zondag 13 november 2016

De pijn van het zijn verdwijnt...

...in het bos laat ik los.

Het Heidebos op zondagochtend.

De zwaarte van de werkweek.
De zwaarte van de wereldpolitiek.
De teleurstelling, ongerustheid, hoop, verwachtingen, dromen...
Het denken over, het werken aan mijzelf.
3 stappen vooruit, 2 stappen achteruit. En soms even omgekeerd.
Maar blijven gaan: overal, altijd.


Het bos deed zijn werk. Moeder natuur helpt.
Ik stapte en stapte en alles zakte en zakte.
Klaar voor verwerking.
Van mijn hoofd naar mijn buik en dan langs mijn voeten er uit.
Ik laat los.
Herfst noemen ze dat.

Klaar om opnieuw te gaan groeien en bloeien, dartel te stoeien.
Maar eerst even bezinning,rust en tot mijzelf komen.

Ik, jij, wij, de wereld.
Even alles laten bezinken.
Aan het einde van de tunnel schijnt het licht.
Samen kunnen wij de wereld mooier maken; hou je klaar!


Wat je krijgt door het bereiken van je doelen
is niet zo belangrijk als wat je wordt
door het bereiken van je doelen.
-Henry David Thoreau-

Nog een fijne zalige zondag lieverds,
Els

13 opmerkingen:

  1. mooi Els en blijf vooral positiviteit strooien dat werkt
    X Es

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een beetje te laat voor een fijne zondag... een hele fijne week dan maar! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Een helende wandeling in het heidebos verwoord in een mooi gedicht. Mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zoals de bomen nu ook doen; lekker los laten!
    Liefs,
    Sandra

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dat is het nut van wandelen in de herfst.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dat is het enige wat we kunnen doen, loslaten en doorgaan en ons lichtje laten schijnen in de wereld om ons heen. XX Esther

    BeantwoordenVerwijderen

Het is altijd fijn om van jullie te horen! Bedankt voor je reactie!!!