Fantasie

Anne van het Groene huis

Mijn lichaam wil niet meer zo goed mee. Ik krijg weer meer en meer last van mijn enkel en beenspieren, ben ook oververmoeid. Alle extra dagen werken beginnen zijn tol te eisen. Vanaf nu ben ik terug thuis op donderdag maar vervang ik iemand op vrijdag, nog meer overuren. Zal dus blij zijn als we in augustus een maand gesloten zijn en ik wat kan bekomen.
Hulp vragen is mijn ding niet. Toch heb ik wat medische afspraken vastgelegd, aangezien ik al vanaf 1 januari aan het sukkelen ben... We zullen zien wat er uit komt.

Ondertussen ploeter ik verder. En lees ik. Bijvoorbeeld: Anne van het Groene huis. Een kinderboek dat voor het eerst verscheen in 1908 en waar al miljoenen exemplaren van zijn verkocht. Wat een geweldig boek. Vol humor, vaart, fantastische natuur en wijze lessen. Een aanrader! Zou gisteren kunnen geschreven zijn.

Anne is een geweldig kind, met een geweldig grote fantasie. Dat brengt haar vaak in de problemen maar blijkt op termijn ook een goed wapen tegen de mindere momenten in het leven. Dit boek kwam dus als geroepen in mijn leven. (Wat vaak gebeurt met boeken, toeval of voorzienigheid?)

Mij is vaak verweten een te grote fantasie te hebben, met als gevolg dat die fantasie wat op de achtergrond is geraakt. Maar daar komt vanaf nu verandering in. Ik ga mijn fantasie als opwijking koesteren!

Als het allemaal even tegenzit kan dromen zo veel vreugde brengen. Ook stress, dat weet ik. Maar ik ga mijn dromen proberen zien als iets dat zou kunnen en niet iets dat zou moeten. Niet iets om na te streven maar iets om voor te leven.
Mijn dromen en fantasie gebruiken om het leven hier en nu fijner te maken.

Want dat is de valkuil: tegenwoordig worden we lang alle kanten aangemoedigd om 'big' te dromen, onze dromen na te jagen, er aan te werken, er naar te streven. Als je een droom hebt moet je er met aan de slag, anders ben je een lafaard.
Maar is dat wel zo?

De laatste weken staat Walk Unafraid hier op repeat. En ja, ook ik wil niet dat pad bewandelen: 'Expecting me to step the narrow path they've laid'
Maar misschien mag ik nu, voor eventjes alvast, er voor kiezen om mijn pad zelf wat smaller te leggen. En daar met mijn fantasie iets moois van te maken.
Het gaat niet om het pad he, het gaat om wat wij er van maken.
Dat was ik precies even vergeten...

En jij?


''Niets is zo krachtig als zachtmoedigheid, niets zo zacht als ware kracht.''
-Franciscus van Sales-

Nog een fijne, opwijkende donderdag,
liefs Els

Ps: De buttonverkoop begint ferm te lopen. Merci en haast jullie :)