dinsdag 31 mei 2016

Dankbaar en iets minder dankbaar

Dankbare Dinsdag again

Vandaag ben ik jullie dankbaar, mijn allerliefste lezers!
Jullie maken een belangrijk en fijn deel van mijn leven uit, waarvoor dank!


Blogland is een mooie wereld! Fijn om te vertoeven.

De echte wereld daarentegen...
Vandaag moet ik voor de 2de week op rij op dinsdag met de fiets naar mijn werk (niet zo evident ivm mijn ptss). Dus geen dank u aan de stakers/betogers/....
Iedereen heeft het recht om voor zijn rechten en verworvenheden op te komen maar misschien bestaan er iets-minder-gewone-mensen-treffende-manieren?
Iets bouwen is altijd beter dan iets afbreken...

Ik ben ook dankbaar dat het al niet meer zo regent! Oef!


Rivieren weten het.
Er is geen haast bij.
Ooit komen we er wel.
-uit Winnie de Poeh-

Maak er nog iets moois van vandaag!
Liefs Els

zondag 29 mei 2016

Met Krukkenboy naar (Knokke)-Heist

Zalige zondag deel zoveel

Normaal gezien gingen we weken geleden al eens uitwaaien aan zee. Maar met Karel op krukken was dat geen optie, dachten we...

Na onze positieve ervaring van vorige week zondag besloten we om vandaag gewoon wel naar zee te gaan, met de krukken.

Normaal gaan we eerst een ijsje halen bij Panaché (goddelijk lekkere aanrader), daarna wandelen we over het strand en rapen schelpjes.
Niet handig met krukken.
Thuisblijven is dan niet de boodschap, wel anders denken.

Geluksplant!

We kochten als steeds een ijsje maar aten het ipv al wandelend, nu genietend op een bankje op. Het plan was dat Karel op het bankje ging blijven zitten en ik even schelpjes ging rapen.
Maar rondkijkend op het bankje zagen we een strandbar/tent (hoe noem je zoiets) die er wel fijn uitzag. Ze hadden ook een houten steiger zodat Karel, met krukken, toch op het strand kon: olé! (En het waren lieve mensen, ook belangrijk.)
Ik kocht Karel een drankje, installeerde hem en ging zelf even op het strand wandelen. En (sorry Karel) dat was zalig! Voor het eerst in 37 jaar (voor het eerst in mijn leven dus) was ik alleen op een strand (quasi alleen, heel in de verte liepen nog mensen). Niemand om met te praten, aandacht aan te geven. Enkel het zand, de wind, de (weinige) schelpen en ik. Wow!




Klinkt zo klein en onbeduidend maar voor mij was het een grote stap en een magische ervaring.

Ik heb het niet te lang getrokken, want dat arm schaap van mij zat daar zo alleen ;)
Ik ben hem gauw (achter glas en uit de wind) gaan vervoegen.
Samen nestelden we ons lekker met wat (warme) drankjes in een zetel en het leek wel even een echte vakantie. Amai, dat deed deugd!

Als je met je schoenen in de zee gaat ipv aan de zee krijg je dit ;)

Karel amuseert zich met de kodak.

2 uur leken een dag te duren... Deugd dat dat deed!
Die krukken (en alles wat er bij hoort) brachten me al veel kopzorgen, bezorgdheid en slecht slapen. (Al is Karel nog zo een brave, makkelijke patiënt.)
Maar ze brachten mij (ons) ook al veel mooie momenten. Dingen die we anders nooit hadden geprobeerd of ontdekt.
En dat is mooi!
Grenzen verleggen. Zien wat er wel is. Genieten van het kleine.
Een deur die sluit en een raam dat opent...
 #Dingendiefijnzijn :)

Laughter is timeless, imagination has no age, and dreams are forever.
-Walt Disney-

Nog een dikke merci aan alle lieve dames die Karel al verwenden met stapels post!
En nog een zalige zondag voor jullie allemaal!
Dikke kus,
Els

Good Times inderdaad!

donderdag 26 mei 2016

Opwijken en worstelen

Young adult

Soms vergeet ik dat ik al 37 jaar ben, al lang geen worstelende puber meer. Sterker nog ik ben al dubbel zo oud als de meeste pubers, en toch...
Toch lees ik nog steeds vol goesting young adult boeken en (met iets minder goesting) worstel ik nog steeds...
Noem het 2 opwijkingen :)

Stef Bos liet me beseffen dat deze 2 opwijkingen samen horen, voor mij.
Want ik worstel, nog steeds. En boeken die daar ook over gaan laten me me minder alleen voelen en geven me soms zelfs verhelderende inzichten om mijn leven iets makkelijker of mooier te maken.

Ik worstel met hokjes, verwachtingen (van anderen en mijzelf), rolpatronen, afwijken van geijkte paden,... Ik worstel met de drukte en de snelheid van de tijd en de wereld.
Ik wijk af, ik wijk op :)
Op het eerste zicht lijkt het alsof ik veel worstel met de buitenwereld maar in feite komt het telkens weer neer op worstelen met jezelf hé...!?
Wie me graag heeft zoals ik ben heeft me graag. Wie dat niet doet heeft me niet graag, hoe hard ik ook mijn best zou doen. Ik weet dat ik daarom mijn best daar niet meer voor moet doen en toch trap ik nog (te) vaak in die val...
Vastgeroeste patronen komen maar moeilijk weer los. 'De vloek van het verleden.' (Zou nog een goede YA titel zijn ;) )

Het leek me zo kinderachtig, zo puberachtig, zo young adult (!) om met deze dingen te worstelen en te blijven worstelen.
Maar Stef Bos liet me beseffen dat het blijven zoeken, worstelen niet erg is. Het ergste is jezelf verliezen of je ziel verkopen. Dingen die makkelijk gebeuren als je niet oplet en onnadenkend, zonder enige zelfreflectie, door het leven huppelt.
Dat zal me alvast niet overkomen als neurotische, zelfkritische, alles-analyserende Mooser ;)

Ik worstel niet met het ouderschap, noch met het singel zijn, noch met werkloos zijn of een gebroken hart hebben (bestaan allemaal goede boeken over).
Ik doe mijn werk graag en mag daar mijzelf zijn, daarna kom ik thuis en wordt er van mij gehouden door een krukkenloper en 2 harige monsters die mij ook helemaal aanvaarden zoals ik ben.

Ik worstel, maar nog het meest met mijzelf :)
Dus lees ik nog even verder...

Misschien nog aanraders voor onze LEeSclub?

Herkenbaar voor iemand?
Of nog leestips?
Laat maar horen!


Als jarenlange zelfkritiek niet heeft geholpen,
probeer dan eens goedkeuring van jezelf
en kijk wat er gebeurt.
-Byron Katie-

Nog een fijne opwijkende donderdag lieverds,
Els

dinsdag 24 mei 2016

Dikke merci

Vandaag een dikke merci aan alle dames die ons met hart en ziel wijzer en gelukkiger maken

Zij doen dit door gratis online cursussen, patronen, voorbeelden, how to's aan te bieden.
Zoals daar zijn:
-Lou met haar Creative Campfire bijvoorbeeld. Bij haar voel ik me al helemaal thuis!
-Ingrid met al haar geweldige gratis patronen. Inspiratie en goesting haalde ik bij haar al in overvloed.
-Vanessa die binnenkort een cursus creatief dagboekschrijven online zet, met als inspiratie Dr. Seuss. Inschrijven kan nog!

En dit zijn nog maar een paar voorbeelden, van dames die ik ken. Maar er is nog zo veel meer. Allemaal gepost door mensen die hun hart in iets hebben gestoken en hun liefde en passie met ons willen delen. Meestal nog gratis ook. Daarom: dank u wel lieve dames en heren!

Deze Dankbare Dinsdag draag ik op aan jullie!



Vergeet dit nooit: Je hebt maar weinig nodig
om een gelukkig leven te kunnen leiden.
-Marcus Aurelius-

Maak er iets moois van vandaag,
liefs Els

zondag 22 mei 2016

We kunnen niet, we mogen wel

Zielige zondag

Vrijdag gingen we op controle naar de dokter, geen fijne ochtend... Karel voelt zich wel goed maar is niet echt zo goed. Zijn spieren zijn (waren) zo sterk dat ze tijdens de val een stuk bot uit de kop van zijn dijbeen hebben getrokken. Hij heeft betrekkelijk weinig pijn én kan best goed stappen MAAR dat stuk hangt dus wel nog los. En dat moet met spieren en al ooit terug vastgroeien. En dat kan enkel door rust en geen belasting. Dat betekent 4 weken op 2 krukken, 2 weken op 1 kruk en dan terug controle.. Voor hem betekent dat weken niet fietsen, geen Zwijdrecht-Zwijndrecht fietsen, niet naar Doe Maar....
Echt happy werd hij daar niet van. Ik ook niet.
Voor hem, maar ook voor mij. Dat betekent voor mij ook geen zalige zondag wandelingen en fietstochtjes. Geen uitjes om de zinnen te verzetten.

Vandaag stond even uitwaaien aan zee op de planning, dat ging dus niet door. In de plaats daarvan stelde Karel een ritje per auto voor, om te gaan genieten van al die mooie bermen in bloem. Ik nam een emmer en snoeischaar mee en we gingen op pad. Ik met tegenzin, ik geef het toe.


Het weer zat ook al niet mee...



Maar met elke stop werd ik niet alleen natter, mijn emmer werd ook kleurrijker en voller. En ik besefte weer hoe leuk ik knippen/ snoeien vind. En mijn ogen genoten. Ik voelde me leven. Nat, langs de kant van de weg, met Karel die in de auto geduldig op me wachtte. Ik lachte en zag er als een halvegaren uit.
(Merci voor je fijne idee Karel!)



Maar ik was gelukkig. En als ik nu naar buiten kijk zie ik dit! Gratis en voor niets.
Ik besefte weer hoe het werkte (geleerd na de overval): je moet niet kijken naar wat niet kan. Je moet vooruitkijken naar wat wel kan. Je moet wat wel kan willen, in plaats van datgene dat niet kan. Je moet bewust kiezen voor wat kan.
Zie de mogelijkheden en ga er volle bak voor. Kies en geniet.
Wat een wijze les heb ik weer geleerd vandaag. Ik kende ze al, uit ervaring, maar de theorie had blijkbaar opfrissing nodig uit de praktijk ;)

Een zalige zondag after all...
Happy me :)


Iedereen zou een keer in zijn leven een staande ovatie moeten krijgen, want we overwinnen allemaal de wereld.
-R.J. Palacio-

Nog een zalige zondag lieverds, en kies bewust (al klinkt dat zo supermarkt-achtig)
Els

donderdag 19 mei 2016

Een opwijking met schriftjes

Schriftjes, wat doe je er mee?

Vandaag wil ik het hebben over mijn schriftjes-opwijking.
Ik maak ze niet alleen, ik verslijt ze ook :) Dozen vol schriftjes staan al op zolder.
Schriftjes met recepten, met schrijfsels, plaksels, mooie woorden van anderen, geweldige columns,...
Ik zit niet op Pinterest, ik ben nog van de generatie die echt knipt en plakt én echt schrijft, met vulpen ;) Ik ben dan ook al 37 :)

Ik heb ook altijd een A6 schriftje in mijn handtas. Om titels van boeken te noteren (die ik dan opzoek in de bib) of dingen die ik wil maken, wil koken, ideetjes allerhande.

En wat ga ik binnenkort weer doen met een A5? Een roadbook maken.
Als je zelf nog op reis moet gaan: aanrader!
Het is ooit begonnen als entertainment voor de niet-rijdende passagier die zich op lange ritten al eens verveelt (ik dus). Eens een kind, altijd een kind. Ik heb zelfs nog plakdiertjes gehad, ooit gekregen van Karel toen we voor de tigste keer naar Italië gingen. Jammer genoeg zijn die gestolen, toen onze auto werd gestolen tijdens de gewapende overval. (Weken later kregen we onze auto terug, totaal loss en zonder de diertjes (Die hadden de overvallers gehouden!? Het waren wel toffe beestjes ;))

Roadbook dus. Voor elke tussenstop die we maakten had Karel een invulblad gemaakt: uur, temperatuur, soort van lucht,... van die dingen. Ondertussen was ik ook nog dj, snoepbevoorraader en koekenaangeeftser en kaartleester: hard werken :)
En ik had mijn bezigheid.

Nu, een jaar of (bijna) 20 later is 'de roadbook' al veel meer. Het is een boek voor onderweg maar ook voor ter plekke.
Voor elke dag maak ik pagina's:
-wat hebben we gedaan
-wat hebben we uitgeven (en hoeveel 'vreemd geld' hebben we nog over)
-ruimte om iets extra te schrijven of kleven

Ik maak ook extra pagina's voor:
-nieuwe woorden die we leren
-nieuwe dingen die we aten
-dingen die ik thuis wil maken
-dingen die we volgende jaar niet mogen vergeten meenemen
-recepten die ik wil proberen
-...

Dat klinkt nu allemaal als veel werk maar dat valt goed mee, ook het invullen ter plekke. En als je dat dan nog vol kleeft met bloemen, verpakkingen, rekeningen, boodschappenlijstjes,... heb je een geweldige (visuele) herinnering aan je vakantie. Als dat niet tof is!?

Wij vinden dat super tof. Ik zeker, ik ben niet alleen een verzamelaar maar ook een bewaarder. Een vat vol nostalgie en melancholie...
Een Mooser vol opwijkingen :)

Deze Mooser maakte vanochtend dit:


Haverkoek, om de patiënt (die al ijverig terug aan het werk ging na 1 week, ipv na 6) terug kip-lekker te maken :)


Country roads, take me home
To the place I belong
West Virginia
Mountain Mama
Take me home, country roads
-John Denver-


Maak er nog een fijne opwijkende donderdag van en laat jullie roadbook-ideetjes maar komen,
liefs Els

dinsdag 17 mei 2016

Dankbare dinsdag again

Veel om dankbaar voor te zijn:

Een week geleden had Karel een ongeval met de fiets, op weg naar zijn werk. Naast veel schaafwonden, blauwe plekken en kneuzingen heeft hij ook een barst in zijn dijbeen. Ik ben dus, naast mijn werk, al een hele week verpleegster. Aangezien ik een brave patiënt heb valt dat goed mee hoor, maar toch.

Ik ben dankbaar dat we gisteren toch even naar ons favoriete park konden gaan, Karel op krukken. Ik ben ook dankbaar voor de extra rust die deze wandeling bracht. Op krukken ga je zo veel trager: echt slowwandelen. Je ziet en hoort veel meer, een aanrader ;)

Voor de Wolkenclub!

2 extra benen ;)



Geluksvis.

Waterwolken.



On the road...


Vandaag probeert Karel alweer aan het werk te gaan, hoewel dat me wat zenuwachtig maakt ben ik ook trots op mijn flinkerd!

Ik ben ook dankbaar voor de rust en het voedsel voor mijn ziel dat Moeder Natuur mij keer op keer brengt.

En ik ben ook blij-dankbaar voor de eerste bestellingen die al binnenliepen.
Wie mij extra happy wil maken doet vandaag nog een bestelling :) Dank u wel!

Liefde trekt een olifant door een sleutelgat.
-Samuel Richardson-

Maak er een mooie Dankbare Dinsdag van lieverds,
liefs Els

zondag 15 mei 2016

Give away, actie-koopjes, Echte Els...

Een zalige zondag voor jullie!

Het weer is wat minder maar ik zal eens even voor de zon zorgen op deze zalige zondag voor jullie!



Eerst en vooral de winnaars van de LEeSclub give away! De geblesseerde Kaurelkecoppi heeft 2 winnaars gekozen, namelijk, tadaaaaaa: 
MarloesKreatief
In De Weer
Hiep Hiep Hiep Hoera!
Jullie mogen weldra een Rabbit-magneet in jullie bus verwachten:

Samen met Karel voor jullie gemaakt!
Dank ook aan allen die elke keer weer zo vrolijk meelezen én zo enthousiast reageren en meepraten. (Er volgt ooit nog wel eens een ander give away, gene paniek ;))

Ten tweede heb ik een mooi aanbod voor de Echte Els fans:


Een Echte Els-pakket voor maar 5 euro!
Bestaande uit:
1 A6 schriftje, gelijnd, 80 pagina's, kleur bruin
1 A5 schriftje, gelijnd, 120 pagina's, kleur bruin of zwart
2 Echte Els postkaarten*

Van elk van bovenstaande 4 items mag je zelf kiezen welke Echte Els er op komt. 4 maal dezelfde mag, 4 maal een andere mag ook!

Zo snel mogelijk mailen (met je voorkeuren per item) is de boodschap, het aanbod is beperkt.


Als dat niet allemaal als een zalige Zondag voor jullie klinkt dan weet ik het ook niet meer :)


In de vijver weet je welk water je morgen zult drinken.
In de rivier is het water elke dag anders.
-Boeddhistische wijsheid-

Maak er nog iets moois van, ik verpleeg wat verder ;)
Liefs Els

*De kaarten zijn ook nog apart verkrijgbaar: 1 euro per stuk, een setje van 8 voor 6 euro.

donderdag 12 mei 2016

Dingen Die Fijn Zijn LEeSt again

Ik geef je de zon

Joepie, LEeSclubdag again!
Ons eerste young adult boek samen is een feit. Voor zover ik uit jullie reacties kon opmaken lopen de meningen ver uit elkaar, spannend!

Voor we beginnen kondig ik graag al ons volgende boek aan, te lezen tegen donderdag 9 juni:

Links hebben we gelezen, rechts gaan we lezen.
Een dun boek deze keer én eentje van een man!


Voor mij is Ik geef je de zon een boek dat even hard sprankelt als de cover. Het leven spat er vanaf. Het leven in al zijn facetten. Het echte leven. Dus met mooie dingen (eerste liefdes), pijnlijke dingen (sterven mama) maar ook met onverklaarbare dingen (oma) en jammerlijke dingen (het uit elkaar vallen van een familie).

Het wisselen tussen Noah en Jude (2 mensen met zalige opwijkingen) én het wisselen tussen nu en 3 jaar geleden maakt dat je helemaal in het verhaal wordt gezogen. Zolang het boek duurt vertoef je in het hoofd en de wereld van Noah en Jude. Je wil doorlezen, alles weten, en aan het einde ben je triest dat het boek uit is. Je valt even in een zwart gat...

De 'bijbelse' wijsheden van oma (je kan best op meerde paarden tegelijk wedden of het geven van een appelsien of de wensbotjes of...), daar wil ik er toch ook wel aan paar van uitproberen :)

'Ik geef je' toont je de moed om jezelf te zijn. Je beseft dat iedereen diep vanbinnen een artiest is, je moet gewoon alle gevoelens toe laten. Ik kreeg zin om dingen te gaan maken (zelfs beeldhouwen lijkt me nu iets voor mij ;)), om de natuur in te gaan en de tijd uit het oog te verliezen, om me over te geven aan de elementen.

Dit boek toont je ook hoe iemand kan veranderen en weer terug. Dat je eigenlijk niet één persoon bent maar dat iedereen bestaat uit verschillende personen. Het gaat er om wie je voedt of hoe je beïnvloed wordt.
Hoe families uit elkaar kunnen vallen door dingen die je denkt. Jude denkt a, Noah denkt b...Jude denkt dat Noah c denkt... Misverstanden. Enkel op te lossen door tijd voor elkaar te maken en écht te praten.

Door de mama van N&J kreeg ik ook een genuanceerder beeld van overspel. De band tussen Jude en haar overleden oma vind ik ook zo mooi. En inderdaad, wat doet het er toe of er echt geesten bestaan of dat het zich allemaal afspeelt in je hoofd? Als die band je helpt of troost en de herinnering aan die persoon in leven houdt dan is het toch gewoon mooi.

Ik heb spijt dat ik nooit Kunsthumaniora heb gedaan. Had ik al een beetje maar na het lezen van dit boek nog veel meer.

Ik heb nog minder zin om in het rijtje te lopen, om in een hokje te passen. Mooi dat jezelf zijn en blijven in dit boek, dat echt niet vol rozengeur en maneschijn zit, toch enigszins wordt beloond aan het einde.

Ahja, er mag van mij gerust een vervolg komen! 

Ik kan zo veel zeggen over dit boek maar ook zo weinig. Het is net als The Huffington Post zegt: 'Dit boek zal je meeslepen als een orkaan. Lees 'Ik geef je de zon' en geniet van elk moment.'
Het is een boek met een lach en een traan, een boek om veel in te onderlijnen. Een boek om zeker nog eens terug te lezen (ik las het al 2 maal).

"Ik wil een wankele menselijke toren zijn die in elk geval probeert om de wereld gelukkig te maken, en ik wil niet iemand zijn die geluk wegneemt."
Wel Jude, ik ook.

Lieverds, bedankt voor het meedoen alweer! Benieuwd wat jullie denken...



Ik geef jullie alvast de zon vandaag! 2 van de deelneemsters van deze LEeSclub mogen een Rabbit magneet van mij in de bus verwachten als bedankje voor jullie deelname elke keer. Zondag trekt de geblesseerde @Kaurelkecoppi (zie Instagram) de winnaars!

‘Je moet wel oog hebben voor wonderen, anders worden het geen wonderen.’
-Jandy Nelson-


Nog veel leesplezier,
liefs Els





dinsdag 10 mei 2016

Een dankbaar lijstje...

...op Dankbare DinsDag

Dingen die mijn hart doen zingen:

Bloesems alom.

Me and my baby.

Een goed boek voor de LEeSclub (donderdag!).

Samen fietsen.

Liefde tussen onze poezen.

Bloemen van Karel.

Bloemen uit het zaad van Esther.
*Onze tuin die al mooi groen ziet.
*Ons portretje van Marloes.
*Peter die komt wuiven aan mijn werk.
*Een lief kaartje van Jeanne.
...

Aanvaard de verrassingen die uw plannen overhoop
gooien en die een geheel andere richting geven
aan uw dag en wie weet aan uw leven.
-Dom Hélder Pessoa Câmara-

Het leven is mooi, zelfs als het regent ;)

Liefs,
Els


zondag 8 mei 2016

Bloemen, Marloes De Vries en fietsen

Grenzen verleggen

Grenzen verleggen doe je zo:
Je hebt een Karel die je eerst bloemen geeft, je daarna afbeult op de fiets én je daarna een schop onder je kont geeft omdat je wel naar de Markt van Morgen wil gaan maar toch niet zo goed durft.

Ik ben al jaren fan van Marloes De Vries. Een tijdje geleden kondigde ze aan vandaag op de Markt Van morgen te staan, een unieke kans om haar in het echt te ontmoeten. En daar komt dan die onzekere (I'm much cooler on the internet) Els naar boven, die durft dan niet zo goed. En daarom past superKarel zo goed bij mij: hij zorgde dat we gingen én dat we een portret lieten maken!
Helemaal eng! En niet omdat ik op zo een moment schrik heb van Marloes maar eerder van mijzelf, zoals ik haar al zei. Ben ik wel leuk/knap/boeiend/...genoeg!? Zo van die dingen...
Marloes was geweldig, de ervaring ook. Grens verlegd, happy Els!

Even met de billen bloot, dit is mijn (ons) hoofd:


Primeur hé!?

Als echte Marloes fan kochten we haar halve kraam leeg:


Was ik rijker, dan kocht ik haar hele kraam leeg :)

Elvis was er ook en die was ook al zo fijn in het echt!
Wat een ervaring. Instagram heeft al veel moois in ons leven gebracht, waar voor dank!

Weer wat geleerd deze week: aanhouders winnen. En zoals Marloes zei: 'we zijn allemaal gewoon maar mensen'. Echt contact is nog fijner dan online contact.


Mooie dagen, ik hou zo van die mooie dagen!
Zalige zondag, again.

De schippers leren varen,
niet in de stille zee,
maar op de felle baren
-Jacob Cats-

Liefs van een trotse Els

donderdag 5 mei 2016

Geen opwijking op deze mooie donderdag...

Opwijkende donderdag zonder veel woorden

Vandaag en morgen zijn Karel en ik samen thuis, olé! (Ik moet pas zaterdag weer werken.) Dus gaan we er samen van profiteren en wat naar de mooie blauwe hemel kijken ipv naar een blauwig scherm;)



Toch dit mini blogje willen/moeten (van mijzelf) schrijven is misschien ook wel een opwijking. Het vasthouden aan structuur :)


Vrijheid is alleen een zeker bezit van hen
die de moed hebben haar te verdedigen.
-Perikles-

Alvast een weldadig weekend gewenst,
liefs Els

dinsdag 3 mei 2016

Dankbaar op dinsdag, again

Merci!

Het is gelukt! Na jaren proberen at er eindelijk een vogeltje (koolmees) uit een opgehangen pot vogel-pindakaas! Woehoe!
Ik hang die potten al 3 jaar, nooit at er een vogel van. Tegen het einde van de winter zette ik ze telkens gewoon op tafel, zo konden de duiven en merels ze leegeten. Nu hangt hij nog op en is er dus eindelijk een koolmees van beginnen eten. Ik was wel te laat voor een foto maar het beeld staat nog op mijn netvlies gebrand ;) Ik deed zelfs een klein dansje. Happy en dankbaar.
Vogels in de tuin, het is een kwestie van de aanhouder wint heb ik al gemerkt.
Zeker omdat wij maar een kleine koer hebben én 2 poezen.



Wat een vreugde schenkt mij dit, onbeschrijfelijk. Het grote schuilt vaak in het kleine hé...

Ik ben ook dankbaar voor alle mensen die weer volop aan het lezen zijn voor Dingen Die Fijn Zijn LEeSt! Zo fijn om samen met hetzelfde bezig te zijn. Nog veel leesplezier lieverds!

Het kleine geluk knipoogt ons dagelijks toe,
reëel en tastbaar.
-Brian L Weiss-

Maak er nog een mooie Dankbare Dinsdag van,
liefs Els

zondag 1 mei 2016

Bloesem en plantenbeurs op zalige zondag

Kopen, kijken, kwijlen

Oh wat een zalige zondag weeral. Mijn ogen genoten in het kwadraat. Eerst kochten we allerlei mooie planten op de Plantenbeurs te Hof ter Saksen (gene paniek, ik ken alle namen nog dankzij de stekers van Karel).

Daarna gingen we wandelen tussen de bloesems...die geur, het zoemen van de bijen, mooi mooi mooi! Het bracht mij helemaal terug naar mijn kindertijd. Aan onze tuin grensde een verwilderde boomgaard waar wij geiten en kippen mochten houden, half mijn kindertijd bracht ik daar door. Het was een tijd vol avontuur, plezier en grenzeloos de natuur in mij opnemen. Boomgaarden, het zit ondertussen in mijn dna, denk ik.

Ik voel me er thuis, kom er tot rust en denk ook elke keer even aan onze overbuurjongen, mede-avonturier en alles-durver, veel te vroeg gestorven maar begot nog niet vergeten en voor altijd in mijn hart. We brachten hem en mijn moemoe (oma) nog een bezoekje op het kerkhof en zo was de cirkel weer rond.




Sometimes it snows...

Geluksplant aan het kerkhof.




Verdwaalde kipjes en een haan.


Those were the days my friend...
Wij deden als kind vaak 'durftochten' om te kijken wie het meeste durfde opeten van wat we tegenkwamen (buurjongen won altijd). Van toen weet ik nog dat bloesems best lekker zijn :)

Eigenlijk was ik toen een echte Wildflower, iets waar ik nu weer meer naar terug wil. Mijn moemoe was ook een echte tuinMadam, ik heb gelukkig wat van haar in mij.
Ik moet gewoon soms meer mijzelf zijn, los van de heersende normen/waarden/verwachtingen/standaarden. Wat meer naar Eddie Vedder luisteren...

Wat meer plaatsen opzoeken die me doen terugkeren in de tijd. Die mijn hart doen zingen en mijn voeten doen huppelen. Plaatsen die mij ontroeren, mij met weemoed en heimwee vervullen maar die mij ook laten voelen waar ik nu sta, met mijn soulmate aan mijn hand. Samen klein in deze mooie grote wereld.


There's those thinking more or less less is more
But if less is more how you're keeping score?
Means for every point you make
Your level drops
Kinda like its starting from the top
You can't do that...

-Jerry Hannan- 
 

Ik geef je de zon,
nog een mooie zalige zondag
en koester je herinneringen, aan mensen en plaatsen die je hart deden zingen,
liefs Els