Hoewel ik vakantie heb én het ideaal leesweer is (zeer eufemistisch uitgedrukt) kom ik amper aan lezen toe. Ik ben super rusteloos, mijn werkjaar moet nog uit mijn lichaam ;) En ik voel me ook wat lastig ten op zichte van Karel die nog wel moet werken. Dus poets ik me de pleuris en zit onze diepvriezer nokvol zelfgemaakte dingen. Vanochtend maakte ik al 4 porties lasagne, we gaan komende weken niet verhongeren ;)
Maar nu is het boekentijd. Voor jou en voor mij. Want het is wederom Leesclubdag: hoera!
Altijd zo fijn om jullie reacties/mening/vraag/opmerkingen te horen.
We lazen De Nakomer (zo goed hé!), ons volgende boek wordt het al even goede Ik heb een paar vragen voor je. Dat boek bespreken we hier samen op donderdag 28 september. Iets later dan normaal, geeft je meer tijd om het boek uit te krijgen.
Maar vandaag hebben we het over De Nakomer. Lazen jullie al eens iets van Korelitz? Of zagen jullie de Undoing (geweldige serie)? En wat vonden jullie van het boek? Het leest zo vlot maar gaat diep tegelijk, daar hou ik van! Jij ook?
Mijn recensie:
Wow,
net De Nakomer uit! Wat een boek, wat een trip. Een week lang vertoefde ik in
de wereld van de familie Oppenheimer; ik leerde hen van binnen en van buiten
kennen, tot hun diepste geheimen toe. Ik voel me nu, net na het (voorlopig)
laatste dichtslaan van dit boek, een beetje verweesd. Duizelig zelfs. Maar dat
kan ook door de hitte komen ;)
Ik
ben een veellezer, ik lees altijd en overal, een tweehonderdtal boeken per
jaar. Een week over een boek doen gooit heel mijn jaarschema overhoop en geeft
me normaal gezien stress. Toch las ik op mijn gemak 7 dagen in dit boek, ik wou
het ook niet in één ruk uitlezen omdat ik al heel snel voelde dat ik verliefd
was op het verhaal.
Mij
zo verliezen in een boek over een familie doe ik niet vaak, het is al geleden
van Een systeem zo magnifiek dat het verblindt (Amanda Svensson), wat
toevalligerwijs ook over een drieling gaat. Wat beide boeken gemeen hebben is
een oog voor detail dat verbluffend is. In elk detail zit veel liefde en
aandacht: de personages, hun dialogen, denkpistes, voorkeuren maar ook in hun
interessegebieden, studies, verliefdheden. Zelfs de nevenpersonages zijn indrukwekkend
gedetailleerd. Het lijkt alsof je iedereen persoonlijk in het echt ontmoet, dat
je bij de gesprekken en gebeurtenissen bij bent.
De
nakomer wou ik lezen omdat ik ferm heb genoten van The Undoing (serie), gebaseerd
op een eerder boek van Korelitz (dat ik nu ook wil lezen). In De nakomer maken
we kennis met Salo en Johanna, de ouders en hun drieling én de nakomer. We
volgen hen van 1972 tot 2017; een familieverhaal dat generaties overspant.
Hoewel Johanna er alles aan doet vormen ze nooit het hechte gezin dat zij voor
ogen had, ze verschillen te veel van elkaar. Maar familie blijft familie en
valt dus niet te ontlopen; ze beïnvloeden elkaars leven gewild en ongewild,
positief maar veel vaker negatief. Dat maakt het verhaal spannender en ook wel
wat herkenbaar.
Ik
ga niet te veel vertellen over de plot en alle onvoorspelbare wendingen, laat
je verrassen! Verliefdheid, overspel, geheimen, trauma’s, witte privileges,
klasse-privilege, ontrouw, religie, geaardheid, eenzaamheid, vriendschap,...
het komt allemaal aan bod in dit geweldige Oppenheimer epos. Dat smeekt om een
verfilming, een serie om te bingen. (Hoewel het raar gaat zijn om de personages
die stuk voor stuk vorm kregen in mijn hoofd op het scherm te zien.)
Dikke merci voor het wederom meelezen, laat van jullie horen. Ook als je geen fan bent, zoals ik. Smaken verschillen hé.
Enne, zagen jullie die andere Oppenheimer al? Ik nog niet, we gaan binnenkort, benieuwd!
When people tell you that joy is real and your life matters deeply, dare to believe them.
-Ask Polly-
Els
Ps: Er zijn nog bundels! 5 euro voor 'Echte Els' bij je thuis!
Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de
boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een
kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!
