Woehoe, het is zo ver, het is 4 februari! We gaan samen opwijken!
En dat gaan we doen door hier samen, eindelijk, hét boek te bespreken.
Mijn doel van onze LEesclub is mijn liefde voor boeken (de gekozen boeken in het bijzonder) met jullie delen, een plaats bieden om gezellig over deze boeken na te praten en op die manier het boek nog fijner te maken.
Niets moeilijks, hoogdravends of ernstig dus. Elke mening, vraag, tip, opmerking is welkom en even belangrijk. Het is opwijkende donderdag dus laat jullie gaan ;)
Iedereen mag meedoen en meelezen. Pas wel op: als je het boek nog niet gelezen hebt en dat nog wel van plan bent lees je best niet verder.
Voor wie graag een volgende keer meedoet, lees even onderaan dit bericht!
Neem een tasje thee of koffie, leg iets lekkers klaar en hier gaan we dan.
Om het voor de eerste keer iets makkelijker te maken zal ik beginnen met mijn recensie van het boek:
"Een goed
boek bevat levensechte personages. Bij een heel goed boek kruip je direct in
het hoofd van de personages.
Bij een
geweldig boek krijg je het idee dat de schrijfster tijdens het schrijven in
jouw hoofd is gekropen. De schrijfster die in je hoofd is gekropen, de
personages in je hart dat noem ik een super geweldig boek. En dat noemt de rest
van de wereld dus terecht een bestseller.
Het geheim
van mijn man vertelt wat er gebeurt als Cecilia Fitzpatrick een brief vindt die
haar man aan haar geschreven heeft, jaren geleden. Deze brief bevat zijn
grootste geheim en mag pas gelezen worden na zijn dood… John-Paul is niet dood,
enkel op zakenreis.
Het boek
begint met een hoofdstuk over Cecilia, dan een hoofdstuk over Tess en dan nog
een hoofdstuk over Rachel. Klinkt ingewikkeld maar even doorbijten en dan ben
je vertrokken en wil je voor de laatste pagina niet meer stoppen met lezen. De
levens van Cecilia, Tess en Rachel raken meer en meer in elkaar vervlochten en
wij volgen het verhaal en de ontwikkelingen vanuit elk van hun standpunten.
Al heel
snel had ik het gevoel dat elk van deze vrouwen een vriendin van me kon zijn.
Ze spatten heel levensecht van het papier. Ze zijn geschreven zoals echte
vrouwen zijn, niet zwart/wit maar grijs. En soms vandaag wit en morgen zwart.
Ze twijfelen, falen, maken fouten, scoren, lachen, hebben seks. Het echte leven
dus.
Het boek
staat vol realistische gesprekken en de gedachtegangen van deze dames zijn even
kronkelig en soms tegenstrijdig als die van jou en mij (“Ik wil drama!” Nee,
dat wil je niet…).
Het geheim
van mijn man is vlot geschreven, het is soms pijnlijk, vaak grappig, meeslepend
en ontroerend. Tijdens het lezen van dit boek begint het al: het doet je
nadenken, je kan er niet over zwijgen en het raakt je diep.
Een Griekse
tragedie in een modern, heel mooi, jasje.
Lezen!
Nog een
boodschap aan Liane: De epiloog had van mij niet gemoeten maar een vervolg mag
wel.
En aan
mensen in de business: dit boek schreeuwt om een verfilming."
Ik heb het boek echt met veel plezier en spanning gelezen. Ik kon het niet wegleggen en heb heel wat 'minuutjes gestolen' omdat ik per sé wou weten hoe het verder zou gaan. Het begin vond ik even lastig. Eerst een hoofdstuk Cecilia, dan Tess en dan Rachel, ik kon echt niet volgen. Maar al snel kwam de naam van de school, St. Angela, een paar keer voorbij en kon ik raden dat daar een link lag. Jaja, deze ongedurige kreeg het al wat op haar zenuwen. Om daarna weer zenuwen te krijgen omdat het zo spannend werd ;)
Wel openen, niet openen, wel openen,... Wat zou jij doen? Ik weet het niet. Ik denk van niet maar dan zou ik wel gek worden dus....
En van mij mocht Tess bij Connor blijven, wat denken jullie daar over?
En hoe kan Cecilia bij John-Paul blijven? En oh, ik herken me in haar georganiseerdheid, als houvast en zekerheid in een wiebelig leven. En raar hoe een beeld van iemand alles kan blijven bepalen hé? Connor heeft het beeld tegen en John-Paul voor en dat blijft zo. Hoe kan John-Paul met zichzelf leven?
Moet je moeder zijn om Cecilia te begrijpen? Of is het als moeder net onbegrijpelijk omdat ze zich dan in de plaats van Rachel kan stellen?
Kon jij de afloop voorspellen? Ik vond het echt geweldig, een echte Griekse tragedie maar dan compleet in deze tijd.
Oh en ik vind de cover zo mooi én toepasselijk.
Maar de epiloog was dan weer niet mijn ding ;)
...
Alé, ik ben benieuwd wat jullie er van denken!
Nog even wat praktische dingen: zoals jullie al weten verloot ik onder de deelnemers aan de Dingen Die Fijn Zijn LEeSclub een boek (het onderste).
Omdat niet iedereen direct vandaag kan reageren wacht ik nog even met het kiezen van een winnaar, ok? Je hoort nog van me ;)
En omdat jullie zo enthousiast zijn wil ik alvast graag een tweede boek voorstellen!
 |
| Geweldig slechte foto maar het is dan ook geweldig slecht weer ;) |
Ik ben dol op Anna Gavalda, alles van haar is geweldig. Ik koos dit boek omdat het haar meest recente is. Amper 221 pagina's maar een pareltje. Waar Het geheim eerder vlot en Amerikaans was is dit eerder poëtisch en Frans :) Zoiets.
"Wat je in het hart raakt springt nooit in het oog, dat ontdek je pas door goed te kijken, en de rest... De rest doet er niet toe."
Diegene die mee willen doen: afspraak hier op 25/2!
Een immens mooi boek van de Vlaamse schrijfster Griet Op De Beeck. Zeker een aanrader. En ik heb lang getwijfeld om het als 2de boek te nemen maar heb beslist het niet te doen. Omdat het een heel mooi maar ook heel pijnlijk boek is. Dat je enkel moet lezen als je heel goed in je vel zit. Het hier bespreken zou misschien ook te pijnlijk zijn voor sommigen, vandaar dus dat ik het als extra optie neem. Mag maar moet dus niet. Voor wie wil kunnen we het er de 25ste ook over hebben.
Over de keuze van een boek twijfelde ik nog meer dan over de naam van onze LEeSclub, en dat was al zo veel ;) Maar ik ben er dus uit. Het wordt Dingen De Fijn Zijn LEeSt en we lezen Het leven maar dan beter.
Mijn komende keuzes van boeken (want ja, ik wil hier nog laaaaang met doorgaan) baseer ik op het volgende: ik moet er dol op zijn én je moet ze makkelijk in de bib en boekhandel kunnen vinden. Ik wil jullie niet op kosten of op een onmogelijke zoektocht jagen.
We zullen zien waar het ons toe brengt... Je mag keer per keer beslissen of je meedoet of niet. Je mag eens overslaan, je mag later aanhaken, alles kan...
Geniet van het lezen én van het delen!
En nu is het aan jullie....
Sommige mensen zien de dingen zoals ze zijn
en vragen: waarom?
Ik zie de dingen zoals ze nooit zijn geweest
en zeg: waarom niet?
-George Bernard Shaw-
Nog een fijne opwijkende donderdag!
Liefs Els
