dE LeeSclub leest:

Op mijn schouders

Goedemorgen!
Jawel, ons volgende boek wordt er weer eentje van Jennifer Niven! Weten jullie nog dat we Waar het licht is lazen? Wel, Op mijn schouders is weer zo een geweldig YA boek van haar. Weer een must-read. Minder triest maar even aangrijpend! Dat boek bespreken we hier op donderdag 15 februari.

Maar vandaag gaat het om Honderd stukjes van mij. Tasje thee en koekje bij de hand? Hier gaan we:
Hebben jullie er ook zo van genoten? Ik vond het beste aan dit boek dat het zo levensecht was, met rommelige verwikkelingen én geen happy end (al had Gina van mij een mooi einde (eigenlijk niet-einde mogen hebben)!

Bij deze mijn recensie:

Honderd stukjes wordt op de cover aangeprezen door Jojo Moyes en dat begrijp ik wel. Dit boek past helemaal in de stijl van Moyes eigen boeken; en dat is een compliment. Die stijl zou je oneerbiedig kunnen omschrijven als chicklit maar dat etiket dekt de lading van deze 2 schrijfsters niet, hun boeken zijn zo veel meer.

In dit boek volgen we Gina die na haar scheiding van Stuart haar leven weer op de rails probeert te krijgen. Haar eerste stap is haar enorme hoeveelheid spullen te reduceren tot 100 dingen. Ze wil enkel de dingen houden die haar gelukkig maken. Dat betekent dat ze stuk voor stuk elk voorwerp in haar handen moet nemen en bedenken of ze het wil houden of wegdoen. Dit proces maakt heel wat fijne en minder fijne herinneringen los, die wij via flashbacks aan het begin van elk hoofdstuk kunnen lezen. In 25 hoofdstukken komen wij zo stap voor stap te weten wat en wie Gina gemaakt hebben tot de geweldige Madam die ze nu is.

Al heel snel ga je van Gina houden en leef je mee in haar zoektocht naar wat haar wel en niet (meer) past. Naast Gina komen er nog een rits personages voor die je zelf als vrienden zou willen hebben: Rachel, Naomi, Nick en natuurlijk de hond Buzz. Alle personen zijn zo gedetailleerd beschreven (net als de huizen, de dieren, de natuur) dat je tijdens het lezen het verhaal, als een film, voor je ogen tot leven ziet komen.

Ik kreeg enorm veel zin om een huis te kopen in een Brits plattelandsdorp, of er alvast eens eentje te huren.

En ok, soms is het verhaal wat voorspelbaar maar dat is het echte leven vaak ook, als je er maar met wat afstand naar kijkt.

“Leef je leven want je weet niet wat morgen brengt.” staat er op de achterflap en dat is echt wat dit boek met je doet: je goesting geven om volle bak te leven. Er nu van te genieten, wat het je ook moge brengen.

Mooie boodschap, mooi boek.

Ik zou zeggen: bestel of leen vlug het volgende boek en nestel je op de zetel onder een dekentje want het is geen weer om buiten te komen :) En nog eens bedankt om weer mee te lezen, super gezellig dat je mee doet!

''Interesse voor de wisselende seizoenen maakt je gelukkiger dan hopeloos verliefd zijn op de lente.''
-George Santayana-

Lees ze,
liefs Els