F*ck

 F*ck again

Een jaar en twee weken geleden viel ik met mijn koersfiets (er was kapotte asfalt). Mijn schouder genas niet goed, qua huid. Half januari werd ik geopereerd. Ik moest maanden speciale pleisters kleven. Op 31/5 mocht ik daar met stoppen, 2 keer per dag een speciale zalf is nu voldoende. Zaterdag, na mijn werk, ging ik met mijn fiets onderuit in de Voetgangerstunnel omdat ik plots moest uitwijken. Ik viel op dezelfde kant. Voorlopig heb ik een gips, ze vermoeden een barst in mijn elleboog. Vrijdag terug naar het ziekenhuis, dan weet ik meer.

Ik had het al lastig maar nu helemaal: ptss all the way. Huilen, continue. Angst en stress en paniek. Niet in mijn hoofd maar in mijn lijf. Bonzend hart, misselijk, overactieve blaas en darmen (niet handig met 1 hand). Hoofd was lam. Niet kunnen lezen. Niet kunnen concentreren. 

Nu ben ik er weer. Een beetje. Soms. Even. 

 

Schuldgevoel t.o.v. van Karel (die moet nu alles doen) en t.o.v. mijn werk (2de keer op een half jaar tijd dat ik out ben). Schrik voor wat ik vrijdag ga horen.

 

Ik heb het dus lastig. Erg. 

 

Waar ben ik dankbaar voor? Karel, ofcourse. En het feit dat ik normaal 2 handen kan gebruiken. Maar voor de rest is het even donker...

 

 Lezen lukt nog niet goed maar ik probeer en lach geregeld luidop met dit boek. Echt een wonder dezer dagen ;)

 

Maar het is #dankbaredinsdag dus laat u horen, maak mij blij voor jou.

 

Sometimes things fall apart, so that better things an fall together.

-Marilyn Monroe-

 

Liefs Els

 

 

Ps: Er zijn nog bundels! 5 euro voor 'Echte Els' bij je thuis!

Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!