zondag 31 juli 2016

Driemaal is scheepsrecht

GoeGekregen, Cargo, Hof ter Saksen

 

3 Pleziertjes op een rij én blij zijn wij :)

Geshopt (plaatjes en een rokje), gedronken (koffie verkeerd en cava) en gewandeld.
Voedsel voor ziel, lichaam en geest.
Tevreden.
Zalige zondag again.

Wolkenclub weer!

Geluksvis!




Wanneer je 's ochtends opstaat, denk dan aan
het voorrecht dat je hebt om te leven,
te ademen, te genieten en lief te hebben.
-Marcus Aurelius-

Alvast een geweldige nieuwe maand gewenst!
Liefs Els

donderdag 28 juli 2016

Never give up

Moestuinieren in potten

Noem het een opwijking, persé willen moestuinieren terwijl je maar een klein koerke ter beschikking hebt :)
Elk jaar opnieuw begint het al in februari, met het voorzaaien. Onze kleine 2de slaapkamer ziet er dan een kraamkamer uit. Dat groeit en groeit allemaal geweldig tot de dag van het loslaten aanbreekt: de plantjes mogen buiten. Daar waar de slakken (massaal veel dit jaar), de hagel, de koude, de wind, de rupsen,... wachten.

Als ervaringsdeskundige weet ik dat vele jonge plantjes al dit brute geweld niet overleven. En als de plantjes het overleven komen er misschien wel geen (gelukte) groenten van...
Ik leer daar veel van, tegen wil en dank ;) Bijvoorbeeld: loslaten, genieten van de reis ipv van de bestemming, zo van die dingen. Beter gezegd: ik krijg daar vele lessen van. Jaar na jaar blijkt dat de meeste lessen nog niet helemaal geleerd zijn:)

Courgettes zijn een zwak punt van mij. Ik eet ze dolgraag maar speelde het nog niet klaar een volledig gelukte courgette te kweken. Jaar na jaar die teleurstelling, dit jaar ging ik er niet meer aan beginnen. Tot ik een 'AH moestuintje courgette' kreeg. Toch maar weer mijn kans gewaagd en zie:


Puntgaaf! Perfect! En lekker!
Het zal wel bij eentje blijven vrees ik, de eerste zijn allemaal rot afgevallen en de volgende zien er ook al geel-bruin ipv groen uit...
Maar alla, eentje is beter dan geentje!
En ik kan het dus wel, oef :)

Belangrijke les: de aanhouder wint!
Never give up. My strength comes from my pain :)

Dingen die ik al langer wist maar ik had blijkbaar een opfrisser nodig...

Tomaatjes gaan mij daarentegen elk jaar heel goed af:


Elke dag een handje vol!
Hoe staat het met de moestuin-lessen bij jullie?

Ik jaag op kleine vreugde, en zo vind ik
alle dagen iets waar ik blij van word.
-Katharina Elisabeth Goethe-


Nog een fijne opwijkende donderdag!
Liefs Els

dinsdag 26 juli 2016

Dankbare Dinsdag nummer zoveel...

Weer een puntje van de lijst afgevinkt!

Er is weer iets gelukt dat ik al heel lang wil! Het is te klein en te onopvallend maar het staat er wel: olé!


Mijn Wensenmuur! Voor ik sterf wil ik:
_
_
_
vul maar aan!

De zin van het leven is een zinvol leven.
-Robert Byrne-

Nog een fijne Dankbare Dinsdag,
liefs Els

zondag 24 juli 2016

Het Mas, Bar Paniek en Moochie

Gevuld in hoofd en maag

Vandaag brachten we een bezoekje aan het MAS, momenteel loopt er de expo Antwerpen à la carte én daar is 'teen en tander' te zien van mijn werk: tof!
Op een vrije dag naar iets van je werk gaan kijken, is dat geen reden voor opslag ;)?


(Foto buiten aan het MAS.) Ik steek ze gewoon in zand hoor :)

Hét MAS!

Tof hé!

Composteerbaar toilet!

Vanop het dak van het Mas, als je heeeeeel goed kijkt zie je ons huis ;)

Die melkflessen vol littekens zijn van mij :)
Daarna gingen we iets drinken in Bar Paniek, Kattendijkdok.

Tussen de bloemetjes én de bijtjes!
En daarna aten we nog een Frozen Yogurt bij Moochie (ik die met Oreo).
Ik denk dat Karel Antwerpen niet meer te voet met mij wil doorkruisen, ik wil overal iets eten, drinken of kopen :)

Ik ben die streepjes :)

En nu zijn we thuis. En dat is goed. Mijn buitenshuis-dingen-beleven-energie is weeral op... Tijd om gezellig te bloggen en te lezen!

Er is geen liefde oprechtere liefde dan de liefde voor eten.
-George Bernard Shaw-



Maak er nog een zalige zondag van lieverds,
Els

woensdag 20 juli 2016

Feestdag

Morgen Nationale Feestdag in België


En wij feesten mee want we zijn samen een dagje thuis: olé!

Hagar Vardimon in Flow nummer 4!

Dat ziet er dan ongeveer zo uit :)
Dus bij deze een afwijking van Opwijkende Donderdag, maak er iets moois van morgen! 

Ik denk 99 keer en vind niets. Ik stop met denken,
zwem in de stilte en de waarheid komt naar mij toe.
-Albert Einstein-

Fijn feesten,
liefs Els

dinsdag 19 juli 2016

Dank u wel Moeder Natuur

Dankbare bloemen Dinsdag 


Dank u wel Moeder Natuur voor al dit moois op ons kleine koertje:









Gewoon happy.
Nu nog de hitte op mijn werk overleven en het is weer een mooie Dankbare Dinsdag!

Een hart dat liefheeft blijft altijd jong.
-Grieks gezegde-

Hou jullie fris,
liefs Els

zondag 17 juli 2016

Permeke bibliotheek en Swan Market

Zalige zondag dus

Eerst een hoopje lectuur scoren in de bib, daarna een koffietje (met veel melk en suiker) drinken in het bib café en later op weg naar de Swan Market nog een ijsje eten...
Happy me!

Gratis 'shoppen': olé!

Gekocht op de markt: #dingendiefijnzijn:)

Ik begin mij ook al terug iets levendiger te voelen, oef!
En, wat ik mij een jaar geleden nog niet kon voorstellen, in Antwerpen word ik hier en daar aangesproken door mensen die mij herkennen van op mijn werk: zo fijn! Want dat was misschien nog wel het moeilijkste na mijn ontslag: 'mijn klanten' missen. De mensen die ik al jaar en dag kende. Wiens verhalen ik kende, evenals hun voorkeuren en favorietjes. En dat begint nu meer en meer op mijn (niet meer zo) nieuwe werk ook te komen. Ze komen zelfs op straat al naar mij toe om hallo te zeggen: zo FIJN!
Blij hartje, blije ziel en glimlach op mijn lippen :)
Het zijn echt altijd de kleine dingen die het verschil maken!

Zalige zondag dus.


Na de storm is er niets veranderd,
alleen ik ben veranderd,
daarom is alles veranderd.
-Oscar Wilde-

Ik wens jullie ook allemaal een zalige zondag en een nog zaligere week,
liefs Els

donderdag 14 juli 2016

Maakbaar of toch niet

Soms...

Soms zijn er dagen, weken die niet vlotjes lopen. Je wil wel maar je kan niet.
Ik heb mijn grenzen overschreden, toen nog een beetje meer en nu loop ik al meer dan een week wat ziekjes. Niet ziek ziek maar toch genoeg om me lastig te voelen...

Ik geloof in de maakbaarheid van het leven, in het verleggen van grenzen en werken aan een Els 2.0.
Maar het leven is geen puzzel he!?

Rommelmarkt vondst :)
Hoe hard ik ook probeer en mijn best doe, niet alles lukt, niet alles past mooi in elkaar. Controle is een illusie (iets wat ferm beangstigend is voor een controlefreak ;) ).

Ik blijf op die muren/grenzen botsen die mijn ptss mij dicteert. Oefenen, falen en weer opstaan én veel therapie hebben me al van veel grenzen in mijn hoofd afgeholpen, of ze op zijn minst helpen verleggen. Maar mijn lichaam wil/kan niet mee. En dat blijft zo. En dat is moeilijk uit te leggen aan mensen 'want ja ik ben gelukkig en ja ik amuseer mij maar toch sloopt het mij op hetzelfde moment'.
Het is vaak zelfs moeilijk uit te leggen aan mijzelf ;) En toch probeer ik dat, met mildheid en begrip. Iets waar ik goed in ben maar niet voor mijzelf. Maar ik moet mijzelf vergeven, anders komt het niet goed...

Misschien is het leven wél een puzzel, eentje van de rommelmarkt. Je begint maar weet niet waar je eindigt en wanneer. Misschien ontbreken er stukjes, zitten er stukjes van een andere puzzel tussen of zijn er stukjes die wegens veelvuldig gebruik niet meer goed passen of wiens kleur vervaagd is...
Maar het blijft een mooie vondst die puzzel. En het gaat om het plezier tijdens het maken, het trots zijn op het resultaat (wat dat ook moge zijn) en tevreden zijn met wat is.

Opwijken, niet afwijken.

Ik leer om los te laten...(probeer).

Een goede leraar brengt leerlingen voort
die beter zijn dan hij.
-Max Pam-

Liefs,
Els

dinsdag 12 juli 2016

Dankbaar

Dankbare dinsdag nummer zoveel...

Vandaag ben ik Esther dankbaar om wie ze is, wat ze doet en omdat ze zo een fijn actief lid is van de Dingen Die Fijn Zijn leesclub!
Karel koos, zonder mijn inmenging, haar als winnares van mijn favoriete boek, dus Esther: proficiat en hou je brievenbus in de gaten!
Hij koos haar omdat uit haar reactie haar liefde voor dieren sprak, mooi!


Dankbaar voor mooie mensen op deze mooi wereld. Liefde is altijd het antwoord!

Wanneer we kwetsbaarheid ervaren als kracht en niet als zwakte, dan zijn we voorbij de schaamte...
-Brené Brown-

Nog een fijne dankbare dinsdag,
liefs Els

zondag 10 juli 2016

Moe met zadelpijn

Moe maar zo happy!

Wolkenclub-weer.



Echt fietspakje met een jurk er over ;)


Vrijdag is hij helemaal goedgekeurd, gisteren zat hij al alleen op  de fiets (ik was aan het werk) en vandaag zaten we terug samen op de fiets. Wennen voor hem maar ook weer voor mij. Bepaalde onderdelen waren mijn koersfietszadel niet meer gewoon ;) En mijn beentjes waren ook niet meer tip top in form. Maar alla, we (ik) hebben afgezien én genoten.
Thuisgekomen aten we een coupeke Ben &Jerry's ijs met banaan-schijfjes én chocoladesaus (en mijn ijs was met pindakaas: hemels)!
En straks maken we pizza's: mmm!
Happy me :)

Stap toch eens op die fiets, kijk om je heen, geniet van de bomen, de vogels, de natuur, de seizoenen, de koeien in de wei. Je ziet zoveel meer dan wanneer je er in de auto langs zoeft.
-Gerda Verburg- 


Niet vergeten supporteren voor Portugal :)
Fijne zalige zondag nog,
liefs Els

donderdag 7 juli 2016

dE LeeSclub leest again!

Totaal door het dolle heen :)

En, lieve leesclubsters, ook zo genoten van ons boek van de maand?
Voor we aan ons getetter beginnen eerst nog wat praktische zaken.
Eerst en vooral: omdat dE LeSclub niets zou zijn zonder jullie doe ik nog eens een give away. Eén van de dames (of heren) die met ons heeft meegelezen en hieronder reageert krijgt een (tweedehands) versie van één van mijn lievelingsboeken, woehoe! Gerechtsdeurwaarder Karel beslist zondag, op basis van persoonlijke goesting...

Ten tweede, het boek dat we komende maand gaan lezen is:


We lezen dat nu omdat het vakantie is en dit boek je goesting geeft om er op uit te trekken. Voor wie vals wil spelen, zoals vroeger op school, er is ook een filmversie van en met Reese Witherspoon. Die is al net zo geweldig als het boek (Reese!).
Toen ik vorig jaar het bibboek uit had heb ik het direct gekocht, de film ook én deed ik met Karel dit. Dus hou u vast, dit boek doet bewegen :)
We spreken hier terug af op donderdag 4 augustus. Dan ben ik klaar om al jullie lees/hiking verhalen te horen!

Vanaf nu niet meer verder lezen als je ons boek van de maand nog niet hebt gelezen, spoiler alert!


Ik las het voor de tweede keer in een jaar tijd en genoot er minstens even veel van. (Het grootste deel las ik toen mijn tattoo onder een plastic velletje zat en Karel die van hem kreeg :)).
Ik vind dit echt een geweldig boek. Door het verhaal en de manier waarop het is geschreven en de inzichten die het me gaf. Geweldig mooie cover ook!
De verteller die rechtstreeks tegen jou spreekt, ik heb dat wel graag en in dit boek maakt het het verhaal zeker sterker. Omdat je mee in het hooft van Rosemary kruipt, je ziet haar versie van de feiten maar ze vertelt je ook over de vervorming van herinneringen en hoe iemands blik een verleden kan kleuren. Je weet soms niet goed wat er nu wel of niet echt gebeurd is en dat maakt het verhaal boeiender, voor mij.
Ik vind het ook geweldig dat je pas ver in het boek beseft dat Fern geen gewoon zusje is. Door het op deze manier aan te pakken besef je inderdaad beter hoe groot het verlies van Fern, de zus is. Je kan het niet echt begrijpen maar Rosemary slaagt er in het je te doen voelen.

(Ik heb altijd al een aap en een zus willen hebben, zeker als kind. Daar zal mijn liefde voor dit boek ook wel met te maken hebben.)

Het is ook knap hoe zo een heftig verhaal zo vlot en grappig én leerrijk leest.
Het deed me ook veel nadenken over allerlei psychologische, filosofische en familiegerichte onderwerpen. Mooi is ook dat Rosemary zelf vaak geen zwart-wit mening heeft. Er worden zware onderwerpen aangehaald (ALF,dierenproeven,  opvoeding) die langs verschillende kanten worden belicht. Er is niet altijd een goed of fout...

Dingen die me vooral bijbleven:
-'menselijk dier'
-'geen utopia voor iedereen'
-'wreedheid geeft af op een beul'
-wat opvoeding met je doet, of net niet
-veel kleine en grote weetjes over chimpansees
-'iedereen wil de wereld veranderen maar niemand zichzelf'
-'er werden geen dieren pijn gedaan tijdens het maken van deze film'
-...

Ik was al tegen dierenproeven en nu nog meer. En toch wil ik dat ziektes genezen kunnen worden en koop ik misschien dingen die ooit op dieren zijn getest?
Ik wil nog steeds een zus én een aap en nu misschien ook wel de combinatie :)

Alle families zijn zo anders maar ook zo vaak hetzelfde. Ouders gebruiken zo vaak bewust of onbewust hun kinderen voor doeleinden allerhande. Er hoeven echt geen labo of promovendi aan te pas te komen. Een kind/volwassene is het resultaat van een opvoeding, van een optelsom van gebeurtenissen die past stopt als we dood zijn.

Ik blijf wie ik ben, ik ben geworden wie ik al was. Gemis, huidhonger, anders zijn, er niet bij horen, niet weten wat en hoe; herkenbaar...
We zijn allemaal menselijke dieren vol opwijkingen :)



Boeken die me raken, die me doen denken, waarin ik mijzelf herken, die lees ik graag.
Je leest natuurlijk in een boek wat je wil lezen... iedere lezer heeft een andere bril. Ik kijk graag even mee door jullie bril, laat maar horen!

Misschien waren vriendschappen helemaal niet zo lastig als ik dacht en had ik eigenlijk al een heleboel vrienden.
-Karen Joy Fowler-

Nog een fijne opwijkende donderdag,
liefs Els



dinsdag 5 juli 2016

Dankbaar in het kwadraat

Dankbare Dinsdag voor eeuwig

Of toch zolang ik leef ;)
Wat was de opwijking van donderdag? Combineer mijn liefde voor dieren met mijn liefde voor wijze woorden, combineer dat met mijn liefde voor rituelen en symbolen en dan krijg je dit:



Een eeuwig aandenken aan mijn worsteling om Els 2.0 te worden. Om alles ivm de overval volledig achter ons te laten.
Het is een zin uit een liedje dat me geweldig heeft geholpen in de periode na de overval, en nu nog steeds.
Het is een beetje mijn (ons) mantra geworden.

Ik wil al ongeveer de helft van mijn leven een tattoo...maar de angst voor de pijn en de genezing hielden me lang tegen.
(Ik heb een super gevoelige huid en na de overval is dat er niet beter op geworden.)

Eind 2014 lag quasi heel het overval/rechtszaak gedoe eindelijk achter ons. We hadden nog niet alle centen die we moeten krijgen (nog steeds niet trouwens) maar aangezien die er misschien ook nooit gaan komen beschouwden we het toen wel een beetje als (eindelijk) afgelopen. Dus toen begonnen we samen te dromen over een tattoo om al die ellende symbolisch af te sluiten. We gingen online op zoek naar iemand die ons goesting deed krijgen. De tekenstijl én de persoon moesten ons beide aanspreken..

Ik kwam al gauw Tattoo Dagmar tegen en heel even dacht ik dat hij een meisje was (door de naam), een tattoo door een vrouw vond ik een plus dus ik was blij toen Karel 'haar' ook zag zitten. Heel snel bleek Dagmar een man te zijn, mét een hele lieve vrouw (die oneindig geduldig al onze (bange) vragen online beantwoorde).
Na even twijfelen besloten we een afspraak te maken. Viel dat even tegen: heel 2015 zat Dagmar al volgeboekt!
Maar achteraf...bleek dat goed. Want waar wij dachten om in 2015 even tot rust te komen na jaren rechtszaak en wachten op een vonnis werd ik als een donderslag bij heldere hemel in januari 2015 ontslagen. 2015 werd weer een zwaar jaar...tot ik op mijn plooi begon te komen op mijn nieuwe werk in de bakkerij!

Begin 2016 kregen we een datum voor onze tattoo: 30 juni, 1 dag voor ik mijn 1-jarig bestaan op mijn nieuwe werk zou vieren. Mooier kan niet he!?
Dus zo zie je maar, alles kwam weer eens mooi te samen. Het paste perfect en de symboliek werd nog groter!

Dagmar (en zijn vrouw) bleken in het echt ook hele lieve mensen. En Dagmar gaf me direct een goed gevoel, wat ik toch heel belangrijk vind bij zo een (voor mij) ingrijpende gebeurtenis. Ik ben iemand die zich ergens goed moet voelen, als de 'sfeer' niet goed voelt voel ik mij ook niet goed (hoogsensitief en ptss hé...).

Ivm de tattoo zelf: de pijn viel beter mee dan verwacht. Vooral omdat ik me heel erge pijnen had ingebeeld;) Want om nu te zeggend dat het niets was, dat zou toch ook gelogen zijn. Het valt vooral mee omdat de pijn stopt als de naald stopt. En de naald verplaatst zich dus de pijn ook. Maar ja, het doet wel pijn (laat je niets wijsmaken ;)).
De genezing valt ook heel goed mee. We zijn 5 dagen verder en mijn huid is al niet rood meer, ik heb zelfs al af en toe jeuk (goed teken). Ik ben dus allergisch aan gras en zon en crémes allerhande maar NIET aan tattoos :) Olé! Dat beloofd...ik droom al van deel 2 :)

Ik ben er nog steeds niet aan gewend, aan het idee en het zicht maar dat komt wel. Ik ben een trage en het is ook best ingrijpend hé!
Ik ben wel al heel happy en trots en dankbaar. Dikke kus aan Dagmar en familie.
Jullie maakten van deze stresserende, ingrijpende dag een mooie dag, merci!
En Dagmar: mijn strijkkralen* zien er nu zo veel beter uit op mijn rug ;)

My body is my journal, and my tattoos are my story.
-Johnny Depp-

Nog een fijne dankbare dinsdag,
liefs Els

* Ik maakte mijn ontwerp voor mijn tattoo met strijkkralen waar ik tussen borduurde. Toen Dagmar daar niet raar van opkeek wist ik dat het goed zat :)

zondag 3 juli 2016

Zondag, bijkom-dag

Wat een week

Wat een week, wat een drukte, wat een hoogtepunten, wat een levenservaringen.
Donderdag ging ik opwijken, daarover dinsdag meer (of op mijn Instagram).
Vrijdag gingen Karel en ik samen ontbijten (en morgen ga ik met mijn collega's ontbijten). Gisterenavond was er een feestje van een collega, we dansten de zolen van onze schoenen (net iets meer dan een jaar geleden gehad ik nooit kunnen dromen hoe deugd mijn nieuwe werk mij zou doen!) en lachten tot onze kaken pijn deden.

Allemaal geweldig fijn maar voor iemand me ptss ook best een opgave.
Dus gingen we deze ochtend wel naar de boekenmarkt te Lillo maar daarna niet meer naar de rommelmarkt. Ivm Lillo, in augustus is het nog eens: aanrader!
Ik kocht daar niet enkel (kinder)boeken voor mijzelf maar ook een boek voor één van mijn leesclub-lieverds!
Donderdag is het zo ver, dan komen we weer samen om het laatste boek 'Totaal door het dolle heen' te bespreken én daarna geef ik dus een boek weg aan één van de deelneemsters.

Lillo heeft niet alleen boeken te koop maar ook gratis voedsel voor de ziel:




Ik heb bijna nooit blote benen. Vandaag wel, bijna voor het laatst wegens quasi bevroren ;) Zomer!?



Wel mooie dagen voor de Wolkenclub!

Zoals jullie kunnen lezen gaat het hier komende week 'vollenbak' zijn, kom dus gerust nog een paar keer langs bij Dingen Die Fijn Zijn!

Ervaring is het woord waarmee
men zijn fouten bedoelt.
-Oscar Wilde-

Nog een fijne zondag, een fijne week en wie weet wel al een fijne vakantie!
Liefs Els