Hier zit ik dan
Dit is mijn plekje:
In de stoel van mijn overleden grootmoeder. Karel heeft die daar gezet toen ik geopereerd moest worden en daarna een week thuis was. Hij is er blijven staan. (Bij de heraanleg van onze koer is hij wel even weggeweest maar daarna stond hij er snel terug.) Hier schrijf ik, lees ik, kijk ik naar de bijen en bloemen. En huilde ik wat af. Het graf van onze Sieriel is recht tegenover mijn stoel. Soms is dat troostend, soms pijnlijk.
Maar hier zie ik de tijd passeren, de tuin veranderen. Dit is mijn plekje. En dat voelt goed.
Heb jij een plekje?
#dankbaredinsdag
Ik las daar ook al het grootste deel van Een rus als ik. Een mooi en boeiend boek.
Alleen zijn is een groot geschenk, een luxe. Vrijheid, volledig bij jezelf kunnen zijn en niet gestoord worden: dat is de schoonheid van alleen zijn.
-Ramses Shaffy-
Liefs,
Els
Ik lees graag en veel, daarom ben ik volger geworden. Ook ik heb een plekje in mijn tuin waar ik lees, met plezier naar mijn bloeiende planten kijk en probeer niet naar het onkruid te kijken.
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk plekje. Ik heb zelf een paar fijne plekjes :-)
BeantwoordenVerwijderenEen heerlijke plek Els.
BeantwoordenVerwijderen