Heel Dankbaar en niet alleen op dinsdag :)
Ik ben dankbaar, jullie allemaal dankbaar en dat is mijn
op-wijking van deze week....
Omdat dit een geweldig mooi jaar was, dankzij jullie!
Let op, het wordt 'wiebelig' hoor (voor mij toch).
Ik deelde lief maar ook leed met jullie. Ik deelde dingen die ik in het echte leven niet durf of kan of wil delen. En telkens ik mijn ziel bloot gaf was dat super eng. En bang afwachten voor jullie reacties...
En telkens weer waren die hartverwarmend en deugddoend. Jullie begrijpen me niet alleen, jullie herkennen dingen, delen dingen, zijn zoals ik.
En dat is fijn. Ik heb zo lang alleen gestaan... Mij de rare, de foute gevoeld.
Bij jullie kan en mag ik mijzelf zijn, net zoals bij mijn Karel.
En ik weet, dit is allemaal maar virtueel, letters op papier,... Maar jullie woorden zijn echt, jullie post in mijn brievenbus tastbaar. Ik koester zo veel van jullie!
Het is zielig maar waar en ik ben voor het vertellen van de waarheid al is ze nog zo pijnlijk en gênant: ik voel mij vaak meer op mijn plaats bij jullie dan in de echte wereld. Mijn Karel buiten beschouwing gelaten is mijn wereld best klein. Toch de wereld die is zoals ik en die mij begrijpt en die gelijke goestingen heeft :)
Ik ben lang bang geweest dat jullie mij enkel fijn vonden omdat jullie mij nooit echt zagen...
Maar als ik zo veel voel voor jullie en jullie zo in mijn hart heb, al zag ik jullie ook nooit echt, dan moet dat omgekeerd toch ook kunnen? En dan dacht ik: het is omdat ik de gênante dingen niet vertel, alles komt misschien mooier over dan het is. Maar die grens ben ik dit jaar los voorbij gegaan. Ik deelde alles.
Dus ergens diep in mij durf ik nu soms te hopen dat jullie mij echt leuk vinden, dat dat niet over gaat. Zelfs al moesten jullie mij in 'het echt' zien :)
Ik heb veel gehad aan het delen met jullie, aan het lezen van jullie, aan het 'praten' met jullie.
Jullie zulle misschien wel nooit beseffen hoeveel jullie voor mij betekenen.
De een al wat intiemer dan de ander. Elk op zijn eigen manier, op een eigen moment.
Jullie zijn mooie mensen!
Waarvoor dikke merci en veel dikke kussen!!!
Deze week was het de week van:
Merci lieve Oma Marloes voor de geweldige deken!!!
Merci lieve
Rosalie om mij gevonden te hebben en voor je lieve post.
Merci voor al jullie geweldige kerstkaarten, met al dan niet mooie extra's :
Lien, Marloes, Trui, Nadia, Mirjam, Susan, Ingrid, Brigitte, Jeanne, Aletha, Danny, Katrien, Mieke, Kris, Marina.
Normaal moeten jullie er ook allemaal een gekregen hebben, als de post zijn werk goed heeft gedaan :)
Dit jaar was het jaar van:
Ik leerde nieuwe mensen kennen, anderen beter, sommigen werden 'familie' ;)
Ik hoorde verhalen die me ontroerden, die me deden huilen en meeleven. We hebben allemaal onze grote en kleine verdrietjes en ik vind het fijn om die met jullie te delen. Al zou het nog fijner zijn moest 2015 jullie allemaal geen enkel verdriet brengen en allen maar Dingen Die Fijn Zijn!!! Maar dat kan ik niet waarmaken vrees ik...
Ik kan wel beloven dat ik jullie even graag ga zien en dat jullie steeds jullie verdrietjes met mij mogen delen. En dat ik dan ga proberen een kleine pleister op de wonde te zijn!
En ook blijf ik graag de vele Dingen Die Fijn Zijn met jullie delen!!!
Veelal kleine dingen maar daarom niet minder groots! Dat heb ik ondertussen al geleerd.
Donderdag halen we onze 'fijne momentjes pot 2014' leeg. Ik weet al niet meer wat ik allemaal heb opgeschreven, ik weet wel dat het meestal maar 'gewone' dingen waren. Hoewel, samen op de Paardenmolen is misschien niet zo gewoon ;)
Maak er fijne dagen van en nog een fijner 2015!
Dikke kus en merci voor alles!
Je hoeft de wereld niet te begrijpen;
je moet alleen je plaats erin weten te vinden.
-Albert Einstein-
Liefs Els
