donderdag 6 juli 2017

Fantasie

Anne van het Groene huis

Mijn lichaam wil niet meer zo goed mee. Ik krijg weer meer en meer last van mijn enkel en beenspieren, ben ook oververmoeid. Alle extra dagen werken beginnen zijn tol te eisen. Vanaf nu ben ik terug thuis op donderdag maar vervang ik iemand op vrijdag, nog meer overuren. Zal dus blij zijn als we in augustus een maand gesloten zijn en ik wat kan bekomen.
Hulp vragen is mijn ding niet. Toch heb ik wat medische afspraken vastgelegd, aangezien ik al vanaf 1 januari aan het sukkelen ben... We zullen zien wat er uit komt.

Ondertussen ploeter ik verder. En lees ik. Bijvoorbeeld: Anne van het Groene huis. Een kinderboek dat voor het eerst verscheen in 1908 en waar al miljoenen exemplaren van zijn verkocht. Wat een geweldig boek. Vol humor, vaart, fantastische natuur en wijze lessen. Een aanrader! Zou gisteren kunnen geschreven zijn.


Anne is een geweldig kind, met een geweldig grote fantasie. Dat brengt haar vaak in de problemen maar blijkt op termijn ook een goed wapen tegen de mindere momenten in het leven. Dit boek kwam dus als geroepen in mijn leven. (Wat vaak gebeurt met boeken, toeval of voorzienigheid?)

Mij is vaak verweten een te grote fantasie te hebben, met als gevolg dat die fantasie wat op de achtergrond is geraakt. Maar daar komt vanaf nu verandering in. Ik ga mijn fantasie als opwijking koesteren!

Als het allemaal even tegenzit kan dromen zo veel vreugde brengen. Ook stress, dat weet ik. Maar ik ga mijn dromen proberen zien als iets dat zou kunnen en niet iets dat zou moeten. Niet iets om na te streven maar iets om voor te leven.
Mijn dromen en fantasie gebruiken om het leven hier en nu fijner te maken.

Want dat is de valkuil: tegenwoordig worden we lang alle kanten aangemoedigd om 'big' te dromen, onze dromen na te jagen, er aan te werken, er naar te streven. Als je een droom hebt moet je er met aan de slag, anders ben je een lafaard.
Maar is dat wel zo?

De laatste weken staat Walk Unafraid hier op repeat. En ja, ook ik wil niet dat pad bewandelen: 'Expecting me to step the narrow path they've laid'
Maar misschien mag ik nu, voor eventjes alvast, er voor kiezen om mijn pad zelf wat smaller te leggen. En daar met mijn fantasie iets moois van te maken.
Het gaat niet om het pad he, het gaat om wat wij er van maken.
Dat was ik precies even vergeten...

En jij?


''Niets is zo krachtig als zachtmoedigheid, niets zo zacht als ware kracht.''
-Franciscus van Sales-

Nog een fijne, opwijkende donderdag,
liefs Els

Ps: De buttonverkoop begint ferm te lopen. Merci en haast jullie :)

9 opmerkingen:

  1. Wat leuk dat je over dit boek schrijft, er was een tv-serie van langgeleden. Een heerlijke serie,prachtige verhalen vond ik het.Sterkte met alle drukte en vooral met je lijf.
    Groetjes El

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een mooie post; inderdaad is het een moeilijke balans blijven dromen, maar ook gewoon blij zijn met wat je hebt... fijne dag!
    (en amai, ik tel ook af naar vakantie, gelukkig bij mij nog maar 2 dagen; stikkapot)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ai, moet je dat nou wel laten gebeuren met al dat werken wat je doet? Is daar geen andere oplossing voor (Wil het toch even gezegd hebben :) Mooi boek. Dromen is van alle tijden en fantasie maakt het leven leuker mits het je niet frustreert. Haalbare dromen kun je waarmaken. Ik heb mijn dromen inmiddels ook kleiner gemaakt en nu zie ik ze langzaam uitkomen. In het hier en het nu op mijn eigen kleine perceel. Zo is er vandaag een hekje en appelboompje geplaatst en droom en fantaseer ik verder dat ik de rest van de tuin volgend jaar nog mooier ga maken. Overspeel je lijf niet en maak er wat van. Xx

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dromen en dan af en toe beleven dat ze uitkomen.

    Rustig aan dan breekt het draadje niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Kinderboeken zijn als volwassenen inderdaad nog leuk en ontspannend om te lezen. Zelf heb ik een boekje met kortverhalen van Annie MG Schmidt gekocht, gewoon omdat het leuk is en mij doet denken aan m'n lagere schooltijd toen de leerkracht de verhalen van Puk en de petteflet voorlas.
    Verder denk ik dat je gewoon moet doen waar jij je goed bij voelt. Sommige mensen hebben geen dromen die ze koesteren, maar zijn gewoon tevreden met het leven dat ze leiden. Zelf probeer ik realistische dromen/doelen voorop te stellen, maar stel ze regelmatig bij zodat ze steeds kleiner worden of zelfs verdwijnen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Kleine dromen zijn ook prima! En de kans dat daar dan echt iets moois uitkomt is veel reëler. ;-)) XX Esther

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Manlief zou zeggen 'hoe eet je een olifant?'
    In kleine stukjes!
    Groot dromen is prima, maar ik ben blij dat niet ál mijn dromen uitkomen.
    'Gewoon' je hart volgen en doen wat goed voelt, in kleine hapjes eh... stapjes :-))
    Hoop dat je je snel beter gaat voelen. Of in ieder geval als de vakantie straks daar is.
    Lieve groetjes,
    Sandra

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ach meis toch. I know the struggle. Komt goed met jou, vertrouw! x

    BeantwoordenVerwijderen

Het is altijd fijn om van jullie te horen! Bedankt voor je reactie!!!