OK, ok of niet ok?

Een lastige...

Vandaag wil ik een lastige opwijking met jullie delen. Een pijnlijke, waarbij ik hoop niemand voor het hoofd te stoten.
'Bewust' kinderloos zijn.

Ik (wij) zijn bewust kinderloos. En bewust gelukkig, met deze keuze en ons leven. Althans dat dacht ik, meestal toch...
En toen was daar Halina Reijn in DWDD, over haar opiniestuk in De Morgen. Hét stuk over OK vrouwen. (OK staat dan voor Ongewenst Kinderloos.)
Ik vond Halina geweldig moedig en wijs. En toch voelde ik me na haar verhaal op tv lastig. Er bleef iets in mijn hoofd zeuren maar ik wist er niet direct de vinger op te leggen.
Het bleef hangen, ik voelde me treurig en wist niet waarom...

Tot daar plots hét inzicht was: ik ben ook een OK.
Eerst en vooral even tussendoor: ik weet dat er mensen zijn die om lichamelijke, medische redenen geen kinderen kunnen krijgen én dat dit enorm pijnlijk is. Lees dan maar niet verder, mijn O is veel kleiner dan jullie O en ik wil me niet met jullie vergelijken of iemand kwetsen!
Het gaat zoals vaak om woorden he. Wat is gewenst en wat is ongewenst en wat is bewust en ...

Mijn inzicht deed pijn, ferm pijn. Vandaar dat ik het nu pas met jullie deel. Ondertussen heb ik vrede met het inzicht. Ben ik er blij om. Als je iets inziet kan je er met aan de slag, het verwerken en het een plaats geven. Zolang je het inzicht niet hebt (al besef je soms, zoals ik, niet dat er iets te beseffen valt) blijft het aan je hangen en diep vanbinnen zeuren.
Je moet er ook wel vrede met nemen. Want eens je het hebt beseft kan je vloeken zo veel je wil, het inzicht gaat niet weg en je kan niet meer terug naar de 'voor' tijd. Het was gewoon makkelijker toen ik nog kon denken dat het een volledig bewuste keuze was. Beseffen dat er een onbewust, niet gekozen deel aan verbonden was maakte alles veel pijnlijker. Minder afgelijnd en zwart-wit. Iets waar nog aan gewerkt moest worden en werken aan zoiets doet pijn...

Waarom is het dan nu O in plaats van G? Omdat ik besefte dat het feit dat ik (wij) geen kinderen willen te maken heeft met al wat ik al meemaakte in mijn leven. Ik heb een aantal dingen meegemaakt en beleefd die er voor hebben gezorgd dat ik geen tikkende klok (meer) heb.
Ik heb ervaringen en inzichten gehad die mij maakten tot wie ik nu ben.
Ik heb daar vrede mee en ben (meestal zelfs) heel blij met wie en hoe ik ben.
Maar dat heeft er dus voor gezorgd dat wij zonder kinderen door het leven gaan.
Voornamelijk door de angst niet in staat te zijn om het goed te doen, een kind aan de wereld schenken.

Ik ben iemand die vind dat je je angsten te lijf moet gaan. Vallen en weer opstaan, blijven proberen.
Dat gaat dus op voor bijna alles in het leven maar niet voor 'mama zijn'. Daar kan en mag je niet falen, daar moet je het goed doen. En door mijn verleden denk ik daar niet toe in staat te zijn.

Heeft dit inzicht mijn (onze) beslissing veranderd? Nee, totaal niet. Ik ben nog even zeker van die beslissing. Het deed gewoon pijn om te beseffen waar die beslissing vandaan kwam. Die is niet in mij 'geboren' (rare uitdrukking in deze context) maar wel gevormd (mede) door dingen buiten mij om. Dingen die niet zo fijn zijn ;)

Vandaar dat ik dus denk dat het ook een beetje O is bij mij/ons. Ongewenst. Want als alles anders was gelopen liepen hier ten Huize Dingen Die fijn Zijn misschien wel kleine Kareltjes en Elsjes rond.
Maar dat is het leven he, als als als.

Ik hoef geen medelijden of mensen die me proberen om te praten. Het is zoals het is en het blijft zo.
Ik wilde dit enkel delen om te tonen dat het inderdaad een lastig onderwerp is, geen kinderen.
Het is niet allemaal zwart-wit en eenvoudig.
Het doet soms pijn, om allerlei verschillende redenen. En die O of die G kan staan voor heel uiteenlopende dingen. Halina was zo moedig om dit onderwerp aan te snijden. Onze taak is het nu om het bespreekbaar te maken, zonder oordelen. Want geen kinderen hebben blijft best nog wel een taboe, merk ik vaak.

Ik denk, net als Halina, dat essentie zich kan manifesteren in alles!
En liefde geven, daar draait het om, aan wie of wat dan ook.
Leef gewoon vanuit je hart en ziel en dan ben je bezig zoals het bedoeld is.
Liefde is alles!

Samen op hetzelfde pad, het blijft fijn!

De omstandigheden kan je soms veranderen.
Je gedachten kan je altijd veranderen.
-Abraham Hicks-

Bedankt voor het 'luisteren'!
En nog een fijne op-wijkende donderdag,
liefs Els