Dank u wel

#DankbareDinsdag

Dankbaar zijn is een goed antigif. Kunnen we wel gebruiken na zwarte zondag...

*Dikke merci aan iedereen die mijn bundel al kocht! Warm hartje.
*Ik ben de Standaard Uitgeverij dankbaar dat ik Stad van meisjes al mocht lezen! Aanrader!!! Zeker al een boek dat mijn top tien van 2019 gaat halen. Wat een wervelwind, zo jammer dat het uit is.
*Dikke merci aan de vlier die overal in bloei staat (uw siroop is zoooo lekker).
*Dank u alle bloemen in onze tuin, de gezaaide en ook de vanzelf aangewaaide.
*Merci Fnac voor jullie 100 uitzonderlijke vrouwengids (voor 2 euro te koop in de winkel).
*Dank u aan de 1/2 niet-rechts stemmers!

 Waar ben jij dankbaar voor?

''De waarheid van wat men zegt, schuilt in wat men doet''.
-Bernard Schlink-

Fijne dag nog,
Els

dE LeeSclub las:

Westwaarts met de nacht

Goedemorgen Leesclubbers! Fijn dat jullie weer massaal hebben meegelezen.
Genoten? Ik wel!
Thee en koekjes klaar? Ik wel (Gevulde koek van de Marqt en Earl Grey van Zonnatura).

Allereerst iets afspreken:

Ons volgende boek wordt: Nooit meer een zelfhulpboek. Een zelfhulpboek dat er geen is maar dat je toch helpt. Klinkt tegenstrijdig? Lees mee en ontdek zelf hoe het zit... Bespreking donderdag 4 juli.

En dan nu Beryl. Wat een vrouw! Dit boek lezen gaf me echt vleugels (flauwe woordspeling).
Hier mijn recensie:

Weergaloos boek. Wow. Gigantisch onder de indruk: van Beryl, haar avonturen, haar schrijfstijl; alles. Een boek voor het eerst verschenen in 1942, voor het eerst vertaald in 1988 en nu, in 2018 verscheen een herziene editie. Eindelijk, zou ik zeggen. Dit is een pareltje.

In haar voorwoord heeft Martha Gellhorn het over het feit dat dit boek is geschreven door iemand die in feite geen schrijver is, maar daar merk je niets van. Beryl schrijft helder, meeslepend, soms poëtisch, dan weer filosofisch, vaak humoristisch en vooral verslavend goed. Gellhorn haalt ook het feit aan dat we niet veel duiding krijgen over bepaalde zaken (3 huwelijken, een zoon,…) maar dat stoort nergens. Het zou natuurlijk extra boeiend zijn om nog meer informatie te krijgen en een pagina of 200 meer te kunnen lezen, want je gaat merken dat elke letter, iedere zin je goesting in meer geeft, maar dit boek geeft al voldoende stof om je van je sokken te blazen.

Beryl is, zoals de achterflap zegt, echt één van de meest onconventionele, gepassioneerde, uitzonderlijke en moedigste vrouwen van de twintigste eeuw. (Van de vrouwen én mannen!)

Op 4-jarige leeftijd vertrekt ze vanuit Engeland met haar vader naar Brits-Oost-Afrika, later wordt ze één van de beste trainers van renpaarden, ze haalt daar als eerste vrouw een vliegbrevet en is ook de eerste vrouw die solo over de Atlantische Oceaan vliegt van oost naar west.

Westwaarts met de nacht is opgedeeld in verschillende boeken. Elk boek vertelt een eigen verhaal: over haar kindertijd, het trainen van de paarden, het vliegen boven Afrika en haar recordpoging. Na elk boek heb je spijt dat dat deel er op zit én heb je enorm veel zin om een volgend deel te starten.

Beryl heeft een heel eigen schrijfstijl, in navolging van haar kijk op de wereld en haar manier van leven. Ze praat even bevlogen over jagen, als over wat er in bijvoorbeeld een olifant zijn hoofd omgaat. Hoewel ze is opgegroeid in een uithoek van de wereld is ze meer werelds in haar denken dan de meeste stedelingen. Ze is ook heel belezen en is haar tijd ver vooruit in haar manier van denken, schrijven én leven. Ik heb hele passages onderlijnd omdat ze bewust/onbewust enorm grappig, zeer ontroerend of super boeiend waren.

Tot mijn schaamte moet ik bekennen dat ik nog nooit van haar gehoord had, in tegenstelling tot Karen Blixen. Maar ik ben helemaal verkocht, ik ben verliefd op Beryl. Het maakt me vrolijk, gelukkig en hoopgevend te lezen dat een vrouw als zij honderd jaar geleden al zo een geëmancipeerd leven leidde.

Vrouwen als Beryl hebben er altijd al bestaan (al spant zij echt wel de kroon qua avonturendrang) en zullen er ook altijd blijven bestaan. Ik bedank de Arbeiderspers om haar verhaal weer onder de aandacht te brengen en ik hoop dat er nog meer van zulke verhalen gaan opduiken. Ik wil ook een verfilming van dit boek ten zeerste aanbevelen want Westwaarts met de nacht is een boek dat alles in zich heeft om een geweldige kaskraker te worden.

Lezen jullie weer mee? En laten jullie hieronder weten wat jullie van Westwaarts vinden?
En ik hoor graag wat jullie van mijn bundel vinden. Kopen maar (stuur maar een mailtje)!

''Passie schiet wortel op de vreemdste plekken''.
-Katherine Russell Rich-


Nog een fijne opwijkende donderdag,
lees ze,
Els

Ergens tussen vaalwit en flessengroen

Nieuwe bundel!

Hoera, feest! Mijn langverwachte tweede bundel is uit! Vol zelfgeschreven woorden en beelden.

Een beetje zoals nummer 1. Maar dan nog beter.


Ergens tussen vaalwit en flessengroen gaat over
meisjes die verlangen
meisjes die dromen
meisjes die zichzelf verliezen
meisjes die zichzelf tegenkomen.

Ergens tussen vaalwit en flessengroen gaat over liefde is liefde.
Punt.


Bestellen? Mail me! 5 euro per bundel, zonder verzendkosten.
(dingendiefijnzijn04@yahoo.com)
 

Jouw borsten hangen niet, ze huppelen, net als de kuiltjes in je billen...
-Els-

Nog een fijne liefdevolle woensdag,
Els

Mijn krant en Karel

Dankbare dinsdag nummer zo veel

Wij lezen enkel in het weekend de krant (weekendabonnement), uit tijdsgebrek, niet uit geen goesting in de week. We kozen deze krant omdat veel van onze favoriete mensen er voor schrijven. Dus elke zaterdag als ik van mijn werk kom snel ik naar de krant om te zien wat voor moois ze in petto heeft voor mij.
Deze zaterdag was het: wow!

Sarah wordt Sam, zo blij voor hem! Al ben ik een beetje bang ivm de stem. Maar gelukkig zijn, zijn wie je echt bent is wat telt. Alle goeds en geluk Sam. Moedige mensen maken me gelukkig en geven me kracht en inspiratie; waarvoor dank!

La fille d'O wordt gecensureerd!? Wat een dikke zever is dat! Ik kocht mijn eerste bh van hen toen ik 40 werd en ik kan niet wachten tot mijn volgende aankoop. Mijn tieten zitten precies in sloefkes én ik voel me mooi. Aanrader dus! Het gaat niet om sexy of bloot, het gaat om u goed voelen. En daar is Murielle goed in; in ons goed laten voelen in ons eigen vel. Gewoon zoals we zijn, zonder opsmuk of schaamte.

En we schrijven terug met een vulpen. Hoera! Ik ben er nooit met gestopt maar alla :)

Mijn krant sloot weer even helemaal aan bij wie ik ben en dat voelt fijn. Dus dank u wel aan De Standaard!

Enne, wat ook goed voelt (én pokke-eng): morgen komt mijn nieuwe bundel uit!!!
Woehoe, feestje!
Dank u wel Karel om alles er weer zo mooi uit te laten zien. Ik ben je zo dankbaar!


En jij, waar ben jij dankbaar voor vandaag?



Waarom heb ik mij toch altijd aangepast?
-Sam Bettens-

Fijne Dankbare Dinsdag!
Liefs Els

Schrap zetten

Mijn ziel bloot

Geregeld leg ik hier mijn ziel bloot, noem het een opwijking.
Vanochtend was ik weer bij mijn homeopate. Om de 2 maanden ga ik op controle. Want ja, het ging best goed. Ik heb zelfs een tijdje geen korrels meer moeten innemen. Maar de laatste weken gaat het slecht. Slecht met mijn huid, mijn spieren, mijn angsten,... Beetje terug naar af.

Het komt er kort gezegd op neer dat ik me schrap zet, continue. En dat komt door mijn ptss, die bovenop de hsp kwam die ik al had. Dat schrap zetten zal nooit meer over gaan, maar de mate van die kan verschillen. Nu sta ik dus weer hard 'aan'. En dat zie ik en dat voel ik.
Mezelf daar om veroordelen werkt contraproductief. Dat weet ik.
Ik ben al een jaar of 8 in therapie (tegenwoordig op een lager pitje maar toch) en al bijna 2 jaar onder behandeling bij mijn homeopate. Ik wéét al veel. Maar weten en weten is twee. Ook dat weet ik ;)

En dan komt aanvaarden. En aanvaarden en aanvaarden is blijkbaar ook twee.
En de 'echte wereld' is ook daar. Je moét gaan werken (of geen bookes om te eten) en er zijn familiale verplichtingen. En zelfs naar de homeopaat gaan kost strepen want dat betekent 2 trams nemen...

Nu ben ik thuis, ben ik moe en wat triest.
En ga ik mij richten op wat altijd helpt: boeken.
Tips voor enkele troostboeken: kinderboeken kunnen wonderen verrichten.

De boom met het oor (van Annet!) en Alles gaat slapen (van Astrid!).

Ook nog iets om te aanvaarden: ik word nooit volwassen. Ik zal altijd anders zijn. Ik zal nooit moeder zijn. Ik ben mij.

Leven gaat op en af. Weet ik. Therapie is het beste geschenk dat je jezelf kan geven. Geloof me. Alles wat je aandacht geeft groeit. Dus ook jij.
Geef jezelf aandacht. En groei.
Ga ik ook doen.


''Laat het idee varen dat je iemand moet worden. Je bent al een meesterwerk. Je hoeft het slechts in te zien, te beseffen.''
-Osho-

Nog een fijne opwijkende donderdag,
liefs Els

Boeken die een lans breken

Boeken veranderen de wereld

Sommige boeken veranderden mijn wereld, sommige boeken hebben het in zich om de wereld te veranderen. Het enige dat wij moeten doen is ze lezen. Kleine moeite hé.
Dus op deze #dankbaredinsdag twee boeken die je aan het denken zetten:

Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit en Overgave.

Dus ik zou zeggen: lees ze.
Wereldveranderende leestips altijd welkom!

Enne, nog altijd welkom bij dE LeeSclub!

''Er zijn vele wegen die naar jouw bestemming leiden; kies de weg die trouw voelt aan je hart.''
-Jack Kornfield-

Nog een fijne #dankbaredinsdag,
Els

Bang, beleefd en waar blijft boos!?

Ik ben een meisje met een fietsmand...

Ik ben vaak bang, ik leef elke dag met angst. Al kies ik nog zo vaak voor liefde, angst is er sinds mijn 'leven na' altijd.
Ik wil al jaren eens alleen een boswandeling maken, één zijn met de natuur, maar ik durf niet. Ik ga wel alleen fietsen. Want op de fiets ben je veilig. Zeker met een fietsmand met bloemen, mensen glimlachen je toe als je zo rondrijdt.
Je bent veilig. Denk je. Dacht ik...

Alsof de wereld nog niet kut genoeg was kwam daar nog wat extra gitzwarte ellende bij. #Julie. Ellende die had kunnen worden voorkomen. 
Dat het gerecht niet echt goed werkt weet ik uit eerste hand.
Dat seksueel geweld niet serieus genomen wordt wist ik ook al lang.
En dan krijg je dit.
Daarom zit ik dagen later nog altijd met tranen in mijn ogen.
Ben ik bang, nog banger.
Ben ik beleefd, nog altijd, te veel.
Ben ik eindelijk boos. Ja, eindelijk.
(Mijn therapeut zal blij zijn ;) )

Want dat is wat meisjes/vrouwen echt fout doen in heel de seksueel geweld/#metoo-miserie: wij zijn te beleefd.

Wij worden niet boos als een collega een foute opmerking maakt die zogezegd om te lachen is, wij worden niet boos als een klant ons eens goed vastpakt (ik werk bij een bakker hé..), wij worden niet boos als we als klein meisje een vieze oude nonkel een kus moeten geven (of we worden wel boos maar krijgen daar straf voor), wij worden niet boos als we op een fuif dronken met een jongen mee naar buiten gaan om cd's uit zijn auto te halen (hij is dj, in de jaren '90 waren cd's normaal;)) en hij ons plots bespringt want ja, we zijn wel zelf mee naar buiten gegaan,...
Wij worden geleerd om niet boos te zijn, 'ge zijt zo schoon als ge lacht'.
Wij worden geleerd om beleefd te zijn.

Wij worden niet geleerd dat ons lichaam ons eigen bezit is.
Wij worden niet geleerd grenzen te kiezen, om die te stellen en te verdedigen.
(Echt, geloof me, ook jij niet. Denk maar eens goed na. Al klinkt het super evident.)
Wij worden niet geleerd nee te zeggen.

En als we pijn worden gedaan, op welke manier dan ook: met woorden, met daden, met ultieme daden dan denken we dat het onze eigen schuld is. Onze eigen fout. Dat wij niet goed bezig waren. En we schamen ons. We zwijgen.
Doen alsof het wel mee valt.
Maar het valt niet mee, het valt dik tegen.
Nu en later. De pijn blijft, de schaamte ook.

Dat doen wij fout.
Meer niet.
Al is dat best veel.

Tijd voor verandering?
#ikbenboos

Ik ben boos!
Jij ook?

Ik ga nog eens wijzen op dit geweldige liedje.
En dit ligt er klaar op mijn nachtkastje: Fonkelend van woede.

#ikbenboos en dat voelt goed.

Mijn oprechte deelneming aan alle slachtoffers en nabestaanden.


''Sommige regels zijn niets anders dan oude gewoonten die mensen niet durven te veranderen.''
-Therese Anne Fowler-

Wees eens boos,
noem het een opwijking, 
liefs Els

Blij dat we hier (nog) zijn

#dankbaredinsdag

Dag twee met tranen in de ogen.
Dus blij dat wij hier nog mogen
zijn.
Want dat is heel wat
dat is een hoop
dat is een berg
dat is alles.
Blij dat we hier zijn.
Nog altijd.
#dankbaredinsdag

#Christophe
#Julie

''Geniet van het moment, hoe de dingen ook aflopen. Dat is leven in de wijsheid van de onzekerheid.''.
-Deepak Chopra-


Ik ben blij dat jullie er zijn,
liefs Els

Ik geloof

Kapelletjes, eendjes, koeien, groene blaadjes, witte bloempjes

Mijn opwijking van vandaag is geloven.
Ik moest vorige week naar een begrafenis en ik werd immens ontroerd door de eerlijke, pijnlijke woorden van een zoon aan zijn overleden vader. In schril contrast daar mee was de rest van dienst. Ik ergerde me rot aan de kilheid en onpersoonlijkheid, aan het opdreunen van vaste riedeltjes.

Ik begrijp het belang van structuur, ik ken de kracht van herhaling, maar toch...
Het stoorde me.
En dan ging ik twijfelen. Kan ik wel zeggen dat ik geloof? Want ik heb wél een Jezus en een Maria in huis (meer dan één) maar ook een Boeddha.
Ik ga bijna nooit naar de kerk, ik lees niet in de Bijbel, ik bid niet.
En toch geloof ik. In iets. Op mijn manier.

Die manier houdt onder andere in dat ik vanop mijn koersfiets (want dat deden we gisteren) wuif naar eendjes in de sloot, koeien in de wei en vogels op de draad.
Ik buig mijn hoofd voor kapelletjes en glimlach naar groene  blaadjes en witte bloempjes. Ik neem het moois in mij op, laaf mijn ziel en ben dankbaar.

En als we aan een lege kerk of kapelletje komen en je kan er een kaars branden dan doe ik dat. Voor jou, voor mij, voor ons allemaal.

Dus ja, ik geloof. Maar op mijn manier.
Het is fijn om daar even bij stil te staan.
Over na te denken.
Grote gedachten heeft me doen nadenken, ook over geloven. Fijn boek.

Waar geloof jij in?
En wil je dat delen?


Why else
are we here if not
to live with unreasonable
passion for things
- butterflies rising-

Maak er een fijne denk-dag van.
Liefs Els