Het loopt nooit zoals je verwacht...
Bij mij toch niet. Ik had mijn leven zo anders voorgesteld, jaren geleden. Ik studeerde af als licentiate criminologie en dacht op weg te zijn naar een bloeiende carrière gecombineerd met een aantal kinderen en een geweldige man. Die geweldige man is er gekomen, maar de rest...Ik had mijn eigen zaak en werkte 6 dagen op zeven, 11 uur per dag. 6 Jaar heb ik dat gedaan, ik kan het mij nu niet meer voorstellen. Door omstandigheden werk ik nu bij mijn ouders in de zaak, 5 dagen van 6 uur. Een Groot verschil. Die extra uren thuis zijn geweldig: voor mijn creatief leven, mijn blogleven, ons huishouden, onze relatie,...
Nadeel is natuurlijk wel: minder centjes. En centjes heeft ne mens nu eenmaal nodig...
Maar begot niet zo veel als ik dacht!
Ik weet niet of het toeval is of een andere kijk op de dingen of een combinatie van beide maar wij komen heel goed rond met minder.
We zijn tegenwoordig beide gek van rommelmarkten:
Oogst van vandaag. |
Kastje van de rommelmarkt. |
Prikbord en beeldje van de rommelmarkt. |
Labels alla Ingthings (haar boek). |
Origami tasjes, ook van Ingthings (haar blog). |
Mijn rabarbervlaai, deze keer ook met aardbeien. |
en in de Wibra/ Zeeman/ Action hebben ze heel goedkope, toffe dingetjes:
Oogst van de dag, alles 1 euro. |
En 1 glaske drinken in een gezellig cafétje en met zijn tweetjes lekker tetteren is veel fijner dan een hele avond ergens op een drukke plek veel centen uitgeven....
Misschien is onze levensstijl wel 'van de moeten' veranderd. Maar zo voelt het niet. Ik ben gelukkiger, creatiever en leef bewuster dan vroeger. En bewuster leven leidt tot meer genieten, van kleine dingen. Dingen die fijn zijn ;) Veel blogmadammen leven zo, dat weet ik. Maar in de 'echte' wereld wordt je dan wel eens raar bekeken. Want daar moet alles meer en duurdere en groter en...
Daar doe ik niet meer aan mee.
Dat wil niet zeggen dat ik nooit twijfel en mij soms minder voel. Want al heb ik (bewust) geen kinderen en geen groot huis en geen indrukwekkende carrière en al wil ik dat ook niet, toch voel ik mij soms minder. Slaat de twijfel toe: ben ik wel goed bezig, moet ik niet meer zus of zo...Zoals de 'echte mensen'.
Herkenbaar?
Ach, leven is twijfelen en wankelen hé. Is vallen en opstaan. Is proberen je hart te volgen, tegen die luide stemmetjes in je hoofd in. Is proberen jezelf te vinden en te blijven.
Leven is niet altijd even makkelijk....
Maar het kan wel heel schoon zijn, zeker als je kan delen.
De mooie dingen en de minder mooie.
En blogland is een 'deel-land' en dat is geweldig fijn!
Merci en laten we vooral gezellig verder doen samen :D
Waar het verleden je heeft gebracht, staat vast. Hoe je verder reist, bepaal je zelf.
-Kirsten Hubbard-
Fijn weekend,
liefs Els