Hét weekend
Dit ging hét weekend worden: na 3,5 jaar afzien door een afmattende rechtszaak ging vrijdag eindelijk een vonnis worden geveld. Tevens hadden Karel en ik een paar dagen vrij. Dus gingen we dit weekend mijn verjaardag al lekker vieren (volgend weekend moet ik werken)....Een droom-weekend dus.Vorig jaar in september ging het vonnis al geveld worden. Uitstel was niet meer mogelijk. En toch kwam het uitstel er wel, naar vrijdag dus. (De zaak gaat al lang niet meer over de daders en de feiten. De schuld staat vast. De enige vraag die nog is gaande is, is of ik wel morele/psychische schade heb ondervonden van die gewapende overval. Zo ja, hoeveel schade en hoeveel daar voor moet betaald worden.)
Ondertussen lopen onze advocaatkosten maar door. Dit weegt zeer zwaar op ons, op allerlei vlakken.
Jullie begrijpen dat wij erg naar die 28ste toe leefden. Ik heb mijn hoofd en ziel en lichaam (zonder volledig succes) naar die datum gesleept. Er telde maar één vraag: gaan we genoeg schadevergoeding krijgen om onze kosten te dekken. En toen kwam daar het nieuws: de zaak is weer uitgesteld, naar 5 september!
Pffffff.....
Vrijdag ging het nog goed. Shock denk ik :)
Zaterdag, na het al lang geplande ontbijt, kwam de crash. Huilen, huilen, huilen.
En nog wat huilen.
En nog....
Wat nu!? Alles leek in duigen te vallen. Het feest-weekend, de week, de maand, het jaar...
Je kent dat wel he, crescendo....
Toen waren de tranen op.
En kwam daar het enige antwoord: naar buiten, nu!
Sjans was het zonnebril-weer, ik zag er niet uit :)
En toen was daar dit:
 |
| Een vis van mij, maar daar niet door mij gehangen! Een fan? |
 |
| Wel zelf gedaan. |
We gooiden onze plannen om.
En zagen dat het goed was.
Ik zei het al, echt genezen doet de natuur niet. Positief en dankbaar zijn ook niet. Maar het helpt! Het heelt
En hoe.
Al dat moois om ons heen, gratis en voor niets. Je moet er gewoon even je ogen voor open doen.
Lost dat alles op? Nee. Kan ik er nu weer even tegen? Zeker!
Vandaag stond er weer een portie voedsel voor de ziel op het programma:
 |
| Vogels spotten in Damme. |
 |
| Van jullie geleerd: Canadese ganzen. |
 |
| Hoe heten deze bruine ganzen? |
 |
| Heist: wandelen, ijs eten, schelpen rapen. |
 |
| En Indah was er bij! |
 |
| Lekker in het zonnetje! |
 |
| Ik hing daar ook Geluksvissen! |
 |
| En we lazen lekker lui in de duinen (bloemetjeslegging voor Brigitte en Susan!). |
Is nu alles 'in de sjakosh'? Bah nee...
Kunnen we er weer tegen: JA!
We hebben elkaar.
Onze liefde voor elkaar.
Onze liefde voor de mooie wereld om ons heen.
En het besef, weer maar eens, dat het de kleine dingen zijn die het leven mooi maken. Die alles dragelijk maken. Als alles tegen zit besef je dat des te meer.
Wij zijn weer klaar voor een nieuwe week! En jullie?
Maak er iets moois van!
Om een toekomst te hebben, moet je de hoop opgeven
ooit je verleden te kunnen veranderen.
-M.L. Stedman, uit 'Het licht van de zee' -
Liefs Els
Ah lieve Els, wat een domper. Je leeft er zo naar toe, wilt eindelijk duidelijkheid en dan dit! Knap dat je jezelf bij elkaar hebt geraakt en er toch een leuke dag van hebt gemaakt. En dat visje....dat had zo moeten zijn. Een teken dat het goed komt! X
BeantwoordenVerwijderenoh els vind het zo naar voor jullie ,maar ook weer zo knap dat je het een wending probeert te geven, ,die vlinder en je vis zijn de tekens in het leven ,lieve knuffel en zet hem op met scrabbel.dikke knuff ook van Grace...liefs marloes
BeantwoordenVerwijderenO wat naar voor jullie! Fijn dat de natuur een pleister voor de wonde kan zijn en dat je er toch van kon genieten samen! Liefs, Natalie
BeantwoordenVerwijderenHele hele dikke knuffel lieve meid!! Gelukkig hebben jullie wat kunnen genieten buiten en vitamientjes opgedaan! xxx
BeantwoordenVerwijderenO je was in Damme. Daar was ik ooit ook met man en ouders. Heb ik zoveel fijne herinneringen aan. Ik denk meteen met een lach aan mijn ( overleden) moeder terug. Dank je wel.
BeantwoordenVerwijderenOh Els wat vind ik dat erg voor jullie dat het weer uitgesteld is. Ik kan begrijpen dat je het nu wel af wilt sluiten. En daar mag om gehuild worden, ook dat moet er uit. Ook die emotie hoort erbij. Super knap dat jullie toch geprobeerd hebben om het weer om te draaien.
BeantwoordenVerwijderenMooie foto's! Geweldig dat je een visje van jezelf tegen ben gekomen, ook jij mag een geluksvisje tegen komen, die je hard nodig hebt.
Liefs Debby
Balen zijn rechtzaken... zo knap dat je zo snel het besluit hebt genomen om naar buiten te gaan. Bij mij heeft het geduurd tot zaterdagmiddag voor de bui veranderde in iets positief! Mega-knuffel! xXx
BeantwoordenVerwijderenFijn dat het toch nog een leuk weekend geworden is. Gelukkig ben jij een enorme positivist (denk ik tenminste zo te lezen in je blogverhalen)
BeantwoordenVerwijderenEn de gans is denk ik een rietgans.. een grote of een kleine? Speciaal gaan opzoeken zie! Dat worden hier nog zeer leerrijke blogposts! ;)
Fijne week!
Oh tis toch maar goed dat ik nog even verder kijk wat ik alweer allemaal gemist heb ;). Had ik me bijna een bijzondere bloemenlegging gemist met vermelding. Yeah you rock girl!! En yeah you rock guys dat jullie toch het shit nieuws nou ja geen nieuws hebben weten om te buigen en de helende natuur zijn werk hebben laten doen. En goed van je dat je lekker hebt uitgehuild! En zo mooi dat visje daar :D. Heel veel dikke knuffels lieverd!
BeantwoordenVerwijderenGoedenavond mevrouw,
BeantwoordenVerwijderenIk lees net een oude Margriet van vorig jaar oktober en was nieuwschierig naar uw blog. Ook wilde ik even een berichtje achterlaten wat een ontzettend leuk idee de geluksvisjes zijn en moge het geluk ook met u zijn!!
Heel veel sterkte met alles, maar met zo'n positieve vrouw moet dat goedkomen.
Heel veel liefs x
Ik denk dat genoeg voelen
BeantwoordenVerwijderenhoort voor jou
waar ik niet ben zoals hoort
zoals je begrijpt
als je ziet wie ik ben:
innerlijk,
omdat ik doormaak
wat jij doormaakt
maar andersom
omdat ik een proces aan mijn broek krijg
omdat anderen mijn omgeving verpesten
die hoort volgens hen door achterbuurt zijn
omdat ik in een achterbuurt woon
zoals je begrijpt
als mijn blog bekend is voor je
waar achterbuurt is heel de wereld
dunkt me
je relaas wetend over overval
waar ik mensen overval
volgens hen
met weten wie zij zijn:
innerlijk
waardoor zij niet willen wat zij zijn:
wat mag,
maar denken dat moet wie zij zijn:
innerlijk-dat-mag-van-anderen-omdat-het-hoort,
waardoor excessief gedrag aan mij voorbij trekt
omdat zij minder vinden wat ik ben,
waar ik niet minder ben zoals zij denken,
maar wat MAG:
innerlijk dat ontwikkeling vindt
in ZIJN wie het IS,
en niet wat anderen vinden dat hoort!