Half dankbaar

Een halfke...

Snipverkouden.
Ik voel me ondertussen niet meer bijna-dood ;) Het is al overgegaan in half dood. Vandaar mijn #halfdankbaredinsdag ;) Ik ben nog steeds wat suf en moe en mijn hoofd zit nog vol snot en doet pijn als ik beweeg maar alla.. er is beterschap op komst. Karel en ik zijn beide ziek, klinkt romantisch, is het niet :) Maar ach, het is ook dat maar.

Ondertussen was er wat meer tijd om te lezen, ik las Wanderlust uit en heb van elke pagina genoten! Het was soms even doorbijten maar ik heb zo veel boeiende dingen gelezen en zoooo veel zin gekregen om nog meer te wandelen! Ferme aanrader!

Wat lees jij nu?

Nog een fijne #dankbaredinsdag!

''Je maakt je leven uit wat je hebt, niet uit wat je mist.''
-Kate Morton in De vergeten tuin-

Liefs Els


Ps: Er zijn nog bundels! 5 euro voor 'Echte Els' bij je thuis!

Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!  

40 worden

In april was het zo ver

Op 4 april (4/4) werd ik 40. Omdat 4 (rarara waarom) al van kindsbeen af mijn lievelingsgetal is was dat een speciale dag. Een dag waar ik al meer dan 30 jaar naar uitkeek ;) In de loop der jaren veranderde mijn beeld van die toekomstige dag vaak: taart, ballonnen, een bloemenjurk en veel blije mensen waren één van de weinige constanten in mijn wildste fantasieën. Feest ging het worden en wijs ging ik zijn. Naast wijs zou ik ook zen zijn, een groot huis hebben, een belangrijke job uitoefenen, kortom er staan als Madam. Met hoofdletter, uiteraard.

Hoe dichter de dag naderende hoe paniekeriger ik werd: ik wou zo veel en wat moest ik kiezen en... ik besefte ook dat ik veel dingen wou die in mijn hoofd geweldig leken maar in de praktijk (ptss, hsp, parttime werken bij een bakker) niet realiseerbaar waren. Ik was in de loop der jaren niet rijk geworden en in de plaats van minder 'issues' had ik er meer. Ik begon meer en meer in te zien dat wat ik echt wou, misschien niet echt was wat ik wou. Het was meer een soort van krampachtig vasthouden aan oude ideeën én vasthouden aan hoe het hoort op zo een dag. Onbewust vasthouden. Eens je dat beseft moet je nog gaan ontdekken wat hét dan wel moet worden. Bij mij werd het een 40-lijst. Ook best iets dat anderen me voordeden en dat daarom past bij zo een leeftijd maar door hoe ik die lijst invulde en de tijd die ik mijzelf gaf werd het echt iets van mij.

Die lijst maakte dat ik het belang aan dat getal 40 kon even wat ik er aan wou geven én het maakte dat ik in de loop van dit jaar iets wijzer werd dan ik al was (nog niet was).
Wijsheid was iets dat me met de jaren vanzelf zou toekomen dacht ik ooit. Maar in mijn geval blijkt het hard werken, werken aan mijzelf. De lijst staat dan ook vol 'moeilijke dingen', moeilijk voor mij. Toffe dingen die ik mijzelf wegens 'te duur' niet gunde, of dingen waar ik mijzelf niet slim genoeg voor achtte, of niet genoeg vrouw of niet genoeg,...
('Genoeg' moet mijn woord van 2020 worden denk ik ('lichaam' is dat van dit jaar).)

Glastonbury Tor. Een belangrijk symbolisch pad voor mij.

Het jaar zit er op en ik deed al ongeveer 3/4 van de dingen. Er zijn al dingen afgevallen ( de fluisterboot bijvoorbeeld, wegens te duur voor maar 2 personen) maar geen belangrijke dingen. Er kwamen ook dingen bij. Zoals de leesgroep Femina Libera vorige week, ik deed het quasi in mijn broek maar voel nu nog steeds een lichte high als ik er aan terugdenk (mensen, grote groep, niet slim genoeg, niet genoeg feministe, in het openbaar spreken, mijzelf iets gunnen). Voor mij was dat een ferme berg beklimmen. Mijn eerste la fille d'O was ook een lijst-item. (In dat geval ging het over mijzelf iets gunnen, mij vrouw leren voelen, en daar binnen durven stappen. 3 vliegen in één klap.) Ik ging ook al alleen iets drinken (mensen, drukte, bekeken worden, drinken bestellen, mijzelf iets gunnen,...) Ik ga nog een cursus volgen, ik ga nog in groep mediteren en die bloemenjurk moet er ook nog van komen ;)

Ik heb mijzelf een aantal uitdagingen opgelegd, door die ook zwart-wit op te schrijven kregen ze de vorm van een soort van contract met mijzelf. Niet onderuit te komen, zeker niet door angst. Ik rekte mijn comfortzone een beetje uit. Met kleine stapjes tegelijk. Dat is wat 40 worden me bracht: meer ruimte. Meer ruimte in mijzelf én voor mijzelf.

Ik ben er nog lang niet, waar ik ooit wil zijn. Maar ik groei, en word ouder en langzaamaan dus ook een beetje wijzer, oef ;)
Met dank aan vele uren therapie en een aanmoedigende Karel, en ook een beetje aan mijzelf. Hoera!

Hoe zit dat bij jou? Ben jij al wijs genoeg? Hoe vier jij belangrijke data? Heb jij ook een lijst om aan jezelf te werken? Heb je nog opwijkingen die je wil delen?

Over mijn lijst gesproken, dat is een beetje een pelgrimage. Daar ben ik momenteel super boeiende dingen over aan het lezen in Wanderlust. Geen hapklare brok maar de moeite meer dan waard.


''Een schip in de haven is veilig, maar dat is niet waarvoor het gebouwd is.''
-John Augustus Shedd-


Nog een fijne opwijkende donderdag,
Els


Ps: Er zijn nog bundels! 5 euro voor 'Echte Els' bij je thuis!

Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!  

Stadsfestival Damme

Stichting IJsberg doet het weer

In de zomer in Watou, in de herfst in Damme. Stichting IJsberg geeft onze ogen, hart, ziel en creatieve geest 2 keer per jaar een boost. Momenteel kan je hun Kunstenfestival bezoeken in Damme. Wij deden dat natuurlijk, als trouwe fans.
Jammer genoeg waren we beiden wat ziek (nog steeds eigenlijk), en toch deed het deugd. Julia Cameron zou het een Kunstenaarsafspraakje noemen.

Allen daarheen zou ik zeggen, en vergeet je centen niet voor het (boeken)-winkeltje :)

Trouwens, ik heb net Normale mensen uit en dat is echt een mooi boek. Ik snap de hype!


''Je kunt geen olifant temmen als je tegelijkertijd probeert de rondspringende konijntjes te vangen.''
-Elke Geraerts, neuropsycholoog-

Fijne #dankbaredinsdag, Els


Ps: Er zijn nog bundels! 5 euro voor 'Echte Els' bij je thuis!

Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!  

dE LeeSclub las

Een fatsoenlijke familie

Goedemorgen leesclubbers, hier zijn we weer! Thee en koekje klaar? (Mango en speltwafel in mijn geval.) We lazen dus Een fatsoenlijke familie, geweldig boek hé?
Ons volgende boek wordt Een handboek voor mindere dagen. Non-fictie maar even vlot lezend als fictie en een super boek als medicijn tegen de donkere dagen die er aan komen. Als je snel leest ben je ze nog voor, een soort van griepvaccin in boekvorm ;) Dat bespreken we hier op donderdag 21/11. Lees jij mee?

En dan nu Een fatsoenlijke familie!

‘Een onverwoestbare vriendschap in het zuiden van Italië.’

En ok, dat doet aan Elena Ferranta denken maar Ventrella schrijft misschien zelfs nog beter. Er zijn gelijkenissen qua verhaallijn maar in het echte leven lijken er ook veel levens op elkaar…

Maria en Michele vergeet je in ieder geval nooit. We volgen hun vriendschap, in de jaren tachtig in Bari, van kindsbeen af. Het mollige jongetje, het spichtige meisje. Beiden bang, sterk en gekwetst. Vol pijn door de hardheid van het dagelijkse leven op straat, op school maar voornamelijk binnen het gezin. Zij herkennen in elkaar het niet ‘de appel valt niet ver van de boom’ te willen zijn. Het lijkt alsof ze daartoe geen schijn van kans hebben en toch.

Maria ontsnapt uit haar milieu door extreem haar best te doen op school. Michele ontsnapt uiteindelijk door een ultiem betoon van zelfopoffering. Ware liefde, ware vriendschap.

Een fatsoenlijke familie is hard, vuil, goor en groezelig. Gewelddadig maar ook bovenal vol liefde. Romantische liefde, vriendschappelijke, familiale én de liefde voor je geboortegrond. Al lijkt het vaak niet zo, al voelt het niet zo, die banden zijn er toch. Onverbrekelijk. Diep in het rijkelijk vloeiend bloed verankerd.

Ventrella schrijft meeslepend, poëtisch, grauw romantisch. De wijk, de bijnamen, de iconische personages, de verteller die af en toe tussenbeide komt; dat alles maakt dit boek tot een pareltje. Blinkend als stenen op de bodem van de zee. Een boek, een verhaal, dat je bij je nekvel grijpt en je niet meer loslaat.

Dit is mijn recensie, mening. Wat denken jullie er van? Beter dan Ferrante? Moet het verfilmd worden? Ik hoor het graag!

Over boekenclubs gesproken: gisteren was ik voor het eerst bij de feministische leesgroep van De Groene Waterman! Boeiend, blik-verruimend en echt een aanrader. Als je in de buurt woont zou ik ook eens komen meedoen. We bespraken het spraakmakende boek: Drie vrouwen. De schrijfster komt trouwens maandag spreken bij De Groene Waterman en ik denk dat er nog kaartjes zijn! Ik lig op mijn yogamatje maar wie weet ben jij wel vrij? Laat me weten wat je er van vond, ik ben benieuwd.

Ik hoop dat jullie weer massaal meelezen met ons volgende leesclub boek!
Niets is fijner dan samen lezen.


''Niemand kan je minderwaardig doen voelen zonder jouw toestemming.''
-Eleanor Roosevelt-

Nog een opwijkende donderdag, lees ze,
Els


Ps: Er zijn nog bundels! 5 euro voor 'Echte Els' bij je thuis!

Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!  

Paters en paddenstoelen

Oh mooie dagen

Donderdag en vrijdag waren we samen vrij, omdat Karel donderdag verjaarde. We deden enkele fijne dingen, waarvan de nieuwe bib van Mechelen echt een hoogtepunt was. Ik wil daar wonen: voor de rust, de ruimte én de boeken. De spaghetti-avond in café Kamiel was ook weer heerlijk!
We deden niet echt grootse dingen en er was ook wel wat minder tofs (zoals naar Ikea voor een nieuwe oven, de oude was een beetje ontploft op woensdag...). Maar het was fijn om veel samen te zijn.
En veel te lezen. Ik las Het klimaat zijn wij uit, geen makkelijk boek maar echt een must read!

Zaterdag moest ik werken. Zondag gingen we, ondanks de regen, nog naar het bos én naar de Ecodroom. We kochten er honing van frambozen, aardbeiensap en sleedoornpruimen. We dronken er vegan soep en aten een vegan muffin: zalig!

Mooie dagen door kleine dingen, daar hou ik wel van! En jij?

Gevonden! Hoera!

Niet vergeten, donderdag is het weer van dat: dE LeeSclub komt dan weer samen!


''Vertrouw op jezelf. Je hoeft niet de gehele weg te zien om de eerste stap te zetten.''
-Martin Luther King-

Fijne #dankbaredinsdag,
Els


Ps: Er zijn nog bundels! 5 euro voor 'Echte Els' bij je thuis!

Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!  

Eten met Nijntje

Wat een moois

Zoals jullie al op mijn Instagram konden zien ben ik fan van het kookboek van Nijntje. Zo fan dat ik vorige week al drie dingen uit dat boek heb gemaakt, voor mij echt wel een record. Ik lees graag kookboeken omdat ze me inspireren en ik dan ideetjes op doe voor ooit. Maar dat ooit kwam nu dus heel snel ;) Ik maakte de perencrumble, de linzenpilav en de wortelpap.En het was allemaal lekker (en eenvoudig). Aanrader.

Ik las ook Laat je zien! Een boek over de leugens die we onszelf wijsmaken. En een boek dat je een aanmoedigende schop onder je kont geeft. Ook weer een aanrader :) Boeken zijn niet alleen mijn food (buttons van 'Books are my food' zijn nog te koop, 1 euro) maar ook mijn adem. Zonder kan ik echt niet. En ze maken van mij een beter mens.
#Dankbaar op deze regenachtige #DankbareDinsdag!

Donderdag is Karel jarig dus dan ga je mij hier niet zien, alvast een fijne week en weekend! Hou je droog.

''Zelfacceptatie is stoppen met energie verspillen aan vechten tegen jezelf.''
-Olaf Hoenson Wilson-

Nog een fijne dinsdag,
lees ze,
Els

Ps: Er zijn nog bundels! 5 euro voor 'Echte Els' bij je thuis!

Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!  

.?.

Hoe gaat het?

Ik ben lid van het CM Ziekenfonds (dit is geen reclame, lees gerust verder), al van mijn geboorte. Meestal ben ik er tevreden over. Maar ik heb er ook al op gevloekt; bijvoorbeeld toen ze de terugbetaling van homeopathie afschaften (voer dit terug in aub!). De laatste tijd ben ik wel weer fan: ze zetten meer en meer in op dingen zoals het aanmoedigen van wandelen en de natuur intrekken. Helemaal mijn ding. Hun laatste 'uitvinding' is helemaal mijn ding: .?. Oftewel: het oprechte vraagteken.

Want wij vragen zo vaak aan elkaar 'hoe gaat het' maar niemand verwacht daar een echt antwoord op want daar is geen tijd voor of dat zou lastig en ongemakkelijk zijn of... Dus vanaf nu, om te tonen dat je echt geïnteresseerd bent, kan je .?. gebruiken ipv ?. In schriftelijke communicatie al iets makkelijkere dan in gesproken taal ;) Maar het is gewoon ook een oproep om meer écht naar elkaar te luisteren. Want luisteren en praten helpt. Echt.

De laatste tijd is er ook een beetje een discussie gaande tussen mensen die vinden dat we meer naar professionele hulpverleners moeten gaan en tegenstanders die vinden dat we het meer 'onder elkaar' moeten oplossen.
.?. kan een oplossing bieden in eerste instantie, een hulpmiddel voor het 'onder elkaar' oplossen. Dus daar ben ik voor.

Maar niet iedereen heeft een groep om dat 'onder elkaar' te kunnen doen. Ik zoek bijvoorbeeld al jaren naar een soort van zielsverwanten in de echte (lees: niet-online) wereld maar dat lukt me om de één of andere reden niet. Gelukkig heb ik mijn oppersoulmate Karel. Maar daarnaast heb ik ook al jaren een andere man in mijn leven, bijna even onmisbaar, en dat is mijn psycholoog. Die heeft 2 heel grote voordelen: hij is nooit betrokken partij en heeft daardoor een bredere, andere kijk op de dingen én bovenal: hij heeft er voor gestudeerd. Jaaaaren...

Dus dat maakt dat ik zeg: praat met elkaar, ga geen taboe uit de weg, neem tijd voor elkaar én bovenal: gun jezelf het mooiste geschenk dat je jezelf kan geven: therapie. Het taboe dat daar rond hangt mag dringend verdwijnen. Want naast een geschenk voor jezelf is het een geschenk voor de wereld want jij wordt er een beter deeltje van de wereld door. Dus: doen en je er niet voor schamen.

Enne: Hoe gaat het met jullie .?.
Je mag hieronder reageren maar me ook mailen als je je verhaal kwijt wilt. Ik ben hier en ik luister.

En ik lees, vrouwen vooral. De bonnen zijn op dus voorlopig is het gedaan met kopen. Ik tel de dagen naar de boekenbeurs dus af ;)

Eileen Myles is een rauwe vloed aan eerlijke, oprechte, intieme poëzie. Goed om af en toe een paar gedichten uit te lezen en dan vol goesting zelf te beginnen schrijven.
De testamenten heb ik deze ochtend uitgelezen en het was: wow. Meer zal ik niet zeggen. Als je de serie hebt gezien (Karel) of het eerste boek hebt gelezen (ik) moest je al aan het lezen zijn!
Griet heb ik net in huis, moet ik nog aan beginnen. Maar jullie weten het al langer: Griet is een beetje God voor mij. (En Griet is iemand die ook pro therapie is!)
Julian. Ook nog op mijn te-lezen-stapel. Waarom je het moet lezen lees je hier.

Allemaal flink opwijkende Madammen en daar hou ik van. Jij ook?



''Wat je nog te leren hebt, blijft terugkomen.''
-Belgische Bond zonder Naam-

Lees ze, en praat!
Els


Ps: Er zijn nog bundels! 5 euro voor 'Echte Els' bij je thuis!

Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!