dE LeeSclub las:

Nooit meer van Colleen Hoover

Hier zijn we weer! Leesclub-dag, één van onze fijnste gezamelijke opwijkingen. Normaal zou ik een theetje nemen maar vandaag kies ik voor een fris glas grenadine. En jij?

Voor wie nog nooit mee deed met dE LeeSclub: welkom! Je mag per keer beslissen of je meeleest of niet. We lezen om de 5-6 weken een boek. Ik deel daarna mijn recensie met jullie en hoor ook graag wat jullie er van vonden. Trots lid van de club? Of wil je je liefde voor boeken uitdragen? Koop dan één van onze buttons, hier.

Vandaag bespreken we Nooit meer, tegen volgende keer (donderdag 2/8) lezen we Mijn versie van jou. Youngadult over anders geaard zijn en geloof. Echt een aanrader, zeker in deze Pride Month.

Maar eerst Nooit meer. Ik hoorde hier en daar al dat er mensen van genoten hebben. Ik in ieder geval wel, jullie ook?
Mijn recensie:

Boeken met een boodschap zijn vaak vooral dat: ‘boeken met een boodschap’. De combinatie ‘boodschap’ en ‘leesplezier’ is blijkbaar een moeilijke. Niet in dit geval.

Nooit meer alleen leest als een trein, is spannend en vermakend en leert ons ondertussen een belangrijke les. Zonder ooit het ‘boodschap-gevoel’ te geven. Als je het boek uit hebt wordt het helemaal duidelijk, hoe goed dit verhaal de boodschap brengt.

Het verhaal van Lily die een relatie begint met de neurochirurg Ryle én ondertussen een eigen(wijze) bloemenzaak begint klinkt als een sprookje. Te mooi om waar te zijn en dat is het ook. Lily is slim, knap, moedig én heeft ervaring met huishoudelijk geweld (haar vader mishandelde haar moeder) en toch…

Colleen heeft een verhaal geschreven dat je vanaf pagina één meesleept, je voelt wat er gaat komen, je verzet je, je krijgt hoop, je word boos,…Net als Lily ga je op en neer in een rollercoaster vol emoties. De dialogen, de dagboekbrieven, de personages, alles spat levensecht van het papier.

Hoover heeft het klaargespeeld om haar eigen verhaal als sprankeltjes levensvuur aan het verhaal van Lily toe te voegen, knap gedaan.

Het verhaal van Lily is al vaker verteld, het is zo oud als de straat, jammer genoeg. En toch is dit een verhaal dat niet vaak genoeg verteld kan worden. Zeker op deze manier. Lees en deel dit aangrijpende boek!

''Durven is tijdelijk je evenwicht verliezen; niet durven is uiteindelijk jezelf verliezen.''
-Søren Kierkegaard-

Alvast nog een fijne opwijkende donderdag,
lees ze,
Els

Ps: Sommige links in dit blogje verwijzen naar een plaats waar je de boeken direct kan kopen. Doe je dat via mijn blog dan krijg ik een kleine vergoeding. Kost jou niets, draagt wel bij aan mijn Geluksvissen en -plantjes spaarpot! Merci!