Een op-wijking met tranen
Ik beken: ik huil. En best veel. Ook als ik alleen ben. (Ooit las ik dat mensen minder huilen als ze alleen zijn omdat het dan geen ik-heb-troost-nodig-effect heeft op iemand anders, helemaal niet waar denk ik).Ik huil bij films, mooie liedjes, series, online filmpjes en boeken. Hoeveel tranen ik al niet vergoten heb om niet bestaande personen...
Ik vind dat wel iets opluchtends hebben. Ach, k ben gewoon 'nen bleiter' ;)
En ik ben echt zo iemand die snakt naar een happy end. Maar een goed he, geen typisch Hollywood einde.
| Huilen om een boek. |
Soms is een einde wel goed maar ook heel triest.
 |
| Huilen om een serie (Dawson's Creek). |
Of is een film heel goed maar is het volledige verhaal triest.
 |
| Geweldige film maar janken van begin tot einde. |
Ach, dat huilen, dat kan geen kwaad he...Al kan het in de bioscoop wel eens wat lastig zijn ;)
Ik moest ook huilen bij: Dit is alles, Titanic, Dead man walking, Grey's anatomy, Een weeffout in onze sterren,.....
(Kleine selectie van boeken en films en series. Maar er zijn er zooo veel meer.)
Delen jullie mijn opwijking?
Zo ja, wat is jullie ultieme boek/film/serie...om bij te huilen?
En nu genoeg gehuild! Naar buiten want de zon schijnt :)
Huil niet omdat het voorbij is,
glimlach omdat het er was.
-Dr.Seuss-
Geniet nog van een lekker opwijkende zonnig donderdag!
Liefs Els
Oh ja ook ik hou van een happy end,en huilen bij een film of boek ja dat is mij niet onbekend.......
BeantwoordenVerwijderenjippie, een gedeelde opwijking. Hier ook tranen om boeken, films, verhalen, emoties van anderen ... noem maar op.
BeantwoordenVerwijderenDe film As it is in Heaven, die kan ik je van harte aanraden als je eens lekker wil huilen...
BeantwoordenVerwijderenJa!!! Zeker weten dat deze gedeelt word.
BeantwoordenVerwijderenTranen met tuiten kan ik huilen. Is vaak de enige manier dat er terug beweging in komt. Tranen van geluk, tranen van verdriet, tranen van woede, tranen van blijdschap, tranen van onmacht... name it en ik heb ze :-)
ik huil ALTIJD bij afscheid nemen.
BeantwoordenVerwijderenAls ik zelf afscheid neem van zoon of dochter die op reis gaat, of die een jaar naar het buitenland verhuist voor studies of werk..
Maar ook als ik mij volstrekt onbekende mensen zie afscheid nemen van elkaar: in een luchthaven bijvoorbeeld. Zo moest ik onlangs stilletjes huilen toen ik in Zaventem een Amerikaanse opa afscheid zag nemen van een koppel met baby en de opa zei: "take good care of the little guy!" en hij het babietje zachtjes over zijn bolletje streek.
En het ergst van al: passeren bij een bus die op schoolreis vertrekt met allemaal lagere schoolkinderen erin die op hun papa en mama nog zwaaien, Al die wuivende handjes en die lachende ouders, daarvan moet ik spontaan huilen.
Een goed potje wenen, kan toch deugd doen hé. Het is een manier om spanning los te laten. Ik ben dus ook een bleiterke. Waar ik vooral niet tegen kan is andere mensen zien wenen. Dan moet ik sowieso ook wenen.
BeantwoordenVerwijderenbij mij is het eerder tranen met tuiten van het lachen...ik ben echt genen bleiter, maar echt niet hè!!! ik geef wel toe....ik zal zo'n films vermijden!!! ipv te bleiten begin ik er dan over te piekeren, ik heb ooit de film Sophie's Choice gezien, daar slaap ik nu nog niet van, als ikdaarover begin te denken...dus misschien is bleiten wel beter, in elk geval, ALS ik bleit, is het alleen
BeantwoordenVerwijderenmaar vandaag is gelukkig genen dag om te bleiten hè!!!
Ook ik kan veel huilen.
BeantwoordenVerwijderenEen bruidspaar zien staan bij het stadhuis.
Bij Nijmegen als de vierdaagse aan de gang is en dan bij de laatste dag de wandelaars binnen zien komen. Jippie ze hebben het gehaald.
Iemand die op de radio een plaatje aanvraagt voor een ander en voor een mooie rede.
Dat zijn allemaal happy gevoel tranen en kan nog wel een tijdje doorgaan. Voelen wat andere voelen op dat moment. Een fijne gave vind ik. (zo kan ik de niet puurheid voelen van andere mens)
Zo heb ik ook zat film's, boeken en liedjes waar ik spontaan van kan huilen.
Nog een fijne met traan opwijkende donderdag, met zonnenstralen.
Oja het blog van stukjebijbeetje als zij dingen schrijf daar kan ik ook vaak een traan om laten, het begint met een flinke brok tot die pijn gaat doen en laat ze dan maar gaan die tranen. Zo een echt puur persoon.
VerwijderenIk huil altijd bij afscheid nemen, of als ik mensen zie afscheid nemen, op het station, op het vliegveld. Ik heb vroeger wat staan sniffen als ik mijn man wegbracht naar het vliegveld, als was het voor 2 nachtjes, ik hield het niet droog. Toen schaamde ik mij ervoor, nu kan het mij niets meer schelen :-). Hello, Goodbye: dat kan ik ook niet zien zonder droge ogen. Maar ook stukken uit bepaalde boeken, al heb ik het 10 x herlezen, ik lees het vaak weer met een brok in de keel. En ik vind het heerlijk!
BeantwoordenVerwijderenAls ik stijf sta van de hormonen, dan huil ik snel.
BeantwoordenVerwijderenAnders niet echt, niet om een boek of film. Of het moet echt heel erg zijn.
Sowieso is films kijken met mij niets, ik geef commentaar op hoe en wat en niet zozeer op de verhaallijn.
Ja, ik beken, ik ben ook nen bleiter! Ne hele erge zelfs :-) Misschien opnoemen waar ik niet bij huil? ;-)
BeantwoordenVerwijderenEen mooi boek of film kunnen mij ook ontroeren. Evenals bepaalde muziek.
BeantwoordenVerwijderenHuisvlijt
o ik vind een lekkere huilfilm ook heerlijk! Oorlogsfilms maar ook grey's anatomy hoor!
BeantwoordenVerwijderenOh ik kan er ook wat van hoor, huilen bij een goed boek, mooie film of zelfs bij een serie, een verdrietige blogpost, bij begrafenissen van mensen die ik nog nooit van mijn leven gezien heb, ik huil me suf.
BeantwoordenVerwijderenIk ben absoluut geen troostzoeker want kan als het echt om persoonlijke dingen gaat muisstil huilen en als het teveel wordt dan ga ik ergens effe in mijn eentje huilen. Vroeger toen ik thuis woonde schaamde ik me ervoor en zat met een hand aan de zijkant van mijn gezicht te huilen hihihi, nu laat ik ze gewoon lopen hoor en schaam me niet als gevoelig persoontje. Dikke knuffels!