Mijn eindejaars-bekentenis.

Bloggen is therapie

Aan het einde van een jaar mag een mens al eens wat diepzinnig (proberen) doen...

Volgens 'sommige mensen' buiten de blogwereld én zelfs binnen de blogwereld is er veel nep/schone schijn in de blogwereld. Met een blog die de titel Dingen die fijn zijn draagt val ik in die categorie lijkt mij.
En toch ben ik het niet eens met die mensen.
Ok, mijn blog staat vol fijne/positieve dingen en ok, ik ben dat niet elke dag en ik voel mij niet even happy elke dag. Toch is mijn blog 100 procent echt.

Hoe zit dat dan? In de 'echte wereld' ben ik niet altijd in topvorm maar dat past ook goed in de echte wereld. Kranten/journaals bestaan grotendeels uit negatief nieuws, naar het positieve moet je echt op zoek gaan. Mensen doen dikwijls niet meer dan zagen en klagen. Dus moest ik daar zin in hebben dan kan ik mij daarin volop uitleven in de echte wereld.

Maar net als velen onder jullie (denk ik) ben ik beginnen bloggen met een reden.
Er was iets, ik wou verandering en ik dacht dat het bloggen mij daarin zou kunnen helpen. Ik noemde bewust mijn blog :Dingen die fijn zijn, omdat ik mij meer op die dingen wou richten.
Op dagen dat niet alles meezit voelt het zoeken naar een onderwerp voor een blogje soms als een lastig moeten. Want ik wil niet alleen iets vertellen maar ook iets tonen, en dan heb je mooie foto's nodig. Dus dan moet ik (bijvoorbeeld) naar buiten, hoofd in de nek en kijken naar die mooie wolken. Genieten, ontspannen en een beetje geluk voelen volgt dan vanzelf.
Dus, iets dat nep/geforceerd is begonnen (ik sleep mijzelf/ons naar buiten) draait dan uit op iets echts. En dan heb ik weer blogmateriaal én dan is dat dus iets echt én iets fijns.

Hoe langer ik blog hoe meer moois/fijns ik zie, elke dag. Mijn focus ligt anders, ik merk het meer op met minder moeite. Hoeveel fijns er is rondom mij.
De wolken, mooie bloemen in de berm, een vogel in de tuin, de glimlach van een voorbijganger, een grapje van mijn man, een lik van de poes...
Ik merk op hoe mooi de wereld is, hoe fijn het kan zijn om zelf iets te maken, hoe warm andere blogs zijn, hoe lief de madammen van die blogs. Ik maak dingen om mijn huis te versieren, soms krijg ik per post dingen om mijn huis mooier te maken, ik stuur dingen op, ik ontvang lieve woorden, ik ontmoet fijne mensen,...
Bloggen brengt mij veel én bloggen is echt.
Bloggen maakt je deel van een mooie/warme/inspirerende blogwereld die soms mijlenver lijkt van de echte wereld. Maar bloggen maakt ook dat je meer in de echte wereld staat, met meer aandacht.
En soms brengt bloggen echte mensen op je pad die de echte wereld nog mooier maken.

Dat is bloggen voor mij, en ook nog wel veel meer.
Bloggen is therapie.

Als afsluiter van dit jaar een DIKKE merci:
aan alle fijne volgers van mij
aan de lieverds die mij lezen maar niet volgen
aan alle schatjes die reacties achter laten
aan alle toffe madammen die ik volg
aan alle inspirerende madammen die ik lees maar niet volg
aan alle mensen die post met mij hebben geruild dit jaar
aan alle donzige mensen die zo tof waren om lid te worden van de wolkenclub
aan alle madammen die  ik beter leerde kennen via mail, via post en in het echt
een dikke warme knuffelige merci aan jullie allemaal!

Maak er een geweldig 2013 van, in blogland én in de echte wereld!!

Echt afsluiten doen we in stijl :)

 De laatste dagen doen ze daarboven ferm hun best om vol variatie af te sluiten hoor!

En wij wuiven samen 2012 uit! Het jaar dat mij (en ons) het bloggen bracht!

Veel liefs, goed feesten, veel genieten
maak er iets fijns van!
Els (en ook wel een beetje Karel)