donderdag 28 februari 2019

dE Leesclub las

Het Moerasmeisje

Goedemorgen, vaste 'klanten' weten het al langer: dE LeeSclub leest geen slechte boeken. Maar je hebt goede boeken en héle goede boeken. Voor mij steekt Het Moerasmeisje er met kop en schouders bovenuit. Voor Reese Witherspoon ook, en voor jullie?



Maar eerst wat afspraken voor volgende keer:
Ons volgende boek wordt wederom een pareltje, van Bart Moeyaert in dit geval. Tegenwoordig heet iedereen Sorry gaat u ferm raken, hou u maar vast... We bespreken het hier samen op donderdag 11/4.

Thee en koekjes klaar (fairtrade mango en wafeltje in mijn geval)? Hier gaan we:

De beste boeken worden niet door schrijvers geschreven, wel door mensen die een boodschap hebben. Mensen die een verhaal in zich dragen dat naar buiten moét.

Owens kennen we al als non-fictie bestseller schrijfster (over haar leven als wildlife biologe in Afrika), dit is haar fictiedebuut. En wat voor een debuut. Een debuut dat schreeuwt om meer: meer boeken, een film (Reese, aub!?); gewoon meer Delia.

Het verhaal gaat over Kya, het moerasmeisje, een meisje dat helemaal alleen opgroeit in het moeras. Je kan je de roddels en verhalen in het dorp wel voorstellen… Als er een jongeman dood wordt aangetroffen, een man die op Kya valt, komt zij direct onder verdenking.

Het boek begint als Kya nog klein is en omspant quasi haar volledige leven, wat maakt dat je helemaal kan opgaan in haar wereld. Een wereld die hard is maar ook buitengewoon mooi. Door de afwisseling van perspectief tussen de hoofdstukken krijg je een volledig beeld van Kya en de wereld om haar heen. (Er is een constante afwisseling van hoofdstukken over Kya, met af en toe een hoofdstuk over de moordzaak. Dat maakt het niet alleen extra boeiend maar ook extra spannend.) Eens je begint kan/wil je niet meer stoppen met lezen. Tot het aantal pagina’s begint te slinken, dan ga je trager en trager lezen omdat je niet wilt dat dit moois ooit eindigt.

Het moerasmeisje leest als een thriller, een liefdesverhaal, een dagboek, een natuurboek, een activistisch pamflet, een biologiecursus... Het gaat over de jaren 50-60-70 maar is ook brandend actueel. Zonder het ooit echt te benoemen komen er thema’s zoals #metoo, racisme, milieuproblemen, eenzaamheid, natuurbehoud, vrouwenemancipatie en zo veel meer aan bod. Dat alles gebeurt vloeiend tussen de regels door; met zachte hand een harde boodschap brengen dus.

Kya is een hoofdpersoon die je nooit meer vergeet; je wil haar zijn of je wil samen met haar zijn (of beide). Maar hoe innemend, moedig of intelligent Kya ook is als hoofdpersoon, het moeras zelf is een duchtige concurrent qua de hoofdtoon voeren. Ik had nooit gedacht dat de natuur daar zo mooi kon zijn. Elke zin zindert, bruist, borrelt, spat van het papier. De natuur wordt zo geweldig mooi omschreven, dat kan enkel iemand die er echt van houdt en haar door en door kent zo op papier krijgen.

Met oog voor detail weet Owens een wereld te scheppen die je tot diep in je ziel raakt. Ik hou van Kya, ik hou van het moeras, ik hou van Delia. Het moerasmeisje blijft aan je kleven, is onvergetelijk mooi.


Laat maar horen hoe hard jullie genoten hebben van dit prachtboek.
Bedankt voor het meelezen en tot de volgende Leesclub!


''Zoek naar schoonheid in iedereen die je tegenkomt en je zult het vinden. Iedereen draagt goddelijkheid in zich.''
-Richard Paul Evans-

Nog een fijne opwijkende donderdag,
Els

Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci! 


dinsdag 26 februari 2019

Het wordt tijd dat je blij bent

De zon en van die dingen

Die mooie dagen, awel dat is schoon maar ik maak me er ook best veel zorgen over. 'Waar gaat het naar toe, wat gaat dat deze zomer geven, komt dat nog goed,..?'
Ik maakte me zo veel zorgen dat ik eigenlijk vergat er van te genieten. En nu is het mooie liedje bijna uit.
Tijd dus om er wél van te genieten (al moet ik gaan werken). Bij mij is alles nogal gauw zwart-wit. Het is of zorgen maken of genieten. Maar beide kan ook, bedacht ik vanmorgen. Dat ga ik dus maar gauw doen... #DankbareDinsdag


En gij, hoe is't met u?


Not everyday is a good day,
live anyway.
-Eva Daeleman-

Fijne dag,
Els 

Zin in een boost-boek? Fuck Beauty!


donderdag 21 februari 2019

Op een haar na 40

Groot meisje, klein meisje

5 jaar geleden deed de super getalenteerde Marloes de Vries een oproep op haar Instagram. Iedereen mocht een romantische boodschap aan iemand insturen, zij koos er een paar uit die ze in haar mooiste letters op papier zette én naar jouw geliefde stuurde. Ik deed mee en Karel was één van de gelukkigen! Nog steeds staat mijn 'gedicht' ingekaderd op de vensterbank als een ode aan Marloes én aan de liefde tussen Karel en mij.

We zijn bijna 5 jaar verder en er is nog niets veranderd. Behalve... sinds ik Heidi leerde kennen op Instagram luisteren we 's avonds dikwijls naar haar op Klara.
Zij sprankelt op mijn gms-scherm en ze spat sprankelend uit onze radio. 
Vorige week, voor Valentijn, mocht je een liefdesboodschap insturen die zij dan voorlas op de radio. Ik stuurde mijn 'Marloes-boodschap' in én... Heidi las ze voor.
Zooo cool: Hier kan je ze herbeluisteren (op het einde van deel 7).
Heidi is volgens mij trouwens ook een kei opwijkende Madam!
En ik? Ik word gewoon nooit volwassen, dat staat al vast :)
En jij?

Watou Kunstenfestival 2018

''In het midden van de winter leerde ik eindelijk dat er in mij een onoverwinnelijke zomer schuilt.''
-Albert Camus-

Nog een fijne opwijkende donderdag!
Liefs Els

Leestip van de week: Moederschap. Volgende week dE LeeSclub!

dinsdag 19 februari 2019

Vogelen

Ze komt...

De lente komt er aan (los van het angstaanjagend warme weer) zie je het aan vogels die druk kwetterend bezig zijn en bollen die hun kopje boven de grond steken in de vorm van moedige groene sprieten. Het maakt me vrolijk.


Ik ben er klaar voor, jij ook?
#dankbare dinsdag


''Zoek naar schoonheid in iedereen die je tegenkomt en je zult het vinden. Iedereen draagt goddelijkheid in zich.''
-Richard Paul Evans-

Nog een fijne Dankbare Dinsdag!
Els

Ps: Net Clean uit: aanrader!

donderdag 14 februari 2019

Live love laugh

Een soort van tattoo

Sinds de overval en alles wat dat teweegbracht ben ik wat houvastiger geworden. Ik weet dat dat geen bestaand woord is maar dat zou het wel mogen zijn. Ik hou vast aan 'bescherming' die ik met me meedraag. Blikken schildjes op mijn borst, bezweringen rond mijn nek en reminders zwart op wit op mijn huid.

Mijn eerste 'soort van tattoo' was dit:






Mijn Live Love Laugh ketting van Anne Zellien. Sinds 2011 draag ik ze dagelijks, zonder voel ik me naakt. Gisteren bleek mijn slotje kapot te zijn, paniek. Na mijn werk fietste ik naar Anne en zij was zo lief om het direct te maken. Nu ga ik iets opbiechten: ik was nog nooit in haar winkel. Ik stond al vaak aan haar etalage te gluren maar ging nog nooit binnen. Al mijn juwelen van haar kreeg ik van Karel. Ik kende Anne al van Instagram en soms komt ze bij ons op de winkel maar bij haar was ik nog nooit. Naast enorm getalenteerd en een echte Madam (met schone rode botten!) is ze ook nog eens super lief. Ga dat maar eens zelf ondervinden...

Mijn LLL ketting kreeg ik van Karel na het afronden van mijn Bibliotheekopleiding. Hij had geen mooier en gepaster geschenk kunnen kopen. Na de overval had ik niets meer: geen werk meer, geen inkomen, geen toekomst. Ik had paniekaanvallen, angsten tot en met, moest weer helemaal opnieuw beginnen. Mijzelf en mijn leven terug vorm geven. Dat deed ik door na die confrontatie met de dood te kiezen om ten volle ja te zeggen tegen het leven (live), te kiezen voor liefde in plaats van voor angst (love) en bovenal te blijven lachen (laugh). Lachen om onze miserie, glimlachen naar mensen, lachen omdat ik al zo veel gehuild had...

Je begrijpt dus dat ik die ketting nooit meer afdoe. Ze symboliseert zo veel. Net als mijn 'echte' tattoos.
Heel eerlijk: het feit dat ik zo veel waarde hecht aan mij talismannen zegt misschien dat het nog steeds niet super goed met me gaat. Maar als ik achterom kijk zie ik dat ik al bergen heb verzet. En dat is goed.
Het leven gaat op en af, we blijven leren en groeien.
Dat ik geloof hecht aan de beschermende kracht van blik, zilver en tattoo-inkt is een opwijking waar ik me niet voor schaam!

Heb jij ook van die talismannen?


''Ik ben niet wat mij is overkomen; ik ben wat ik verkies te worden.''
-Carl Gustav Jung-

Nog een liefdevolle dag gewenst,
Els

Ahja: zin in een prachtboek? Een vrouw in de poolnacht is echt indrukwekkend!


dinsdag 12 februari 2019

Erperheide

Herinneringen maken

Vandaag begint een nieuwe werkweek, na een zalig, deugddoend weekendje Centerparcs. 
Elk jaar, rond deze periode zijn we daar een weekendje te vinden. Wij en een stapel boeken om u tegen te zeggen ;) In augustus gaan we een midweekje weg, voornamelijk om te wandelen. Maar ons weekendje speelt zicht grotendeels binnen af, onder een dekentje en dat is zalig.
Naast lezen gaan we ook wel wandelen, we schommelen en schuifaffen, we aaien de geitjes, voeren de vogels in de tuin en we eten 7 bordjes aan het ontbijtbuffet. Zo van die dingen.
Maar het grootste deel van de tijd lezen en luieren we. Ik heb mijzelf weer even teruggevonden, pas als je jezelf hebt teruggevonden besef je wat je kwijt was. Heb jij dat ook?



Dus dank u wel Erperheide, u deed deugd!
En dank u Michelle voor de uren leesplezier!
En dank u Karel voor het aangename gezelschap!


''Iedereen heeft het recht nee te zeggen zonder zich schuldig te voelen.''
-Manuel J. Smith-

Nog een fijne Dankbare Dinsdag!
Els


donderdag 7 februari 2019

Charlie

Ik Charlie, jij Charlie, wij Charlie

Een opwijking van mij is dat ik wil delen wat mij raakt, dat ik jullie mee wil enthousiasmeren. Vandaag wil ik jullie aansporen om een abonnement te nemen op Charlie Magazine! Ik ben al een tijdje fan van dit blad, dat anders is dan de andere magazines. Het is eerlijker, sluit beter aan bij wie ik ben en staat vol toffe boeiende artikels over dingen die je nergens anders leest. Er werken allemaal kei toffe Madammen zoals bijvoorbeeld: Lara Taveirne, Carmen De Vos, Katrijn Van Bouwel,... 

Madammen die ik al van ergens anders kende en die allemaal bij Dat tijdschrift bleken te werken. Dus had ik het er al eens over met Karel en die zorgde dat ik mijn eerste nummer van de Sint kreeg ;) Vanaf toen kocht ik het in de winkel omdat dat goedkoper bleek dan een abonnement. Maar sinds 2 weken ben ik dus ook lid, mét abonnement. Waarom? Omdat ze dringend centen nodig hebben anders kunnen ze niet langer voortbestaan en dat zou zonde zijn. We hebben diversiteit en opwijkenden nodig! Wie daar nog aan twijfelt leest maar één van de boeken die ik hier aanprijs. Dus komaan hé, voor 50 euro ben jij ook lid!

Je krijgt niet alleen de Charlie nummers in de bus, je mag ook meer artikelen online lezen én...





Je krijgt een envelop met stickers en postkaartjes in de bus! Oh man, ik voelde me terug 11 en lid van de Babysittersclub: zooooo cool!

Dus komaan, laat je eens Wild gaan ;)


''Ons hele leven bestaat uiteindelijk uit accepteren wie we werkelijk zijn.''
-Jean Anouilh -


Nog een fijne opwijkende dag,
Els


En nee, ik ben niet gevraagd om dit te schrijven. Ik doe dit uit vrijwillige goesting, Charlie mag me natuurlijk altijd meer toffe post sturen:)


dinsdag 5 februari 2019

Dystopie

Een oceaan van tijd 

In deze donkere dagen doet het soms goed om een boek te lezen dat laat zien dat het allemaal nog veel erger kan. Ik las Een oceaan van tijd en nu lees ik Het verhaal van de dienstmaagd.  (2 prachtige boeken trouwens.)
2 verhalen die een waarschuwing vormen en tevens het gevoel geven dat ik dankbaar moet zijn voor wat ik heb. Dat helpt mij door deze koude, natte, donkere periode heen.
Ik verlang naar de lente, jij ook? En wat helpt jou door deze donkere tijd?







''Zolang je bereid bent opnieuw te beginnen, leef je nog.''
-Lp Sander Khemadhammo-

Fijne #DankbareDinsdag!
Liefs Els