donderdag 29 maart 2018

The times they are a-changin

Veranderingen

Helemaal geïnspireerd door de aflevering van DWDD dinsdag! Het thema was The times they are a-changin, naar het liedje van Bob Dylan.
Een echt opwijking liedje!

In de jaren 60 was dit liedje helemaal actueel maar nu ook weer. (Jeangu Macrooy bracht trouwens een geweldige Nederlandstalige uitvoering van dit nummer.)
#metoo, The womens march, genderneutraliteit, de anti-wapen-demonstraties (Emma for President), Black lives matter,...
Zo mooi om te zien allemaal!

Ook wel een beetjes triest dat we nog steeds deze gevechten moeten leveren... Maar, beter vredevol vechten dan onze kop in het stand steken!
Ik ben blij dat we allemaal samen zo goed bezig zijn. Het geeft me hoop en moed en goesting.
Critici, angsthazen, vastgeroesten zullen er altijd zijn maar deze vlam is te groot om nog uit te gaan!



Laten we er samen iets moois van maken!
Wie graag een beetje meer leest over wat en hoe je zelf kan doen, het boek van Naomi is een aanrader.


The line it is drawn
The curse it is cast
The slow one now
Will later be fast

-Bob Dylan- 

Koester je vlam,
liefs Els 

dinsdag 27 maart 2018

Buurman

Strepen opdoen

Zaterdag gingen we naar een optreden van Buurman en het was zo goed!
De nieuwe liedjes, maar ook de oude, de teksten, de videobeelden.
Ik werd geraakt, ontroerd, vrolijk en geïnspireerd. Ik deed strepen op.
#dankbaar!

Het was in een klein cultureel centrum waar we wel vaker komen. Ik ken het daar, het is er niet te druk, ik ben er wat op mijn gemak. Het was echt een fijn uitje!

De nieuwe cd is iets meer dansbaar, maar de filmische teksten en muziek die ontroeren zijn ook nog aanwezig dus: dubbel fijn!
Buurman is zo een pareltje dat nog veel te weinig mensen kennen, bij deze dus:
ontdek en geniet!



Het is niet de glorie die je groot maakt
of hoe je spotlights reflecteert
Het is hoe je omgaat met dagen die bang zijn
Hoe je telkens weer terugkeert
-Buurman-

Nog een fijne dankbare dinsdag,
Els

donderdag 22 maart 2018

PTSS met lepels en strepen

Delen helpt

Deze week las ik een geweldig blogbericht van Kelly, die trouwens altijd en overal geweldig schrijft. In dat bericht schrijft zij over prinses en haar lepels. Oorspronkelijk zou de lepeltheorie van Christine Miserandino komen.

Wat een feest van herkenning! Ik heb ook (geen) lepels! Alleen noem ik dat al jaren mijn strepen. Zo fijn om te lezen dat ik niet alleen sta (wist ik ergens wel al, maar toch). Omdat ik geloof in miserie delen om het leed te verzachten en de schaamte weg te nemen, het taboe te doorbreken, vertel ik hier in het kort over mijn strepen. #opwijking :)

Sinds de overal heb ik ptss, mijn hoeveelheid strepen verminderde drastisch. Na een tijdje bleek de ptss chronisch, mijn aantal strepen voorgoed verminderd. Dat is ferm kut maar valt ook wel een beetje op te lossen. Door minder strepenvretende dingen te doen. Dat is de theorie, de praktijk is iets lastiger.

Afgelopen maanden heb ik elke week een dag extra gewerkt om een zieke collega te vervangen, ik kreeg die giga griep, het was een grijze lange winter,....
Dat betekent dus nog wat strepen minder. Ik kan die aanvullen hoor, met boswandelingen, veel alleen thuis zijn, veel slapen, creatief bezig zijn,... Me time om het modern te zeggen ;)
Maar daar was niet altijd tijd, ruimte en energie voor.

Want ja, strepen 'maken' kost vaak ook energie. Tijdens het maken verspeel je er ook weer een paar. Je moet dus zien dat je op het einde van de rit in de plus staat of het heeft niets uitgehaald.
Strepen kunnen geestelijke maar ook lichamelijke energie bevatten of wegnemen.
Soms denk je strepen te gaan winnen maar valt dat tegen.
Soms verlies je plots strepen, zonder aanleiding of waarschuwing (mijn criticus noemt dat absoluut zwakte, fout van mij, weet ik).
Soms verlies je strepen zonder dat je er iets aan kan doen: collega die niet 3 weken ziek is maar 8 weken, door de tram die niet rijdt en de bus die je dan moet nemen, omdat je niet onder (familiale) verplichtingen uit kan of wil,...
Strepen verlies je soms trouwens ook bij fijne dingen: omdat het er druk is, het lang duurt, het veel indrukken oplevert,...

Leven met strepen is wikken en wegen.
Het maakt wel dat je bewuster gaat leven, meer let op wat levert me iets op en wat niet (al klinkt dat heel egoïstisch en is het daarom niet makkelijk voor mij).
En ja, ik ben daar in theorie veel beter in dan in de praktijk.
Maar ik besef het steeds meer en meer (raar dat het me nog niet al lang kristalhelder duidelijk was, ontkenning zeker): dit is het, hier moet ik het met doen.
Ik kan maar beter loslaten, omarmen, er in duiken en er het beste uit halen.
De overval is dan ook nog maar een dikke 7 jaar geleden, het is blijkbaar soms nog best vers ;)

En er zijn zo veel mensen die het erger hebben, veel erger. En dan schaam ik mij voor mijn enorme berg strepen/lepels in vergelijking met hen. Mijn hart is vandaag bij alle slachtoffers wereldwijd, dikke kus!




Laten wij zacht zijn voor elkander, kind -
want, o de maatloze verlatenheden,
die over onze moegezworven leden
onder de sterren waaie' in de oude wind.

-Roland Holst- 

Liefs,
Els


dinsdag 20 maart 2018

Het boekenweekgeschenk

Gezien de feiten

Zoals beloofd mijn mening over Gezien de feiten.
Was het mijn favoriete Griet boek? Verre van. Mijn favoriete boekenweekgeschenk? Ja, toch zeker van de laatste jaren.
Het is me al meermaals overkomen dat ik niet door een boekenweekgeschenk door geraak. En dat zegt wel wat aangezien het heel dunne boekjes zijn :)
Ik ben geen kortverhalenlezer. Zelfs niet van mijn favoriete schrijvers. Ik probeer het geregeld maar het is mijn ding niet.

Hebben jullie iets opgevangen van de kritiek over Griet haar boekenweekgeschenk? Sommigen deden alsof het complete bagger was. Dat is het zeker niet! Weet je wat ik denk? Dat Griet 'haters' en 'lovers' heeft, er is blijkbaar geen tussenweg.
Ik denk dat dat komt omdat Griet lastige thema's aanhaalt, de mensen oproept om onder hun eigen tapijt te kijken...
Veel mensen steken hun kop in het zand en willen die daar houden. Omdat ze bang zijn. Bang om eens echt naar zichzelf te kijken. Want dat doet pijn.
Maar enkel dan kan je groeien...





''Hoe dichter je bij jezelf staat, hoe verder je komt.''
-?-

Ik wens alle bange mensen een portie moed toe!
Nog een fijne Dankbare Dinsdag,
Els

donderdag 15 maart 2018

Hyperventilatie en de boekenweek

Met de billen bloot

Mijn 'afwijkingen' met jullie delen met het idee jullie daar mee te helpen. Een opwijking van mij.

De griep is bijna uit mijn lichaam, ik ben nog steeds snel moe maar voor de rest gaat het wel. Wat een beest was dat seg...
Maar ik sukkel nog steeds. Naweeën van de ptss aanvallen die ik laats weer had.
En dat in combinatie met de griep en de lente die op zich laat wachten.

Vlak na de overval had ik last van paniekaanvallen met hyperventilatie. Op aanraden van mijn huisarts ging ik naar de kinesist om 'anti-hypervantilatie' te leren ademen. Dat hielp enorm. Ik zit op yoga en ook daar doen we vaak ademhalingsoefeningen dus ik 'weet' hoe ik moet ademen.

Vorig jaar sukkelde ik enorm met spierpijnen. Ik ging naar een geweldige homeopate (ik ga nog steeds trouwens) en zij vertelde me dat ik door mijn ptss al jaren hyperventileer op celniveau. Heel onbewust dus. Heeeel slecht voor de spieren natuurlijk. Dankzij haar hulp gaat het al veel en veel beter.
Maar begin dit jaar had ik veel last van druk op mijn borst (een soort van band) en duizeligheid. Toen ik weer op controle ging bij mijn geweldige arts stelde ze me gerust. Ik heb geen enge ziekte, ik hyperventileer gewoon heel de tijd. Dankzij haar korreltjes ging het direct veel beter.
Het stelde me gerust maar ook niet, ik voelde dit aan als achteruit gaan aangezien het al bewuster is. Lees: meer mijn schuld.

Tijdens mijn zware griep kreeg ik nog eens een echte hyperventilatie-aanval: met niet kunnen ademen, in een zakje ademen en alles. Zeer bewust dus.
Dat voelde dus als heel erg achteruitgaan, als heel erg mijn schuld/fout.
Want ik wéét hoe het moet en toch doe ik het niet goed.

Ferm lastige dagen dus.
Mijn therapeut zegt dat ik mijn lichaam moet leren aanvoelen, er naar luisteren.
Maar dat werkt niet door er tegen te roepen: wat scheelt er nu en waarom nu en waarom is het weer erger en wat is er dan en wat moet ik doen???

Ik moet lief, zacht en geduldig zijn. Met mijzelf, voor mijzelf.
Zeeeeer moeilijk.
En dan is daar de boekenweek en ga ik met mijn bonnen (gespaard van de feestdagen) shoppen:






Brené Brown, Marieke Lucas Rijneveld en Griet. (Over Griet heb ik het dinsdag nog.)

En ik denk, weet dat dit me gaat helpen. Want lezen is rustgevend, uiteraard. Maar boeken helpen me ook om mijzelf beter te begrijpen en milder te zijn voor mijzelf. Ik lees dingen van personages en begrijp hen, leef met hen mee. Om daarna te beseffen dat ik in hetzelfde schuitje zit. En als ik met hen kan meeleven wil dat zeggen dat ik hetzelfde medeleven ook voor mijzelf moet kunnen opbrengen. Begrijp je wat ik bedoel?

Halen jullie ook 'genezing' uit boeken? Hebben jullie ervaringen met ptss of hyperventilatie die jullie willen delen? Je weet wat Brené zegt: schaamte verdwijnt enkel door er over te praten, bij deze dus.



...dat geluk niet zozeer gaat over krijgen wat je wilt, maar over aanvaarden en loslaten wat je niet en nooit meer wilt,...
-Gezien de feiten, Griet op de Beeck-

Met de billen bloot, het is niet altijd makkelijk. Maar moeilijk gaat ook, lees ze!
Els

dinsdag 13 maart 2018

Alles komt goed

Beter

Alles komt goed, ik begin me terug wat meer mijzelf te voelen... Oef :)
En de lente komt er aan, oef oef!
Al zal er eerst nog even wat koude en regen komen. Maar daarna: lente!
Olé!


Daar ben ik vandaag dankbaar voor!
#dankbaredinsdag

''Onzekerheid is de vruchtbare grond van pure creativiteit en vrijheid.''
-Deepak Chopra-

Liefs,
Els

donderdag 8 maart 2018

Vrouwendag

Internationale vrouwendag

Vrouwendag en regen? Kruip onder een dekentje en begin te lezen!


#geïnteresseerd, noem het een opwijking :)

Een mooi hoopje vrouwen:
In het bos
Noord
The sun and her flowers
Zo scherp je kon er ook niet geweest zijn
Creative Flow
Huiselijk haken met Club Geluk
The Plant Pharmacy

Mijn boekenkast begint echt een vrouwenkast te  worden en ik hou er van!

Merci aan alle meelezende vrouwen, jullie zijn geweldig, geef jezelf een dikke kus van mij! Nog een fijne Vrouwendag!

''Een sterk karakter is niet alleen vasthouden aan jouw mening, maar ook jouw mening durven te veranderen.''
-Olaf Hoenson-

Liefs Els






dinsdag 6 maart 2018

De griep

De griep riep

Dinsdag (vorige week) heb ik overleefd, woensdag op het werk ook. Thuisgekomen ben ik totaal aan de griep bezweken. Vandaag dus dankbaar dat ik mij terug enigszins levend voel. Duimen dat ik deze werk-week wel overleef, sta nog wat wankel op mijn benen...






''Als je het niet probeert, zal het je nooit lukken.''
-Desmond Tutu-

Fijne Dankbare Dinsdag,
liefs Els