Elke week...
Elke week post ik een selfie op mijn
Instagram. Of is het geen selfie als je hoofd er niet op staat ;)? Mijn hoofd staat er trouwens niet op omdat ik mijn
#geluksvissen en #geluksplanten project anoniem wil blijven doen. (Niet omdat er iets raars aan de hand is met mijn hoofd ofzo, sommigen onder jullie, die me als eens in het 'wild' zagen kunnen dit wel al beamen.)
Anoniem blijven maakt dat ik makkelijk op pad kan blijven gaan, want alles moet natuurlijk stiekem gebeuren. En, wat ik heel belangrijk vind, het maakt dat ik mooie, intieme, ontroerende reacties krijg via mijn mail van sommige gelukkige vinders. En die reacties zijn me veel waard!
Maar die selfie dus. Ik droeg één van mijn favoriete broches en wou de maker taggen dus ik scrolde wat terug op mijn eigen profiel (omdat ik die broche eerder al getagd had) en zag dat ik quasi elke week hetzelfde aan heb... Is het niet mijn favo groene trui én jeanssalopette dan wel die trui met een andere salopette of een andere trui en terug die jeans.
Even voelde ik enige gêne. Even maar. Want die kleren zitten goed, ik voel me er goed in en ze zijn de ideale wandeloutfit. Dus, who cares, noem het een
opwijking! Het is een raar jaar. Voor mijn werk heb ik 'werkkleren'. Ik werk bij een warme bakker, meestal de vroege. Dat wil zeggen alles uit de lift halen (ze bakken bij ons in de kelder), met rekken en karren slepen, alles afladen in de winkel, op schaaltjes schikken, snijden,... En als is het allemaal heel lekker eten: je wordt daar giga vuil van. Zelfs mét een schort aan. Bloem, cacao, confituur, chocolade, bloemsuiker,....
Thuis draag ik een joggingbroek, een tshirt en een vestje met rits en kap. Ik heb 3 setjes die ik afwissel.
Daarbuiten. Er is gewoon amper een daarbuiten. Karel gaat wekelijks naar de supermarkt, alleen zoals het hoort. Mijn enige uitjes zijn de bib en soms therapie. En dus mijn wandelingen op zondag. Waar ik mijn (zelfde) wandelkleren voor aan trek ;)
Ik vind het wel makkelijk allemaal eerlijk gezegd. Ik kocht 1 rok en 1 jurk afgelopen maanden. Die ik elk al 1 keer droeg. Niets (bijna niets) kopen geeft me ook een zekere rust. Het is ook goed voor mijn budget én voor het milieu. Win-win dus. Het is natuurlijk niet zo goed voor de mensen die kleren verkopen, sorry. Maar wat dan weer wel goed is: ik kocht duurzame kleding van een iets duurder merk. Dat gaat perfect als je minder koopt hé.
Ik leerde al lang gelden in therapie dat mijn kleren ook een schild zijn, een bescherming. En dat ik vaker terug grijp naar hetzelfde als ik me lastig, onzeker voel. Dat kan ik als iets negatiefs zien (het gaat blijkbaar niet zo goed met mij, maar met wie wel tegenwoordig?) maar ook als iets positiefs (alle kleine beetjes helpen en als het op zo een eenvoudige manier kan...).
Ervaar jij ook rust van het minder kopen? Minder keuze hebben? Hetzelfde aandoen? Kopen jullie nu ook bewuster/duurzamer?
Iets helemaal anders maar vandaag ontdekte ik
De Tiny Podcast. Lijkt me wel iets tofs! En seffens kruip ik in de zetel met
Een vriend, wat is dat? Ik was dol op tekst én tekeningen van deel 1 dus ik ben benieuwd...
Hou het simpel, hou het veilig.
One day I will find the right words, and they will be simple. -Jack Kerouac-
Nog een fijne, opwijkende donderdag,
Els
Ps: Er zijn nog bundels! 5 euro voor 'Echte Els' bij je thuis!
Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de
boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een
kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!
