Mijn lijst

Ik ben een deler dus ik deel

Ik geloof in de timing van dingen, noem dat een opwijking.
Boeken, films, artikels, liedjes,... ze zweven hier rond in ons huis, wachtend op het juiste moment. Ik koop, verzamel, knip uit, lees en noteer dingen. Die dingen wachten en wachten en wachten. En plots krijg ik het gevoel: DAT moet ik NU lezen, doen, kijken,...
En dan blijkt dan achteraf gezien (of direct al) iets te zijn dat mij op dat moment heel goed helpt.

Gisteren kwam ik weer iets over Yuval Abramovitz en zijn lijst tegen.
Kort gezegd komt het hier op neer: noteer 100 dromen die je hebt (De Lijst) én deel deze. Met vrienden, familie, online,...
Want dromen zijn wensen en in tegenstelling tot wat wij meestal denken (en doen of niet doen) moet je die uitspreken. Enkel zo kunnen ze uitkomen. Dus gil je wens als je verjaardagskaarsjes uitblaast, een vallende ster ziet, een wimper verliest,...
Het idee is vooral dat je je dromen moet visualiseren (daar hadden we het vroeger al over) én je moet laten helpen door anderen. En die anderen kunnen je dromen pas weten als je ze deelt, dus...

Ik ben nog maar net begonnen maar ik ga hier nog ijverig aan werken, wordt vervolgd ;)
1. Pijnvrij raken
2. Op reis naar Zweden
3. Een 'cabin in the woods'
4. Leren pottenbakken
5. Een koe knuffelen
6. Een olifant voederen
7. Oud worden met Karel
8. Mijzelf totaal aanvaarden
9. Nog eens lang haar hebben
10. Cliché maar zo belangrijk: vrede op aarde
...
Ge ziet, de dromen mogen klein en groot zijn. Over jezelf gaan of over anderen. Het is jouw lijst!
Dromen daar moet je aan werken, niet op de kast stof laten vergaren.
Vanzelf gebeurt er niets.

''Het gaat in het leven niet over het vinden van jezelf maar over het creëren van jezelf.''
-George Bernard Shaw-

Droom ze, deel ze,
liefs Els

Fantasie

Anne van het Groene huis

Mijn lichaam wil niet meer zo goed mee. Ik krijg weer meer en meer last van mijn enkel en beenspieren, ben ook oververmoeid. Alle extra dagen werken beginnen zijn tol te eisen. Vanaf nu ben ik terug thuis op donderdag maar vervang ik iemand op vrijdag, nog meer overuren. Zal dus blij zijn als we in augustus een maand gesloten zijn en ik wat kan bekomen.
Hulp vragen is mijn ding niet. Toch heb ik wat medische afspraken vastgelegd, aangezien ik al vanaf 1 januari aan het sukkelen ben... We zullen zien wat er uit komt.

Ondertussen ploeter ik verder. En lees ik. Bijvoorbeeld: Anne van het Groene huis. Een kinderboek dat voor het eerst verscheen in 1908 en waar al miljoenen exemplaren van zijn verkocht. Wat een geweldig boek. Vol humor, vaart, fantastische natuur en wijze lessen. Een aanrader! Zou gisteren kunnen geschreven zijn.

Anne is een geweldig kind, met een geweldig grote fantasie. Dat brengt haar vaak in de problemen maar blijkt op termijn ook een goed wapen tegen de mindere momenten in het leven. Dit boek kwam dus als geroepen in mijn leven. (Wat vaak gebeurt met boeken, toeval of voorzienigheid?)

Mij is vaak verweten een te grote fantasie te hebben, met als gevolg dat die fantasie wat op de achtergrond is geraakt. Maar daar komt vanaf nu verandering in. Ik ga mijn fantasie als opwijking koesteren!

Als het allemaal even tegenzit kan dromen zo veel vreugde brengen. Ook stress, dat weet ik. Maar ik ga mijn dromen proberen zien als iets dat zou kunnen en niet iets dat zou moeten. Niet iets om na te streven maar iets om voor te leven.
Mijn dromen en fantasie gebruiken om het leven hier en nu fijner te maken.

Want dat is de valkuil: tegenwoordig worden we lang alle kanten aangemoedigd om 'big' te dromen, onze dromen na te jagen, er aan te werken, er naar te streven. Als je een droom hebt moet je er met aan de slag, anders ben je een lafaard.
Maar is dat wel zo?

De laatste weken staat Walk Unafraid hier op repeat. En ja, ook ik wil niet dat pad bewandelen: 'Expecting me to step the narrow path they've laid'
Maar misschien mag ik nu, voor eventjes alvast, er voor kiezen om mijn pad zelf wat smaller te leggen. En daar met mijn fantasie iets moois van te maken.
Het gaat niet om het pad he, het gaat om wat wij er van maken.
Dat was ik precies even vergeten...

En jij?


''Niets is zo krachtig als zachtmoedigheid, niets zo zacht als ware kracht.''
-Franciscus van Sales-

Nog een fijne, opwijkende donderdag,
liefs Els

Ps: De buttonverkoop begint ferm te lopen. Merci en haast jullie :)

Els telt...

...niet meer

Ik had een opwijking: tellen aan de hoeveelste Els ik al was.
2.0, 3.0,...
Ik ben daar mee gestopt. Omdat dat zwart-wit denken is (als controlefreak een heel aangename manier) en omdat Karel gelijk heeft: het is grijs! Zwart-wit bestaat niet.

Ooit maakte ik een volledig nieuwe start, van de moeten, maar ik wou ook wel.
Ik zag mijzelf toen als een beschreven blad. Alles dat me niet meer paste schrapte ik. Stillekes aan begon ik dat blad te vullen met dingen die wel echt mij waren. Toen bleek dat soms te veranderen en begon ik met potlood te schrijven. (In mijn hoofd hé, niet echt.)

Nu blijkt dat er nog vanalles op dat blad staat dat ik niet heb geschrapt omdat ik niet wist dat het er stond. Onbewuste dingen dus. Dingen die ik ook kwijt wil.
Maar met onbewuste dingen is dat niet zo evident.
Het heeft wat te maken met wat Prentje laatst schreef, trouwens zo blij dat ge terug zijt Prentje! (Vaak zit ik met iets waar gij ook met zit maar dan beter beschrijft, merci!)

Onbewuste dingen dus. U aangepraat, aangeleerd, ingeprent door ouders, familie, school, vrienden, leerkrachten,... en dat al heel vroeg in de kindertijd.
Die dingen vormen uw kader, uw bril, uw manier van denken en voelen én reageren. Ze zorgen voor automatische reacties. Bijvoorbeeld boos worden om iets kleins maar dat is dan wel net één van je dingetjes (van vroeger) of tegen iets zijn en niet goed kunnen zeggen waarom.

Dat gaat niet simpel worden. Ze opsporen, er aan werken, ze herkennen, ze vermijden,...Onbewuste dingen veranderen niet zo makkelijk als bewuste.
Maar ook dat is ok.
Er kunnen altijd nieuwe banen aangelegd worden.
Ik ga daar stillekes aan werken.
Ik heb tijd.
Ik ben een 'werk in wording'.

Iets komt pas op je pad als je er klaar voor bent. Als ik in therapie weer tot een nieuw 'werkpunt' kom (zo mag ik het niet zien, noch noemen want dat is taal van de strenge, zwart-witte Els, maar ge snapt me wel hé) is dat even balen maar weet ik ook dat ik weer een stapje verder ben. Ik ben klaar voor een nieuwe, moeilijkere taak. Dus toch weeral gegroeid, al voelt het niet altijd zo.

Is dat hier allemaal een beetje te volgen en te begrijpen? Zijn dat dingen waar jullie ook met worstelen? Laat maar horen, ik worstel graag samen ;)

''Bekijk dingen van een afstand en de scherpe randjes vervagen.''
-Olaf Hoenson -

Fijne opwijkende donderdag nog lieverds,
Els

Bloot-weer

Putjes, vlekken en veel wit...

...oftewel mijn benen. Ondanks mijn jaren therapie, mijn feministische inborst, mijn aversie tegen body shaming, mijn overtuiging dat iedereen mooi is en mag gezien worden,... schaam ik mij toch een beetje (veel) voor mijn benen (en nog wat andere onderdelen).

Deze week las ik bij Eva Mouton én bij Kelly over u niet meer schamen voor uw lichaam. Dikke proficiat aan die dames, zo ver ben ik nog lang niet. En ik vrees dat ik al ouder ben dan hen, maar dus nog niet veel wijzer ;)
Over ouder worden gesproken: hoe ouder, hoe minder schoon mijn benen. Had ik dat maar geweten toen ik 16 was en best wel perfecte benen had (waar ik mij toen al over schaamde)...

Dit weekend paste ik 9 shortjes en kocht ik er 0! Omdat ik benen heb met bovenaan putjes, overal spataders, bruine vlekjes die blijven, rode die weggaan (als ik veel geduld heb) én bovendien heb ik zonneallergie dus mijn benen zijn dan ook nog eens wit. Met een grote variatie aan extra kleuren, dat dan weer wel ;)
Ik begrijp mijzelf, dat ik niets gekocht heb, maar vind het ook wel ferm jammer.
Van mijzelf, voor mijzelf.

Want ja, perfecte benen bestaan niet. Behalve op tv en in de boekskes en wandelend op de Meir én ook wel op de yoga en ... Maar alé, ik weet het hoor: perfectie bestaat niet, al lijkt het soms van wel.

Wat ik wel heb zijn opwijkingen. Eén daarvan is dat ik geloof in banen, banen in je hoofd. Hoe meer je iets doet of hoe meer je iets denkt, hoe makkelijker en normaler het voor je wordt. Dus alé, er is werk aan de winkel. In theorie en in de praktijk.
Ik moet gaan denken van 'lekkere benen Els' en gaan doen van 'billen bloot'. Dat laatste zal ik binnenskamers beginnen oefenen :)

Dirty Dancing ;)

Herkennen jullie dat? Die overdosis 'perfecte lichamen' om ons heen, die onzekerheid, die witte benen,...? Of totaal niet?
Ik hoor graag jullie verhalen én... er komt een button aan die jullie zeker zal kunnen bekoren! Nog even geduld...

''Het enige wat je met zekerheid over het verleden kunt zeggen, is dat het voorbij is.''
-A Course in Miracles-

Nog een fijne dag lieverds,
hou van jezelf
liefs Els

Wear Sunscreen

Tussen de soep en de patatten...

Oftewel tussen werken en de kapper door, even een kleine tip van 'Tante Els':
als ge gaat koersen in uw koersbroek, doe dan zonnecrème op vooooor je je broekpakdingske aandoet. Anders krijg je dit:

Geen photoshop maar dat was al duidelijk zeker ;)

Onduidelijke foto maar het zegt genoeg hé. En amai, mijn blote benen op 't net', ik bloos er zowaar van maar alles voor mijn lezers :)

Ik smeer mij te pletter, er gaat meer dan een bus zonnecrème door per seizoen. Eentje van factor 50, speciaal voor mensen met zonneallergie.
Maar ook mensen die niet allergisch zijn, 1 advies: smeren!!!

'Sunscreen would be it!' zeg dat den Baz het heeft gezegd (geweldige song én tekst, kijken!).
Het aantal mensen met huidkanker stijgt elk jaar, genoeg reden voor mij om mijn 'wear sunscreen'-opwijking met jullie te delen.

''God heeft geen religie.''
-Gandhi-

Smeer ze,
liefs Els

dE LeeSclub las

Woehoe, hier zijn we weer

Ook zo genoten van Het grote Misschien? Ik hoop het!
Voor de praktisch afspraken voor volgende keer (20 juli) kijk even hier!

Ik lees het liefst boeken waarin ik mij zelf op de één of andere manier herken. In één of meerdere personages, in situaties, plaatsen... Ik vind het geweldig dat boeken je nieuwe inzichten kunnen geven of je anders naar de wereld kunnen doen kijken. Boeken kunnen je ook minder eenzaam, alleen of anders (opwijkend) laten voelen.
Boeken zijn best wel therapeutisch.

Zo ook Het grote Misschien, voor mij.
Lees maar even mee:


Het grote misschien door John Green

Oh wat heb ik weer genoten van deze John Green (wanneer komt er trouwens nog eens een nieuw boek uit lieve John?)!
‘Eerste kostschool, eerste keer dronken, eerste meisje, laatste woorden’ staat er op de achterflap en dat vat dit boek geweldig goed samen. Meer dan de titel ‘Het grote misschien’ hoeft daar niet aan toegevoegd. Of toch…

Miles, Alaska, de Kolonel, Takumi en Lara vormen een groepje vrienden die pagina na pagina dieper in je hart kruipen en waarvan je wenst dat je ze als vrienden zou hebben gehad tijdens je middelbare schooljaren.

Dit boek is net als alle andere boeken van Green zo van de bladzijden afspattend geschreven, met personages die aangenaam diep en levensecht zijn, dat je het niet weg kunt leggen, het moet in één ruk uit. Tijdens het lezen wordt je ook getrakteerd op allerlei godsdienstige theorieën en literaire verwijzingen en dat is een fijn extraatje.

Net als Miles, Alaska en de rest worstel ik nog steeds in dit ‘labyrint van lijden’. En het is voor mij ook nog steeds de hoop of ‘het grote misschien’ die mij rechthouden.

Ik hou van dit leven, dat absoluut niet makkelijk is (dat ontdekken de personages uit dit boek ook steeds meer en meer). En toch blijft het mooi genoeg om door te gaan. Volwassen worden (en ben je dat ooit echt?) gaat gepaard met vallen en opstaan, eerste-keer-hoogtepunten maar ook eerste-keer-dieptepunten. Het is mooi om dat alles in het gezelschap van echte vrienden te kunnen doen, in een omgeving zo mooi als die van Culver Creek.

Maar als dat, zoals bij mij, niet het geval was of is dan heb je nog dit boek om je hoofd en hart en ziel te voeden, vullen en verwarmen.

We mogen vooral niet vergeten ‘dat we niet kunnen mislukken’.
Merci daarvoor John.

En merci voor het opnieuw meelezen, op deze fijne Opwijkende Donderdag, tot de volgende!

''Probeer niet dapper te zijn wanneer slimheid volstaat.''
-Paulo Coelho-

Liefs Els

Ik ben een maker

Zelfgemaakt smaakt beter

Een ochtend hard gewerkt, weer om half zes begonnen, thuiskomen en dan dit doen:

Rabarcello maken.

En rabarbervlaai.

Kei hard werken op mijn werk en daarna thuis hard werken, één van mijn opwijkingen :)
Soms doe ik thuis super veel omdat ik niet goed in mijn vel zit en mij nuttig bezig houden is daar dan een ongecontroleerd gevolg van. Bezig blijven in de hoop mij op de duur wel goed te voelen, want 'kijk eens hoe nuttig'.
Niet goed bezig zou mijn therapeut dan zeggen.

Maar nu doe ik het omdat ik mijzelf wil verwennen. Het is kei lekker wat ik maak én ik doe het graag.
En seffens ga ik mij nog efkes op de zetel leggen...

Ivm recepten: de rabarcello staat in het boek, ge moet dat kopen, dat gaat u zo happy maken. En misschien ook wat dikker ;)
De rabarbervlaai is een familierecept en dat kan je hier vinden.

Smakelijk!
Ik hoor het graag als jullie het geprobeerd hebben...

Soms betekent overgave dat je je pogingen om dingen te begrijpen opgeeft en er vrede mee hebt dat je het niet weet.
-Eckhart Tolle-

Liefs Els

Bakken als een baas ;)

Bakken als ontstressmiddel

Deze week, beetje-ziekjes-week, moet ik ipv 3 dagen 5 dagen werken. Waarvan 2 vanaf 5.30 uur en 2 vanaf 6 uur... Afzien! Maar ook best fun. Telkens met de zelfde collega en we maken er samen een klein feestje van met veel lachen en zingen.
Thuisgekomen begin ik dan lekker zelf te bakken, gisteren sojabrood en vandaag bananenbrood. Gewoon om mijn hoofd leeg te maken. Na de bakkerij zelf bakken, een opwijking zeker?

Ik bak nog even verder en daarna doe ik toch wel efkes een klein powernapke:)

''Als het leven je laat struikelen maak er dan een salto van.''
-Nicolette Kluijver-

Fijne opwijkende donderdag nog,
liefs Els

Beautiful People

Melanie and me

Wie kent er niet het liedje Beautiful People van Melanie?
Ik denk dat ik 13 was toen ik het voor het eerst hoorde en ik was er direct dol op.
Ik wou ook hippie worden en vooral ook buttons uitdelen. Toen had ik al een kleine Jezus-opwijking in mij :)
En nu, 25 jaar later is het zo ver!

Naast buttons voor de verkoop (Kopen? Mail maar! Er zijn er al veel de deur uit, woehoe!) hebben Karel en ik ook Beautiful People buttons die we gaan uitdelen!

We gaan die uitdelen aan mensen waarvan wij vinden dat ze de wereld mooier maken. Op de één of andere manier.
Daarvoor zijn we nog op zoek naar het adres van:
-Melanie haarzelf
-Michelle Obama
-Brené Brown
-Leonardo DiCaprio (voor zijn mooie innerlijk, niet uiterlijk ;))
iemand enig idee?

We gaan niet alleen bekende mensen in de bloemetjes zetten. Ook nobele onbekenden en mensen die plots ons pad kruisen... Iedereen kan dus verkozen worden. Al wat je moet doen is iets liefs doen voor een ander, de wereld, de dieren,...
Wij houden jullie op de hoogte!

I'll pass out buttons to
The ones who come to show
Beautiful people
Never have to be alone
'Cause there'll always be someone
With the same button on as you
Include him in ev'rything you do
He may be sitting right next to you
He may be beautiful people too
And if you take care of him
Maybe I'll take care of you
And if you take care of him
Maybe I'll take care of you...
people
-Melanie Safka-

Nog een fijne, opwijkende donderdag!
Liefs Els

Poëzie

Poëzie, Peter en promotie

Ik heb niet veel mannelijke volgers, maar de die die ik heb zijn goeikes. Peter is zo een goeike. Hij stuurde me deze week een geweldige link, merci Peter!
Jullie kennen mijn 'promoot-poëzie'-opwijking wel al he, Peter dus ook ;)
Dankzij hem kwam ik hier terecht: bij Het Bonusgedicht.
Wat een schoon initiatief! En wat een geweldige dichters doen er mee. Sommige ken ik al (staan zelfs in mijn boekenkast, meer dan 2 meter poëzie) maar anderen nog niet. En het tofste vind ik dat je ze ook hun gedicht kan horen voordragen. Daar ben ik dol op, voordragende dichters. -Het is weer al veel te lang geleden dat ik nog eens een avondje poëzie heb gehoord, iemand tips voor fijne uitjes?-

Dus bedankt Peter en ga allemaal lezen en luisteren zou ik zeggen.
Een momentje verstilling in deze drukke tijden doet altijd deugd.
Voor wie ook eens poëzie wil kopen, je kan mijn bundel 'Balanceren tussen angst en liefde, met geluk daar tussen in...' nog steeds kopen voor maar 5 euro, in De Winkel van Els.

Een stapeltje uit onze kast...

En, Bart Moeyaert, van ons leesclub boek, schrijft ook geweldig mooie Poëzie!


Als alles tot rust
kon komen
door het exact
verplaatsten van
lucht
dan deed ik dat
consequent
en vol overgave.
-Els-

Nog een fijne opwijkende donderdag,
liefs Els

Schaamhaar

Schaamhaar, niets om je over te schamen

Dit is het jaar dat ik, nog meer dan anders, de goede dingen in de wereld met jullie wil delen. Omdat we niet meer kunnen zwijgen, afwachten, negeren, minimaliseren. De Jezus in mij hé; die opwijking kennen jullie al ;)

Vandaag wil ik het even hebben over schaamhaar, okselhaar en bodyshaming. Mijn pleidooi hiervoor (en tegen in het geval van de shaming) is aangewakkerd door het zien en horen van Murielle Scherre. Op haar Instagram, in Charlie en op tv.

Zij laat haar lichaamshaar groeien. En dat gaat niet zonder slag of stoot. Om de haverklap worden er foto's van haar, soms zelfs haar ganse profiel, online geblokkeerd. En niet omdat er wat naakt te zien is, dat kan allemaal wel. Het probleem begon pas toen haar lingeriefoto's verschenen met naakt én lichaamshaar. Of een stukje tepel, ook al zo een taboe blijkbaar.

Murielle laat haar haar onder andere groeien voor haar dochtertje. Omdat zij, als zij later haar begint te krijgen, zal weten dat dat normaal is en niet iets om je over te schamen. Een kei goed idee vind ik dat! Ik heb geen kinderen maar weet wel dat kinderen 1000 keer meer leren van wat jij doet dan wat je ze vertelt.

Het is ook normaal en puur natuur, dat haar. Al zou je dat in het huidige media-landschap niet meer denken...En het is zo belangrijk voor ons gevoel over ons lichaam dat wij ook échte lichamen te zien krijgen, zeker als jong meisje. We moeten zien dat haren, vlekjes, striemen, littekens er bij horen. Deel van het leven zijn.
En daar breek ik graag in navolging van Murielle een lans voor.
Niet door mijn behaarde lichaam hier te tonen, zo moedig ben ik niet... Maar wel door het er hier over te hebben. En te zeggen dat elke vrouw haar eigen keuze mag maken: wel haar/geen haar, wel van boven/ niet van onder, kort/lang,...
(Ik heb trouwens wel van onder, niet van boven ;))
Dat ze niet alleen het recht heeft om die keuze te maken maar ook het recht heeft om die keuze te laten zien.
En dat geldt ook voor elke man, trans of queer of...
Make your own rules!


It saddens me to realize that as we grow up, we are mostly unlearning. We forget how to be honest.
-Murielle Scherre-

Nog een fijne opwijkende donderdag!
Liefs Els

Opwijkende donderdag in pink

Niet makkelijk...

Het is niet altijd makkelijk om mij te zijn... Ik zit nog steeds met mijn enkel die nog niet volledig genezen is, ik kamp nog met lichamelijke klachten na een ferme ptss aanval vorige week én ik heb nog steeds mijn Jezus-complex :) Noem het een opwijking.

Met Trump aan de macht, de Womensmarch, pussyhats,... wil ik mijn steentje bijdragen. Dit doe ik met mijn blog, door Madammen te steunen, te nomineren, aandacht te geven,... En daar had ik jullie hulp bij nodig. Het begon allemaal met aandacht vagen voor mijn bundel.

En vorige week deed ik een oproep, om Madammen te nomineren die wat meer aandacht verdienen.
Anita en Nicole gaven aan mijn oproep gehoor, dikke merci!!!

Anita van Anita's Dagboek nomineert:
- Schrijfster Geertrude Verweij
(Kende ik nog niet, ik neem zeker eens een kijkje tussen haar boeken.)
-Blogster Mirjam van 50 tinten Mirjam
(Kende ik ook nog niet, ik ga zeker nog eens op haar blog lezen.)
- Blogster Emilie van Atelier Eem
(Die inderdaad geweldig mooi kan tekenen, dat wist ik al!)

Nicole van Priepraat nomineert:
- Blogster Ageeth van Ogenzalf
(Die inderdaad geweldig veel moois maakt, Nicole en Ageeth zijn elkaar waard qua talent!)

Neem zeker een kijkje op bovenstaande links!

En ikzelf nomineer de Nederlandse minister Lilianne Ploumen. 
Met haar project She Decides, You Can Help!
Omdat zij niet bij de pakken blijft zitten als Trump de geldkraan dichtdraait voor abortus en gezinsplanning. Dan start zij een wereldwijde campagne om het geld in te zamelen dat Trump weigert. Dat is toch super!? Als de president  zijn job niet uitoefent zoals het moet nemen we zelf wel het heft in handen! Geweldig!

Ploumen toont ons hoe de wereld kan zijn: samen kunnen wij met kleine gebaren grootse dromen realiseren.
Blijven geloven, dromen, hopen! Blijf elkaar steunen, helpen, in het zonnetje zetten!
Zoals Adele deed met Beyoncé.
Adele bewees weer eens hoe geweldig ze is, laten we allemaal een voorbeeld nemen aan haar!
#girlpower #pussypower #letloverule

Vernieuwers zijn nooit imitators.
-Kjell Nördetromm-

Nog een fijne opwijkende donderdag lieverds,
Els

Vogelweekend

Kalmjesaandag

De pijn aan mijn voet blijkt een peesontsteking. Veel rusten is dus de boodschap.
Ideaal voor Het Grote Vogeltelweekend! Heb jij al geteld? Wij wel, ik telde welgeteld één houtduif :( Normaal hebben wij (soms) 3 houtduiven en een tortelduif én een merel én een roodborstje... Het is vandaag te mooi weer denk ik, na die koude dagen zijn ze allemaal de hort op :)

Karel deed nog een toertje met de auto met mij, we lieten nog een Geluksplant achter (zie Instagram), seffens schrijf ik nog een recensie, we spelen nog een potje scrabble en ik lees wat voor de kachel. Gezellig!

Maar ik mis wel mijn portie wandelen :(
Maar we gaan niet klagen, alles komt goed.

Ahja, ik heb mij donderdag een beetje vergist, sorry! Deze donderdag doen we dE LeeSclub, je kan nog aanhaken. De donderdag daar op maak ik reclame voor jullie. Stuur maar links in van familie, vrienden, geliefden. Dat mag ook een goed doel zijn waar je meer aandacht voor wilt, of een knappe blog die je kent of een link naar een handig diy-filmpje,... Alles wat jij graag met ons wilt delen is welkom via een mail met linkje naar mij. Doen!

Wat je wilt ontvangen, moet je eerst geven.
-Lao-Tse-


En voor nu: nog fijn vogels tellen en een liefdevolle week gewenst!
Dikke kus,
Els

Vrouwen en poëzie en kopen, kopen, kopen...

Goed bezig

Morgen is een zwarte dag. Maar overmorgen wordt een top-dag, kijk maar even hier!
Zo veel vrouwen zijn zo goed bezig. En dat deel ik graag met jullie, vandaag in de categorie poëzie:

Dit zijn de laatste bundels die ik kocht. Want ja, dat is belangrijk. Poëzie moet je kopen, om de Madammen te steunen en de sector te steunen.
Poëzie, dat klinkt moeilijk maar dat is het niet. Sommige mensen maken er iets elitairs van, iets intellectueels, is het niet. Goede gedichten raken je in je hart en ziel, zelfs zonder dat je ze begrijpt. Ze raken je kern en dat is wat telt. Je hoeft het niet uit te kunnen leggen.

Ik hou van speciallekes, Madammen (of Heren) met een opwijking, ge kent mij.
En dat bestaat allemaal:
-Marieke Rijneveld zag ik in één of ander programma voordragen en ik was direct verkocht. Haar gedichten zitten vol geweldige vergelijkingen en beelden. Het zijn meer verhalen, ook qua lengte: mooi!
-Rupi Kaur leerde ik kennen via Instagram, ze schrijft en tekent heel eerlijk en intiem (in het Engels). Haar gedichten zijn heel kort maar raken je in soms maar 2 zinnen tot op het bot.
-Hanneke van Eijken nam ik zo maar eens mee uit de bib. Ik las het en kocht het direct voor mijzelf. Iets klassieker misschien dan voorgaande maar heel makkelijk te lezen en ontroerend mooi.
-Siel Verhanneman: leerde ik ook kennen via Instagram. Ze bracht een geweldige bundel uit, die ik kocht én die sinds deze week ook wordt uitgegeven door een echte uitgeverij! Proficiat Siel!
Eergisteren zag ik Tim Hofman in DWDD en dat was ook al zo goed!

Wat wil ik vooral zeggen:
-sommige dichters kunnen goed voordragen (Bart Moeyaert, Marieke,..), anderen niet (Tim). Dat zegt niets over hun werk op papier. Volg mensen online, neem programma's over poëzie op (dan kun je de saaie dingen verder spoelen ;) ) en ga naar voorlees-avonden. Gedichtendag komt er weer aan, dus keuze genoeg!
-er bestaat voor ieder wat wils tegenwoordig: met tekeningen, korte, lange, grappige, ernstige, politiek getinte,...
-je hoeft hét niet te snappen, hét bestaat niet. Het gaat er om wat het met jou doet, wat jij voelt of er bij denkt.
-leg een bundel naast je bed, naast het toilet (ligt nu naast het onze), in je handtas,...Lees! Een paar gedichten per keer, zoals choclatjes.
-haal bundels uit de bib, uit de kringwinkel, op de rommelmarkt. Weldra ben je verkocht en koop je ze nieuw.
-Songteksten kunnen ook poëzie zijn (Spinvis, Stef Bos,...)

Als je makkelijk wil beginnen:

De tweede druk van mijn bundel 'Balanceren tussen angst en liefde, met geluk daar tussen in...' is ook bijna uitverkocht.
Voor slecht 5 euro (excl. verzendkosten) kan dit pareltje het uwe worden.
Met tekeningen, met korte en lange, grappige en triestige,...

Wie weet, als jullie allemaal heel enthousiast zijn qua kopen, qua delen, qua reclame, kan ik net als Siel ooit zeggen dat er een uitgeverij op mijn bundel staat!
-bloos-

Begin nog vandaag met het steunen van Madammen!


Who run the world?
Girls
-Beyoncé- 

Fijne leesdag nog,
(Ik leg mij terug met mijn voet omhoog op de zetel.)
liefs Els

  

Vrouwen en centen

De man kijkt naar wielrennende mensen...

...en zo nu en dan krijg ik dus ook iets mee. (Ook al zit ik terwijl hij kijkt te bloggen ofzo.) En de feministe in mij begon daar weer eens van te steigeren, noem het een opwijking.
Momenteel is het het veldrijden-seizoen en de Madammen doen het kei goed.
Jolien Verschueren, Marianne Vos, Sanne Cant,... Ik hoor zo vaak over hen dat ik hun namen al vanbuiten ken :)

Zondag was het Belgisch Kampioenschap, geen kleine wedstrijd dus. De winnaar bij de mannen kreeg 2.300 euro, bij de vrouwen maar 485 euro!?
Dat is niet fair hé, in wat voor een wereld leven wij nu toch nog steeds!?
En ok, de vrouwen hadden een iets ander, korter parcours maar dat is voor hen beslist, dat hebben zij niet zelf gekozen...
Trouwens: Proficiat (X8) Sanne!

En in het veldrijden valt het dan nog mee, denk ik. Ik ben geen sport-volger laat staan -kenner. Maar Karel wel en daar baseer ik mij op :)
Wat ik maar wil zeggen is dit: vrouwen en mannen worden nog lang niet gelijk behandeld. Feminisme is nog steeds broodnodig.
En als binnen ongeveer een week onze wereld een nieuwe Amerikaanse president krijgt is het misschien nuttig om eens alles te benoemen wat nog anders en beter kan. Dit schrijven van mij gaat niet veel veranderen maar zwijgen nog minder, dus...

Stap voor stap...

Meer dan het verleden interesseert mij de toekomst,
want daarin ben ik van plan te leven.
-Albert Einstein-

Nog een fijne Opwijkende Donderdag,
liefs Els

dE LeeSclub blijft lezen, ook in 2017!

Goedemorgen LeeSclubbers!

Fijn dat jullie ook in 2017 gretig blijven meelezen. Want er is maar één ding leuker dan lezen en dat is samen lezen.
Deze maand lazen we Het leven van Pi door Yann Martel en volgende maand lezen we De consequenties van Nina (geen idee hoe je dat dingetje op de n zet...) Weijers.

We spreken hier terug op donderdag 2 februari.

Het leven van Pi, wat een verhaal, wat een boek hé. Trouwens ook een geweldig mooie film die je zeker moet zijn. Ik las dit boek voor de tweede maal en eerlijk gezegd was de eerste keer beter, dat komt natuurlijk door het verhaal. Eens je het kent is het iets minder magisch. Maar voor mij blijft het een boek dat iedereen moet lezen. Het boek staat vol wijze lessen en wijsheden. Ik leerde veel bij over dieren, herzag (bijna) mijn visie over dierentuinen (die kooien blijven zielig) en vond iemand die op mijn manier over geloof denkt.
Ik denk ook dat als God bestaat, dan bestaat hij/zij/het. En dan mag die voor jou geel zijn en voor nog iemand anders paars met roze bollen maar God is God. En jij mag die als moslim, christen, hindoe ,... of allemaal samen aanbidden. Het draait allemaal om liefde en goed doen.

Pi is een jongen vol opwijkingen, een jongen naar mijn hart.
Ik denk dat het feit dat Pi Pi is hem er door haalt. Hij is volledig zichzelf en blijft dat ook, doorheen zijn avontuur. Dat is zijn kracht.

Sommige pagina's zijn magisch mooi, andere staan vol doordenkers, nog andere grijpen mij ferm naar de keel. Hoofdstuk 56 bijvoorbeeld, over angst (p164-165) is voor mij één van de beste beschrijving van mijn donkere dagen na de overval.
En die donkerte kon ik enkel bevechten met enorm veel licht. En dat is wat Pi ook doet, dat is wat dit verhaal met lezers doet: het geeft licht! En dat vind ik één van de mooiste dingen die een schrijver zijn lezers kan schenken.

Het leven van Pi is een magisch sprookje, met happy end en al. Maar net als in elk goed sprookje loopt dit verhaal ook niet over rozen en daar kunnen wij dan weer van leren. Waarvoor dank.

Dit boek gaat niet over overleven op een vlot op zee, in het gezelschap van Richard Parker (die naamsverwisseling is ook zo grappig). Dit boek gaat over overleven, over leven tout court.

Als meisje dat gelooft, dat hoopt en droomt en altijd voor de liefde kiest kies ik natuurlijk voor het verhaal met de dieren. En jij?


If you stumble about believability, what are you living for? Love is hard to believe, ask any lover. Life is hard to believe, ask any scientist. God is hard to believe, ask any believer. What is your problem with hard to believe?”
 -Yann Martel-

Bedankt voor het meelezen, ik hoop dat dit boek ook jou een beetje licht heeft gemaakt, tot de volgende,
liefs Els

Lijstjes-tijd deel 2

Books to read

Goedemorgen, tijd voor lijstje nummer 2. Mijn meest favoriete boeken van 2016. Gelezen in 2016, niet per sé verschenen in 2016.
In de eerste plaats zijn dat alle boeken die we met dE LeeSclub hebben gelezen, stuk voor stuk favorietjes van mij. Momenteel lezen we trouwens Het leven van Pi, meedoen kan nog altijd!

Dan nu mijn top 10, in willekeurige volgorde. (Met links die ook best willekeurig zullen zijn, als jullie maar kunnen achterhalen waar je het boek kan vinden is dat ok hé.)
Wie weet komen er nog wel van deze boeken op het lijstje voor onze leesclub.

1) Wonder: Een geweldig boek, verplichte lectuur op scholen, vind ik. Een boeiende inkijk in het leven van iemand die er anders uitziet.
2) Zie de dromers: Ik zou het zelf niet beter kunnen zeggen ;) Trump, lees dit boek! Actueel, confronterend, blik-verruimend.
3) Simon versus de verwachtingen van de rest van de wereld: Ook weer een boek dat ze op elke school moeten lezen. Een boek over iemand die er hetzelfde uitziet maar vanbinnen een beetje anders is.
4) Het smelt: Een bestseller die ook echt goed is. Lize geeft met Eva een stem aan mijn generatie. Ze geeft een stem aan mensen die samenleven in een dorp maar in plaats van te praten liever zwijgen... Horen, zien en zwijgen maar dan fout.
5) De consequenties: Boven alles is dit voor mij een eenzaam boek. Een boek dat gaat over iets gemist hebben en daar naar blijven hunkeren. Onbewust leven om een leegte te vullen. Een wijs, intelligent, mooi maar ook best vreemd boek.
6) Een leven na jou: Hoewel het een vervolg (na Voor jou) is, een indrukwekkend boek. Geen flauw afspinsel, misschien zelf beter dan het eerste boek. Jojo doet het weer. Op een vlotte, aangrijpend manier recht in mensen hun hoofd en hart kijken en jou laten meelezen én huilen :)
7) Kleine bij: Ontroerend, ontluisterend, blik-verruimend en actueel. Meer mag ik niet vertellen... Incendiary is ook een boek van hem.
8) Alice, het wolvenmeisje:  Over wolven, dan is het al een plus voor mij. Maar ook over ouderliefde, angst, trauma's, psychologie en liefde tout court.
9) Billie:  Als Anna een nieuw boek heeft dan hol ik naar de winkel. Ik drink elk woord, laaf me aan elke pagina en zwelg in een zee van letters. Elk perfect op hun plaats. Genot dat grenst aan perfectie.
10) Golden Boy: Wat een eye-opener! Zoals mijn favoriete zangeres Mina het zegt: "Gender is over! If you want it." Net zoals Wonder een boek met meerdere perspectieven en dat maakt het zo een goede boeken. Weer een onderwerp (interseksueel) waar ik veel te weinig van af wist. Weer een actueel boek, ook een must read voor scholen.

En dit is maar een piepie-kleine selectie. Ik las dit jaar al 78 boeken.

Wat een lees-jaar! Wat leerde ik veel bij. Mijn blik is veel ruimer en mijn hart groter. Ik huilde, ik lachte, ik tetterde Karel de oren van zijn hoofd. 'Vluchtelingen, gender, ouder-kind relaties, opvoeding, dood, liefde, wolven, anders geaardheid,...' Allemaal super boeiend en vaak onderwerpen waar veel te weinig over gepraat wordt. Ik weet weer wat doen op donderdag op mijn blog komend jaar :)

Dit lijstje zegt ook weer dat ik veel dingen voor kinderen of YA lees en het legt ook weer ferm mijn ziel bloot... Het zij zo. Ik leg graag mijn ziel bloot om moois met jullie te delen. Stuk voor stuk zijn het ook boeken met opwijkende mensen, hoe kan het ook anders :)
Mensen die anders zijn, ik hou er van. Zij laten ons een wereld zien die mooier is, rijker is, wijzer is. Zij brengen kleur op grijze dagen, hoera voor de opwijkenden!!!

Ik zou zeggen: veel leesplezier in 2017! Laat jullie favoriete boeken maar komen en vergeet niet mee te lezen met dE LeeSclub!

One's destination is never a place, but rather a new way of looking at things.
-Henry Miller-

Lees ze,
liefs Els

Ahja: Alvast fijn feesten en een geweldig 2017!!! Dikke merci voor alle moois van afgelopen jaar. Komende dagen worden weer hectisch qua werk en feesten dus...

Lijstjes-tijd...

Movies to see

Hier ben ik weer, het einde van het jaar nadert en ik kan het niet laten om lijstjes te maken. Omdat ik graag de dingen waar ik van genoten heb in het zonnetje zet en omdat ik graag andere mensen gelukkig maak (misschien zien jullie in mijn lijstje iets wat ook jullie hartje kan verwarmen... ). Weer één van mijn opwijkingen :)

Dit jaar begin ik met mijn favoriete 'films'. Ik kijk niet veel tv, nog minder vaak een film. Als ik dan iets kijk is het bewust gekozen en liefst 'er boenk op'. Dat was bij onderstaand lijstje het geval. Ik zag het dus in 2016, het is niet uit 2016...

1) Inside out: echt zo goed gemaakt. Veel van wat ik leerde in therapie zag ik daar duidelijk en boeiend verbeeld. Zoals bijna alles van Pixar geweldig goed.
2) Le Petit Prince: Moedig om van een geweldig mooi verhaal iets nog mooiers te proberen maken. En dat is zooo goed gelukt!
3) Garden State: aanrader van Arjen Lubach in Zomergasten. Geschreven, geregisseerd en gespeeld door Zach Braff. Geef die mens veel centen opdat hij nog vele films kan maken. Ontroerend, aangrijpend, mooi én met een Manic Pixie Dream Girl (weet ik ook dankzij Arjen). Iemand nog tips ivm MPDG films? Ik ben er dol op!
4) Mommy: de aanrader van Griet Op De Beeck in Zomergasten. Rauw, hard, gitzwart, triest, pijnlijk, geeft geen antwoorden noch een rooskleurig einde maar is zo realistisch en actueel dat het een must see is.
5) The squid and the whale: semi-autobiografische film van Noah Baumbach over de scheiding van zijn ouders. Hilarisch, pijnlijk, ontroerend en super realistisch. Ouders die aanmodderen en kinderen kwetsen, kinderen die zich staande proberen houden, mensen die vallen en weer opstaan en bovenal zichzelf zijn.
6) The perks of being a wallflower: over hoe pijnlijk (eenzaam) opgroeien kan zijn. En een verhaal dat toont dat praten over dingen het allerbelangrijkste is.
7) De Before trilogie van Richard Linklater : geweldig concept met 3 films uit 1995, 2004 en 2013. We volgen het koppel Jesse en Celine (Ethan Hawke en Julie Delpy) door de jaren heen. Je ziet ze ouder worden, worstelen met zichzelf en elkaar, ruzie maken, graag zien. Soms is het langdradig, soms grappig, soms pijnlijk. Zoals het echte leven dus. Graag een deel 4!
8) Elizabethtown: nog een MPDG film. Met één van mijn 'girl crushes' Kirsten Dunst :) Over verlies, falen, de liefde en jezelf terugvinden.
9) Fantastic beasts and where to find them: over klopjachten op mensen die anders zijn, onverdraagzaamheid en angst voor het onbekende,... Zo 2016 :(
Ahja, ik zag de Harry Potter films nog niet (kreeg er wel zin in) en kon toch goed volgen in deze geweldig mooie, gezellige film.
10) Incendiary: over de slachtoffers, daders, nabestaanden, onderzoekers, media en politie rond een aanval van zelfmoordterroristen. Ook weer actueel. Geeft een kijk langs allerlei kanten die we normaal niet zien of waar we niet bij stilstaan. Boeiend, mooi, pijnlijk. Met een andere 'girl crush' van mij Michelle Williams :)

Wat kan je hieruit besluiten:
-dit lijstje zegt veel over mij
-dit lijstje geeft een grotere blik in mijn hart en ziel dan ik had verwacht voor ik hier aan begon (-bloos)
-hoewel ik niet veel films zag waren ze er quasi allemaal 'boenk op'
-ik moet wat meer film kijken, als voedsel voor de ziel én als therapie
-zomergasten-tips zijn goede aanraders
-ik kijk ook best wel wat animatiefilms (#nevergrowup)
-films kunnen je blik op de wereld verruimen en dat is alleen maar goed!

Tips voor 2017:
Kies je films met zorg, verruim je blik, open je hart en deel wat mooi is.
Ik hoor jullie filmtips graag!

Geen films maar wel aanraders:  Radio Gaga en Winteruur.

Alvast geweldig fijne, warme, rustige, liefdevolle Kerstdagen lieverds!
(Ik ben nog eens een donderdag vrij maar moet komende 2 dagen veel werken en nog een feest geven en naar een feest gaan, het zal dus even duren eer ik weer hier verschijn...)

De droom van één iemand kan de realiteit
veranderen van miljoenen.
-Maya Angelou-

Dikke kus,
liefs Els

Seksueel geweld

Verkrachting

Ik weet niet in wat voor een wereld we volgend jaar gaan leven…

En soms maakt dat mij bang.

Maar het maakt mij ook strijdvaardig.

Het maakt dat ik dit met jullie wil delen bijvoorbeeld.

Mijn Jezuscomplex hé….Noem het een opwijking.

Verkrachting, seksueel geweld, geweld tegen vrouwen….

Vaker en vaker komt het mijn wereld binnen. Tijdens de verkiezingen in Amerika, in een Europese enquête, in de weekendkranten, in de Opzij,... En nee, het is niet enkel een probleem aan de andere kant van de wereld (India ofzo) het is ook een dik probleem dichter bij huis.

Ik heb hier geen verstand van, ken geen cijfers en statistieken. Maar ik weet wel dat het een taboe-onderwerp is, waar schaamte rond heerst. Taboes verdwijnen pas als we ze aan het licht brengen. En ik wil graag dat geen enkel slachtoffer, van wat voor geweld ook, van welk geslacht of ras dan ook, zich schaamt. 

Dus enkele gedachtenflarden:

 

-'Poging tot' aanranding bestaat niet in het strafwetboek. Zodra er iets gebeurt is het gewoon aanranding Punt. (Ik deed Criminologie, weet je nog wel ;))

-Nee is nee.

-Kleedkamerpraat is niet ok, niet alle mannen praten zo/denken zo. De grote meerderheid van de mannen is niet zo/denkt niet zo. Jammer genoeg hebben de domste mannen de grootste mond dus horen we hen. En niet de brave meerderheid die op deze manier mede beledigd wordt.

-We moeten onze zonen, broers, neefjes,... tonen dat het niet ok is, niet stoer is, niet grappig is.

-Vrouwen moeten dit niet tolereren of afdoen als onschuldig gegrap of iets in die trant.

-Het kan iedereen overkomen, niet alleen ‘dat soort meisje/vrouw’, dus vrouwen die in een enquête zeggen dat seks zonder toestemming soms ok is (als bvb de vrouw dronken is) jullie zijn fout! Zo fout! Het kan jullie ook gebeuren!

-Slachtoffers die zich schuldig voelen moeten weten dat ze geen schuld hebben, niets en nooit. Het enige dat ze fout doen is zich achteraf schuldig voelen.

-Het is ok om nee te zeggen. Altijd, in welke situatie ook, tegen wie dan ook (eerste date, na 20 jaar huwelijk, tegen je baas op een feestje, dronken op een fuif,….).

-Praat er over. Over de grote dingen, maar ook over de kleine. Die  dingen die we maar al te vaak voor lief nemen omdat we het ondertussen al gewoon zijn, er bij nemen.

Zwaar onderwerp zo vroeg op de ochtend maar het moest me van mijn hart. (En seffens ga ik weer werken dus vandaar zo vroeg ;)) Ik heb geen remedie, geen middel, geen medicijn. Ik heb enkel een hart dat bloedt en een buik die schreeuwt om iets te doen. Bij deze...

Ik hoor en lees meer en meer over intolerantie, (seksueel) geweld, discriminatie, bedreiging,… In Amerika maar ook hier. Onverdraagzaamheid ten opzichte van vrouwen, zwarten, intellectuelen, LBGTQ's, Joden, ... Laten wij, blogmadammen, verder doen met het goede voorbeeld stellen. Ik weet dat jullie allemaal al vol liefde zitten maar we gaan die liefde echt moeten gaan bundelen, tonen, verspreiden…. Ik wil niet bang zijn, in angst leven. Dus daarom wil ik niet zwijgen, wil ik niet doen alsof er niets aan de hand is. Ik praat, deel, verspreid. De wereld is mooi, laten we hem samen nog mooier maken.

Dit liedje 'Ritual van Downset' is het bewijs dat er wel goede, moedige mannen bestaan. En dat al in 1994 ! (Het bewijst ook wat ik al eens zei over mijn muzieksmaak ;))

Niets vermindert angst sneller dan actie.
-Walter Anderson-

Nog een fijne opwijkende donderdag Lieverds, laat jullie moedige hart spreken! 

Els

Werken geblazen

Op voorhand alvast...

... een fijne opwijkende donderdag gewenst!
Want morgen ben ik een ganse dag op mijn werk, maar ik ga jullie missen hoor.

Onze grootste overwinning is niet dat we
nooit vallen, maar dat we steeds weer
opstaan als we zijn gevallen.
-Confucius-

Geef er nog een lap op,
liefs Els