Boekentroost

Zorgen voor jezelf

Dit jaar geen boekenbeurs. Een zoveelste jaarlijkse traditie die wegvalt. Ik ga al een jaar of dertig dus dit voelt raar. Niet meer kunnen gaan zwemmen voelt trouwens dramatisch slecht, maar alla.

We gaan onszelf er door sleuren, door die donkere moeilijke dagen. We gaan ons allemaal goed aan de regels houden. Ja hé, komaan, doe jullie best, ge kunt het!

En boeken gaan ons daarbij helpen. Of wat had je gedacht :) Noem het mijn opwijking. Want hoewel er geen 'echte' boekenbeurs is staat er toch veel te gebeuren. Kijk maar eens even hier. 

Ik weet dat er veel gedoe rond is (betalen om een interview te mogen geven en van die dingen), gedoe dat niet oké is. En de kritiek is terecht. Zeker. Maar. Boeken zijn belangrijk, nu meer dan ooit. We hebben verhalen nodig; om onze blik te verruimen, om ons op reis te laten gaan in ons hoofd. Dus alle extra aandacht voor boeken is meer dan welkom.

En daar kom jij in beeld! Ja, jij. Antwerpen Leest roept alle Antwerpenaren op om tijdens de boekenbeurs een boek voor hun raam te zetten. Je kan daar een foto van nemen en meedoen aan een wedstrijd op hun facebook (dat heb ik niet maar ik veronderstel dat jullie die pagina wel zelf kunnen vinden). Je kan Maud winnen, dé Maud. Dat geweldige boek heb ik trouwens al, ahja: fan hé!

Super tof allemaal, maar voor de mensen buiten Antwerpen, buiten België: ik vind dat 'de parking' ook mee mag doen. Dus zou ik aan iedereen, overal, willen vragen om een boek voor je raam te zetten. Van 1-11 november. Liefst nog elke dag een ander. Het moeten niet altijd beren zijn ;)

Wat denk je? Tof hé! Doe je mee?

Want vele kleintjes maken één groot. Ook zo in onze strijd tegen het virus. Allemaal samen!

De boekenbeurs wil natuurlijk ook zeggen: boeken kopen. Dat gaan wij komende weekends (online) doen in onze favoriete onafhankelijke lokale boekhandels. Toch nog feest :)

Alvast een goede leestip: I.M. Ondertussen lees ik het alweer voor de derde keer. Deze keer lees ik het opnieuw omdat het binnenkort als serie op tv komt! Spannend!

Voor zij die niet graag lezen heb ik een goede luistertip: Zusters in haat. 

Over het vrouwelijke gezicht van radicaal-rechts in Amerika. Ik luisterde deze vanmorgen terwijl ik de haverkoeken uit Taart ende Koeck (fan!) maakte. Die koekjes heb ik nu wel nodig als troost... Diepe ellende maar wel blij dat ik deze dieptriestige sh*t heb gehoord. Wat een vrouwen :( Björn is een held!

''De aarde is rond en wat het einde van de wereld lijkt, is misschien wel het begin.''
-Boeddhistische wijsheid-

Zorg goed voor jezelf,

Els

Ps: Er zijn nog bundels! 5 euro voor 'Echte Els' bij je thuis!

Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!    

Ik ben een maker

Zelfgemaakt smaakt beter

Een ochtend hard gewerkt, weer om half zes begonnen, thuiskomen en dan dit doen:

Rabarcello maken.

En rabarbervlaai.

Kei hard werken op mijn werk en daarna thuis hard werken, één van mijn opwijkingen :)
Soms doe ik thuis super veel omdat ik niet goed in mijn vel zit en mij nuttig bezig houden is daar dan een ongecontroleerd gevolg van. Bezig blijven in de hoop mij op de duur wel goed te voelen, want 'kijk eens hoe nuttig'.
Niet goed bezig zou mijn therapeut dan zeggen.

Maar nu doe ik het omdat ik mijzelf wil verwennen. Het is kei lekker wat ik maak én ik doe het graag.
En seffens ga ik mij nog efkes op de zetel leggen...

Ivm recepten: de rabarcello staat in het boek, ge moet dat kopen, dat gaat u zo happy maken. En misschien ook wat dikker ;)
De rabarbervlaai is een familierecept en dat kan je hier vinden.

Smakelijk!
Ik hoor het graag als jullie het geprobeerd hebben...

Soms betekent overgave dat je je pogingen om dingen te begrijpen opgeeft en er vrede mee hebt dat je het niet weet.
-Eckhart Tolle-

Liefs Els

Bakken als een baas ;)

Bakken als ontstressmiddel

Deze week, beetje-ziekjes-week, moet ik ipv 3 dagen 5 dagen werken. Waarvan 2 vanaf 5.30 uur en 2 vanaf 6 uur... Afzien! Maar ook best fun. Telkens met de zelfde collega en we maken er samen een klein feestje van met veel lachen en zingen.
Thuisgekomen begin ik dan lekker zelf te bakken, gisteren sojabrood en vandaag bananenbrood. Gewoon om mijn hoofd leeg te maken. Na de bakkerij zelf bakken, een opwijking zeker?

Ik bak nog even verder en daarna doe ik toch wel efkes een klein powernapke:)

''Als het leven je laat struikelen maak er dan een salto van.''
-Nicolette Kluijver-

Fijne opwijkende donderdag nog,
liefs Els

Een opwijking met schriftjes

Schriftjes, wat doe je er mee?

Vandaag wil ik het hebben over mijn schriftjes-opwijking.
Ik maak ze niet alleen, ik verslijt ze ook :) Dozen vol schriftjes staan al op zolder.
Schriftjes met recepten, met schrijfsels, plaksels, mooie woorden van anderen, geweldige columns,...
Ik zit niet op Pinterest, ik ben nog van de generatie die echt knipt en plakt én echt schrijft, met vulpen ;) Ik ben dan ook al 37 :)

Ik heb ook altijd een A6 schriftje in mijn handtas. Om titels van boeken te noteren (die ik dan opzoek in de bib) of dingen die ik wil maken, wil koken, ideetjes allerhande.

En wat ga ik binnenkort weer doen met een A5? Een roadbook maken.
Als je zelf nog op reis moet gaan: aanrader!
Het is ooit begonnen als entertainment voor de niet-rijdende passagier die zich op lange ritten al eens verveelt (ik dus). Eens een kind, altijd een kind. Ik heb zelfs nog plakdiertjes gehad, ooit gekregen van Karel toen we voor de tigste keer naar Italië gingen. Jammer genoeg zijn die gestolen, toen onze auto werd gestolen tijdens de gewapende overval. (Weken later kregen we onze auto terug, totaal loss en zonder de diertjes (Die hadden de overvallers gehouden!? Het waren wel toffe beestjes ;))

Roadbook dus. Voor elke tussenstop die we maakten had Karel een invulblad gemaakt: uur, temperatuur, soort van lucht,... van die dingen. Ondertussen was ik ook nog dj, snoepbevoorraader en koekenaangeeftser en kaartleester: hard werken :)
En ik had mijn bezigheid.

Nu, een jaar of (bijna) 20 later is 'de roadbook' al veel meer. Het is een boek voor onderweg maar ook voor ter plekke.
Voor elke dag maak ik pagina's:
-wat hebben we gedaan
-wat hebben we uitgeven (en hoeveel 'vreemd geld' hebben we nog over)
-ruimte om iets extra te schrijven of kleven

Ik maak ook extra pagina's voor:
-nieuwe woorden die we leren
-nieuwe dingen die we aten
-dingen die ik thuis wil maken
-dingen die we volgende jaar niet mogen vergeten meenemen
-recepten die ik wil proberen
-...

Dat klinkt nu allemaal als veel werk maar dat valt goed mee, ook het invullen ter plekke. En als je dat dan nog vol kleeft met bloemen, verpakkingen, rekeningen, boodschappenlijstjes,... heb je een geweldige (visuele) herinnering aan je vakantie. Als dat niet tof is!?

Wij vinden dat super tof. Ik zeker, ik ben niet alleen een verzamelaar maar ook een bewaarder. Een vat vol nostalgie en melancholie...
Een Mooser vol opwijkingen :)

Deze Mooser maakte vanochtend dit:

Haverkoek, om de patiënt (die al ijverig terug aan het werk ging na 1 week, ipv na 6) terug kip-lekker te maken :)


Country roads, take me home
To the place I belong
West Virginia
Mountain Mama
Take me home, country roads
-John Denver-


Maak er nog een fijne opwijkende donderdag van en laat jullie roadbook-ideetjes maar komen,
liefs Els

Appeltaart

Post en taart

Dankbare DinsDag en vandaag zeg ik dank u Nele!

En Karel zegt ook dank u! Want dankzij haar geweldige recepten (in mijn brievenbus) stond er vrijdag dit op tafel. Lekker, zelfs met schillen :)

Dikke merci, ik ga zeker nog andere recepten proberen, geen pakjes meer voor mij...

Liefde kun je niet verspillen.
-Marcel Achard-

Geniet van de zon en maak er iets moois van vandaag!
Liefs Els

Growing up and staying young

Groot worden en klein blijven

Deze week was een week van kleine, grote dingen:

Ik ging voor het eerst in mijn leven alleen naar een begrafenis, zonder ouders of Karel. Klinkt raar maar voor mij was het een grote stap. Normaal volg ik Karel en doe wat hij doet, ik ken de gepaste gebaren en woorden niet echt... Dit keer deed ik het alleen en het ging goed. Ik kwam thuis en besefte dat dit voor mij een mijlpaal is geweest. Ik was een zelfstandige, volwassen vrouw, die deed wat ze moest doen en ze deed dat goed. Een fijn gevoel.

Ik werd helemaal kinderlijk happy omdat er al marsepeinen patatjes in de winkel lagen.

Ik werd door een collega betrapt met mijn tong uit mijn mond. Dat doe ik om beter te kunnen mikken, al heel mijn leven. Noodzakelijk bij het mooi in partjes verdelen van een kaastaart :)
Zij vond het grappig en ik schaamde me niet. Dat niet-schamen gaf me ook een volwassen gevoel, hoewel ik weet dat mijn tong eerder kinderlijk is.

Vandaag schilde ik 6 appelen, voor het eerst in mijn leven. Ik schil geen fruit, eet dat zo op. Uit onhandigheid en luiheid. Dus mijn appel-schil-score ging op één dag van 0 naar 6. Knap gedaan dus, ook weer heel volwassen.

Dat de eerste appels best rond bleven en de laatste quasi vierkant is dan weer heel kinderlijk :)

Ik maak dus op dit eigenste moment mijn eerste appeltaart, ze staat nu in de oven heerlijk zoet te geuren. Ook iets voor een volwassen Madam.
Dat ik een pakje gebruik van De Rit is dan weer best kinderlijk. Of wijst op mijn bak-onzekerheid...

Twee jaar geleden bakte ik voor het eerst zelf pannenkoeken (met kunstig omhoog gooien en al, blijkt een specialiteit van mij te zijn waarvan ik het bestaan niet vermoede). Ook weer uit een pakje natuurlijk. Tot ik een jaar geleden ongeveer een geweldig lekker pannenkoekenrecept tegenkwam in de Flow Weekly. Heel lekker én heel makkelijk. Blijkt dat het bijna nog minder werk is dan uit een pakje (want ja, ook daar moet je nog allerlei dingen aan toe voegen!).

Wat zegt dit alles mij? Dat ik een kind-blijvende-volwassen-wordende-Madam ben :) Een opwijking!
En dat ik vaak meer kan dan ik denk, vreesde, vermoede.
En dat dingen soms eenvoudiger lijken maar het dan eigenlijk niet zijn.
Wat je zelf doet, doe je beter ;)
Ik moet meer durven, loslaten, trots zijn, geloven in mijzelf.
Ik kan best veel, als ik het maar zelf geloof.
Fijn!

Iemand een lekker, eenvoudig appeltaart recept voor mij?

Groei begint met je huidige situatie
als een nieuw startpunt te zien.
-Robert Tew-

Maak er nog een fijne opwijkende donderdag van!
Liefs Els

Ps: Na een half jaar zijn de niet-verkochte DingenDieFijnZijn terug thuis, na hun avontuur bij Tsé Tsé. Daarom vanaf nu tot 3 oktober: 2+1 gratis. En er is nog maar 1 setje EchteElskaarten....

Ik zou zo graag...

Ik zou zo graag een echte zijn...

Een echte feministe.
En in mijn hoofd ben ik dat ook. Ik lees de Opzij, stem op vrouwen, pleit tijdens verhitte discussies voor de gelijke behandeling van de vrouw,...
Maar ben in feite een muts. Zoals ze dat zo mooi zeggen in Nederland ;)

Ik heb een universitair diploma dat ik niet gebruik, ik werk parttime zonder dat we kinderen hebben en ik bak graag koekjes voor mijn man.

Dus jawel, u leest het goed: ik ben terug aan het werk! Parttime in een winkeltje in de 'grote stad'.
Het is allemaal nog wennen en veel leren en proberen niet te sterven van angst op de tram ;)
Maar dat komt allemaal goed en als ik wat meer op mijn plooi ben vertel ik er wel meer over.

Maar met mijn nieuwe job bleek maar weer eens hoe hoog mijn 'muts' gehalte is. Heel wat mensen lieten me weten te denken dat ik nu wel eens iets anders zou gaan doen dan parttime in een winkel werken. Maar helaas pindakaas voor hen, ik werk graag in een winkel en daarmee uit!

Laat me dan maar een muts zijn, laat dat dan maar mijn opwijking van deze week zijn :)
Dat heb ik ondertussen wel geleerd: je moet doen waar je gelukkig van wordt.
Ik gelukkig en Karel is gelukkig ook gelukkig dus wat wil een mens nog meer?
Een feministe zijn ;)

Wel: ik kies er zelf voor om mijn diploma niet te gebruiken, om niet fulltime te werken én om veel tijd in Dingen Die Fijn zijn te steken al ga ik daar niet rijk van worden.
Maar wat is rijk he!? En is genoeg niet genoeg?
Wij denken van wel. En daarom leven wij zoals wij leven en doe ik wat ik wil en laat ik vooral wat ik niet wil. Kan eigenlijk ook best feministisch genoemd worden he?
Dus bij deze: ik ben een feministe!

En ik bak koekjes voor als mijn man straks thuiskomt:

En niet omdat ik 'de vrouw' ben maar wel omdat ik hem graag blij maakt, zoals hij mij.
Ik ben dan misschien geen echte feministe maar een muts ben ik ook niet.
Ik ben liefde.
Dat is mijn drijfveer. Dingen uit liefde doen.
Voor jou, voor hem, voor anderen én voor mij!

De bedoeling van jouw leven
is te zijn wie je bent.
-Joseph Campbell-

Dikke kus en nog een fijne opwijkende donderdag,
liefs Els

Afleiding

Wat te doen op grijze dagen...

...op grijze dagen als deze, met nog donkerdere dagen in het verschiet.
Gratis tip van 'Dokter Els': doe iets, blijf bezig, zoek afleiding.
Zoals: bak nog eens een brood

Dat geeft een trots en voldaan gevoel. Pompoenbroodmix van de Albert Heijn, lukt altijd blijkbaar :)

Is die afleiding een oplossing? Bah nee, enkel een uitstel van de pijn en het verdriet...
Maar ik wil nu gewoon dinsdagavond halen en dan zien we wel.
Dus dan is dat trucje om mijzelf om de tuin te leiden wel heel nuttig.
Niet stilzitten...zegt Dokker Els.

Ik denk dat dat een op-wijking is: doelbewust trucjes toepassen om jezelf af te leiden. Trucjes die je nota bene zelf verzint... En toch werken ze, is dat niet raar!?
Het menselijk brein is en wonder he.
Een mooi wonder.
Een van de #Dingendiefijnzijn.

Hebben jullie ook van die trucjes? Om jezelf van iets af te leiden, om iets niet te moeten voelen, niet te hoeven denken...?

Ik waarschuw wel: niet te lang toepassen en niet in te hoge dosis ;)
Nee, serieus, dit mag je even doen. Om een korte periode te overbruggen. Blijf dat niet doen, dat is niet gezond. Je moet je gevoelens gewoon toe laten en de waarheid onder ogen zien. Dingen verdringen of opkroppen is niet gezond. Geeft gewoon op de lange termijn meer miserie.
Naar Dokter Els luisteren hoor, ze spreekt uit ervaring :)

Vanaf woensdag 1 april duik ik het diepe in, hoe lang of hoe diep zien we dan wel.
Maar ik zal er als herboren uitkomen, u weze gewaarschuwd :)

Je kunt pas plannen voor de toekomst maken
als je vrede sluit met het verleden.
-Joy Fielding-

Maak er nog iets moois van vandaag,
geniet ten volle van al jullie fijne opwijkingen
liefs Els

Comfortfood

Troosteten

Als het allemaal wat tegenzit dan kan je jezelf proberen oppeppen, met comfortfood bijvoorbeeld.
Bakken om de stress te verdrijven, een aangename op-wijking he :)

Ik weet niet wat het meeste 'comfort' biedt, het bakken of het opeten ;)

Zie je, het werkt :)

Ik maakte honingcake en granola:

Want naast lekker heb ik het ook graag gezond! Ook een opwijking? ;)

Een fijne comfortabele, opwijkende donderdag gewenst!
Enne, niet vergeten een bezoekje te brengen aan :De Winkel Van Els !

Ik wil het, ik kan het!
-Daisy V.-

Liefs
Els

Zondag zonder zon...

Plannen en daarnaast het leven...

Zondagen vol zon en uren hossen door de bossen onder een blauwe hemel... Het was niet voor vandaag. Maar alla, fijn was het wel.
Tussen de buien door deden we nog eens een toerke door het Nachtegalenpark. En om ons moed in te drinken gingen we eerst langs den Hopper voor een cavake  ;)

Laarzen hadden van pas gekomen...

Kantige kunst van Moeder Natuur.

Witte wolkjes voor de Wolkenclub!

Een Geluksvis bij de eendjes ;)

Hoe zie je bij witte eenden wie de jongen en wie het meisje is?

Kale schoonheid.

Stoere Madam ;)

Voor de liefhebbers: er zijn daar beestjes! Woehoe!

En thuisgekomen wachtte daar het laatste stukje Bananenbrood en speciaal voor Ingrid een warme chocomelk! Het is tenslotte zondag he ;)

Ik deed het een beetje anders maar het recept is uit de Flow Weekly.

Straks zijn er zelfgebakken pannenkoeken want morgen is het Lichtmis.
En daarna een potje scrabble.

Zalig zondagse sleur noemen ze dat :)


sleur met jou
'k heb zo'n zin in sleur met jou
samen wakker worden
ergens heen
lekker eten en weer slapen
hmhm sleur met jou
samen wakker worden
ergens heen
lekker eten en weer slapen
-Claudia de Breij-

Nog een fijne zondag lieverds!
Els

Gevulde dagen...

Amai, amai...

Karel was donderdag en vrijdag (en het weekend) thuis. Ik donderdag en vandaag.
Al heb ik gewerkt tussendoor, het lijkt wel alsof die 4 dagen weken duurden.
Wat gebeurde er allemaal:

Ik maakte pompoensoep en speculaas:

We gingen naar Life Of Agony in Haarlem. En gisteren gingen we weer naar Life Of Agony, dit maal in Vosselaar:

Ik kocht een veel te grote t-shirt maar heb wel Mina haar handtekening!

We gingen naar het bos en ik vergat mijn fototoestel, raar maar waar...

We reden dit weekend echt uren en uren rond. Maar het was fijn, we zongen veel.

Vanmorgen kwam de Sint, ik ben dus echt braaf geweest ;)

We aten te veel chocolade.

En we gingen ook nog naar de tentoonstelling van Carll Cneut, aanrader!!!!
Heb bijna staan huilen, zo ontroerd was ik. Indrukwekkend mooi en geweldige details. Veel vogels...: dingen die fijn zijn :)

Vogels!

Aan het werk.

Het plafond, ook mooi!

Wil ik graag aan mijn muur :)

Zo wil ik ook vogels kunnen tekenen, heb al goesting om te oefenen.

Mooi!

En onderweg naar huis nog even gezwaaid naar mijn favoriete windmolens (met hun groene voetjes).

Het was veel en druk en laat en ik ben moe en kapot maar ook heel happy.
En het weekend is nog niet gedaan...
Amai, amai :)

Nog een fijne zondag lieverds!

It's these words and music
That keeps me living, keeps me breathing

It may not be much
But this is all I got
And I'm smiling
-Life Of Agony-

Liefs Els

Naïef als geuzennaam

Naïef and proud to be ;)

Graag wil ik nog even verder gaan op mijn op-wijking van vorige week. Omdat jullie zo massaal reageerden én het begrepen of ook zo zijn.
Bij mij werkt iets neerschrijven in een blog ook altijd verhelderend. Dus nu begrijp ik mijzelf weer iets beter...
Ik ben Naïef en daar kies ik voor. Ik ben er ook trots op en doe het ook bewust, zo leven.
En nee, dat is geen neer-wijking, dat is een op-wijking!!!

*
-Ik eet geen vlees, Karel amper
-Wij hebben groene stroom
-Wij recycleren en sorteren
-Wij doen weg naar en kopen in de kringloopwinkel
-Wij shoppen veel in de Bioplanet
-Wij hebben al 8 jaar een Plankind, Enma in Ecuador
-Wij zijn lid van Natuurpunt
-Wij hebben poezen uit de poezenopvang (gehad)
...

Sieriel.

Caries.

Ga ik (samen met Karel) alleen de wereld redden? Nee, maar alle kleine beetjes helpen.
En die zagemannen die dit druppels op een hete plaat vinden zijn luilakken en egoïsten, nem! Als we allemaal een klein beetje doen dan is dat samen heel veel!!!

*
-Als ik hoor dat er iemand iets fijns (baby) of minder fijns meemaakt stuur ik een kaartje.
Ook naar mensen die 'alleen maar klant zijn' (bij ons in de winkel), als ik ze weet wonen tenminste.
Dat kan misschien even raar overkomen, omdat we elkaar niet zo goed kennen, maar ik heb het nog nooit meegemaakt dat iemand er boos om was hoor....integendeel.
-Ik hang Geluksvissen omdat ik mensen gelukkig wil maken. Ik denk dat dit soms lukt. Bij ongeveer 1 op 10 vissen krijg ik een mailtje en dat is dan toch positief.

-Ik maak Geluksarmbanden, lekker kleurrijk.

En ik geloof echt dat die geluk brengen, ik steek er dat met al mijn wilskracht in dus dan moet het werken, niet!?
 ...

Zo hoop ik van de wereld een fijnere plek te maken, op mijn manier.

*
-Wij kopen nog echte cd's en dvd's en boeken.
Zeker van kleine artiesten.
-Wij downloaden alleen legaal
-Ik koop nog poëziebundels omdat het echt wel heel slecht gaat met die sector. En omdat er nog steeds geweldig goede poëzie geschreven wordt.

2 'grote mannen' maar ook veel kleine dames en heren (3 vakken vol)!

-Ik ben en blijf een geweldig grote fan van Life Of Agony, ook al is de zanger nu een zangeres geworden! Keith Caputo is Mina Caputo geworden en dat vind ik chic. Van haar en van de groep. Om toch gewoon verder te gaan, better than ever.
Mensen die zijn of worden wie ze echt zijn, zijn cool, niet raar!

Ik steun graag anderen, die hun ziel blootleggen en hun hart opengooien om iets moois te maken voor de wereld.

*
-Ik drink veel water
-Eet veel groenten
-Ga (een beetje) mee in de hypes van raw food en power food. Dus als ik brownies maak smijt ik er allerlei bessen en chiazaad in.

Dan worden het 'gezonde(re)' snoepjes...
-Wij wandelen veel
-Kweken wat eigen groentjes
-Ik doe zo veel mogelijk met de fiets

-Wij doen aan yoga en ik mediteer (soms)
...

Zo hoop ik samen met mijn ventje gezond en happy oud te worden.

*
-Ik geloof in de magische kracht van brochekes (geen dag zonder).
-Ik geloof in de kracht van regenbogen. Make a wish!

-Ik geloof in eeuwige liefde en zielsverwanten

-Ik geloof in liefde en vriendelijkheid en fijne kleine dingen.
-Ik geloof in dankbaarheid en in delen.
...

Ik geloof dat wij samen de wereld mooier kunnen maken, nem!


Naïef zegt u? Al vaak gehoord. Maar vanaf nu PROUD TO BE :)
Ik doe zo verder, en jij?

Je komt er niet achter wie je bent
door jezelf met anderen te vergelijken,
maar door te kijken of je zo goed je kunt
je eigen mogelijkheden waarmaakt.
-Osho-

Nog een fijne naïeve donderdag!
Liefs Els

Ne mooser

Van geuzennaam tot eretitel 

'Ne mooser' dat was ik, ben ik in feite nog steeds. Maar nu draag ik die naam al wat meer met trots. Ik probeer de Ali B in mij te vinden, hij omarmde zijn geuzennaam knuffelMarokkaan toch ook (ja, de 'halve Hollander in mij houdt wel van Ali B :) )!?

Dus mooser zjin is mijn op-wijking van deze week, nem :)
Ne mooser, dat is dus iemand die maar wat aanmoddert en alles op zijn/haar (volgens anderen foute) manier doet. Niet een mooi recept of plan volgen maar aan alles een andere draai geven. Niet netjes en perfect werken maar op het gevoel en met veel morsen. Zo van die dingen zijn typisch voor ne mooser en ja, ook voor mij!
Zeker als ik creatief bezig ben of als ik aan het koken ben.

Koken doe ik zo graag, zeker sinds we vegetarisch eten. Dat heeft mijn goesting en creativiteit alleen maar aangewakkerd! Ik experimenteer er op los. Veel variatie is dan het voordeel, het nadeel is dat ik nooit iets exact hetzelfde opnieuw kan maken...
Linzen, kikkererweten, chiazaad, lijnzaad, haverzemelen, noten, kaneel, rozijnen, agavesiroop,...allemaal dingen die ik graag en veel gebruik.
Ovenschotels, wokgerechten, eenpansgerechten, zo van die dingen doe ik het liefst. Veel smaken die onderling vermengd geraken, dat ik eet ik graag (Karel gelukkig ook).

En nieuwe dingen uitproberen (durfde ik vroeger nooit) doet de 'nieuwe Els' ook heel graag. Net zoals bakken. Allemaal niet goed voor de lijn vrees ik, maar ik probeer er altijd een gezonde draai aan te geven.
Als ik maar als 'een heks' in mijn keuken kan staan:)
(Mijn 'oma', Marloes, is daar heel goed in, in heksendingen. Met het verven van wol enzo, giga knap wat zei allemaal kan!)

De laatste dagen heeft de heks in mij al veel mogen 'moosen':

Rabarcello alla De gulle aarde.

Rabarbermoes alla mij ;)

Thee met munt, aardbeimunt, salie en ananassalie uit de tuin.

6 weken wachten en dan lekker zat worden ;)

Fruit weken in Amaretto.

Rauwe cacaobonen pletten in de vijzel.

Cacao onder geplette avocado en lekker op de boterham. (Ik 'stal' dit recept,  maar van wie? Vergeten, sorry!)

Cake met daarin het fruit en haverzemelen en chocoladestukjes.

Cake klaar, nu maar wachten tot Karel straks thuiskomt...

En ondertussen zat ik ook nog met mijn 'pollen' in het zand te moosen. Al mijn 'zaaisels' buiten geplant, nu de Ijsheiligen (bijna) voorbij zijn.

Kortom: Hoogdagen voor de mooser in mij :D

Oh wat ben ik blij, oh wat ben ik blij want er leeft een mooser in mij!
(om lekker mee te zingen als je je aangesproken voelt)
-Els, de mooser-

Maak er nog een gezellige, mooserige dag van!
;)

Liefs
Els

Een grijze donderdag

Ideaal om nog eens neer-te-wijken ;)

Ik ben jullie nog altijd enige uitleg ivm mijn neer-wijking schuldig...Het heeft een tijdje geduurd maar voila, vandaag is er een goede dag voor.

Ik wou jullie al een tijdje op de hoogte brengen hoor, maar het kwam er maar niet van. Het is allemaal niet zo spectaculair maar toch wist ik niet wat en hoe... Tot ik het las in het boek van Brené (wat leer ik toch veel van haar): je moet pas iets delen met een groep (bloglezers bvb) als je er al wat met om kan gaan. En dat was dus mijn probleem: ik kon er nog niet met om gaan.

Wat mankeer ik nu eigenlijk, dé grote vraag :) 'Gewoon' wat schaafwonden in mijn maag en beginnende reflux... En dat is de mensentaal ;)
Hoe kom ik daar aan? Hoogstwaarschijnlijk van de stress van afgelopen jaren.

Het goede nieuws is dus: ik heb geen maagzweer, ook nooit gehad hoogstwaarschijnlijk (dat kunnen ze zien met een gastroscopie). Tot zo ver het goede nieuws, alé het blijft goed hoor maar toch...
Al jaren denk ik dat ik op mijn 4 jaar een eerste maagzweer heb gehad, dat ik nog verschillende bijna-zweren heb gehad, dat ik een zak aan mijn maag heb en dat ik dus in feite een 'maagpatiënt' ben die elk moment kan hervallen.
Fout gedacht dus...en dat is goed maar ook slecht nieuws. Omdat ik dus al die jaren mij zorgen maakte om niets. Omdat ik nu met echte 'wonden' in mijn maag zit die mede zijn veroorzaakt door mijn schrik voor weer een maagzweer...
Ja, het is een straatje zonder einde geweest... Door meer schrik/zenuwen meer pijn/zenuwen en door meer pijn meer schrik....
Stom hé.
En daar schaamde ik mij voor...dus het nu delen is niet zo evident voor mij.

Ik kan ook niet tegen de medicijnen die ik zou moeten nemen en neem er dus andere, die minder goed werken en waardoor het nog lang zal duren eer ik genezen ben.
Ik heb het ook nog moeilijk met het idee dat ik al die jaren foute dingen heb gedacht over mij en mijn lichaam...en met het hoe en waarom ik dat dacht...

Het zijn dus een boel lastige dingen bij elkaar maar dat komt allemaal goed hoor, geen zorgen.
Ik ben ook al ver genoeg om het nu met jullie te delen dus dat is al een goed teken hé!
Merci voor al jullie duimen en lieve woorden!!!

En nu even iets anders, het is ook een geweldig goede dag voor mijn befaamde rabarbervlaai ;)
Ik heb al een paar keer het recept proberen veranderen (iets gezonder en lijnvriendelijker) maar het échte is toch het beste!
Wat wel kan is maar 1 tas suiker nemen en de rest vervangen door agavesiroop ofzo. Maar (geen idee waarom) echte suiker op de rabarber is ook nodig, anders wordt het geen 'spijs'.

Ik heb nu zelfs een heus stappenplan in foto's gemaakt (net echt):

Bladerdeeg al even voorgebakken, rabarber er in schikken.

Uiteindelijk zijn het 7 (bio) eitjes geworden (omdat het kleintjes zijn).

Eerst een tas suiker, dan nog 'versieren' met siroop.

Rabarber voor spijs in een pannetje, met suiker want siroop geeft geen spijs. Waarom?

Eerst smelt de suiker, later pas de rabarber.

Bloem goed verdelen.

Blijven roeren.

En spijs! Warm voor mij, koud voor Karel. Liever minder brokken: langer laten staan.

Eikes er over, goed verdelen met de bolle kant van een lepel.

En klaar!

Oh, ik eet dat zo graag! Echt jeugdsentiment...
Niet echt geweldig voor mijn maag maar wel voor mijn gemoed :) En dat is ook een straatje zonder einde: blij zijn, minder zenuwen, minder pijn, meer blij, minder...

Ik geloof in de kracht van het positieve en het mooie en het goede en het lieve en...
Zo ga ik mijzelf helpen genezen, door 'positieve straatjes zonder einde ' te stimuleren!
Awel, dat is eigenlijk een op-wijking he!?
Jipie, toch opwijkende donderdag :)
En zo is de cirkel weer rond...

Vergeet de give away niet.

Today is a good day!
-?-

Liefs Els