Lichtjes zien

Pfff...

Dankbaar zijn, niet altijd makkelijk.
Ik heb zondag een giga ptss aanval gehad, gisteren voelde ik me dood.
Vandaag voel ik me driekwart dood.
Er wordt gestaakt dus moet ik straks met de fiets, door de vrieskoude, naar mijn werk.
Daar moet ik hard werken om dan met de fiets naar huis te komen.

Niets dankbaarheid, tot dan. Maar dan wacht er op mij een tas warme soep, een kachel die brandt, een warm badje én een warme knuffel van Karel.

Er is altijd iets om dankbaar voor te zijn, al is het pas een paar uur later.
Niet vergeten!

''Zoals je kijkt naar jezelf, kijk je naar de wereld.''
-Olaf Hoenson-

Liefs Els

Feminisme en boeken

We zijn er nog niet...

Voor zij die denken dat feminisme iets van vroeger is, jammer genoeg hebt u ferm ongelijk. Triest maar waar. Onrecht tegen vrouwen zit in ons systeem ingebakken. Systeem als in maatschappij maar ook als in ons zijn.

Laatst las ik het boek: Mannen leggen me altijd alles uit van Rebecca Solnit. Super boeiend. Niet alleen het titelessay. Ze wijst er bijvoorbeeld op hoe raar het is dat als er een verkrachtingsgolf woedt op een universiteitscampus (waar sowieso al veel verkrachtingen plaatsvinden) de vrouwelijke studenten een uitgangsverbond na een bepaald uur krijgen. Terwijl het toch veiliger zou zijn om de mannelijke studenten (waaronder de dader(s) zich bevindt) een uur te geven.
En dit is maar één voorbeeld. Rebecca wijst je op veel dingen die wij vrouwen voor lief zijn gaan nemen/normaal vinden maar die dat in feite niet zijn.
Vandaag las ik nog in de krant dat 94% van de vrouwen in Hollywood op de één of andere manier seksueel is lastig gevallen, of erger! 94 %!!!

In haar boek verwijst Solnit ook naar het boek Trauma & herstel waarover ik het al eens had. Daar hou ik van, boeken die me naar andere boeken verwijzen. En zo ben ik plots in een feministische-lectuur-spiraal beland. En ik hou er van.
Al zit ik soms met tranen in de ogen of vol walging en verdriet te lezen.

Over tranen, verdriet en walging gesproken: ik las net Een klein leven. Dit weekend brachten we naar jaarlijkse gewoonte in een bungalow van CenterParcs door. (Een gedeelde opwijking van ons twee). Een weekendje geitjes aaien, schommelen, vogels voeren en lezen. Veel lezen. En daarna huilen, veel huilen :) Door dat geweldige boek.
Ok, misschien is zo een zwaar boek niet echt gepast voor een weekendje ontspanning, maar toch. Enkel op vakantie kan ik echt uren in een boek verdwijnen. En dat doet dit boek met je, het trekt je voort, 750 pagina's lang.
Alle goeds dat je er al over hoorde of las is waar, echt waar. Vergeet alleen je zakdoeken niet! Jude ligt nog altijd op het randje van mijn ogen als traan te balanceren...

Om toch nog luchtig af te sluiten :)

''Angst maakt dat je alles wilt controleren. Daarmee knijp je de natuurlijke stroom van het leven af, terwijl je juist daarop zou moeten vertrouwen.''
-Louise Hay-

Nog een fijne opwijkende donderdag, lees ze,
liefs Els

Connie Palmen

Dank u Ruth Joos

Karel wees me op het volgende: Ruth Joos interviewt Connie Palmen aan de hand van de 26 letters van het alfabet. Alles te samen duurt het ongeveer 4 uur.
Een droom voor Connie fans als ik! Dus daarom dank u Ruth en dank u Connie voor de vele uren luisterplezier! Zelf ook luisteren én kijken doe je hier.

Terugblik naar Kunstenfestival Watou.

''Zolang je vecht met de werkelijkheid, zal je verliezen.''
-Byron Katie-

Nog een fijne Dankbare Dinsdag,
liefs Els

dE LeeSclub las:

Op mijn schouders

Welkom lieve leesclubbers, goedemorgen en kom nestel je er bij.
Thee en koekjes klaar? Hier gaan we!

Vandaag bespreken we de geweldige YA roman Op mijn schouders. Ons volgende boek wordt: Tegen de haat. Een non-fictie boek ter afwisseling. Omdat het belangrijk is om in deze moeilijke tijden niet weg te kijken en te proberen begrijpen wat er achter de dingen om ons heen schuilt. Inzicht geeft macht. Geen overheersende macht, wel de kracht om de wereld beter te maken. Daarom dus. We bespreken het boek hier op donderdag 29 maart.

Maar eerst het Niven boek, een boek vol opwijkende personages. Helemaal mijn ding dus. Ook jouw ding?

Mijn recensie:

Ik ben 38, in theorie veel te oud voor dit boek. Ik vond het in het begin ook heel even moeilijk om me met Jack of Libby (de hoofdpersonen) te identificeren. Jack, de populaire eeuwige lolbroek die leidt aan prosopagnosie (hij kan geen gezichten herkennen) maar dat geheim houdt of Libby die haar moeder verloor toen ze elf was en ooit in het nieuws kwam als dikste meisje van de VS.

Met beiden leek ik niets gemeen te hebben maar dat was fout gedacht. Zo gaat het ook in het boek: iedereen denkt Libby en Jack te kennen maar is dat wel zo?

Als Libby na jaren thuisonderwijs terug op school komt wil ze zo graag het meisje zijn dat alles kan, en na jaren therapie denkt ze ook dat dat moet lukken. Tot ze Jack tegenkomt en een grap totaal uit de hand loopt.

Jack en Libby leren daarna elkaar beter kennen en daardoor ook zichzelf. Wij leren ondertussen meer over wat het inhoudt om er niet bij te (kunnen) horen, te leven in een wereld waarin iedereen naar je kijkt en je be/ver-oordeeld of een wereld waarin je in feite altijd alleen staat omdat je niemand ooit herkent.

Halfweg dit boek kreeg ik een krop in mijn keel en branden de tranen in mijn ogen. Omdat het verhaal zo mooi, ontroerend, herkenbaar, pijnlijk, frustrerend, romantisch, en grappig is.

Door het afwisselende vertelperspectief zit je volledig in Jack én Libby’s hoofd. Je ziet wat zij zien (of niet zien), je denkt wat zij denken en je voelt wat zij voelen. Niven heeft de gave om hyper-realistische personages neer te zetten, niet alleen haar hoofdpersonages maar ook alle personages er om heen.

Jack en Libby veroveren elkaar, de wereld en jouw hart. Eens je aan dit boek begint kan je het niet meer wegleggen. Ik heb met slaapogen onder mijn dons, ver na bedtijd, doorgelezen tot het uit was. En toen nog een lekker potje gehuild.

Ik wou dat ik in mijn middelbare schooltijd een Libby had gekend, of even geweldige vriendinnen had gehad als zij. Ik wou dat ik zelf wat meer Libby was geweest. Ik zou zelfs nu nog graag wat meer Libby zijn. Ik heb mijzelf alvast voorgenomen meer te dansen, waar dan ook.

Er is maar één nadeel aan dit boek, het zwarte gat waar je in valt als het uit is… Bedankt Jennifer om dit hartverwarmende verhaal neer te schrijven, en ik wacht vol brandend verlangen op een volgend boek van jou!

Op mijn schouders is een boek dat iedereen moet lezen. Iedereen die zich niet altijd even geweldig in zijn vel voelt, en hebben we dat niet allemaal wel eens? Dit boek zou verplichte literatuur moeten zijn op middelbare scholen én het schreeuwt ook om een verfilming.

Op mijn schouders heeft een plaatsje in mijn 38-jarige hart, hoofd en ziel veroverd!

Bedankt om weer zo gezellig mee te lezen!
Op deze koude grijze dag is er niets beter dan onder een dekentje kruipen met een goed boek, lees ze!

''Angsten zijn papieren tijgers. Doe het en je kunt het.''
-Amelia Earhart-

Liefs Els

Gratis geluk

#geluksplanten en #geluksvissen

Goedemorgen! Vandaag ben ik dankbaar voor alle lieve reacties die ik krijg op mijn Geluksvissen en Geluksplanten.
Ook de vissen en planten waar ik geen reactie op krijg maken me blij, omdat ik weet dat zij ook iemand blij hebben gemaakt, al hoor ik er nooit iets van.
De teller staat momenteel op 369 vissen en 115 planten! Naast veel werk zijn daar natuurlijk ook kosten aan verbonden, al probeer ik zo veel mogelijk te recycleren enzo.

Op die kosten heb ik iets gevonden. ik laat me 'sponseren' door Bol.com.
Voor elk boek dat jullie kopen door op een linkje op mijn blog te klikken krijg ik een mini vergoeding. Dus als jullie toch al van plan zijn een boek te kopen, doe het dan door door te klikken op mijn blog. Voor jullie blijft alles hetzelfde, geen meerkost of wat dan ook en ik hou er iets aan over voor mijn Geluskpotje.
Bol.com blij, jullie blij, ik blij én de vinders van gratis geluk blij! #winwinsituatie :)
Alvast merci!

Enne, ten huize Dingen Die Fijn Zijn denken wij ook aan de onafhankelijke boekhandel hoor: we zijn net aandeelhouder geworden van de Groene Waterman! Zoals bij alles gaat het om evenwicht.

Op de valreep nog een boekentip: Donkerblauwe woorden.
Een boek vol boeken, zalig!

''Volhouden is niet keer op keer herhalen, maar telkens andere manieren zoeken.''
-W.C. Fields -

Maak er nog een fijne (vakantie) week van,
liefs Els

Schrijven vanuit je hart

Graag zien is graag delen

Ik lees graag, ik deel graag tips, noem het een opwijking. 
Tussen haakjes: volgende week is het weer dELeeSclub! Wie snel is kan nog meedoen.

Ik las, herlas, net een geweldig boek. Dat me nog meer goesting geeft om te schrijven. Schrijven kan iedereen, je hebt niet veel nodig en het is helend voor je ziel. Waar wachten jullie nog op? Elke dag één pagina is zo gedaan.
Een schriftje uit de Action (gepimpt met een Echte Els) en wat Bicpennen, meer heb je niet nodig.

Schrijfwijf buttons nog te koop :)

Goesting? Mijn recensie:

Schrijven vanuit je hart door Natalie Goldberg

Een bijbel voor iedereen die van Creatief schrijven houdt. Dit boek is voor het eerst (in het Engels) verschenen in 1986 en het is nog super actueel.

Ooit las ik het al eens, een exemplaar uit de bibliotheek. Maar deze uitgave is zo veel mooier: met roze, goud is het helemaal mijn ding. Dat is ineens ook mijn enige minpuntje: ik weet niet of deze cover iedereen aanspreekt.

Natalie is een icoon, een schrijf-Godin, een goeroe voor velen. De grootste Nederlandstalige fan moet Geertje Couwenberg zijn, die trouwens een eigen versie van dit boek schreef: Zin, lust in je leven door schrijven. Ook een geweldig boek, ook in mijn bezit.

Schrijven vanuit je hart is een boek dat je moet kopen. Leen het zoals ik eens uit de bib als je nog twijfelt, daarna koop je het zeker. Omdat je duizend dingen gaat willen onderlijnen. Omdat je het een keer van voor naar achter gaat lezen (en misschien nog wel een paar keer) maar ook omdat je elke oefening nog wel eens opnieuw gaat willen maken. Of je slaat het nog eens open om te voelen wat je voelt als je dit boek openslaat: pure goesting! Niet alleen om te schrijven maar ook gewoon al om te leven.

Het is een boek vol schrijfoefeningen al staat er nergens echt een klassieke oefening in. Verwacht geen saai schoolachtig werkboek. Dit boek sprankelt en spettert en knettert van het papier af. Goesting, ik zei het al.

Volledig vanuit haar hart en ziel, heel puur en eerlijk neemt Natalie je mee op je eerst stapjes in het schrijven. Vol enthousiasme sleept ze je mee ook al schrijf je al jaren. Ze inspireert en dat op een hele vlotte manier. No nonsense.

Ze vertelt vanuit haar eigen ervaring, geeft voorbeelden uit haar leven, uit de lessen die ze geeft en ze vertelt hoe haar studenten aan de slag gaan.

Dit boek is een soort van dagboek, een lesboek, een inspiratieboek, een aanmoedigende gids en een bron van inspiratie in één.

Schrijven is iets dat van binnenuit moet komen, Natalie heeft de gave om mensen te raken, diep vanbinnen. En zo begint je pen vol goesting vanzelf te vloeien…

Voor de twijfelaars: leen het boek eerst even uit de bib, daarna kan je het voor jezelf kopen. Dat is handig om in aan te duiden enzo.
Enne, schrijven is gratis therapie voor jezelf, geloof me!

''Aan elke verandering, ook een goede, kleeft wel iets ongemakkelijks.''
-Arnold Bennett -

Nog een fijne opwijkende donderdag,
Els

Shinrin-yoku

Dank u Moeder Natuur

Vandaag, op dankbare dinsdag, ben ik Moeder Natuur dankbaar voor al het moois en goeds dat zij me brengt. Ik voelde het al langer, mijn therapeut bevestigde het en nu is het de nieuwste rage: Shinrin-yoku! 
Boswandelingen, bosbaden, bosbelevingen.

Dit jaar komt er een massa boeken uit over dit thema en ik kijk er al naar uit!

 Een week geen bos is een week niet geleefd!

''Geloof in een wonder.''
-Norman Vincent Peale-

Nog een fijne, groene, week!
Els

Trauma & herstel

Stoppen met vergeven

De 'Jezus in mij', ik koester(de) die. Ik probeerde die tevreden te stellen en trots te maken. An sich is dat goed, maar het mag niet ten koste van jezelf gaan natuurlijk...
Ik zit vol opwijkingen, maar dus ook afwijkingen. En soms is iets een op- én een afwijking. Zoals mijn Jezus.

Ik ben dat beter beginnen begrijpen door het boek Trauma & Herstel. De gevolgen van geweld -van mishandeling thuis tot politiek geweld. 
Griet raadde dit boek aan op tv, de ochtend er na was het overal uitverkocht en moest het herdrukt worden! Dat zegt iets over Griet maar ook over de wereld waarin wij leven. Wij weten zo weinig van elkaar...

Van mij weten jullie al dat ik na 2 gewapende overvallen PTSS heb. Ik heb ondertussen al heel wat over trauma gelezen maar dit boek steekt er met kop en schouders boven uit. Ik heb, net als Griet, veel onderlijnd. En veel geleerd.
Wie ook maar het kleinste trauma heeft: lees dit boek! Je gaat je in de eerste plaats al minder alleen voelen. En dat helpt.
Ik las het hoofdstuk per hoofstuk, met wat dagen er tussen om te bekomen, het is maar een tip.

Wat voor mij heel belangrijk was, en wat naar ik denk voor vele mensen nuttig is, is dit: stop met te proberen vergeven.
Gek hé!? Elk zelfhulp-, spiritueel, meditatie-,...boek zegt het tegenovergestelde.
Maar hier spreekt iemand met ervaring en wetenschappelijk bewijzen en kennis en de juiste diploma's dus je mag haar geloven. Nee, moet haar geloven!
Gewone stervelingen zijn niet in staat om oprechte vergiffenis te schenken, want dat kan pas nadat een dader bekend heeft en berouw heeft getoond. En hoeveel daders ken jij die dat hebben gedaan? Juist.

Al klinkt dat klein en onnozel, mij heeft dit inzicht enorm geholpen. De Jezus in mij oefende en oefende zich te pletter maar het lukte me niet, dat vergeven. Wraakfantasieën koesteren is ook geen goed idee hé. Maar niet alles kan en moet worden vergeven. Het enige dat moet is goed zijn voor jezelf en je richten op je eigen herstel en daar maakt vergiffenis schenken geen deel van uit. Al wordt het nog zo vaak zo mooi verkondigd: 'een ander vergeven is een geschenk aan jezelf geven'...
We hebben het hier tussen haakjes over een trauma hé, niet over je man die het licht heeft laten branden of zo... Dus vergeef de mensen om je heen gerust hun kleine foutjes en opwijkingen/afwijkingen. Maar iemand die je door en door pijn heeft gedaan, je een trauma heeft bezorgd die hoef je dus niet eens te proberen vergeven.

Mij hielp dit, jullie ook?
En lees vooral dit boek. Lees gewoon veel boeken over dit onderwerp. Je gaat er wijzer en sterker uitkomen. En praat over je pijn/verdriet/angsten. Met anderen, hier, via mail,...
Samen kunnen we elkaars wereld mooier maken!

#wolkenclub

''Vier elk stapje vooruit. Wacht niet tot je perfect bent.''
-Ann McGee-

Liefs Els