dinsdag 30 augustus 2016

Kunst-baar

KunstenfestivalWatou

Kunst is kostbaar. Niet alleen in geld-termen maar vooral in zielsvoedsel-termen.
Zo gaan wij elk jaar naar Het Kunstenfestival in Watou en dat doet altijd goed!
Het is niet altijd een topjaar voor mij, maar smaken verschillen he!?

Ga zeker eens een kijkje nemen op hun site want ze zoeken nog crowdfunders voor volgend jaar. Zo fout, zo jammer dat dingen als dit moeten verdwijnen wegens geen of minder subsidies.
Kunst doet iets met mensen, het verruimt je blik, opent je hart, verwarmt je ziel. Het zijn dingen die de wereld mooier maken en die ik als overheid sterk zou aanmoedigen in deze lastige dagen.




In Watou is het hetzelfde als altijd: ik herinner me niet enkel de kunst maar ook het ijsje nadien, de bevalling van een geit jaren geleden, het schommelen, de Jezuskapel, het branden van een kaars in de kerk, de vogels op het dak, de kippen op de band, ikzelf liggend op de band, de flesjes van Yoko, het plakkerige snoepje, de blauwe luchten, eindeloze verten, Lize Spit die staat te schilderen en best klein blijkt te zijn, het klimmen tussen de boeken, het reiken naar de wolken,...

Stuk voor stuk hoogtepunten van afgelopen jaren, de meeste hoorden niet eens bij de 'echte tentoostelling'...
That's me, that's Watou.

Dankbaar dat dit al jaren bestaat en dankbaar dat mensen er voor gaan om dat te laten blijven bestaan!

Ik ga er eens terug invliegen, 'k heb mijn collega's en klanten wel gemist!


Geluk: de kunst om een boeketje te maken met bloemen uit je naaste omgeving.
-Jean-Luc Godard-

Liefs Els


zondag 28 augustus 2016

Zonsondergang van Antwerpen

Gratis* voedsel voor de ziel

*Mijn ervaring zegt me dat het meeste 'zielsvoedsel' gratis is.

Vrijdag is het er eindelijk van gekomen: de zonsondergang van Antwerpen meegemaakt! Echt wel 'de mooiste show van 't stad'.
Voor wie snel is: nog tot 4 september gratis te bezoeken. En voor de anderen: zet het maar al op je kalender voor volgend jaar (doen wij ook)!




Daar gewoon zitten, kijken, genieten. En stil zijn (dat had jammer genoeg niet iedereen door...).
Hoe mooi kan het leven zijn. En dat dus elke dag opnieuw! Mooi!

Jouw leven is nooit 'daar'.
Het is altijd hier.
-Olaf Hoenson-

Nog een zalige zondag gewenst! En aan iedereen die er volgende week, net als ik, terug in vliegt: maakt er iets moois van!
Liefs Els

donderdag 25 augustus 2016

Vandaag is rood

Ik wil goed doen*

*Noem het een opwijking :)

En naast goed doen wil ik me ook goed voelen. Dus wat is er beter dan een combinatie van die twee!? Niets natuurlijk.

(Even een waarschuwing: ik ben niet zo makkelijk in het praten over 'lichamelijke dingen' maar ik ga mijn best doen. Omdat ik zo happy ben met mijn aankopen ga ik proberen mijn schaamte te overwinnen.)

Dus kocht ik wasbaar maandverband! Woehoe! Goed voor het milieu en aangezien ik maandverband kocht van het merk EcoFemme steun ik nog een goed doel in India ook. (Neem zeker een kijkje op hun site!)

Naast dat het goed is voor een ander, is het ook goed voor mijzelf: op termijn ga ik kei veel centen besparen én net als bij de watjes voelt het verband als een luxe traktatie.
En het ziet er nog geweldig mooi uit ook:

Regenboog!

Als test kocht ik samen met de watjes een eerste (nacht) verband bij Tante Rosa.
(Goede service, makkelijk en snel én je kan met ecocheques betalen!)

Dat eerst verband beviel mij zo goed dat ik direct besloot om een heel ensemble te bestellen. Dat deed ik bij Katoen&Ko , omdat zij een volledig pakket aanbieden met gratis een opbergzakje er bij (zo een dingen, daar hou ik van).
Ook hier een goede service en snel en makkelijk (misschien ook makkelijker voor de Nederlandse dames onder jullie?).

Na 2 maanden kan ik zeggen dat ik heel tevreden ben en dus bestelde ik bij Tante Rosa nog een aanvulling, nu kan ik er gans mijn periode tegen :)


Bij beide winkels kreeg ik een Nederlandstalige 'gebruiksaanwijzing' en bij de verbanden zelf zit ook nog eens een Engelstalige uitleg.

Hoe anderen het doen kan je elders wel vinden, ik doe het zo: in een opbergemmer voor katteneten.
???!!!
Wel: als je het verband gebruikt hebt kan je het best in een emmer met koud water bewaren. Elke dag ververs je het water en op het einde kan je je verbandjes allemaal samen wassen en eindig je met een regenboog aan je waslijn :)

Waarom die kattenemmer? Er staan poesjes op en dat is mooi om te zien ;) (Flauw mopje maar wel waar.) En nog beter: hij heeft een deksel en een oor. In het deksel is een klein deksel, langs daar gooi ik de verbanden er in. Het grote deksel doe ik er af om het water te vervangen.

Zo een gevulde emmer, daar is helemaal niets vies aan. Je ruikt niets, je ziet enkel een emmer met poesjes :) Ik geef het toe, Karel was op voorhand een beetje ongerust. Een stinkend bloedbad in de badkamer zag hij niet zitten. Maar je ruikt en ziet dus niets.

Ik ben er al met gaan fietsen (2 uur op een hard zadel) en ik bedwong er al de Barrage mee (net als vorig jaar 5 uur hiken). Het verband werkt perfect, blijft met die drukknopjes goed zitten (en je voelt ze niet als je fietst!) en voelt bovenal 'gezond' aan.
Met mijn gevoelige huid had ik aan het einde van mijn regels vaak last van roodheid, waar al die plastic van gewone verbanden in mijn lies had liggen schuren en van die dingen...Dat is nu allemaal voorbij.

Ik voel mij lichamelijk en geestelijk veel beter. Win/win !

Mocht er iemand nog vragen hebben, mail me maar of stel ze hieronder. Tips zijn ook altijd welkom. En is er al iemand die de menstruatiecup gebruikt? Dat is voor mij nog even een brug te ver maar het lijkt me wel iets voor later.


Je bent er misschien nog niet helemaal, maar je bent
wel weer een stukje dichterbij dan gisteren.
-Jose N. Harris-

Hou jullie fris,
liefs Els

PS: Dit bericht heb ik uit eigen enthousiasme geschreven, sponsoring kwam er niet aan te pas. Maar mag natuurlijk altijd in de toeksomst. Hint, hint :)

dinsdag 23 augustus 2016

Els en vakantie

Op vakantie neem je jezelf mee...

Dus ook al je zorgen, angsten, ptss en vooral een hoofd dat nooit stopt met denken.

Over bovenstaande dingen vertel ik later nog wel eens, vandaag op Dankbare Dinsdag wil ik het over dankbaar zijn hebben (klinkt logisch, niet).

Wij hadden, zoals elk jaar, een geweldige vakantie. Mooi, veel ontspannen, genieten, natuur, cultuur, lekkers,... Wij bezochten The Pipers, The Hurlers, Tor, Golitha Falls, Tretheuy Quoit, Blackwater Forest, ... Alles om ter mooist en indrukwekkendst.

En toch. Wat er mij die dagen het meeste plezier bezorgde en wat mij nu nog het meest is bijgebleven zijn de kleine dingen, de niet geplande dingen, de extra's.
Het vogeltje dat ik bijna kon aanraken, de roodborst op ons pad, pannenkoeken in de regen, het paard aan de picknick, de schapen op de weg, het samen kleuren in ons kleurboek, de mopjes, het perfecte rondje in mos,...

Ik moet er nog steeds een beetje van huilen :)

En dan begin ik te malen: moet ik daar zo ver weg voor gaan? Moet ik daar zo veel centen aan besteden? Kan ik die kleine dingen hier niet vinden, dichterbij en gratis?
Ja en nee.
Ik genoot ook immens van het groen van Golitha, de imposante bomen in het arboretum van Blackwater, de pelgrimage aan de Tor,...

En dan besef ik weer dat gedachten over dingen bepalen hoe de dingen voelen.
En besef ik dat ik ik ben door mijn oog voor het kleine. Die ik neem ik overal mee.
Die ik wordt gevoed door het grote en geniet van het kleine.

Geraakt worden door kleine dingen is een geschenk dat ik met me mee neem, waarheen ik ook ga.
Het is een compensatie voor het pijnlijk geraakt worden door negatieve kleine dingen. Het is en en, niet of of.

En het is niet erg dat op grootste dagen kleine dingen me het meest bijblijven.
Het is gewoon weer een extra opwijking waar ik dankbaar voor ben!

Herkenbaar voor jullie?


Het kan pijn doen om door het leven te gaan
met een open hart, maar nooit zoveel als
met een gesloten hart.
-Jim Doty-

Nog een mooie Dankbare Dinsdag lieverds,
Els

zondag 21 augustus 2016

Zalig Engeland

She's back :)

Hallo, hallo, hier ben ik weer! Amai, ik heb jullie gemist (al heb ik wel hier en daar al wat gelezen en ben ik enkele Madammen op Instagram al tegengekomen..)

Eigenlijk eindigen onze 2 weken samen pas morgen maar ik kon het niet laten hier al even te komen piepen :)

Engeland was mooi, de week samen 'thuis' ook! Oh wat ga ik mijn Karel morgen missen!
Dus even snel wat foto's van Engeland en dan kruip ik terug dicht tegen mijn ventje ;)

Lekkers, veel lekkers, elke dag!

Beestjes, veel beestjes, overal!

Wolken en mijn oh zo favoriete Tor!

Beestje in onze achtertuin (roe deer).

Magische plaatsen alom.

Veel voedsel voor de ogen, de buik, het lichaam, de ziel en mijn hart.
Veel wandelen, lachen, lezen, luieren, snoepen, kijken, genieten,...
Niets groots, veel klein moois.
Hoewel, het is maar wat je klein noemt. Wat voor anderen misschien niets lijkt is voor mij soms pure magie.

Zalig.

It's good to be back!


And above all, watch with glittering eyes the whole world around you because the greatest secrets are always hidden in the most unlikely places. Those who don't believe in magic will never find it.
 -Roald Dahl-

Nog een zalige zondag lieverds,
Els

zondag 7 augustus 2016

Vakantie!

Zalige weken

Komende twee weken zal het hier ietsjes kalmer zijn... Karel en ik zijn 2 weken samen thuis en wij hebben super veel dagjes uit, uitslapen, luieren...en van die dingen gepland. Het bloggen gaat er dus even bij in schieten. Niet getreurd: over 2 weken ben ik hier terug (en wie weet vroeger als ik het niet kan laten...) én ik zal wel actief blijven op Instagram, voor zij die me echt niet kunnen missen ;)

Onze 2 weken begonnen alvast geweldig:


We gingen naar Dirty Dancing the musical: woehoe!
Ferm indrukwekkend!

Wat misschien nog meer indrukwekkend was: de meeuw die mijn gevallen bol ijs in één hap naar binnen slokte :) Geen KinderBueno ijsje voor mij...

Onze vakantie begon dus met een ritje naar Oostende, een wandeling over het strand, even likken aan een ijsje en daarna een super indrukwekkende show!
Fijn, fijn, fijn!
Lang leve de vakantie!

Wanneer de wortels in jezelf zitten,
kan je overal aarden.
-Sayed Kashua-

Ik wens jullie alvast twee geweldige weken,
liefs Els

donderdag 4 augustus 2016

dE LeeSclub las Wild

Lekker samen lezen

Goedemorgen leesclubbers! Ook allemaal genoten van het lezen van Wild?

Eerst even praktisch:

Mooie covers!

Wild hebben we net gelezen, ons volgende boek wordt Eleanor & Park.
Opnieuw een Young Adult boek, omdat de vorige keer de reacties zo enthousiast waren. Normaal zouden we hier dan opnieuw afspreken op 1 september maar dat ligt voor sommige lezers misschien moeilijk dus kies ik ineens voor donderdag 8 september. Alvast veel leesplezier!

Vanaf hier: spoiler alert!

Wild dan. Wild las ik voor de 2de maal, ik zag ook al een keer de film en toch sprak het verhaal me weer enorm aan.
Omdat Cheryl zo aanstekelijk kan schrijven en vertellen maar ook omdat het een verhaal vol moed en kracht is. Je ziet haar gaandeweg groeien, qua spieren en qua geest: mooi!

Het idee van een soort van bedevaart heeft mij altijd al aangesproken en al die beschrijvingen van de prachtige natuur langsheen het pad van de PCT doen mijn hart zingen. Hoe moeilijk de voettocht ook zal zijn, ergens lijkt het me ook makkelijk om even een wereld te hebben die maar 60 centimeter breed is. Naast vermoeiend en eng lijkt het me ook rustgevend.

Vanaf het begin was ik helemaal mee in het (levens)verhaal van Cheryl, hoe ver haar leven ook van mij afstaat en hoe oneens ik het ook ben met vele van haar beslissingen en keuzes (heroïne bijvoorbeeld). Dat komt door haar manier van vertellen maar misschien ook omdat haar verhaal enigszins universeel is. We worstelen allemaal wel met iets...

Ik vind haar enorm moedig, ze begint gewoon. Ook al lijkt het traject quasi onmogelijk. Soms is het misschien gewoon dat wat een mens moet doen: een stap zetten en dan nog een stap. Het pad volgen, de route vertrouwen.

Ze begint met het idee dat ze onderweg haar problemen gaat overdenken en oplossen. Al snel blijkt dat er gewoon geen tijd is om te denken. Na enkele weken blijkt dat het niet kunnen denken alleen maar een probleem is aan de oppervlakte, diep in haar hart en hoofd wordt er blijkbaar toch het één en ander of zijn plaats gelegd. Dat vind ik zo mooi. De kracht van tijd en de natuur!

In therapie leerde ik al dat de kracht die ik aan wandelen in de natuur toeschrijf niet enkel in mijn hoofd zit maar ook echt bestaat. Ettelijke studies hebben de kracht van beweging (verlagen van het cortisol-niveau en van die dingen) en van fractals (rustgevend) al aangetoond.

Cherly gebruikt ook trucjes die ik gebruik: beslissen om niet bang te zijn en het daardoor ook niet zijn. Het is een Madam vol opwijkingen en daar kan ik mij in vinden (ik zou ook kilo's boeken meezeulen ;)). En mijn goesting om ooit een serieuze voettocht af te leggen is weer gestegen, hoewel ik graag al mijn teennagels wil houden :)

Voor mij is Wild een boek dat me goesting geeft om te leven, het geeft me een portie moed en kracht. Wild en Cheryl tonen dat het nooit te laat is om je leven te beteren, om aan jezelf te werken en dat quasi alles mogelijk is.
Wild is een moedig boek en daar hou ik van!

Hoe was Wild voor jullie?

De huid van bomen rekt en schuurt en trekt en barst.
Groeien verloopt zelden rimpelloos.
-Geert De Kockere-

Nog een fijne zomer gewenst lieverds,
Els

dinsdag 2 augustus 2016

Vijftiendeverdieping

Siel dankbaar

Mensen die de moed hebben om hun hart en ziel met ons te delen, mensen die de gave hebben om dit op een aangrijpende manier te doen, die ben ik vandaag dankbaar!

Mensen die je laten voelen dat je niet alleen bent en dit op een manier die je tot in het diepst van je vezels raakt.
Zo iemand is Siel Verhanneman, oftwel Vijftiendeverdieping.

Eerlijk is eerlijk: ik ben stikjaloers op haar geweldige bundel. Met super illustraties van Larissa Viaene.
Maar in plaats van in een hoekje te gaan zitten kniezen deel ik haar moois hier graag met jullie en laat ik mijzelf door haar inspireren. Wie weet lezen jullie hier over een jaar of 10 dat ik zelf een bundel uit heb ;)



Dubbel fijn: de bundel zo mooi verpakt in je brievenbus vinden!
Waar wacht je nog op? Kopen maar, het is weer om je te verliezen in poëzie.

Ze droeg haar hart op haar tong
waardoor iedereen kon zien
hoe het soms gewoon niet klopte
hoe ze soms in alle hartslagen bleef zwijgen.
-uit Als ik stil ben heb ik een bos in mijn hoofd van Siel Verhanneman-

Nog een fijne Dankbare Dinsdag,
liefs Els