Met de billen bloot en fietsen...

Hier gaan we weer...

De op-wijking van deze week is: fietsen! Klinkt niet special he!? Awel, voor mij is het wel speciaal.

Even een kleine voorgeschiedenis:
net na de feiten had ik vele angsten, serieuze: niet alleen in een kamer durven zijn, laat staan alleen thuis.  Bang voor het donker. Ons huis was een ramp maar de straat nog een grotere, laat staan drukke plaatsen ofzo. Ik was overal bang punt. Dat betert, stapje voor stapje, met veel geduld en oefenen.
Weg is het nog niet helemaal en echt weg zal het nooit zijn...
Het feit dat Karel en ik zo veel samen doen is niet omdat het zo fijn is maar omdat ik het niet alleen durf. Grapje, het is wel altijd fijner samen. Maar niet alleen durven is geen grapje.
Veel gaat enkel als ik mijn ventje zijn hand vast heb.

Ondertussen gaat het bij sommige dingen ook niet echt meer om durven, eerder om willen.
Dingen die 'te moeilijk'  zijn kosten mij tonnen energie, lichamelijk én geestelijk.
Door mijzelf beter te leren kennen weet/voel ik ook beter wat mij iets 'kost' en wat mij iets 'oplevert'.
Ik probeer dus dingen te mijden die meer kosten dan opleveren...

Moeilijk is dat (meestal) niet. Mijn/onze goestingen zijn zo veranderd, onze prioriteiten verlegd dat vele oude dingen niet meer aan de orde zijn, ons niets meer zeggen. Een geluk bij een ongeluk.
Dat is makkelijk als het alleen ons betreft, moeilijker wordt het als er sociale/familiale situaties bij komen kijken...Niet iedereen heeft begrip voor mijn/onze 'beperkingen'.

Soms doe ik dingen die mij wel wat kosten maar ook veel opleveren. Omdat dat fijn is en omdat je grenzen verleggen belangrijk is.
Zo is fietsen er een van. Sinds enkele weken ga ik op donderdagochtend, als Karel met zijn fiets naar het werk vertrekt, ook de fiets op. En dan doe ik een ritje van een kleine 10 kilometer. All by myself :)
De eerste keer was dat echt een ferme overwinning op mijzelf. Het leverde me wat op maar er waren ook kosten aan. Nu is het elke keer energie scheppen. Want net als dat lichamelijke inspanning energie kan leveren, kan mentale dat ook.
Zo een ritje in de ochtendfriste pept mij lekker op voor een dag vol goesting!

Hier enkele foto's van afgelopen weken:

Haakjuffie is er altijd bij :)

Het is niet elke week feest hoor! Soms ben ik moe, is het koud, bewolkt,... En toch ga ik. Totdat het echt te donker gaat zijn of te koud. Sommigen verklaren mij nu al voor gek (blijf in je bed, dat is te gevaarlijk als vrouw alleen, ..) maar ik voel mij er goed bij, dus.
En ik zie mooie wolken, zonsopgangen, eenden, konijntjes,...
Voedsel voor lichaam, geest en ziel.
En ik voel me dan ook best wel flink :)
Fietsen dus.


Nog enkele praktische dingen, omdat er mensen vragen hadden:
-qua vonnis is er nog geen nieuws...
-recepten geef ik niet gauw omdat ik gewoon maar wat doe in de keuken
-ik werk in een buurtwinkel die charcuterie, brood, groenten en fruit, belegde broodjes, frisdrank,...verkoopt (bij mijn ouders)

Pff, toch altijd weer even eng, zo met de billen bloot...

Voila, we zijn weer bij :)
Maak er nog een opwijkende donderdag van!

Soms leren we meer van het zoeken naar antwoorden
zonder deze te vinden, dan van de antwoorden zelf.
-Lloyd Alexander-

Liefs Els