisch gedaan ,misschien kan je de baan van de juf. Overnemen ,je bent een waar talent.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Dat was GEEN goede schrijfcursus (ik heb ook al ondervonden dat er veel verschil in kwaliteit is bij schrijfcursussen).
    Sterk van jou dat je je niet liet ontmoedigen!Een tekst is toch altijd iets heel persoonlijks. Als die dan helemaal wordt afgebroken moet je sterk in je schoenen staan om je niet te laten ontmoedigen. Chapeau dat je dit toch als iets positiefs kan zien!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Die juf doet inderdaad iets niet goed, je moet vooral ook kunnen stimuleren om verder te gaan, dus laat je niet ontmoedigen. Dank voor je enorm leuke kerstkaart en de twee Els kaarten, leuk!!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Dit verhaal is een steek door mijn hart. Wat erg dat mensen die iets graag doen en voor hun plezier en ontspanning zo'n cursus volgen toch zo ontmoedigd kunnen raken. Ik herken het helemaal: ik had het ooit met een vertaalcursus. Ik was enorm gemotiveerd na een goede ervaring met een korte cursus en ging dus voor een lange cursus. Het constante afbreken van mijn oefeningen heeft me bijna doen opgeven. En nu, zovele jaren later... nu werk ik als vertaler (na een anonieme selectie, dus het was geen vriendjespolitiek). Moraal van het verhaal: laat je niet ontmoedigen door één cursus (of persoon) en doe gewoon wat je graag doet. Blijf dus vooral schrijven, bijvoorbeeld op je blog die vele mensen appreciëren. Gelukkig merk ik aan het einde van je verhaal dat je het zelf ook zo aanvoelt... niet aan twijfelen, hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Jemig, daar zou ik ook wel wat onzeker van worden, zoveel wat men eraan vond mankeren, maar dan niet eens een opsteker? Dat is toch ook wel kwalijk. Maar je hebt er wijze lessen uitgehaald, ha, vooral zijn wie je bent, en daar is niks mis mee!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Oh ja, en vergeet ik nog bijna: kei gave foto!!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Nee hoor helemaal niet fijn, ik doe het ook veel beter op complimenten dan op afbrekende kritiek.

    BeantwoordenVerwijderen

Het is altijd fijn om van jullie te horen! Bedankt voor je reactie!!!