#Tietloze

Nooit meer een #Tietloze

Het is weer dié tijd van het jaar: er mag gestemd worden voor dé Tijdloze, feestje!
Maaaaar jammer genoeg staan er jaar na jaar amper vrouwen in deze geweldige lijst. Terwijl er zo veel geweldige vrouwen-muziek is. Ikzelf stem al jaren op vrouwen, omdat ik dat probleem ook al had opgemerkt. Dit jaar ben ik niet de enige die er zo over denkt, RoSa vzw deelt mijn opwijking :)

Zij vragen aandacht voor het tekort aan vrouwen door middel van geweldig mooie buttons én de #Tietloze als hashtag.
Ik kon dit jaar niet goed kiezen en heb dus gekeken naar de liedjes van mijn itunes-lijst die ik afgelopen periode het meest heb afgespeeld, dat waren Trixie en Chris(tine). Valerie staat sowieso altijd op één bij mij :)

Voor zij die niet weten wat kiezen, een mini-kijkje in de vrouwenafdeling van onze cd collectie:

Donker en scheef, zoals deze dag ;)

Hoe komt het dat er zo weinig vrouwen in de lijst staan als er zo veel goede vrouwen muziek maken? Ik denk dat het te maken heeft met representering: zo lang er veel mannen in die lijsten staan blijven wij onbewust ook op mannen stemmen. Per ongeluk als het ware, tijd voor verandering! Laat jullie dus allemaal eens goed gaan en stem voor tieten.
Gestemd? Ik hoor graag jullie top 3!

Ahja, bedankt voor het stemmen op "opwijking" maar we hebben weer de shortlist niet gehaald :(

Ik heb trouwens net een geweldig boek uit: Dat kan beter!
Klik op de link hierboven, dan kan je ineens (onderaan) mijn recensie lezen. Snel bestellen en beginnen lezen, dan heb je iets boeiends te vertellen aan de komende feestdissen ;)


''Er komt een moment dat je moet opofferen wie je bent om te worden wie je kunt zijn.''
-Charles Du Bos-


Maak er nog een fijne opwijkende donderdag van,
Els

Bieke en Agata

Op een roze zondag

Maanden geleden zag ik foto's van Agata, gemaakt door Bieke Depoorter. Die foto's raakten me en bleven in mijn hoofd rondspoken. Ik was dan ook heel blij toen ik las dat Bieke een solo tentoonstelling kreeg in het Fomu.
Zondag zijn we geweest en het was super indrukwekkend!

Meer foto's op mijn Instagram.

De Sint mag me altijd een foto brengen :)
Naast de foto's van Bieke was ik ook kei hard onder de indruk van het werk van Zanele.

Kunst kan geweldig inspireren, kan voedsel voor de ziel zijn. Kunst kijken geeft mij vooral de goesting om zelf aan de slag te gaan, om de platgetreden paden te verlaten en mijn eigen weg te zoeken.

Daar ben ik dankbaar voor op deze #dankbaredinsdag!


''De angst om te verdwalen ben ik kwijt sinds ik mezelf heb gevonden.''
-?-

Fijne dag nog,
Els

Stadsfestival Damme

Kunstkijken

Ik hou van op mijn gemak een huis binnen gaan en daar kamer na kamer schatten ontdekken die me ontroeren, verwonderen, raken. Dat kan jaarlijks in de zomer in Watou en nu voor het eerst in de winter in Damme! Nog tot 2 december kan je daar op avontuur gaan. In d'oede schole kan je zelfs blijvend terecht: voor een hapje en een drankje, er is een boekenwinkel én er komen wisselende tentoonstellingen.

Ik ken die school nog van jaren geleden, toen er boekenmarktjes waren. Toen was het er vies en vuil, nu is het er prachtig en gezellig. De mensen die er werken zijn superlief, het boekenaanbod is gevaarlijk voor je spaarpot en het eten is er lekker (en geen aanslag op je spaarpot).

Haast je langzaam, voor 10 euro heb je een zalig dagje uit!

Foto van Karel, op mijn Instagram meer foto's, van mij.

Het is natuurlijk weer opwijkende donderdag vandaag en daar kunnen jullie bij helpen. Want je kan weer stemmen op het Woord van het Jaar. Dat moet natuurlijk Opwijking worden :) Stem hier!
Dikke merci alvast!!!

Waarom zou je stemmen? Niet enkel omdat ik graag dat woord in het woordenboek wil maar vooral omdat ik graag wil dat mensen zichzelf gaan zien als opwijkend ipv afwijkend. Want wij zijn allemaal goed zoals we zijn, nem!


'Wie op zijn tenen loopt, zal niet lang overeind blijven.''
-Lao Tse-

Fijne dag nog,
liefs Els

Eeuwig dankbaar deel 2

Inked

Na nummer 1 wist ik dat er een nummer 2 moest komen. Eentje over mijn 2de strijd: mijzelf graag zien. Mijzelf van nu en toen. Mijzelf, altijd. En voor altijd is het ;)

Karel leverde de inspiratie, Atticus de quote en de immer geweldige Dagmar het ontwerp en de tattoo.
En ik, ik draag het. Ik draag mijn verleden op mijn rug met me mee. Nu is het echt MIJN verhaal. Ik schrijf het, ik lees het, ik voel het, ik leef het.

Dankbaar. Voor de steun van Karel, het talent en de vriendelijkheid van Dagmar; voor de magie van een tattoo.
Als je nog twijfelt: doen! Ja het doet pijn, maar dat doet therapie altijd.


''Als we onszelf wezenlijk accepteren, gaat alles in ons leven werken. Net alsof er overal kleine wonderen gebeuren.''
-Louise L. Hay-

Liefs Els

Ik laat mijn tieten zien

...jij ook?

Jaarlijks ga ik naar mijn gynaecoloog, om mij van boven en van onder te laten controleren. Aangezien mijn moeder en een tante borstkanker hebben gehad laat ik ook jaarlijks een echo van mijn borsten nemen, vanaf volgend jaar (40+) wordt dat een mammografie. Beter voorkomen dan genezen.
Dat doe jij toch ook hé?

Mijn echo zag er gisteren op het eerste zicht goed uit, #DankbareDinsdag!

Ik ga snel even verder lezen in mijn boek, ik ben weer eens in een super boek bezig! (Maaaar, ik mag natuurlijk niet vergeten om naar mijn werk te vertrekken ;))

''Omhels onzekerheid. De mooiste hoofdstukken in je leven hebben nog niet altijd een naam.''
-Bob Goff-

Fijne dag,
Els

Anxiety

Hoe angst niet bang zijn is

Na de overval, toen bleek dat ptss een blijvend deel van mijn leven zou worden, kwam ook 'angst' in mijn leven. Angst, het tegenovergestelde van liefde. Liefde, iets waar ik bewust voor kies en toch, toch blijft die angst de kop op steken. Niet als in bang zijn. Bang ben ik ook vaak, voor vanalles: spinnen, muizen, hoogtes, het reuzenrad,... Maar echt bang ben je pas als je dingen niet gaat doen, gaat vermijden. Als ik bang ben kies ik meestal toch om het aan te gaan, dus wél dat reuzenrad in bijvoorbeeld.

Bij angst werkt dat ook zo maar angst is daarnaast ook anders: het sluipt in stilte, het woekert, krioelt en barst plots los. Zo maar. Nou nee, niet echt zo maar, maar zo lijkt het wel.

Ik had vrijdag weer prijs. Tijdens een concert van Life of Agony (mijn favoriete groep aller tijden). Again. Ik kon niet genieten, stond met mijn handen op mijn oren (op mijn herriestoppers ;)), telde de minuten af. Het ging écht niet. En dat maakt me immens triest en boos en teleurgesteld, in mijzelf.
Ik had zaterdag verlof genomen (om 2 uur gaan slapen en om 4 uur opstaan lukt me niet), we waren helemaal naar Eindhoven gereden, de kaartjes lagen al meer dan een half jaar klaar, ze komen maar eens per jaar naar hier, ik hou zo van hun muziek en live is dat nog beter,... Dat spookte er door mijn hoofd...

Als het goed zit heb ik de dagen na zo een concert tonnen extra energie, voel ik me even herboren. Nu zat (zit) ik vol zelfverwijt.

En dan kies ik er nog eens voor om dat met jullie te delen, wat een opwijking :)
Ik deel dat met jullie om te laten zien dat niet alles rozengeur en maneschijn is, ook niet bij mij. Zeker niet bij mij :)
Maar ik weet ook dat het op en af gaat. Dus ook op.
Dat het volgende keer misschien wel weer top is. Dat ik niet 'terug naar af' ben.
Ik was moe, had de boekenbeurs al achter de kiezen, had last van pms,...

Dus ja, het was kut. Is kut. Maar met mijzelf verwijten te maken gaat het niet beter gaan, integendeel. Ondertussen heb ik al bijna een week niet meer naar Life Of Agony geluisterd, dat deed te pijn. Maar misschien moet ik vandaag maar doorbijten. Omdat hun eerste cd (dé legendarische River Runs Red) mij al door vele diepe dalen gesleurd heeft. En met mij duizenden anderen. Al 25 jaar lang.
Omdat (zelf)liefde het antwoord is op alles, zeker op angst.

Herkenbaar? Tips?



''Dapper zijn is bang zijn maar toch springen.''
-Taylor Swift-

Maak er nog een fijne opwijkende donderdag van,
liefs Els

Odes

Odes oftewel Dingen Die Fijn Zijn

Vorige week zag ik in DWDD dat David van Reybrouck een nieuw boek uit heeft: Odes.  Een boek waarin hij vol enthousiasme schrijft over de dingen die hij 'fijn' vindt. Deed me gelijk aan mijn blog denken, aan mijn bedoeling die er achter schuilt. Blij dat ik niet alleen ben met die opwijking ;)

Dit is één van mijn 'odes', te zien op de stand van L&M books, op de boekenbeurs!

Iets helemaal anders: het begint tijd te worden om je #teamonderhemmeke button te bestellen. Mijn Damartkes liggen al klaar :)

Nog een fijne #DankbareDinsdag!

''Kleinigheden lijken van geen belang, maar ze schenken een kalm geluk. In elke kleinigheid huist een engel.''
-Georges Bernanos-

Liefs Els