Een grijze donderdag

Ideaal om nog eens neer-te-wijken ;)

Ik ben jullie nog altijd enige uitleg ivm mijn neer-wijking schuldig...Het heeft een tijdje geduurd maar voila, vandaag is er een goede dag voor.

Ik wou jullie al een tijdje op de hoogte brengen hoor, maar het kwam er maar niet van. Het is allemaal niet zo spectaculair maar toch wist ik niet wat en hoe... Tot ik het las in het boek van Brené (wat leer ik toch veel van haar): je moet pas iets delen met een groep (bloglezers bvb) als je er al wat met om kan gaan. En dat was dus mijn probleem: ik kon er nog niet met om gaan.

Wat mankeer ik nu eigenlijk, dé grote vraag :) 'Gewoon' wat schaafwonden in mijn maag en beginnende reflux... En dat is de mensentaal ;)
Hoe kom ik daar aan? Hoogstwaarschijnlijk van de stress van afgelopen jaren.

Het goede nieuws is dus: ik heb geen maagzweer, ook nooit gehad hoogstwaarschijnlijk (dat kunnen ze zien met een gastroscopie). Tot zo ver het goede nieuws, alé het blijft goed hoor maar toch...
Al jaren denk ik dat ik op mijn 4 jaar een eerste maagzweer heb gehad, dat ik nog verschillende bijna-zweren heb gehad, dat ik een zak aan mijn maag heb en dat ik dus in feite een 'maagpatiënt' ben die elk moment kan hervallen.
Fout gedacht dus...en dat is goed maar ook slecht nieuws. Omdat ik dus al die jaren mij zorgen maakte om niets. Omdat ik nu met echte 'wonden' in mijn maag zit die mede zijn veroorzaakt door mijn schrik voor weer een maagzweer...
Ja, het is een straatje zonder einde geweest... Door meer schrik/zenuwen meer pijn/zenuwen en door meer pijn meer schrik....
Stom hé.
En daar schaamde ik mij voor...dus het nu delen is niet zo evident voor mij.

Ik kan ook niet tegen de medicijnen die ik zou moeten nemen en neem er dus andere, die minder goed werken en waardoor het nog lang zal duren eer ik genezen ben.
Ik heb het ook nog moeilijk met het idee dat ik al die jaren foute dingen heb gedacht over mij en mijn lichaam...en met het hoe en waarom ik dat dacht...

Het zijn dus een boel lastige dingen bij elkaar maar dat komt allemaal goed hoor, geen zorgen.
Ik ben ook al ver genoeg om het nu met jullie te delen dus dat is al een goed teken hé!
Merci voor al jullie duimen en lieve woorden!!!

En nu even iets anders, het is ook een geweldig goede dag voor mijn befaamde rabarbervlaai ;)
Ik heb al een paar keer het recept proberen veranderen (iets gezonder en lijnvriendelijker) maar het échte is toch het beste!
Wat wel kan is maar 1 tas suiker nemen en de rest vervangen door agavesiroop ofzo. Maar (geen idee waarom) echte suiker op de rabarber is ook nodig, anders wordt het geen 'spijs'.

Ik heb nu zelfs een heus stappenplan in foto's gemaakt (net echt):

Bladerdeeg al even voorgebakken, rabarber er in schikken.

Uiteindelijk zijn het 7 (bio) eitjes geworden (omdat het kleintjes zijn).

Eerst een tas suiker, dan nog 'versieren' met siroop.

Rabarber voor spijs in een pannetje, met suiker want siroop geeft geen spijs. Waarom?

Eerst smelt de suiker, later pas de rabarber.

Bloem goed verdelen.

Blijven roeren.

En spijs! Warm voor mij, koud voor Karel. Liever minder brokken: langer laten staan.

Eikes er over, goed verdelen met de bolle kant van een lepel.

En klaar!

Oh, ik eet dat zo graag! Echt jeugdsentiment...
Niet echt geweldig voor mijn maag maar wel voor mijn gemoed :) En dat is ook een straatje zonder einde: blij zijn, minder zenuwen, minder pijn, meer blij, minder...

Ik geloof in de kracht van het positieve en het mooie en het goede en het lieve en...
Zo ga ik mijzelf helpen genezen, door 'positieve straatjes zonder einde ' te stimuleren!
Awel, dat is eigenlijk een op-wijking he!?
Jipie, toch opwijkende donderdag :)
En zo is de cirkel weer rond...

Vergeet de give away niet.

Today is a good day!
-?-

Liefs Els