Lena en de meisjes

Girlpower

Ik kocht, kreeg afgelopen weken een aantal geweldige boeken van straffe Madammen. Madammen die zich enorm kwetsbaar opstellen, heel eerlijk over hun worstelingen vertellen en dat op een manier die me mijn hoed doet afnemen. Door zich 'zwak' te tonen tonen ze hun sterkte.
Met de nodige humor en relativering.
Je eigen sukkelen, falen, het niet halen van perfectie (Wie streeft er naar zoiets onhaalbaars? Ik blijkbaar, onbewust)... bekijken met de nodige humor, het is een kunst. Mijn homeopate benadrukte het vanochtend nog eens, hoe belangrijk dat is. -Werkpuntje-

Toen kwam ik het eerste seizoen van Girls tegen op de rommelmarkt, woehoe! Ik zag alle afleveringen behalve het laatste seizoen, daar ben ik nog naar op zoek.


Die serie heeft veel voor me betekend, vooral voor de relatie met mijn lichaam.
En ergens denk ik dat we al die straffe boeken van super Madammen op de één of andere manier te danken hebben aan Lena Dunham en haar Girls.
Dankzij haar mogen Madammen met een opwijking er zijn, waarvoor dank!

De boeken zijn:
-Omdat het kan
-Van dit boek ga je beter slapen
-Asem
-Overprikkeld


''Scherend langs de modder blijft de zonnestraal schoon.''
-Eusebiu-

Boekentips zijn altijd welkom!
Geniet van het zalige weer,
liefs Els


Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!

De bib

#Booksaremyfood*

*deze buttons zijn nog steeds te koop!

Op deze grijze frisse dinsdagochtend, oftewel Dankbare Dinsdag, een dikke merci aan alle bibliotheken! Wij zijn lid van 3 bibs en zouden dat niet kunnen missen. Gratis shoppen noem ik het wel eens, een mandje vol lekkers mee naar huis nemen. Ik geniet er telkens enorm van.
Van het vinden wat ik zoek maar misschien nog meer van iets vinden wat ik niet zocht; verrassingen die nieuwe favorieten worden, of mijn leven (positief) op zijn kop zetten.

Gekocht op Lillo-boekenmarkt.

Zijn jullie ook bib-fans?
De laatste boeken die ik las waren pleisters op mijn wonde:
-Overprikkeld*
-Asem*
-Van dit boek ga je beter slapen*
-De jongen die met de dieren schaatste
*in mijn bezit, niet uit de bib

Boeken zijn echt wel mijn voedsel, ik kan geen dag zonder.
Straks ga ik er nog één kopen :)


''Zekerheid is kunnen leven met onzekerheid.''
-Frits Winter in 'De angst de baas'-

Fijne (lees)dag!
Els

20 jaar

De liefde

Gisteren waren Karel en ik 20 jaar samen! Ik ben dus al langer samen met hem dan zonder hem; dat is al echt hé :)

Reden tot feesten maar ik ben een beetje teleurgesteld; niet in hem hoor! Eerst gingen we zaterdag eten maar het verjaardagsfeestje (familiale verplichtingen..) in de late namiddag blijkt met eten te zijn :(
Toen gingen we het gisteren thuis vieren met een hapje en een drankje, tot mijn collega afbelde voor vandaag. Dat betekende niet alleen een extra shift maar ook om half vier opstaan:(

Dus was het gisteren feest maar ook niet.

Hij kent me goed, een kaart mét pin :)

En daar krijg ik dus wat stress van. Want ik hou van tradities en hecht belang aan dingen vieren. Opwijkingen kunnen dus ook wel eens uitmonden in een afwijking ;)
Het draait om de liefde, om die afgelopen 20 jaar. Om het nog elke dag blij zijn met elkaar. Het (even) niet vieren doet geen afbreuk aan de schoonheid van deze mijlpaal. Weet ik allemaal hoor, maar toch...

''Wie zou je zijn zonder het gevoel dat je indruk moet maken?''
-Byron Katie-

Liefs Els

Ps: Blijkt dit ook nog eens mijn 1000ste blogje!? Wow!

Goesting geven

Er zijn zo van die films...

die u goesting geven om op de barricades te klimmen en eigenhandig de wereld te veranderen. Films waarvan je hoofd gaat tollen en je bloed gaat duizelen.
Ik zag er afgelopen week zo twee:
Pride en Freedom Writers.
Beide films zijn dan ook nog eens gebaseerd op waargebeurde feiten, dat maakt ze voor mij extra geweldig!

Ik ben de oorspronkelijke mensen én de filmmensen dankbaar voor hun inzet!
Hebben jullie nog film-tips?

''Met onzichtbare draden wordt men het stevigst gebonden.''
-F. Nietzsche-

Nog een fijne Dankbare Dinsdag!
Liefs Els

dE LeeSclub las weer eens een goed boek

Het boek van Joe 

Hier zijn we weer, goedemorgen aan dE LeeSclub! Ook zo genoten van Het boek van Joe?
Nog eerst even wat praktische dingen, ons volgende boek wordt:

Alles behalve oké van Laura Steven. Terug een boek van een vrouw, terug young adult. Waarom? Omdat het boek gaat over super actuele onderwerpen zoals slutshaming, dickpicks, fuckboys,...maar bovenal omdat het een boek is over opgroeien als meisje. Hoe lastig dat is, ongeacht de tijd waarin je geboren wordt.
Ongetwijfeld heb jij een mening over bovenstaande onderwerpen, hou je vast, die mening gaat wankelen... We bespreken het boek hier samen op donderdag 25/10.

En dan nu, theetje klaar? Koekjes binnen handbereik? Hier gaan we, mijn recensie over Het boek van Joe:

Een verhaal dat begint met 2 stukken songtekst van The Boss (Bruce Springsteen), dan ben ik al verkocht. Toch even. En dan weer even niet meer. En dan heel hard en kon ik het boek niet meer wegleggen.

Het boek gaat over Joe, die na 17 jaar terugkeert naar zijn geboortedorp Bush Falls. Zijn vader ligt in coma en hij voelt zich moreel verplicht om op bezoek te gaan. Die terugkeer ligt nogal gevoelig omdat Joe na het verlaten van zijn dorp een (fictie-) boek over zijn verleden heeft geschreven. Dat boek werd een hit, het werd zelfs verfilmd. Joe is daar best rijk door geworden maar heeft zich ook de woede van alle dorpsgenoten en zijn familieleden op de hals gehaald omdat zij er allemaal nogal bekaaid vanaf kwamen.

Joe komt in het begin van het verhaal over als een enorme macho hufter (vandaar mijn korte afkeer). Maar al snel blijkt het verhaal van Joe en Joe zelf niet zo zwart-wit te zijn. Naast een geweldig verhaal is het boek ook immens mooi en vlot geschreven. Ik ben er in begonnen en heb het in één dag uitgelezen. ‘Binge lezen’ ;) Ik was verslaafd (en ben nu een beetje in een zwart gat gevallen) en kijk al enorm uit naar de verfilming.

Ik heb enorm veel onderlijnd: zinnen maar ook halve pagina’s. Omdat ze me ontroerden, aan het denken zetten, herkenbaar waren, vol wijsheden stonden,… De verwijzingen naar teksten en liedjes vind ik ook geweldig. Omdat ik van Springsteen hou, omdat ze bij het verhaal passen maar ook omdat ik die song-bezetenheid herken van mijn eigen jeugd.

Het boek van Joe leest als een van de pagina’s afspattende coming-of-age biografie. Want wie zegt er dat volwassen worden op je 18^de moet gebeuren? Alle personages, alle dialogen, elke beschrijving is er knal op. Levensecht en bruisend. Je ziet het boek voor je ogen tot leven komen. Dat is een gave die Tropper deelt met Springsteen. In feite is Het boek van Joe één lange songtekst die Bruce dringend op plaat moet zetten.

Neem een paar uurtjes vrij en laat je onderdompelen in de wereld van Joe en zijn vrienden. Al heel snel zullen het ook jouw vrienden zijn…

Ik hou van mensen vol opwijkingen, maar dat wisten jullie al zeker ;)?
Wat vonden jullie van het boek?
Hebben jullie nog boekentips voor mij, voor ons?

Maak er alvast nog een fijne opwijkende lees-donderdag van en dikke merci voor het meelezen en meedenken!

''Zekerheid is kunnen leven met onzekerheid.''
-Frits Winter in 'De angst de baas'-

Lees ze,
Els

Vlaanderens Mooiste 2018

Een echte coureur ;)

Vandaag op Dankbare Dinsdag een dikke merci aan mijn Karel. Want hij was diegene die in mij geloofde en mij overtuigde dat ik een 'echte koers' kan rijden.
Door mijn ptss sukkel ik al wat jaren met mijn lichaam, daardoor ga ik soms ook twijfelen aan mijn eigen kunnen, mijn kracht. Karel niet.

We gaan regelmatig samen zwemmen en fietsen, we fietsen ook al eens samen op de koersfiets maar een koers rijden dat was iets voor Karel. Tot afgelopen zondag, toen reden we samen een rit in Vlaanderens Mooiste. 
Ik voel het nog aan mijn poep en schaamstreek ;) Maar voor de rest was het super tof. Beetje afzien, veel mooie natuur, een echte bevoorrading (met rozijnen en chocolade en bananen en appelsienen en kracht-peperkoek) en gewoon gaan en blijven gaan.

Weeral een grens overgestoken, woehoe! Ondanks al mijn pijnen en lastige dingen kan mijn lichaam wel geweldig dingen bereiken. -Misschien een reden om dat lichaam wat meer graag te zien, Els!?-

Deze benen deden het :)
Het was zeker niet de langste rit, het was misschien wel de traagste rit die dag maar ik reed ze uit. Ik deed zelfs 8 km meer omdat we de bevoorrading eerst misten, door toedoen van een niet zo snuggere seingever :(

Blijven dromen, niet opgeven, je kan meer dan je denkt!
Ge ziet wel...


''Gedachten worden dingen; kies voor de goede gedachten.''
-Mike Dooley in Thoughts from the Universe-

Nog een fijne Dankbare Dinsdag!
Liefs Els

In therapie

Mijn traject

Wij mensen hebben meer gemeen dan we verschillen. Dat besef ik meer en meer. Bijvoorbeeld door een boeiende documentaire die ik vorige maand op BBC zag over Sylvia Plath. Wat resulteerde in de aankoop van De dagboeken, hoewel ik verzuip in het aantal nog te lezen boeken ;) Maar ook door de verhalen van Esther Perel en mijn jarenlange therapie.

Vlak na de overval kregen wij bijstand van een traumapsycholoog. Die man was aangesteld door de keten van benzinestations waar ik uitbater voor was. Bleek al heel snel dat zijn hoofddoel was om me weer in mijn station te krijgen, ipv me echt te helpen...
Daarna gingen we zelf op zoek. De eerste was een EMDR therapeut waar we pas mochten beginnen als we eerst een giga dik boek over de werking van EMDR lazen. Eén van de raarste dingen vlak na de overval was dat ik, letterfretter, toen geen letter kon lezen... Die therapeut viel dus ook af.
Bij geen enkele therapeut gespecialiseerd in trauma kon ik binnen het half jaar terecht (Karel was al afgehaakt), wat me vijgen na Pasen leek dus zij vielen ook af.
Daarna contacteerde ik nog een lijst van 'gewone' psychologen. Waarvan geen enkele me wou aannemen omdat ik een té specifiek probleem had, dat niet hun domein was.

Toen raadde een inspecteur bij de politie, die met onze zaak bezig was, me energiecoach Griet aan. Iedereen verklaarde me voor gek. Maar ik heb daar veel aan gehad. Griet kon goed luisteren en haar handen gaven me een goed gevoel. Dat was meer dan ieder ander me toen kon of wou geven. Dus noem het hoe je het wil, denk er over wat je wil, maar mij heeft het toen geholpen.
Na verloop van tijd werd het te moeilijk om te blijven gaan (te duur, te ver weg,...).

In die periode was er net een nieuwe psycholoog in ons dorp begonnen. Ik kon er zelf met de fiets heen, hij was niet zo duur (beginner) en hij wou me aannemen.
Daarbij vergat ik maar even mijn bezwaren: jonger dan ik, een beginner, niet gespecialiseerd in trauma,...).

Bij hem ga ik nog steeds, niet meer zo frequent als toen. Een soort van onderhouds-werken. Ik heb het me nog geen dag beklaagd. Hoewel, dat is gelogen. Therapie is echt afzien, nog steeds. Elke keer opnieuw vertrek ik met tegenzin en begrijp ik niet wat ik mijzelf blijf aandoen :) Maar echt beklagen!? Nooit! Beste beslissing van mijn leven.
De weg er naar toe was niet makkelijk maar het is dat het zo moest zijn. Ik ben blij dat het zo gelopen is.

Waarom dit lange verhaal? Om te tonen dat we elkaar wat meer graag moeten zien, wat liever en begripvoller zijn. Voor elkaar maar ook voor onszelf. Soms hebben mensen professionele hulp nodig maar we kunnen ook zo veel zelf doen. Voor elkaar, voor onszelf. Soms zijn kleine dingen (luisteren, aandacht, lichamelijk contact) de kleine dingen die grootse doelen bereiken.

We worden om de oren geslagen met ronkende titels en diploma's maar vaak blijkt de beste dokter/therapeut diegene die niet te koop loopt met die dingen maar gewoon graag en vol goesting zijn/haar werk doet.
Iemand die met jou een tocht wil aangaan, die je de weg een beetje wijst maar je je pad zelf laat bewandelen. Met vallen en opstaan.
Ondertussen kwam op dat pad ook mijn homeopate meewandelen. En ook zij legt veel verantwoordelijkheid bij mij.

Ik groei, met helpende handen om me heen.
Ik hoop dat jij ook mag groeien. Dat is mijn opwijking: mijn lastige dingen, dingen waar ik me soms over schaam, met jullie delen opdat jullie ook mogen groeien!

Kunstenfestival Watou.

Jullie verhalen zijn altijd welkom, hier of via mijn mail.

Try something you think you might fail at. You'll be prepared to fail. You cannnot lose.
-?-

Liefs Els

De laatste...

...Zomergasten

Wow, zondag was het weer een geweldige aflevering van Zomergasten, deze keer met Esther Perel. Wat een super boeiende Madam!
Naar haar kijken is een beetje in therapie gaan, ze zegt zo veel dat je doet nadenken over jezelf. Het fijne is ook dat je je minder alleen voelt met je gedachten en gevoelens. Een ferme aanrader!

Net als Esther ben ik fan van de Before trilogie (waar ik graag een vervolg van zie over 2 jaar!). Haar boeken staan ook al op mijn lijstje.
Voor mij is dat goede televisie: programma's die je aan het denken zetten, je dingen doen opzoeken, je boeken op je lijstje opleveren,...

Dus op deze Dankbare Dinsdag zeg ik: "Dank u Esther, dank u Jeanine en dank u aan het ganse Zomergasten-team!"

''Verontschuldig je nooit voor het tonen van je gevoelens want dat is hetzelfde als je verontschuldigen voor de waarheid.''
-Benjamin Disraeli -

Nog een fijne dag,
Els