Feminisme en boeken

We zijn er nog niet...

Voor zij die denken dat feminisme iets van vroeger is, jammer genoeg hebt u ferm ongelijk. Triest maar waar. Onrecht tegen vrouwen zit in ons systeem ingebakken. Systeem als in maatschappij maar ook als in ons zijn.

Laatst las ik het boek: Mannen leggen me altijd alles uit van Rebecca Solnit. Super boeiend. Niet alleen het titelessay. Ze wijst er bijvoorbeeld op hoe raar het is dat als er een verkrachtingsgolf woedt op een universiteitscampus (waar sowieso al veel verkrachtingen plaatsvinden) de vrouwelijke studenten een uitgangsverbond na een bepaald uur krijgen. Terwijl het toch veiliger zou zijn om de mannelijke studenten (waaronder de dader(s) zich bevindt) een uur te geven.
En dit is maar één voorbeeld. Rebecca wijst je op veel dingen die wij vrouwen voor lief zijn gaan nemen/normaal vinden maar die dat in feite niet zijn.
Vandaag las ik nog in de krant dat 94% van de vrouwen in Hollywood op de één of andere manier seksueel is lastig gevallen, of erger! 94 %!!!

In haar boek verwijst Solnit ook naar het boek Trauma & herstel waarover ik het al eens had. Daar hou ik van, boeken die me naar andere boeken verwijzen. En zo ben ik plots in een feministische-lectuur-spiraal beland. En ik hou er van.
Al zit ik soms met tranen in de ogen of vol walging en verdriet te lezen.

Over tranen, verdriet en walging gesproken: ik las net Een klein leven. Dit weekend brachten we naar jaarlijkse gewoonte in een bungalow van CenterParcs door. (Een gedeelde opwijking van ons twee). Een weekendje geitjes aaien, schommelen, vogels voeren en lezen. Veel lezen. En daarna huilen, veel huilen :) Door dat geweldige boek.
Ok, misschien is zo een zwaar boek niet echt gepast voor een weekendje ontspanning, maar toch. Enkel op vakantie kan ik echt uren in een boek verdwijnen. En dat doet dit boek met je, het trekt je voort, 750 pagina's lang.
Alle goeds dat je er al over hoorde of las is waar, echt waar. Vergeet alleen je zakdoeken niet! Jude ligt nog altijd op het randje van mijn ogen als traan te balanceren...

Om toch nog luchtig af te sluiten :)

''Angst maakt dat je alles wilt controleren. Daarmee knijp je de natuurlijke stroom van het leven af, terwijl je juist daarop zou moeten vertrouwen.''
-Louise Hay-

Nog een fijne opwijkende donderdag, lees ze,
liefs Els