Paard in de wei

Weer om te wandelen

Gisteren was het een ideale wandelavond, zo een mooi weer!
Op onze 'toerkes rond den blok' komen wij ook voorbij een paard. Dat kent ons al, want wij geven dat altijd gras:

Lief hé? Als hij zin heeft (gisteren) dan kan hij een heel eindje met ons meewandelen, achter zijn draad.


Sinds zijn voorganger, een ezel, mijn vinger er eens bijna heeft afgebeten ben ik wel iets voorzichtiger ;)

Echte 'wandelkleren' heb ik niet :)


Tijdens een wandeling babbelt het veel beter, hebben jullie dat ook? Dat is echt quality time voor ons.

Als afsluiter nog eens een gedicht, als eerbetoon aan Rutger Kopland.
Eentje dat past bij 'het thema':

XIV

Ga nu maar liggen liefste in de tuin,
de lege plekken in het hoge gras, ik heb
altijd gewild dat ik dat was, een lege
plek voor iemand, om te blijven.

liefs Els