Een opwijking met schriftjes

Schriftjes, wat doe je er mee?

Vandaag wil ik het hebben over mijn schriftjes-opwijking.
Ik maak ze niet alleen, ik verslijt ze ook :) Dozen vol schriftjes staan al op zolder.
Schriftjes met recepten, met schrijfsels, plaksels, mooie woorden van anderen, geweldige columns,...
Ik zit niet op Pinterest, ik ben nog van de generatie die echt knipt en plakt én echt schrijft, met vulpen ;) Ik ben dan ook al 37 :)

Ik heb ook altijd een A6 schriftje in mijn handtas. Om titels van boeken te noteren (die ik dan opzoek in de bib) of dingen die ik wil maken, wil koken, ideetjes allerhande.

En wat ga ik binnenkort weer doen met een A5? Een roadbook maken.
Als je zelf nog op reis moet gaan: aanrader!
Het is ooit begonnen als entertainment voor de niet-rijdende passagier die zich op lange ritten al eens verveelt (ik dus). Eens een kind, altijd een kind. Ik heb zelfs nog plakdiertjes gehad, ooit gekregen van Karel toen we voor de tigste keer naar Italië gingen. Jammer genoeg zijn die gestolen, toen onze auto werd gestolen tijdens de gewapende overval. (Weken later kregen we onze auto terug, totaal loss en zonder de diertjes (Die hadden de overvallers gehouden!? Het waren wel toffe beestjes ;))

Roadbook dus. Voor elke tussenstop die we maakten had Karel een invulblad gemaakt: uur, temperatuur, soort van lucht,... van die dingen. Ondertussen was ik ook nog dj, snoepbevoorraader en koekenaangeeftser en kaartleester: hard werken :)
En ik had mijn bezigheid.

Nu, een jaar of (bijna) 20 later is 'de roadbook' al veel meer. Het is een boek voor onderweg maar ook voor ter plekke.
Voor elke dag maak ik pagina's:
-wat hebben we gedaan
-wat hebben we uitgeven (en hoeveel 'vreemd geld' hebben we nog over)
-ruimte om iets extra te schrijven of kleven

Ik maak ook extra pagina's voor:
-nieuwe woorden die we leren
-nieuwe dingen die we aten
-dingen die ik thuis wil maken
-dingen die we volgende jaar niet mogen vergeten meenemen
-recepten die ik wil proberen
-...

Dat klinkt nu allemaal als veel werk maar dat valt goed mee, ook het invullen ter plekke. En als je dat dan nog vol kleeft met bloemen, verpakkingen, rekeningen, boodschappenlijstjes,... heb je een geweldige (visuele) herinnering aan je vakantie. Als dat niet tof is!?

Wij vinden dat super tof. Ik zeker, ik ben niet alleen een verzamelaar maar ook een bewaarder. Een vat vol nostalgie en melancholie...
Een Mooser vol opwijkingen :)

Deze Mooser maakte vanochtend dit:

Haverkoek, om de patiënt (die al ijverig terug aan het werk ging na 1 week, ipv na 6) terug kip-lekker te maken :)


Country roads, take me home
To the place I belong
West Virginia
Mountain Mama
Take me home, country roads
-John Denver-


Maak er nog een fijne opwijkende donderdag van en laat jullie roadbook-ideetjes maar komen,
liefs Els