donderdag 18 oktober 2018

Nen bleiter

Ik huil, jij ook?

Huilen is voor mij best een normale activiteit, normaal in de zin van 'ik doe het regelmatig'. Noem het een opwijking.
Als ik het een tijdje niet heb gedaan weet ik dat er iets mis is, dat er dan iets vast zit.

Afgelopen week huilde ik veel. En besefte ik dat het veel te lang geleden was, dus het was goed huilen. Huilen hoeft niet altijd om het echte leven te gaan, ik huil net zo goed bij films, liedjes en boeken. Mijn laatste huilbuien waren het gevolg van kijken naar: Me before you en The bridges of Madison County.
Twee super mooie films. Van de eerste las ik al het (geweldige) boek, de tweede zag ik al eerder en daar las ik het (ook geweldige) boek ook al van. En toch zo huilen... Zelfs meer dan de eerste keer. Omdat ik al wist wat er ging komen? Of omdat ik het nodig heb? Ben ik aan het loslaten, zoals het in de de herfst hoort?





De tranen waren in ieder geval welkom, de huil-ogen waar ik de dag nadien met moest gaan werken waren iets minder ;) Iemand tips om die ogen te verminderen?

Als tranen niet vanzelf komen kan een goede huil-film soelaas bieden. Hebben jullie favoriete traan-opwekkers? In de vorm van boeken, films, liedjes?
Ik hoor het graag!

Niet vergeten: volgende week is het weer tijd voor dE LeeSclub. Zin in!



If you're lost and you're lonely
Go and figure out why
Take a trip to your dark side
Go on and have a good cry
'Cause we're all lonely
Yeah, we're all lonely together
-Heavy, Birdtalker-



Alvast merci voor de tips!
Nog een fijne Opwijkende donderdag,
Els

11 opmerkingen:

  1. Ik huilde ook deze week, maar met een andere reden.
    Huilfilm:”Ghost”. Vind ik zo’n prachtige film.
    Huilboek :” Het huis op Tara Road”( en dan vooral het eind).
    Huilen van het lachen bij het boek: “De laatste troef” van Annie Proulx. Wat een geweldig leuk en mooi boek.
    Deze twee boeken lees ik al jaren ieder jaar een keer.
    En muziek: Johnny Cash, Charl Delemarre, Barbara Straathof en nog véél meer.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ken iemand,die eiwit onder de ogen smeert na een huilbui. Inderdaad,je ziet er dan weinig van.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik zag gisteravond, bij de warme kachel en met chocolade, Me before you. En het was een heerlijke avond (met tissues). Dunne plakjes komkommer op de ogen en die een paar keer verversen, helpt enorm tegen huilogen. Muzieknummers doen mij vaak huilen, omdat ze me laten voelen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik ben ook een bleiter. Bij films, boeken, muziek en vaak gewoon door 't leven. Sinds kind eigenlijk al. En ja, ik zie er nadien dan ook helemaal niet uit (lees: rode strepen onder mijn ogen die maar niet willen verdwijnen!). Dus bedankt voor de tips van 't eiwit & komkommer.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Huilen kan zo goed doen! Je kamille theezakjes bewaren na gebruik, invriezen en leggen op die opgezwollen betraande ogen ;-) Helpt echt! Ooit heb ik zelfs speciale ogenthee gekregen bij een boekske, haha dat bestaat dus ook.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. De laatste kaar dat ik tranen in mijn ogen kreeg, was tot 2x toe bij mijn opleiding grafiek. Een medecursiste zeefdrukte zo'n ontroerend beeld dat de tranen me in de ogen sprongen... Samen met haar over het werk gepraat en bij beide waterlanders. Het gebeurt me niet dikwijls dat kunst me zo hard raakt.
    En "The bridges of Madison County" wil ik graag terug lezen, ik heb het boek, maar durf niet. Ik zou 's avonds niet kunnen stoppen met lezen én ook met dikke ogen én een rood gevlekt gezicht rondlopen... ;).

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Oooh zo herkenbaar. Mijn collega zei laatst dat het leek of ik in elkaar geslagen was na een avond huilen. Dus ik heb ook baat bij deze tips :-).

    BeantwoordenVerwijderen

Het is altijd fijn om van jullie te horen! Bedankt voor je reactie!!!