Posts tonen met het label Sieriel. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Sieriel. Alle posts tonen

dinsdag 13 september 2022

Kamiel

Een nieuwe huisgenoot.

Na het verlies van Sieriel waren we best lang heel verdrietig. Eigenlijk missen we hem nog steeds hard. Caries leek ook eenzaam. Ze deden alles samen: eten, spelen, slapen. 
 
Dus begonnen we stilletjes aan uit te kijken naar een nieuwe vriend voor haar. Die vonden we (wederom) bij VZW Allemaal Poezen. Kamiel, een kater van iets meer dan een jaar. 
 

Wij zijn dol op hem, hij op ons (denken we) maar Caries wil niet van hem weten. Ze blaast en gromt en slaat naar hem. Ze wil ook niet eten als hij in de buurt is. Dus eet ze buiten en zit ze ook de hele dag buiten. Aangezien hij nog binnen moet blijven is ze daar 'veilig'. Geen idee hoe we dat eet-probleem moeten oplossen als hij ook buiten mag... 
Oh, ik had zo graag gehad dat ze vrienden werden. Misschien niet zo innig als Caries en Sieriel maar toch een beetje. Misschien komt het nog? Tips?
 
Ondertussen lees ik Tien stappen naar Nanette. Aanrader. Heeft iemand die show gezien? Benieuwd naar maar wij hebben geen Netflix dus...
 
There is no embarrassement in failure beacuse trying is winning.
-Jameela Jamil-
 
Nog een fijne Dankbare Dinsdag! 
Liefs Els
 
 

donderdag 28 juli 2022

Een lach en een traan

Opwijkende donderdag

Bedankt voor jullie lieve vakantiewensen. Zaterdag nog 1 dag werken en dan begin ik er aan...
 
Gisteren was ik én heel blij én heel triest.
Ik kwam thuis na mijn werk, ging buiten de was ophangen en zag toen dit:
 
 
Eerst was ik kei blij: eindelijk een zonnebloem! Yes! De vorige werden allemaal kapot gebeten door de duiven. Ik dacht: ik kan het toch. En toen kwamen de tranen, massa's. Want ik besefte dat niet ik het gedaan had, maar wel Sieriel. Hier ligt hij begraven en we zaaiden veel bloemen op zijn graf en dit is de eerste in bloei. Ik moet weer huilen nu ik het schrijf.
Zo mooi én zo triest.
 
Maar zo is het leven vaak hé. En-en. Soms moeilijk te begrijpen voor een zwart-wit denker als ik. Die dankzij 24 jaar samen met Karel al veel geleerd heeft over grijs-denken, maar toch. Merci goeroe Karel :)
 
Ik wens jullie, en mijzelf een augustus vol en-en. Met veel tijd en aandacht voor opwijkingen allerhande. Met het grootse zien in kleine dingen. Veel bomen, bloemen en boeken. 
 
Momenteel ben ik nog bezig in Liefdeloos en dat verwarmt mijn hart, fijn! 
Tot op Instagram (dat ik graag terug zou zien zoals het vroeger was, jullie ook?) of tot binnen een paar weken.
 
Let your faith be taller than your fears.
-?-
 
Liefs, Els
 
 
Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!    
 
 
Lees ze, leef het,
Els

donderdag 16 juni 2022

Kinderen.

Bedgeheimen.

Ik heb 3 kinderen in pluche en 2 met vacht. Eentje, met vacht, is jammer genoeg een maand geleden overleden en ik mis hem nog kei hard. Op allerlei te verwachten en onverwachte momenten. Zoals vanochtend:
 
 
Als het echt mooi weer is was ik mijn pluche kinderen, want die slapen bij mij in bed. Geen zorgen we laten Karel er ook nog bij hoor :) Sieriel kwam dan altijd onder het wasrek liggen, hij waakte over hen. Lief hé. 
 
Dat slapen met knuffels, noem het een opwijking. Net zoals mijn voorliefde voor Little Dutch speelgoed. Ik heb mij telkens ingehouden en geen speelgoed gekocht. Maar ik heb nu wel een boek van hen: Mijn eerste dierenboek. Prachtig mooi!
 
Koop je toch liever een iets meer volwassen boek, dan is Alles geeft licht je ding.  
 
Geniet van de zon, ik ga mijn kinderen nog eens omdraaien :) 
 
 
Geef de liefde wat ze vraagt, eet de vruchten die ze draagt. Kijk niet om ga steeds vooruit. Goede reis en hou je haaks, kijk goed uit.
-Spinvis-
 
Liefs Els
 
Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!    

dinsdag 24 mei 2022

Warrig hoofd...

Dankbaar voor: 

Vandaag ben ik dankbaar voor:
-al jullie lieve woorden.
-de kaartjes in onze brievenbus, ook van buren die herinneringen hebben aan Sieriel waarin wij niet voorkomen. Fijn om te lezen. 
-dat Caries het best goed doet alleen, oef.
-dat Karel donderdag en vrijdag thuis is. Daar had ik vorige week niet aan gedacht, warrig hoofd; we zullen dE LeeSclub dus weer een week moeten uitstellen... Donderdag wordt er niet geblogd.
-het is vlierbloesemtijd, ik maakte al siroop!
 

 
 -ik ben bezig in: Water pakken. Een leuk, boeiend boek!
-de afwisseling van regen en zon, doet alles in de tuin goed groeien!
 
Waar ben jij dankbaar voor vandaag? 
 
In wilderness lies the hope of the world.
-John Muir-
 
Een fijne week gewenst,
Els
 
 
Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!   
 
 

donderdag 19 mei 2022

Afscheid

Already broken.

Geen Leesclub vandaag, die stellen we een weekje uit. 
Gisteren namen we afscheid van onze Sieriel. De tweede injectie met cortisone sloeg niet aan. Hij was gestopt met eten. Dan moet je een beslissing nemen. En die was heel hard en heel pijnlijk maar we deden het toch. Zo raar: beslissen over de dood van je dier...
Maar we deden het voor hem.
 

Karel had een mooi kaartje gemaakt, met teksten van ons beide. We hebben hem op een mooi plekje in onze tuin begraven.
 

Sieriel

 

Hij is niet meer.
Ons manneke
Onze wilden tieger
Ons venteke
Onze jongen

Rust zacht tussen de geurende rozen,
de kwetterende mezen en tsjilpende
mussen. In de schaduw van de ruisende
boom; stralend zonlicht op jouw strepen,
liggend in uw bakske.

Nooit vergeten we jouw oranje-wit in
het lentegroen. Het schransen met je roos
plastronneke aan. Je was de zachte rust
zelve. Een compadre voor Caries.
Een vriend van ons allen.

­Sieriel, we hopen je een warme thuis,
een hemel op aarde te hebben gegeven.
We zijn bedroefd maar ook vereerd
dat we bij jou mochten wonen.
Onze vriend, rust zacht.

 


Sieriel

 

Thuis voelt pas thuis als jij daar bent
jij die onze dromen zo goed kent
eten staat voor jou bovenaan
dank dat wij op twee mochten staan.

Jij straalt rust uit, lijkt onwankelbaar,
bang voor bijna niets, tot je van
de stofzuiger verschiet.

Aaibaar, aanwezig, betrouwbaar,
knap met je wit en vurig ros haar.
Een vriend, gevonden op straat via het asiel
naar ons huis in de Heidestraat.

Voor ons ben je meer dan je ooit
kunt weten, te groot in ons hart om
ooit te vergeten.

 

 

Sieriel

 

Wij hebben iets overwonnen
wat maakt dat ons mooier is dan hun.
Het ging niet vanzelf
het eerste vertrouwen was amper flinterdun.
Nu hebben we een band
gebouwd op wederzijdse affectie

We zijn elkaar vertrouwd
jij geeft het leven zin, directie.
Toch laat ik je gaan
met tranen in mijn ogen
Het ga je goed,
mijn hart is gebroken.

 

Dit wordt, wederom, een huildag.
 
Ik begon net in Veranderen: methode. Ik hoop daar wat afleiding in te vinden. En ik troost Caries, die nu ook erg eenzaam is...
 
Liefs, Els 

 

dinsdag 17 mei 2022

Dankbaar

De Zoo

Van een collega kreeg ik gratis kaartjes voor de Zoo. Bij de vissen kan ik mijn hoofd altijd even helemaal leegmaken. Dat deed deugd in deze almaar lastigere dagen.
 
 
Eerst leek het een kwestie van maanden, dat werden al heel snel weken en nu spreken we over dagen...

Gelukkig zijn er nog boeken, zoals bijvoorbeeld: In liefde.

Dankbaar voor de kaartjes, dankbaar voor alle mooie dagen die we hebben gehad. 
 
 
Life is the art of drawing without an eraser.
-John W. Gardner-
 
Liefs Els
 
Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!      

dinsdag 10 mei 2022

Liefde

#Dankbaar

Ik ben dankbaar voor de liefde tussen onze twee poezen.
 
 
Ze zijn de laatste weken nog meer samen dan anders. Ik denk dat ze het voelen/weten. Ergens gaat het goed maar ook weer niet. Vanavond krijgt hij al een tweede cortisone injectie, nog geen 3 weken na de eerste. De tumor groeit zienderogen. Maar hij eet en drinkt nog, gaat ook nog naar buiten. We zien wel. 
 
Het geeft me enorm veel spanningen en verdriet maar als ik ze dan zo samen zie ben ik toch weer blij. #dankbaredinsdag
 
Ik ben ook bezig in een verslavend goed spannend boek: De wilden. Ook dat biedt afleiding.  
Straks gaan werken doet me natuurlijk ook aan iets anders denken...
 
Nergens heb ik meer rust gevonden dan in bossen en boeken. 
-Thomas a Kempis-
 
Geniet nog van het mooie weer!
Liefs Els 
 
Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!    

donderdag 28 april 2022

Dingen die fijn zijn

Veel fijns: 

Ik ben dol op lezen, boeken, boekentips delen; noem het een opwijking :) Het is heel fijn om te lezen dat mensen mijn recensies volgen, boeken goed vinden die ik aangeraden heb. Wat ook heel fijn is (en een eer) : schrijvers die me laten weten dat ze blij zijn met mijn recensie, die schrijven dat ik het boek net zo gelezen heb als ze het geschreven hebben,... 
Deze week kreeg ik ook fijn nieuws: Emy Koopman liet op Instagram weten dat er een tweede druk komt van haar geweldige boek Tekenen van het universum. Mede door het enthousiasme van een aantal mensen, waaronder ik! (Dat schreef ze in haar bericht.) Hoe cool is dat!? Maakt me zo blij!
 
Wat me ook blij maakt: het is weer meidoorn tijd: oogsten maar!  
 
Ik mocht van de paasklokken wat moois uitzoeken op Etsy. Dat deed ik bij Sweet Grenadine.  
Alles was mooi verpakt, ik kreeg nog een extra sticker en het was hier super snel. Aanrader dus!
 
Vanochtend heb ik niet enkel meidoorn geplukt ik heb ook al allerlei bloemen gezaaid. Zaadjes die ik van jullie per post kreeg, voor mijn verjaardag en ingreep aan mijn baarmoeder. Ik hou jullie op de hoogte! Vanavond ga ik trouwens op controle bij mijn gynaecoloog daarvoor, duimen mag!
 
Ik luisterde al een aflevering van Boeken FM en ééntje van Tussen dertig en doodgaan.  
En nu luister ik naar Anna Calvi, die ik leerde kennen door Peaky Blinders. Fan van beide!
 
Ik lees momenteel ook de laatste dichtbundel van Ocean Vuong. Doet me wat aan Tommy Shelby denken, van Peaky Blinders...
 

 
Focussen op het goede. Wat er nu (nog) is. Selfie van Sieriel en mijzelf, met ook een stukje Karel :) Dit was vorige week. Ondertussen is zijn oog nog meer open. 
 
Oh ja, binnenkort komt Rupi naar België en Nederland, kaarten vanaf morgen te koop!
 
 
We moeten leren meer te zien, meer te horen en meer te voelen.
-Susan Sontag-
 
Liefs Els
 
Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!    
 
 

dinsdag 26 april 2022

Beestjes

Dankbaar!

Met Sieriel gaat het iets beter. Hij kreeg een cortisone injectie en daardoor nam de zwelling af. Zijn oog is meer open maar is helemaal zwart geworden, we vrezen dat hij er niet meer door ziet. Maar hij eet en drinkt en ligt buiten in de zon dus dat is, voor nu en gegeven de omstandigheden, heel goed.
 
Dieren kunnen je triest en blij maken hé. Maar dankbaar ben ik sowieso. 
Ook voor deze:
 
 
Schattig hé! We kwamen ze zondag tegen op onze wandeling. En de mama at gras uit mijn hand! Dat vind ik één van de leukste dingen: dieren die uit je hand eten!
 
#dankbaar
 
Waar ben jij dankbaar voor vandaag? 
 
Naar Buiten.  is mijn kinderboekentip van de dag, ook voor grote kinderen ;) En Over vrijheid is mijn tip voor mensen die graag uitgedaagd worden. 

 
Kom mee naar buiten allemaal, dan zoeken wij de wielewaal.
-Nederlands kinderliedje-
 
Nog een fijne #dankbaredinsdag!
 
Liefs Els
 
Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!   

donderdag 21 april 2022

Sieriel

Afscheid. 

Sieriel, onze kater, kan niet meer genezen. De tumor zit in zijn sinus. Geen operatie meer mogelijk. Langzaam aan moeten we afscheid nemen. Hartverscheurend. Ik kan me, na 13 jaar, geen leven zonder hem voorstellen. 
 
Het kan nog weken of maanden redelijk goed gaan, afwachten. Ondertussen blijft de zon opkomen, fluiten de vogels en is er poëzie. Gisteren zag ik na uren huilen onze Dichter des Vaderlands Mustafa Kör in Winteruur (ik loop maanden achter met kijken). Hij las een stukje uit Desiderata voor. Van Max Ehrmann. Hier is een Nederlandse versie te lezen. 
 
Prachtig hé. En net wat ik nodig had, zo gaat het met uitstellen van lezen of kijken wel vaker. Daar geloof ik in. Noem het een opwijking. 
 
Amanda Palmer poste gisteren ook aan een gedicht, door haar ingesproken. Omdat ook zij gelooft in de genezende kracht van poëzie. 
 
 
Op de foto (rechts is Sieriel) zie je de verdikking boven zijn rechteroog. Het doet geen pijn, zeggen ze, maar hij ziet niet goed meer door dat oog. Zolang hij goed blijft eten is alles nog oké, in de mate van het mogelijke natuurlijk. Geen idee hoe het met Caries zal gaan als ze haar vriendje moet gaan missen, ze zijn altijd samen. En daar zijn de tranen weer...

 
 
Aanvaard blijmoedig de wijsheid der jaren,
doe met gratie afstand van de dingen van je jeugd.
Bouw aan je mentale veerkracht om je bij onverwachte tegenslag te beschermen.
Kwel jezelf niet met spookbeelden.
Vele angsten worden geboren uit vermoeidheid of eenzaamheid.
Leg jezelf een gezonde discipline op, maar wees daarbij vriendelijk voor jezelf.
-Desiderata- 

Liefs,
Els

Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!   

dinsdag 19 april 2022

Blij en bang.

Chocolade en duimen.

Het zijn mooie én lastige dagen. De klokken zijn geweest en dat is altijd heel fijn:
 

I
k blijf dat geweldig leuk vinden dus dank u Paashaas/klok Karel!
 
Ondertussen wachten we bang af wat er met onze kater Sieriel moet gebeuren. We lopen al een tijdje de deur plat van de dierenarts. Vorige week werden we doorverwezen naar een oogspecialist. Die stelde een beenderige tumor boven zijn oog vast. Te gecompliceerd voor haar. Zij verwees ons door naar een chirurg. Daar mogen we (na veel mailen en bellen) seffens naar bellen voor een afspraak voor een scan. Na die scan wordt er gekeken of een operatie nog zinvol is. We hebben hem 13 jaar, hij komt uit een asiel en is ongeveer 16. 
 
Volgende week moet ik terug op controle, voor mijn baarmoeder.  
Ook eng.
 
Maar de zon schijnt, we hebben bergen chocolade, we waren net 2 dagen samen thuis en brachten veel tijd buiten door, lazen veel en keken naar de vogels en het ontluikende groen. De wereld is dus ook mooi.
 
Zelf doen is een ferme aanrader, al zo veel onderlijnd! 
 
Toch een #dankbaredinsdag dus! 
 
De enige manier om een goed mens te zijn, is goede dingen doen. 
-Edith Hall-
 
Liefs Els
 
Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!     

donderdag 10 maart 2022

Baarmoeder

Ik ben er nog!

Joepie, ik ben er vanaf! Het zit er op. Alles is goed verlopen. Jammer genoeg moet ik nog een week wachten op de testresultaten. Dus weet ik in feite nog niet veel. Ik ben ook super moe, heb hoofdpijn en een hoest. Allemaal te wijten aan de volledige narcose, denk ik. Een weekje thuis, niet in bad en geen tampons enzo. Dan bellen voor mijn uitslag, na 6 weken op controle en daarna (hopelijk) een klein feestje.
 
Ik ben bang geweest, ben het nog. Maar de ingreep (hysteroscopie en curettage) viel mee, de pijn valt ook mee, zelfs het bloeden valt nu ook mee. Iets aan je baarmoeder hebben blijft toch nog een beetje taboe. De bakkers op mijn werk vielen volledig stil toen ik het vertelde, wat ook wel grappig was. Maar zelfs vrouwen reageren er soms raar op. Terwijl het toch ook maar een orgaan is hé. Een indrukwekkend orgaan zelfs. Binnenkort verschijnt er een boek over dat ik natuurlijk al besteld heb:)
Baarmoeder, baarmoeder, baarmoeder. Noem het een opwijking dat ik dit uit de taboesfeer wil halen!
 
Noem het toeval of voorzienigheid maar ik zag net voor mijn ingreep deze film een tweede keer: 20th Century Women en ik las Tekenen van het universum. Beide zijn geweldig, aanraders. En in beide gaat het ook over baarmoeder (halskanker). 
 
Ondertussen ben ik weeral toe aan aan dutje :) 
Ik heb goed gezelschap:
 

 
Slaapwel  ;)
 
How we spend our days is, of course, how we spend our lives.
-Annie Dillard-
 
Liefs,
Els
 
Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!    
 

donderdag 26 maart 2020

Opwijkende donderdag

Wat wel, wat niet.

Hier zijn we weer, een dag verder dan gisteren, dat hebben we dus weeral goed gedaan. Perfect, daar doen we niet meer aan. Goed is goed genoeg.

Een dag voorbij is een dag voorbij. Hoe die ook was, hij is voorbij dus dat is goed.
Dat leerde ik van mijn na-overval-leven. Je kijkt vooruit dag per dag. Niet verder.
Wat komt dat komt en je maakt het beste van de dag waarin je zit.
Tim raadt aan om een aftelkalender te maken. Ik denk dat afstreepkalender een beter woord is. Zoals je taken op een to do lijst mag doorstrepen, dat werkt bevredigend. Ik ga er in ieder geval één maken voor ons.

Vanochtend ben ik gaan fietsen, na mijn eerste nacht (sinds een week of twee) waarin ik niet wakker ben geschrokken met een paniekaanval. De zon scheen, er was veel wind en het was koud. Maar ik was buiten en had 'goed' geslapen.

Nu ben ik weer best paniekerig, met druk op de borst en een hoge adem.
Werken gaat me beter af dan alleen thuis zijn blijkbaar.
Al is dat ook geen lachertje. Ik werk bij een bakker zoals je weet. We proberen meer afstand te houden (al is onze winkel piepklein). Vragen om contactloos te betalen. Wassen super vaak onze handen. Maar toch. We zien een hoop mensen. Gisteren niesde er nog een vrouw kei hard en lachte erna...
Mijn mantra is non-stop: "Niet aan je gezicht komen, niet aan je gezicht komen".
We moeten hyperbewust zijn van alles wat we doen en dat is super vermoeiend.

Maar we kregen ook al ons eerste kaartje in de bus, om ons te bedanken. En dat doet deugd. Zelf gingen Karel en ik zondag ook al op ronde (te voet) met kaartjes om onze buurtwinkels te bedanken voor hun inzet. Misschien een tip die navolging verdient?

Ik zou het ook tof vinden als er van de overheid uit een bonus komt voor mensen die blijven werken. Geen werk hebben is heel erg. Maar wel gaan werken, omdat je je klanten niet in de steek wil laten verdient misschien ook een extraatje?
De mensen in de zorg mogen van mij 100 bonussen krijgen. Alle mensen die nu nog werken, om de samenleving te helpen draaien verdienen een opkikkertje lijkt me.

Ik heb collega's die thuis blijven omdat ze werken te eng vinden. Ik heb collega's die ziek thuis zitten. De beenhouwer die vlees levert op ons werk is gesloten omdat meer dan de helft van zijn personeel thuis zit. Ziek, zogezegd. Dat kost die beenhouwer super veel geld dat hij nu niet heeft.
Daarom ook een vraagje: als je het niet ziet zitten om nu te werken vraag dan om je technisch werkloos te zetten ipv een ziekenbriefje te vragen. De dokter heeft daar nu de tijd niet voor en je baas heeft er de centen niet voor.

We moeten er allemaal samen doorheen. We moeten ook denken aan later. Wat we nu doen of laten bepaalt later. Steun lokale zaken door in buurtwinkels te gaan shoppen (hou je afstand en wees vriendelijk en beleefd), bestel online bij je favoriete kleine zelfstandige (boeken-) winkels, toon dingen online van je favoriete artiesten die nu niet mogen werken (je tattoo-artiest bijvoorbeeld) en denk aan je baas.

Post kaartjes in de bus van je winkels, hang een merci aan je raam voor de postbode, bel met je naasten, applaudisseer en wuif naar je buren,...

Sieriel zegt: "Goed bezig!"


Maar bovenal: wees lief voor jezelf. Het is niet makkelijk. Het is eng. Je hebt geen controle. Dat je vandaag doorkomt is al heel wat. Dat is een berg beklimmen. Dat is een overwinning. Wees trots op jezelf!

Dus ben je net als ik, met een opwijking die schreeuwt: doe iets. Doe dan iets van wat ik hierboven noemde, of iets anders natuurlijk. Maar heb je het super moeilijk doe dan niets. Hou je aan de regels en zorg gewoon voor jezelf.

En weet ook dat na elke up weer een down kan komen, maar dat er daarna ook wel weer een up zal volgen. Een goede dag is geen garantie voor een volgende goede dag. Maar die goede heb je toch maar weer gehad. Voel elke dag wat er kan en wat niet. Veroordeel jezelf niet als je een down hebt. Want dan is het dubbel-op. Iets waar ik heel goed in ben maar dat van mijn therapeut niet mag ;)

Oordeel niet over een ander maar vooral niet over jezelf. Je bent goed. Vandaag en morgen. Je bent en dat is goed.

Ik zie jullie, ik hoor jullie, ik wens jullie alle goeds en geluk.
En ben trots op jullie, zo trots.
Mooie mensen zijn jullie!

'Mijn vaders hand' ligt klaar. Zo benieuwd naar! Lezen is medicijn.


''Als je vrije tijd invult, heet het geen vrije tijd meer.''
-Olaf Hoenson-

Nog een fijne opwijkende donderdag,
Els



Ps: Er zijn nog bundels! 5 euro voor 'Echte Els' bij je thuis!

Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!