dE LeeSclub leest opnieuw

Allesbehalveoké

Goedemorgen, eeeindelijk is het weer tijd voor dE Leesclub! Ik ben zo benieuwd om te horen wat jullie van Allesbehalve oké vinden; samen lezen is toch gewoon nog toffer dan alleen? Noem het een opwijking, ik wil iedereen aan het lezen krijgen, gezellig allemaal samen! Lezen kan een mens zo veel goeds brengen.

 

Eerst nog even dit: ons volgende boek wordt een boek dat al in 1949 geschreven werd maar nog super hedendaags aanvoelt; een aanrader! Het gaat om De dagboeken van Cassandra Mortmain. Ik las het vorige week en het zit nog steeds in mijn hoofd, ik voel ook nog steeds een beetje een zwart gat omdat ik Cassandra mis...Het is geschreven door Dodie Smith, die ook 101 Dalmatiërs schreef! Ideaal voor deze herfstige dagen, een cocon om even in te verdwijnen.
We bespreken dat boek hier, samen, op donderdag 6 december (met speculaas en pepernoten ;))!

Maar dan nu, theetje klaar (in mijn geval Lapsang Souchong van Dille & Kamille, superlekker!), koekjes binnen handbereik? Daar gaan we:

Izzy O’Neill: 18, wees, zit nog op school, is dol op comedy schrijven en weet niet wat haar overkomt als ze de hoofdpersoon in een breed in de media uitgesmeerd seksschandaal wordt.

Waar het in het begin nog allemaal enigszins binnen de perken blijft (hoewel) raakt het al snel groter en groter als een sneeuwbal die een helling afrolt en alles vernietigend zijn weg baant, alles.

Dit boek is Izzy’s verhaal. Letterlijk. Zij houdt een dagboek bij en dit boek is ‘de copy-paste versie’ van dit dagboek, aangevuld met later toegevoegde commentaren. Aangezien Izzy into comedy is, is het dagboek en zeker de aanvullingen bij tijd en wijlen hilarisch grappig. Ondanks de zwaarte van het thema leest dit boek dan ook als een trein.

Steven heeft het klaargespeeld om een rits aan actuele (jongeren-) thema’s aan te kaarten, met soms best moraliserende lessen zonder ooit het gevoel te geven opvoedend te willen schrijven. Haar stoet aan kleurrijke (letterlijk en figuurlijk) nevenpersonages (waarvan je er vele direct in je hart sluit, bvb oma Betty en Ajita) geeft haar verschillende klankborden om relevante en hyperactuele meningen te verkondigen.

Slutshaming, dick picks, feminisme, blanke activistische kunst, witte geprivilegieerde jongetjes die geen nee kunnen verdragen, fuckboys,… allemaal thema’s en onderwerpen die op een ‘geen-blad-voor-de-mond’-manier aan bod komen en je aan het denken zetten. Ik ben 20 jaar te oud voor dit boek en nog raakte het me als een mokerhamer. Het was en is nog steeds zoooo moeilijk om op te groeien als meisje.

Dit is echt een boek dat meisjes die moeten zien te overleven in de lastige sociale mediawereld van heden te dage moeten lezen. Izzy is een voorbeeld, al zal niet iedereen het daar met eens zijn.

Enne, dit boek is veel beter geschreven én grappiger dan Het meisje met de onderrugtattoo; sorry Amy.

Schaamteloos eerlijk, tintelend grappig, en veel en veel beter dan de cover doet vermoeden. Verslind dit boek!

En laat me nu met rust, ik ga een pak peanutbuttercups leeg eten…

'Elk moment is een beginpunt.''
-Olaf Hoenson-

Dikke merci om weer mee te lezen en te bespreken, ik hou van jullie allemaal!
Fijne dag nog en lees ze,
Els


Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!