Een recensie
Zoals sommigen onder jullie wel al weten schrijf ik af en toe recensies van boeken. De meeste die ik al besproken heb vonden niet echt aansluiting bij mijn blog. Maar dit boek wel, het is echt een 'blogmadammen-boek'!
Vandaar dat ik deze keer mijn recensie met jullie wil delen. Het gaat om volgend boek:
|
Ja Naomi, ik gebruik nog steeds jouw potloodjes! |
"De lijst van al mijn wensen door Grégoire Delacourt
Het boek vertelt het verhaal van iemand die met Euro
Millions 18.547.301 euro en 28 cent wint.
Die iemand is Jocelyne Guerbette, 46 jaar oud en wonende te
Arras. Daar heeft ze haar eigen fourniturenwinkeltje en sinds kort ook een
blog: tiengoudenvingers.com.
Jocelyne is gehuwd met Jocelyn en mama van een volwassen
dochter en zoon.
Ze is niet volmaakt gelukkig. Ze had graag een wespentaille
gehad, haar man is niet de prins op het witte paard, haar mama stierf toen ze
pas 17 was en een paar jaar eerder verloor ze een baby, Nadège.
Maar toch. Sinds een journaliste haar interviewde voor de
krant draait haar winkel goed en lopen de bezoekersaantallen op haar blog enorm
op.
Met haar blog komt ze terecht in een poel van
vriendelijkheid. Blijkbaar heeft ze een sterke band gecreëerd met een
onzichtbare gemeenschap van vrouwen die allemaal het plezier van handwerken
(her)ontdekken. Al deze vrouwen voelen dagdagelijks het plezier om (opnieuw)
tot een familie te behoren en voor hen is dat te danken aan Jocelyne. Een fijn
gevoel.
En dan is daar plots dat winnende lot. Het lot dat haar
leven én dat van haar familie drastisch kan én zal veranderen. Ze weet niet wat
te doen en besluit dan maar om de cheque in een schoen te bewaren, in
afwachting van…
Voor haar is momenteel de verleiding, de optie op een ander
leven, al genoeg. Ze begint een lijst op
te stellen van al haar wensen en dan gebeurt er iets. (Iets dat ik natuurlijk
niet kan vertellen, jullie moeten gewoon het boek zelf maar lezen.)
Het is een vlot geschreven boek, helemaal niet dik maar toch
vol parels van wijsheden.
Zoals: ‘de verpleegsters van de kliniek leerden me om alleen
te doden wat mij had gedood’
of: Soms is smart zo zwaar dat je het wel moet loslaten. Je
kunt niet alles bewaren, alles behouden.’ en: ‘…schoonheid gaan zoeken waar die
zich voor mij kon verbergen: in vriendelijkheid, fijnzinnigheid, oprechtheid…’
En zo zijn er nog veel meer parels om te koesteren!
Soms is het boek gitzwart, maar steeds is er de sprankelende
Jocelyne die alles behapbaar maakt.
Dit boek zet aan tot denken én discussiëren. Want wat zou
jij doen in haar geval?
Ik besefte na het lezen van dit boek (nogmaals) hoe mooi het
leven kan zijn. Mijn eigen leven. Als je gewoon maar even stilstaat en kijkt
naar wat je al hebt. Dan weet je wat geluk is.
‘Dingen die fijn zijn’ dus. Zoals ook de naam van mijn blog
is. En ik kan zeggen, net als Jocelyne, dat het fijn is om een lid van die
handwerkende-creatieve-lieve familie online te zijn.
En daarom deel ik ook zo graag mijn mening over dit boek met
jullie. Mooie, blije, fijne, wijze dingen zijn er om te delen. Veel
leesplezier!"
Wie zin heeft in een klein fijn boek, dit is een aanrader hoor.
Het is toch nog geen weer om buiten te komen ;) En voor wie niet graag leest: in de Pipoos hebben ze grappige vogelpootjes. Die inspireerden mij om een vogel te haken. Jullie hebben de onderdelen al kunnen zien, wel dit is het eindresultaat:
|
Wazige foto, maar zo een vogel zit niet stil hé ;) |
Ziet er toch wel een beetje een vogel uit hé. Morgen de vos nog...
Ik ben alvast content én opgelucht :)
Vandaag zijn er hier niet veel wolken te zien: jammer. Maar wel veel vliegtuigstrepen en dat vind ik ook best mooi: een soort van nepwolken ;) Voor sommigen zal de vakantie al lonken zeker? (Indien ja: geniet er van!)
Nog een warme welkom aan de nieuwe wolkenclub-leden!!!
Als je me zoekt, ik ben in de wolken.
-Loesje-
Fijne woensdag,
liefs Els