Een groene opwijkende donderdag

Ik hou van mijn handen in de aarde...

Een opwijking:

Wij wonen in een klein rijhuis, met twee slaapkamers. Een 'grote', waar wij slapen en een kleine waar zich al dat groen van hierboven bevindt... In die kamer staan kasten met dikke jassen, paperassen en Karels nette pakken. Er ligt een matje, waarop ik mij soms in stilte terugtrek en mijn kinderkamerbureautje staat er. Aan dat bureautje ging ik schrijven en tekenen en... Maar dat gaat niet.
Winter en zomer staat dat ding vol groen. Geluksplanten, stekjes, ontkiemende zaadjes en momenteel veel tomaatjes :)

Karel laat mij in stilte opwijken en klaagt niet over de wildgroei, waarvoor dank.
Veel van dit groen gaat binnenkort naar buiten, dan staat onze mini koer vol potten en kuipen. Lijkt het een jungle :) En ook hierom klaagt hij niet.

Misschien omdat het heel duidelijk is wat dit groen met mij doet.
Het zaaien, planten, verstekken, de aarde aan mijn vingers... het maakt mij kalm, rustig en gelukkig. #Dingendiefijnzijn :)

Herkenbaar?

Nog een fijne opwijkende donderdag!
En veel leesplezier in 'Dit boek zal je meeslepen als een orkaan. Lees Ik geef je de zon en geniet van elk moment.' -The Huffington Post-

Soms besef je de werkelijke waarde van dingen pas
nadat ze een herinnering zijn worden.
-Iman Abdulmajid-

Liefs Els