Water, wandelen en wensen

Zondag

Ondanks de regen gingen we, gezellig onder een paraplu, toch wandelen.
Eerst even vloekend want het ging toch droog blijven in de voormiddag? Maar al snel begon de fun. Wandelen met dit weer maakt dat ik me toch wat heldhaftig voel én er is modder: fun!
Dank u Karel omdat gij aan de laarzen had gedacht :)

Wat zie ik daar? Is het een?

Jawel, een Geluksplant!

En beestjes!

Galloways! Lieve pluche koeien dus, fijn.

En nog meer beestjes: een Geluksvis!

Propere botjes.

Iets minder proper :) Maar des te leuker!

 Dank u wel Natuurpunt voor deze mooie wandeling in de Hobokense polder.

En dit, dit is het bewijs dat een Wensenboom een heel goed idee is. En dit is tevens het voordeel van zelf je boom moeten opruimen :) Mijn Wensenboom heeft er nog geen week gestaan en er hingen al 4 wensen in. Zo hartverwarmend en deugddoend! (En maar 1 wens is van mijzelf, linksboven!)
'Gemiste kans gemeente Beveren zeggen wij dan in koor!'
Want amai, wat een deugddoende reacties heb ik in mijn mailbox en hier op mijn blog gekregen. Iedereen was zo voor de boom en tegen de afbraak, dat geeft me zin in meer.
Ik broed nog over een nieuwe boom maar tips en ideetjes zijn welkom. Merci ook aan iedereen die me al nuttige tips heeft gestuurd!

Ook een dikke merci aan iedereen die al Echte Els schriftjes heeft besteld!

Nog een fijne, warme zondag gewenst.

Wie bang is voor de dissonant, offert zichzelf
op het altaar van de harmonie.
-Thomas Feichtinger-

Liefs Els

Ik ben...

Vaarwel Wensenboom

Jawel, morgen nemen we al afscheid van de Wensenboom :(
Omdat ik echt heel graag wou dat mijn Wensenboom een lang leven zou leiden heb ik een mail gestuurd naar de desbetreffende groendienst. Ik heb alles heel duidelijk uitgelegd en een link naar mijn blog toegevoegd, hun antwoord kwam heel snel en was heel 'nee'...
Pff...
Of dat nu goed of slecht is weet ik niet maar ik kreeg ook nog de opdracht alles zelf te verwijderen. Op mij had dit een nog deprimerender effect.
Ik voelde me weer net als toen ik kind was. Om het kind 'eens goed te laten voelen' wat het fout deed mag het zelf zijn/haar fout gaan herstellen. Dat ik mij zo voelde zal wel eerder aan mij liggen dan aan hun mail maar toch...

Ik voelde me klein en stom en naïef én een onnozele 'mooser' die daarenboven nog eens de wet had overtreden ook. Niet happy dus :)
En toen dacht ik aan de woorden van Truus Druyts : wat je achter 'Ik Ben' zet bepaald hoe je je voelt en wat je zelfbeeld is. Om te groeien en jezelf meer graag te zien moet je beginnen met je 'Ik Ben's' te veranderen.
In dit geval van:
Ik ben onnozel
Ik ben naiëf
Ik ben een mooser

Naar:
Ik ben vooruitstrevend, volg niet het geijkte pad
Ik ben een positieve, goed bedoelende soort van hippie
Ik ben een Mooser

Truus heeft me al meerdere malen geholpen, via haar wijze raad in haar radioprogramma op zondagavond. Ik geloof in 'goeroe Truus', noem het een opwijking :)
(Ik noem Truus een goeroe, zo noemt zij zichzelf niet hoor.)
Truus kan van die simpele dingen zeggen die te eenvoudig lijken om te werken maar die verrassend effectief blijken te zijn als je ze toepast.

Wat ik dus deed en daarom denk ik nu: jammer voor Hof Ter Saksen, gemiste kans, ik begin gewoon ergens anders een Wensenboom! Nog geen idee waar maar ik hou jullie op de hoogte...

Bomen genoeg :)

Wijsheid is een kwestie van keuzes maken,
zoals afzien van kleinere genoegens
ten gunste van grotere.
-Rick Hanson, Richard Mendius-

Nog een fijne opwijkende donderdag!
Liefs Els

Ps: Er zijn nog schriftjes!

Dank

Dank, dank, dank

Dank aan alle lieverds die al Echte Els Schriftjes bestelden! Voor wie nog goesting zou hebben: voor 3 euro kan u uw eigen exemplaren bestellen :)

Dank aan alle vogels die onze tuin opfleuren:

Dank aan Jeanne, voor de lieve post in mijn brievenbus:

En dank aan alle mensen die volop mee lichtpuntjes verspreiden!
Maak er nog een mooie Dankbare DinsDag van lieverds!

Zij die dansten werden voor gek aangezien
door hen die de muziek niet konden horen.
-Friedrich Nietzsche-

Liefs, Els

De Wensenboom

Een wens van mij

Een wens van mij was, al een hele tijd, om een Wensenboom te beginnen. Ik had ook al lang een boom in gedachten: Bertje Beuk in Hof Ter Saksen te Haasdonk.
Enkele dingen hielden mij tegen: mijn favoriete bos is in feite een (heel goed) onderhouden park. Ze gaan daar misschien niet zo blij zijn met 'rommel' in hun bomen. En misschien is het ook een beetje tegen de wet? Hoewel ik niets ophang wat niet met een eenvoudige knip van een schaar kan verwijderd worden. En ik wil met mijn guerrillakindness ook geen bos-vervuiling aanmoedigen (niet iedereen ziet misschien het onderscheid tussen wat ik doe en gewoon afval in het bos droppen?).

Maar alla, ik deed het toch. Mijn eigen Wensenboom creëren! Deze donkere dagen (letterlijk en figuurlijk) vragen om extra lichte maatregelen. Ik hoop bij deze mijn steentje bij te dragen aan een nog mooiere wereld. En ik hoop dat de mensen van de Groendienst van Beveren er ook zo over denken :)

Ik roep jullie dan ook allemaal op om ze snel mogelijk naar daar te gaan en ook jullie wens op te hangen. Opdat we samen altijd meer kunnen bereiken dan alleen!

Labels + pen aanwezig!

Mijn wens :)

Dat kan voller!

Hier is het!

En voor de mensen die te ver wonen: begin ook een Wensenboom in je eigen buurt! Laten we samen geluk en liefde verspreiden!
Voor wie gelooft komen wensen en dromen uit!

Bidden verandert de wereld niet, maar bidden verandert de mens en de mens verandert de wereld.
-Albert Einstein-


Nog een fijne zondag,
dikke kus
Els

Ze zijn er weer....

...de schriftjes!

Joepie, het is gelukt, de schriftjes met Echte Elsen er op zijn er weer!
Wegens gigantisch succes waren ze vorige keer direct uitverkocht -bloos- :)
Maar nu zijn ze er dus weer, nog op tijd voor de feestdagen:

Liefs - I Know - Hou me vast

Bloem - Celebrate - Thinking of you

Schommel -Vos

Voor betere foto's kijk je best even hier :) Op een grijze dag als vandaag zat er fotografisch gezien niet meer in :)

Elk van deze 8 schriftjes is in meerdere exemplaren te bestellen. Allemaal met blanco pagina's, formaat A6 en Eco uitvoering. 3 Euro per stuk.

Mail maar als jullie interesse hebben (adres hiernaast, in zijkolom).

Het mooiste geschenk dat je kunt geven,
is een stukje van jezelf.
-Ralph Waldo Emerson-

Nog een fijne zaterdag,
liefs Els

Bang zijn versus angst

Wat te doen in donkere dagen?

Pff, het zijn en blijven donkere dagen en dan gaat mijn hoofd malen...
Ik wil mijn leven niet laten bepalen door angst. Angst laat ik niet toe maar dat wil niet zeggen dat ik niet vaak bang ben, zeker de laatste tijd. Klinkt misschien als een te verwaarlozen verschil maar voor mij is het best een belangrijk onderscheid. Noem het een opwijking :) Bang zijn is een tijdelijk gevoel, in angst leven is een 'way of life' die je hele doen en laten gaat bepalen.

Wat ik in mijn na-jaren heb geleerd is dat machteloosheid voelen voor mij één van de pijnlijkste dingen is. Ik wil doen, het gevoel hebben dat ik iets kan betekenen.
Dus verspreid ik geluk en probeer ik de lichtpuntjes te blijven zien.

Maar is dat genoeg? Tuurlijk niet. Dus piekerde ik verder en bedacht nog iets wat ik (wij) kan doen: verhalen vertellen en naar verhalen luisteren!
Ik leg het uit :) Volgens mij heeft iedereen een verhaal en dat verhaal bepaalt alles. Dat bepaalt wie je bent, wat je doet, waarom je dat doet, wat je denkt en voelt... Of niet doet, denkt, voelt...
Op kleine en grote schaal kan het helpen mensen hun verhaal te kennen en zo te begrijpen waarom ze dingen doen. Maar vaak durven we ons verhaal niet te vertellen, hebben we geen tijd om naar anderen te luisteren, willen we bezig zijn met 'belangrijke' dingen want we hebben al zo weinig tijd...

Hier in blogland zijn er al vele mensen (waaronder ikzelf) die hun verhaal hebben verteld. En voor mijzelf gesproken: ik heb daar nog geen dag spijt van gehad. De steun en begrip die ik hier kreeg waren een enorme hulp. En met mijn verhalen hoop ik ook anderen te helpen.
Ik ga mij vanaf nu proberen nog meer open te stellen voor de verhalen van de mensen die mijn pad kruisen. Proberen begrijpen waarom ze dingen doen en wie ze echt zijn.
Ik denk dat het in bange tijden nog belangrijker is om geen muur om ons heen te bouwen. Ik denk dat het net nu loont om ons open en eerlijk en ja, dus ook kwetsbaarder, op te stellen. Omdat echt contact, iemand echt bereiken en helpen pas kan als beide partijen helemaal open en zichzelf zijn. We hebben allemaal barsten, langs daar kan het licht binnen en ook weer buiten. Metsel die barsten niet dicht maar probeer op die manier licht te verspreiden en contact te maken. Liefde te geven. Wie liefde krijt kan liefde geven. Liefde is niet eindig, hoe meer je geeft, hoe meer je krijgt.

Klinkt misschien allemaal wat zweverig en totaal niet aards en van deze tijd. Noem me naïef...

Ik weet dat er grote veranderingen nodig zijn, van bovenaf. Maar dat is niet mijn taak (oef!). Ik probeer op mijn eigen, kleine manier iets goeds te betekenen...

Zaadjes te planten... :)

Nog een fijne op-wijkende donderdag!


Het geheim van het leven van jouw dromen leiden,
is er direct mee te beginnen, in alles,
hoe klein ook, wat je doet.
-Mike Dooley-

Veel liefde en licht gewenst,
Els

Lichtpuntjes...

Lichtpuntjes...als je ze wil zien zijn ze er!

 

Een straaltje zonlicht, vogels in de tuin, de glimlach van een wandelaar, een veer op je pad....
Ik hou mijn ogen, hart en ziel open.
En zeg dank voor al het moois!


Wat van een ander is, kan je weerkaatsen,
Wat van jezelf is, straal je uit.
-Oosterse wijsheid uit In het licht van de zon-

Fijne Dankbare DinsDag gewenst!
Liefs Els

Een donker weekend...

...vraagt om licht!

Licht in de vorm van liefde. Voor de natuur, voor muziek en voor elkaar.

Uitwaaien in het bos, om alle pijn uit mijn borst en zorgen uit mijn hoofd weg te krijgen. Met dit liedje in mijn hoofd op repeat...

Geluksvis!

Misschien moeten er nieuwe wetten komen. Op verplichte wekelijkse boswandelingen, meditatieoefeningen, uitwaaien aan zee? Misschien kan er dringend werk worden gemaakt van het terugbetalen van therapie? Of kunnen mensen die geluk proberen verspreiden gesponsord worden?...
Ik weet het niet.
Jammer genoeg.

Ik weet enkel dat ik geloof in de kracht van liefde.
En dat ik blijf geloven!

Edde 't noet geproefd ja dankunde 't oek ni wete, Oe da 't smokt en wa 't doe meh aew ete, Edde 't noet gevoeld ja dan kunde 't oek ni wete, Oe goed da 't doe da ge 't noet wild vergete, Edde noet ontvange zulde ni zoe snel geve, Niemand zou weerouwe moge zijn van ae weze, Edde noet ontvange zulde ni zoe snel geve, Er bestoh ni veel aerger dan zonder moeten leve, Liefde liefde... ik eb ae noedig Liefde liefde... ik eb ae zoe noedig
 -uit Liefde, liefde van Tourist LeMC- 

Heb lief,
ik heb jullie lief!
Els

Pippi Langkous en ik

Over moedig zijn of toch niet

Soms krijg ik een reactie op mijn blog waarin iemand mij moedig of stoer noemt. Heel lief en hartverwarmend maar ook iets waar ik lacherig op reageer (ben sowieso niet goed in complimentjes ontvangen). Lacherig omdat ik mij niet vaak (bijna nooit) stoer of moedig voel, eerder klein en heel ondapper :)

En toch, toch ga ik, met mijn PTSS, jaarlijks naar de boekenbeurs en ga ik naar elk optreden van mijn favoriete groep Life Of Agony.
Op ons bezoek aan de boekenbeurs dit jaar heb ik veel reacties gekregen van mensen die er niet naar toe gaan wegens te druk. En ze hebben gelijk, het is daar te druk. En toch...ik kan het niet laten. Voor mij is de boekenbeurs al van kinds af aan een jaarlijks terugkerend hoogtepunt. De geur van nieuwe boeken wekt bij mij een nieuwsgierige honger vol verwachting op. De keuze van een boek (en) binnen het vooropgestelde budget is ook altijd een spannende puzzel, welke baby's laat ik achter :)

Ik kom elk jaar over mijn toeren thuis, stikkapot en roepend dat ik nooit meer ga. En het jaar daar op ga ik toch... (Een tip: sta voor 10 uur al aan de ingang en blijf niet na 13 uur, maakt wel dat je moet rennen en niet alles kan zien maar zo voorkom je wel de ergste horror :) ).
Na jullie reacties ben ik er over gaan nadenken...Ben ik dan toch moedig? Misschien een beetje. Maar ik ben vooral streng, streng voor mijzelf. Noem het een opwijking :) Dat is een niet na te streven eigenschap. Het zorgt voor een onstuitbare drang naar perfectionisme (hoewel ik weet dat perfect niet bestaat en grenzen aan perfect saai is) en veel schuldgevoel en teleurstelling.
Dus meestal ben ik deze vermoeiende eigenschap liever kwijt dan rijk. Maar nu heb ik dus ontdekt dat er ook een goede kant aan zit: ik ben namelijk vaak banger voor mijzelf dan voor de desbetreffende situatie :)

Dus daarom ga ik toch naar de boekenbeurs, toch naar LOA, toch die tram op.
Van jezelf kan je niet vluchten en ik zit niet graag opgescheept met een Els die boos is op zichzelf omdat ze iets niet gedurfd heeft.
Et voila, mijn goeroe Karel en therapeut hebben weer gelijk: niets is zwart-wit.
Er is ook grijs, zelfs meer dan 50 tinten ;) Soms is iets wit, soms is iets zwart, het is maar hoe en wanneer je het bekijkt.
Dat is toch echt wel mijn les van 2015: zwart-wit bestaat niet.
(Behalve op een zebra, een gevangenispakje, letters in een boek,... ;) )

Weet je wie er echt moedig is, deze flinkerd:

Caries, onze poes, zat op een meter afstand klaar om toe te slaan :)

En zo ploeter ik maar verder door deze uitdaging die 'het leven' heet. Met vallen en opstaan. Want vergis jullie niet, er is nog veel waar zelfs strenge Els niet tegen op kan hoor...

Always do what you are afraid to do.
-Ralph Waldo Emerson-

Maak er nog een fijne opwijkende donderdag van!
Liefs Els

Ps: Ivm mijn Echte Els schriftjes:
Dikke kus aan de lieverds die er al hebben besteld of (proberen) bestellen!  Ik maak er zo snel mogelijk bij en laat het jullie dan weten.
Zo met mijn tekeningen 'buitenkomen' is ook best eng dus daarom zijn jullie enthousiaste reacties echt super deugddoend en hartverwarmend.
"Ik ga er nog één maken!" ;)

Om niet te vergeten...

Moois voor altijd

Zinnen die blijven zinderen
winkels die je doen dromen
plaatsen waar je nog wil komen
voor alles wat je niet wil vergeten
moet je een Echte Els schriftje in je handtas steken!

Blanco

Met lijntjes

3 euro voor een schriftje.
Geef maar een seintje als je interesse hebt!

En dikke dank u wel aan Karel voor de hulp bij het maken!

Life is a fear of falling through all the cracks
-Editors-

Nog een fijne dankbare dinsdag,
liefs Els

Een boeken-weekend

Boeken in het kwadraat

Gisteren werken en daarna naar de bib.
Vandaag Boekenbeurs.
2 keer boeken en dat is dubbel fijn.
En toch, toch miste ik het bos...

Al ben ik wel #happyasachild :

De 'One sketch a day' doe ik dit jaar al en ik vind het zo fijn om te doen dat ik het volgend jaar weer wil doen...
(Mijn andere aankoop staat op mijn Instagram).

Letters zijn een enorme bron van ontspanning voor mij, maar dan liefst onder een boom of dekentje en niet tussen duizenden andere mensen :)
Seffens nog gauw een toertje rond de blok wandelen en dan lekker lezen...

Het is de goede lezer die het goede boek maakt.
-Ralph Waldo Emerson-
 
Nog een fijne zondag gewenst!
Liefs Els

Onder mijn huid

Letters die beklijven...

Ik lees veel en graag, dat weten jullie. Dat boeken mij ook grotendeels gemaakt hebben tot wie ik ben weten jullie misschien niet. Boeken zijn in mijn verleden vaak vrienden voor mij geweest, nu nog soms. Laten we dat een opwijking noemen :)

Soms komen er boeken op je pad die in je hoofd en hart blijven zitten. Boeken die je wereld op zijn kop zetten en je denken voorgoed veranderen. Met personages waar je jezelf in herkent dus waar je veel van kan leren...Ontrafelen is daar één van:

Merci aan uitgeverij Atlas Contact!

Mijn drukproef, je ziet dat er vol goesting in gelezen is :) 

Ontrafelen vertelt het verhaal van de 17 jarige Katie, een braaf schoolmeisje dat samen met haar moeder Caroline en broertje Chris in een goed functionerend gezin samenwoont. Na het uit elkaar gaan van de ouders hebben Katie, Caroline en Chris een nieuw leven opgebouwd dat vol structuur en discipline vlot voort dendert. Tot plots Katie's kleurrijke oma Mary opduikt, een oma waarvan Katie niet eens wist dat ze bestond. Al gauw blijkt dat er wel meer is dat Katie niet weet. Aangezien Mary aan het dementeren is, is het niet makkelijk is om aan meer informatie te komen. Zeker omdat het voor Katie nog steeds heel belangrijk is om haar moeder niet teleur te stellen...

Het verhaal leest als een puzzel, een coming of age en een ontroerend familieverhaal. Door te werken aan het ontrafelen van het verhaal van haar familie ontrafelt Katie ook meer en meer haar ware zelf.

Katie en haar familie leren enkele wijze lessen en die lessen nemen wij lezers ook mee. 
Dat het bijvoorbeeld heel belangrijk is om te praten, geen geheimen te hebben want enkel zo kan je vermijden dat problemen van generatie op generatie worden overgedragen.
Een dochter is nooit alleen het kind van haar moeder, ze is ook een nichtje van, een kleindochter van,... En al deze stukjes maken de dochter, Katie in dit geval, tot haar eigen unieke persoon. Moediger dan ze dacht ooit geweest te zijn. 

Deze 3 generaties samen delen veel hoewel ze soms mijlenver van elkaar stonden of staan.
Katie begint meer en meer haar familie te begrijpen en daardoor ook zichzelf. De wijste les die ze leert is misschien wel deze: dé waarheid bestaat niet. Het heden, verleden én de toekomst hangen af van wie het verhaal vertelt. We zijn allemaal een werk in wording en dat idee geeft hoop en goesting in wat nog komen gaat.

Het boek leest als een trein! Een stoptrein, want geregeld moet je even stoppen met lezen om iets te herlezen en te onderlijnen. Katie en haar familie spatten van het papier, met hun worstelingen en emoties. Nooit eenduidig maar dat is het echte leven ook niet. Niet elk puzzelstukje wordt gelegd, maar dat gebeurt in het echte leven ook niet. 'Werk in wording' weet je wel :)

Ik heb gelezen, genoten en geleerd.
Meer kan een boek niet brengen.

Katie was er blij om. Er was niets meer te zeggen. Ze had het allemaal gezegd. Ze voelde zich heerlijk leeg.
-Jenny Downham-

Maak er nog een fijne opwijkende donderdag van, met een boekje in een hoekje ofzo :)
Liefs Els

 
 

Terug van weggeweest

Dankbaar voor:

Waar wij in de zomermaanden enkel duiven op bezoek krijgen komen er in de winter ook al eens andere vogeltjes langs:

En de eerste andere gast is al gearriveerd: olé!
Niet op de rommel letten, de duiven eten vaak nogal wild ;)
Ik hoop dat ons roodborstje binnenkort ook weer van de partij is...
Ik kan daar zo gelukkig van worden, van die gevederde bezoekjes.


Wanneer een boom in de winter zijn bladeren niet verloor,
zou hij in de lente niet opnieuw kunnen ontluiken.
-Cees Buddingh-

Nog een fijne Dankbare DinsDag gewenst,
liefs Els

Nooit genoeg...

Genieten...

Oh mooie dagen ik hou zo van die mooie dagen....
Bijna geen woorden voor.
Gisteren:

Geluksvis!

Kervel?

Vandaag in het Citadelpark te Gent:

Geluksplant!

En een Geluksvis.

Geniet er nog van lieverds! Moge het geluk jullie vinden...


Zij die dansten werden voor gek aangezien
door hen die de muziek niet konden horen.
-Friedrich Nietzsche-

Liefs, Els