Geen tattoo voor mij...

Geen tattoo....

Wat zeg je Els, geen tattoo? Je hebt er al ééntje!

Wacht, ik leg het even uit! Dit weekend hoorde ik voor het eerst (van mensen dicht bij mij) dat ze van plan waren een lijntje aan/op (?) hun oog te laten zetten, als een tattoo. Permanente make-up noemen ze dat. En je leest het goed: mensEN, dus meerdere dames. Ik viel bijna van mijn stoel.
Wat misschien bewijst dat ik nog in de middeleeuwen leef ofzo maar ik dacht dat dat enkel iets voor actrices en beroemdheden was...
Niet dus. Blijkbaar is dat iets doodnormaal geworden dat je in quasi elk schoonheidssalon kan laten doen.

Ik veroordeel niemand, iedereen mag van mij doen wat hij/zij wil. Echt waar.
Wat mij het ergst verontwaardigde was het idee er achter: een vrouw moet ten alle tijden mooi zijn. Jaja, er schuilt soms een in-woede-uitbarstende-feministe in mij die voor het minste kan beginnen steigeren. Noem het een opwijking.

Wil jij zo een lijntje voor jezelf? Doen! Maar als het is omdat het de heersende (Hollywood-achtige) norm is om er zelfs in bed fris en monter uit te zien dan zou ik zeggen: niet doen! Een vrouw moet er niet altijd mooi uitzien. Een vrouw moet er uit zien zoals ze er wil uitzien. En als dat niet fris en monter is, ook goed.

Sinds Els 2.0 draag ik geen make-up meer. Daarvoor ook enkel op feestjes hoor. Maar nu, met mijn extra gevoelige huid, nooit meer. Geen kat die daar ooit iets van gezegd heeft. (Wijst misschien op mijn non-talent voor het aanbrengen van make-up, wahahaha.) En ik voel me ook niet minder feestelijk ofzo. Ik voel me wel veel sneller klaar in de badkamer:)

Ik scheer mijn benen en mijn oksels, maar zelfs dat niet meer fanatiek elke dag. Dus ja, soms loop ik in blote benen met hier en daar wat haartjes. Naast al die littekens en spataders en laatst nog die netelroos valt dat toch niet op :)
En ik heb dus een tattoo. Op mijn onderrug, waar ik nooit met bloot loop. Dus die tattoo staat daar voor mij. En Karel ;)

Ben ik een radicale feministe ? Nee. Ik doe wel mijn best :)
Ben ik zeker over mijn lichaam? Langs geen kanten.
Ben ik voor tattoos? Helemaal!
Neem ik een lijntje? Nee, ik heb al vogels ;)

Moraal van het verhaal:
ik ben voor alles en iedereen. Als iedereen dat alles maar zelf gekozen heeft!
En ik mag zelf best wat gelukkiger worden met mijn eigen lichaam. Met alles wat er al dan niet op- of aanhangt.

De grootste fout die je in het leven kunt maken,
is voortdurend bang zijn er een te maken.
-Elbert Hubbard-

Wat denken jullie over lijntjes? En Hollywood? En tattoos? En je eigen lichaam?

Niet vergeten: volgende week is het weer tijd voor dE LeeSclub!

Liefs Els

Dankbaar

Tor

Vandaag, op deze mooie Dankbare Dinsdag, ben ik mijn Karel dankbaar!

Hij zorgde dat een foto van mijn allerfavorietste plekje op aarde een poster werd die onze woonkamer opfleurt! Nu kan ik elk moment van de dag mijn portie zen gaan opsnuiven!
Het gaat om een foto van de Tor in Glastonbury, mijn jaarlijkse pelgrimage.
#voedselvoordeziel

Nog een fijne Dankbare Dinsdag lieverds!
Waar ben jij vandaag dankbaar voor?

Leef vanuit je verbeelding,
niet vanuit je geschiedenis.
-Stephen Covey-

Liefs Els

Zalige zondag

Gewoon zijn

Eventjes naar de rommelmarkt, eventjes naar het bos.
Eventjes op mijn blog.

Het gaat goed, het gaat steeds beter.
Al blijkt mijn ziek zijn een energievreter te zijn geweest...

Gewoon genieten van een zalige zondag dus,
niet te veel dit, niet te veel dit.
Gewoon zijn is goed genoeg.

Domweg gelukkig thuis...

Alles staat open voor jouw interpretatie.
-Daniëlle La Porte-

Een geweldige week gewenst lieverds!
Liefs Els

Pleidooi voor overspel

Volg je hart

Nooit gedacht dat ik ooit nog een pleidooi zou houden pro overspel.
Ik, die hondstrouw ben en dat ook van mijn partner verwacht. En toch.
Vandaag is de dag gekomen dat ik vrouwen overal ten lande aanmoedig om overspel te plegen, hun hart te volgen.

Komt het omdat Els 2.0 geleerd heeft om te zien dat er naast zwart en wit ook grijs is? Komt het door het stapeltje boeken dat ik afgelopen weken las?

Dit is maar een deeltje van de stapel boeken die ik las (dat ik mocht recenseren, hoera!) maar wat ze allemaal gemeen hebben is dat het boeken zijn van vrouwen, over vrouwen.
En dat de hoofdpersonen op een keerpunt in hun leven komen, een keerpunt waarop ze kunnen kiezen om al dan niet overspel te plegen. Ik ga geen spoilers lossen maar alle vrouwen kiezen voor/blijven bij hun eigen echtgenoot.

En dat vind ik flauw, zo flauw.
Ik heb misschien geen recht van spreken aangezien ik al 18 jaar super gelukkig ben met mijn eigen man, van overspel is er totaal geen sprake. Niet geweest, noch gepland :)
Maar wat me wel, een beetje, deskundig maakt is het feit dat ik van Els 1.0 naar Els 2.0 ben gegaan. In sommige mensen hun ogen ook een vorm van overspel.
Ik heb bewust gekozen om meer voor mijzelf te kiezen, mijn hart te volgen, mijn geluk te zoeken.
En dat wil ik eigenlijk zeggen met mijn pleidooi: volg je hart, kies voor jezelf. Altijd! Hoe zwaar en moeilijk dat soms ook mag zijn.
Jij bent diegene die met jezelf verder moet. Het is jouw leven en je hebt er maar één!
Kies die nieuwe man, kies ervoor om weer te gaan studeren, een parttime job te nemen,... Kies voor die tattoo, het dansen in de regen, het veranderen van geslacht...
Het maakt mij niet uit wat je kiest, als het maar uit je hart komt.
Pleeg dat overspel, wijk op :)

De schoen die de één perfect past, knelt bij de ander.
En zo heeft iedereen ook zijn eigen maat
van een bevredigend leven.
-Carl Jung-

Nog een fijne opwijkende donderdag lieverds,
Els

Dankbaar

Dankbare dinsdag!

Goedemorgen, vandaag ben ik dankbaar voor zo veel:
-ik lig niet in bed zoals vorige week
-ik kan/mag gaan werken
-ik ben quasi jeukvrij
-de vlekken beginnen te vervagen
-...
ik ben dus al veel beter! Ok, er zijn nog vlekken en soms wat jeuk en ik heb nog wat buikpijn en ben nog wat slapjes...
Maar ik ben al zo veel beter dan vorige week dus zeg ik uit volle borst: hoera!!!

Daarnaast ben ik het meisje op de rommelmarkt nog dankbaar omdat ze mij dit verkocht (voor maar 5 euro):

#nevergrowup

Happy me :)


Maak er iets moois van deze week lieverds!

In het licht blijkt het monster vaak
de schaduw van een vlinder.
-?-

Liefs Els

Zinderende zondag

Op weg...

Bijna terug waar ik moet zijn. Correctie, wil zijn.
Traag maar gestaag...

Geluksplant!

Ik kan al terug Geluk verspreiden: #Dingendiefijnzijn :)

Nog een zalige zondag lieverds en bedankt voor alle deugddoende beterschapswensen!

Het spoor bijster raken is
wezenlijk voor onze groei.
-Daniëlle La Porte-

Fijne week,
liefs Els

Pauze

Ziekjes...

Goedemorgen, wegens een zieke week (met buikgriep bovenop de netelroos) doe ik het in blogland even kalmer aan.
Jullie horen van mij als ik weer alive and kicking ben :)

Niet vergeten: blijf het licht zien! (Reminder voor mijzelf...)

Er zijn weinig dingen die zoveel energie
geven als vertrouwen in jezelf.
-Annet Hogenbirk-

Liefs Els

Wazige week

Zalig maken doe je zelf

 

Omdat het een week was die voorbij ging in een waas

een waas van
jeuk
zorgen
zalven
pillen
jeuk
meer pillen
een naam
'netelroos'
-klinkt als in een sprookje, maar dan toch wel best een eng-
injectie
jeuk
nog meer pillen
zorgen
zalven
jeuk

deed ik net het volgende:

mijzelf schaamteloos verwennen.

Applaus voor mijzelf :)
Lief zijn voor mijzelf is niet mijn sterkste punt.
Na een berg centen voor allerlei medische dingen ging er nog een berg centen naar #DingenDieFijnZijn.
Ik ga het nog leren, mijn eigen beste vriend zijn.
Uit alles kan je iets leren.

Ondertussen zie ik er als een een rood gevlekte wilde maniak uit, maar begin ik me ook al terug iets meer mijzelf te voelen. Het komt goed, ik voel het. Binnenkort allergietesten en dan weet ik meer...

Moed betekent niet dat je geen angst voelt,
maar dat je jouw angst overwint.
-Mark Twain-

Nog een zalige zondag lieverds en geniet van een zalige nazomer,
liefs Els

dE LeeSclub las weer een geweldig boek

Eleanor & Park

Hier zijn we weer! Theeke en koekje klaar?
Daar gaan we!

Eerst en vooral: dikke merci om weer mee te doen!
Hier alvast een foto van ons volgende boek:

Britt-Marie was hier van Fredrik Backman. Dit is het derde boek van Fredrik, een schrijver die super vlot en grappig schrijft maar toch steeds een gevoelige snaar weet te raken. En je aan het denken zet... Als dat niet goed klinkt!?
We spreken terug af tegen donderdag 6 oktober, ok?

En dan nu E&P. Ik las het voor de tweede keer en genoot even hard als de eerste keer. Wat een geweldig ontroerend, hartverwarmend, pijnlijk boek.
Opnieuw een young adult boek vol wijsheid en volwassenheid.
Een boek met 2 geweldige opwijkende hoofdpersonen en boeiende nevenpersonages.

Door afwisselend Eleanor en Park aan het woord te laten krijg je een duidelijke kijk in hun hoofden en leefwerelden. (Je leeft direct echt totaal met hen mee.) En die zijn zo verschillend.
De wereld van Eleanor is zo triest, het tandenborstel en maandverband verhaal grepen me zo aan. Net omdat dat voor ons (de meeste onder ons toch) doodnormale basis dingen zijn.
Het is zo jammer dat een geweldig iemand als Eleanor niet de kansen krijgt die ze verdient. Mijn hart breekt als ik denk aan de kinderen in de echte wereld die zo moeten opgroeien. Kinderen die geen eerlijke kansen krijgen, die starten met een achterstand en die in stilte lijden achter de schermen. Kinderen die nooit onbezorgd kind kunnen zijn.

De ontluikende liefde tussen E&P is zo mooi en ontroerend en puur en het is zo jammer dat ze niet kan blijven duren ("Jezelf zijn maar in een beter versie" : smelten!) Ik had ook een vriendje tijdens mijn middelbare school, het duurde 18 maanden en ik was kapot toen het uitging. Maar het ging uit omdat het niet meer werkte, niet omdat we geen eerlijke kansen kregen. Dat maakt dit boek zo triest.

Een eerste liefde kan zo mooi zijn hé, zo intens en obsessief wordt het nooit meer. Misschien wel goed ook :)
De schooltijd kan zo hard zijn. Achteraf bekeken zie je ook dingen die je toen niet zag. Dat bepaalde stoere kinderen geen geweldige thuis hadden. Dat sommige alternatieve kinderen het niet waren uit overtuiging maar uit gebrek aan geld.
Ik ben zo blij dat ik niet meer op school zit!

Hebben jullie ook zo genoten van dit boek? Ik duim voor een vervolg en ik hoor graag jullie mening!

Iets helemaal anders: ik verga al 10 dagen van de jeuk, sta vol rode vlekken en er komen er maar bij en bij. Ondanks het innemen van antihistaminica. Daarom heb ik gisteren bij de huisarts een injectie gekregen en moet ik meer pillen innemen. Netelroos is de diagnose.
Over 2 weken moet ik huidtesten ondergaan om te testen waar ik allergisch voor ben.
Iemand van jullie hier ervaring met?
Door het slaapgebrek en de sufheid door de medicijnen ben ik niet echt helder van hoofd, ik hoop dat deze blog toch goed te lezen was ;)?

Wanneer je jezelf in de weg staat,
lijkt alles je in de weg te staan.
-Ralph Waldo Emerson-

Nog een fijne opwijkende donderdag en lees ze!
Liefs Els

Dankbaar Zinderen

Merci Vanessa,

Weten jullie nog, de gratis online cursus van Vanessa?
Iemand mee gedaan?
Ik wel, en dat leidde, onder meer, tot dit:

Mijn leidraad voor het leven, letterlijk:
"My strength comes from my pain.”
Letterlijk op mijn huid geschreven en de lat waarlangs ik wil leven.
Ik wil groeien, bloeien, stralen, het beste uit elke tegenslag halen.
Zoals ik al meerdere malen mocht ervaren: elk trauma is een geschenk in vermomming.
Een kans op ander en beter.
Je maakt, verplicht, even pas op de plaats en je krijgt de kans om rond te kijken.
Te kijken naar wat mag worden losgelaten en te kiezen voor wat moet worden aangehaald.
Diep vallen, veel verliezen, doet pijn en vreet diep.
Maar daarna is er ruimte voor nieuw.
Alles nieuw.
Als je maar wil kijken, de kans wil grijpen.
Dat lege blad vullen, dichter naar je kern komen, dat geeft kracht.
Kracht ontstaan uit pijn, gestoeld op tranen maar solide als een rots.
Het is een kracht die houvast biedt voor de volgende storm, want het leven is niets meer dan leren dansen in de regen.
En bovenal liefde, veel liefde geven!



Merci Vanessa!
Een echte Dankbare Dinsdag!

Angst is wat je voelt.
Moed is wat je doet.
-Emma Donoghue-

Liefs Els

Binnen met boeken

Zalige zondag anders

Omdat het regende toen we opstonden beslisten we om een zalige zondag binnenshuis te houden.

Ik heb momenteel 3 zo een stapels liggen (aangezien we lid zijn van 3 bibliotheken). Daarnaast nog zo een stapel met gekochte boeken. Daarnaast nog zo een stapel tijdschriften en de weekendkrant! Ik denk dat de dag niet lang genoeg gaat duren :)

Eens een dagje helemaal anders inrichten, het idee geeft me wat kriebels (gewoontedier) maar al die letters gaan hun kalmerend effect wel bereiken. En als het toch te hard gaat kriebelen kunnen we nog altijd even onze stapschoenen aantrekken want ik zie de zon haar best doen om de overhand te krijgen!

(Eleanor&Park lezen kan ook een zalige zondag opleveren. Ik hoor jullie daar graag donderdag over.)

Wat je ook van plan bent, geniet er ten volle van!


Om te groeien zul je uit de schaduw moet stappen.
Bloemen ontluiken door het zonlicht.
-Peg Streep-

Liefs Els

De banen in mijn hoofd

Werken aan mijzelf

Eén van mijn vele opwijkingen is het onvermoeibaar willen werken aan mijzelf.
'Onvermoeibaar' is best vaak vermoeiend maar alla :)
De vakantie is daar voor mij een ideale periode voor. Een tijd om terug te kijken, te reflecteren, plannen te maken en te dromen.

Zo besefte ik plots dat niet alleen de buitenwereld maar ook ikzelf vaak vergeten dat ik een universitair diploma heb. Voor zij die nog twijfelen: ik heb mijn studies criminologische wetenschappen afgemaakt :) Ik heb mijn diploma, al gebruik ik het niet. Ik ben zelfs redelijk makkelijk door die 4 jaren Gent gefietst.

En toch... Toch viel het me in mijn vakantie op dat ik vaak boeken (meestal non-fictie) aan de kant laat liggen wegens 'te moeilijk voor mij'!?
Als ik even nuchter terugkijk op wat ik bijvoorbeeld tijdens mijn studies heb gelezen (zelfs in andere talen) is het gewoon absurd om te denken dat ik te dom ben.

Maar toch... Onder invloed van de vastgeroeste ideeën en (vooral) mijn te kleine ego kwam het er niet van.
Daar kwam deze vakantie verandering in. Ik las eerst Echt eten van Michael Pollan. Serieus, dat moet iedereen lezen. Je kijk op ons voedsel-systeem zal echt veranderen, je ogen gaan open en de wereld is nooit meer hetzelfde. Klinkt nogal hysterisch maar is echt wel waar.

Het tweede boek dat ik las was Frazzled van Ruby Wax. Een boek over mindfulness. Ook al zo een aanrader. Ze schrijft én wetenschappelijk én hilarisch grappig, een niet vaak voorkomende maar wel enthousiasmerende manier.

Wat ik vooral geweldig vond om te lezen was het stuk over het plastische brein. Kort samengevat: alle dingen die je hoort, ziet, voelt, denkt, doet... bestaan uit signalen in je hoofd. Die signalen vormen banen. Iets wat je vaak herhaalt wordt een autostrade, iets wat je niet (meer) doet wordt een overgroeid landweggetje dat je niet meer gebruikt.
Wat dus wil zeggen dat je nooit dezelfde persoon bent dan gisteren en dat je elke dag kan veranderen, kan werken aan jezelf.

Sommige dingen lijken misschien een te grote stap, neem nu 'gaan sporten'. Begin dan al eens met een rondje rond je huis te lopen; nu heb je een baan gelegd! Een sport-baan, in je hoofd. Het enige wat je nu moet doen is die baan onderhouden, door meer sport te gaan doen.
Zo cool vind ik dat, zo easy.

Vaak lijken dingen voor mij een onoverwinnelijke berg. Nu weet ik dat ik klein kan beginnen. En als er eens iets niet lukt of niet loopt zoals gewenst/verwacht dan is dat geen falen want ik hebt dan toch een baan gelegd!
Man, ik moet meer non-ficie lezen, dat maakt mij zo happy en optimistisch:)

Wat houdt jullie nog tegen!? Ga banen leggen!
Enne, non-fictie tips zijn van harte welkom.

Volgende week afspraak hier met Eleanor&Park, oh wat heeft dat boek me weer ferm aangegrepen.


Alles wat je aanraakt, verander je.
En alles wat je verandert, verandert jou.
-Octavia E. Butler-


Nog een fijne opwijkende donderdag,
liefs Els

PS: Ahja, de verwijzingen naar bol.com wijzen (jammer genoeg) niet op sponsoring maar wel op makkelijkheid van mijn kant uit.