Allesbehalveoké
Goedemorgen, eeeindelijk is het weer tijd voor dE Leesclub! Ik ben zo benieuwd om te horen wat jullie van
Allesbehalve oké vinden; samen lezen is toch gewoon nog toffer dan alleen? Noem het een
opwijking, ik wil iedereen aan het lezen krijgen, gezellig allemaal samen! Lezen kan een mens zo veel goeds brengen.
Eerst nog even dit: ons volgende boek wordt een boek dat al in 1949 geschreven werd maar nog super hedendaags aanvoelt; een aanrader! Het gaat om
De dagboeken van Cassandra Mortmain. Ik las het vorige week en het zit nog steeds in mijn hoofd, ik voel ook nog steeds een beetje een zwart gat omdat ik Cassandra mis...Het is geschreven door Dodie Smith, die ook 101 Dalmatiërs schreef! Ideaal voor deze herfstige dagen, een cocon om even in te verdwijnen.
We bespreken dat boek hier, samen, op donderdag 6 december (met speculaas en pepernoten ;))!
Maar dan nu, theetje klaar (in mijn geval Lapsang Souchong van
Dille & Kamille, superlekker!), koekjes binnen handbereik? Daar gaan we:
Izzy
O’Neill: 18, wees, zit nog op school, is dol op comedy schrijven en weet niet
wat haar overkomt als ze de hoofdpersoon in een breed in de media uitgesmeerd
seksschandaal wordt.
Waar het in
het begin nog allemaal enigszins binnen de perken blijft (hoewel) raakt het al
snel groter en groter als een sneeuwbal die een helling afrolt en alles
vernietigend zijn weg baant, alles.
Dit boek is
Izzy’s verhaal. Letterlijk. Zij houdt een dagboek bij en dit boek is ‘de copy-paste
versie’ van dit dagboek, aangevuld met later toegevoegde commentaren. Aangezien
Izzy into comedy is, is het dagboek en zeker de aanvullingen bij tijd en wijlen
hilarisch grappig. Ondanks de zwaarte van het thema leest dit boek dan ook als
een trein.
Steven
heeft het klaargespeeld om een rits aan actuele (jongeren-) thema’s aan te
kaarten, met soms best moraliserende lessen zonder ooit het gevoel te geven opvoedend
te willen schrijven. Haar stoet aan kleurrijke (letterlijk en figuurlijk)
nevenpersonages (waarvan je er vele direct in je hart sluit, bvb oma Betty en Ajita)
geeft haar verschillende klankborden om relevante en hyperactuele meningen te
verkondigen.
Slutshaming,
dick picks, feminisme, blanke activistische kunst, witte geprivilegieerde
jongetjes die geen nee kunnen verdragen, fuckboys,… allemaal thema’s en
onderwerpen die op een ‘geen-blad-voor-de-mond’-manier aan bod komen en je aan
het denken zetten. Ik ben 20 jaar te oud voor dit boek en nog raakte het me als
een mokerhamer. Het was en is nog steeds zoooo moeilijk om op te groeien als
meisje.
Dit is echt
een boek dat meisjes die moeten zien te overleven in de lastige sociale
mediawereld van heden te dage moeten lezen. Izzy is een voorbeeld, al zal niet
iedereen het daar met eens zijn.
Enne, dit
boek is veel beter geschreven én grappiger dan Het meisje met de
onderrugtattoo; sorry Amy.
Schaamteloos
eerlijk, tintelend grappig, en veel en veel beter dan de cover doet vermoeden.
Verslind dit boek!
En laat me
nu met rust, ik ga een pak peanutbuttercups leeg eten…
'Elk moment is een beginpunt.''
-Olaf Hoenson-
Dikke merci om weer mee te lezen en te bespreken, ik hou van jullie allemaal!
Fijne dag nog en lees ze,
Els
Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de
boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een
kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn
Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!
