Growing up and staying young

Groot worden en klein blijven

Deze week was een week van kleine, grote dingen:

Ik ging voor het eerst in mijn leven alleen naar een begrafenis, zonder ouders of Karel. Klinkt raar maar voor mij was het een grote stap. Normaal volg ik Karel en doe wat hij doet, ik ken de gepaste gebaren en woorden niet echt... Dit keer deed ik het alleen en het ging goed. Ik kwam thuis en besefte dat dit voor mij een mijlpaal is geweest. Ik was een zelfstandige, volwassen vrouw, die deed wat ze moest doen en ze deed dat goed. Een fijn gevoel.

Ik werd helemaal kinderlijk happy omdat er al marsepeinen patatjes in de winkel lagen.

Ik werd door een collega betrapt met mijn tong uit mijn mond. Dat doe ik om beter te kunnen mikken, al heel mijn leven. Noodzakelijk bij het mooi in partjes verdelen van een kaastaart :)
Zij vond het grappig en ik schaamde me niet. Dat niet-schamen gaf me ook een volwassen gevoel, hoewel ik weet dat mijn tong eerder kinderlijk is.

Vandaag schilde ik 6 appelen, voor het eerst in mijn leven. Ik schil geen fruit, eet dat zo op. Uit onhandigheid en luiheid. Dus mijn appel-schil-score ging op één dag van 0 naar 6. Knap gedaan dus, ook weer heel volwassen.

Dat de eerste appels best rond bleven en de laatste quasi vierkant is dan weer heel kinderlijk :)

Ik maak dus op dit eigenste moment mijn eerste appeltaart, ze staat nu in de oven heerlijk zoet te geuren. Ook iets voor een volwassen Madam.
Dat ik een pakje gebruik van De Rit is dan weer best kinderlijk. Of wijst op mijn bak-onzekerheid...

Twee jaar geleden bakte ik voor het eerst zelf pannenkoeken (met kunstig omhoog gooien en al, blijkt een specialiteit van mij te zijn waarvan ik het bestaan niet vermoede). Ook weer uit een pakje natuurlijk. Tot ik een jaar geleden ongeveer een geweldig lekker pannenkoekenrecept tegenkwam in de Flow Weekly. Heel lekker én heel makkelijk. Blijkt dat het bijna nog minder werk is dan uit een pakje (want ja, ook daar moet je nog allerlei dingen aan toe voegen!).

Wat zegt dit alles mij? Dat ik een kind-blijvende-volwassen-wordende-Madam ben :) Een opwijking!
En dat ik vaak meer kan dan ik denk, vreesde, vermoede.
En dat dingen soms eenvoudiger lijken maar het dan eigenlijk niet zijn.
Wat je zelf doet, doe je beter ;)
Ik moet meer durven, loslaten, trots zijn, geloven in mijzelf.
Ik kan best veel, als ik het maar zelf geloof.
Fijn!

Iemand een lekker, eenvoudig appeltaart recept voor mij?

Groei begint met je huidige situatie
als een nieuw startpunt te zien.
-Robert Tew-

Maak er nog een fijne opwijkende donderdag van!
Liefs Els

Ps: Na een half jaar zijn de niet-verkochte DingenDieFijnZijn terug thuis, na hun avontuur bij Tsé Tsé. Daarom vanaf nu tot 3 oktober: 2+1 gratis. En er is nog maar 1 setje EchteElskaarten....