Westwaarts met de nacht
Goedemorgen Leesclubbers! Fijn dat jullie weer massaal hebben meegelezen.Genoten? Ik wel!
Thee en koekjes klaar? Ik wel (Gevulde koek van de Marqt en Earl Grey van Zonnatura).
Allereerst iets afspreken:
Ons volgende boek wordt: Nooit meer een zelfhulpboek. Een zelfhulpboek dat er geen is maar dat je toch helpt. Klinkt tegenstrijdig? Lees mee en ontdek zelf hoe het zit... Bespreking donderdag 4 juli.
En dan nu Beryl. Wat een vrouw! Dit boek lezen gaf me echt vleugels (flauwe woordspeling).
Hier mijn recensie:
Weergaloos
boek. Wow. Gigantisch onder de indruk: van Beryl, haar avonturen, haar
schrijfstijl; alles. Een boek voor het eerst verschenen in 1942, voor het eerst
vertaald in 1988 en nu, in 2018 verscheen een herziene editie. Eindelijk, zou
ik zeggen. Dit is een pareltje.
In haar
voorwoord heeft Martha Gellhorn het over het feit dat dit boek is geschreven
door iemand die in feite geen schrijver is, maar daar merk je niets van. Beryl
schrijft helder, meeslepend, soms poëtisch, dan weer filosofisch, vaak
humoristisch en vooral verslavend goed. Gellhorn haalt ook het feit aan dat we
niet veel duiding krijgen over bepaalde zaken (3 huwelijken, een zoon,…) maar
dat stoort nergens. Het zou natuurlijk extra boeiend zijn om nog meer
informatie te krijgen en een pagina of 200 meer te kunnen lezen, want je gaat
merken dat elke letter, iedere zin je goesting in meer geeft, maar dit boek
geeft al voldoende stof om je van je sokken te blazen.
Beryl is,
zoals de achterflap zegt, echt één van de meest onconventionele,
gepassioneerde, uitzonderlijke en moedigste vrouwen van de twintigste eeuw. (Van
de vrouwen én mannen!)
Op 4-jarige
leeftijd vertrekt ze vanuit Engeland met haar vader naar Brits-Oost-Afrika,
later wordt ze één van de beste trainers van renpaarden, ze haalt daar als
eerste vrouw een vliegbrevet en is ook de eerste vrouw die solo over de
Atlantische Oceaan vliegt van oost naar west.
Westwaarts
met de nacht is opgedeeld in verschillende boeken. Elk boek vertelt een eigen
verhaal: over haar kindertijd, het trainen van de paarden, het vliegen boven
Afrika en haar recordpoging. Na elk boek heb je spijt dat dat deel er op zit én
heb je enorm veel zin om een volgend deel te starten.
Beryl heeft
een heel eigen schrijfstijl, in navolging van haar kijk op de wereld en haar
manier van leven. Ze praat even bevlogen over jagen, als over wat er in
bijvoorbeeld een olifant zijn hoofd omgaat. Hoewel ze is opgegroeid in een
uithoek van de wereld is ze meer werelds in haar denken dan de meeste
stedelingen. Ze is ook heel belezen en is haar tijd ver vooruit in haar manier
van denken, schrijven én leven. Ik heb hele passages onderlijnd omdat ze
bewust/onbewust enorm grappig, zeer ontroerend of super boeiend waren.
Tot mijn
schaamte moet ik bekennen dat ik nog nooit van haar gehoord had, in tegenstelling
tot Karen Blixen. Maar ik ben helemaal verkocht, ik ben verliefd op Beryl. Het
maakt me vrolijk, gelukkig en hoopgevend te lezen dat een vrouw als zij honderd
jaar geleden al zo een geëmancipeerd leven leidde.
Vrouwen als
Beryl hebben er altijd al bestaan (al spant zij echt wel de kroon qua
avonturendrang) en zullen er ook altijd blijven bestaan. Ik bedank de
Arbeiderspers om haar verhaal weer onder de aandacht te brengen en ik hoop dat
er nog meer van zulke verhalen gaan opduiken. Ik wil ook een verfilming van dit
boek ten zeerste aanbevelen want Westwaarts met de nacht is een boek dat alles
in zich heeft om een geweldige kaskraker te worden.
Lezen jullie weer mee? En laten jullie hieronder weten wat jullie van Westwaarts vinden?
En ik hoor graag wat jullie van mijn bundel vinden. Kopen maar (stuur maar een mailtje)!
''Passie schiet wortel op de vreemdste plekken''.
-Katherine Russell Rich-
Nog een fijne opwijkende donderdag,
lees ze,
Els
