Frida Kahlo

Frida en ik

Ik was er nog niet helemaal uit maar ik zit nu weer volop in een Frida periode. Ik zag een geweldige film over haar, vond haar biografie op een boekenmarkt en las over een tentoonstelling over haar in de krant. Jammer genoeg in Londen, veel te duur :)

Ik las dat ze tegenwoordig vooral populair is bij vrouwen tussen 25 en 40 jaar. Ik val nog net in die categorie. Ik zal proberen uitleggen waarom ik nu weer een Frida periode heb.

Eerst en vooral is het ook een vrouw met opwijkingen. Ten tweede is het een vrouw die volledig zichzelf was, zichzelf zonder schaamte durfde uiten, alle kanten van haar lichaam en geest durfde benutten. Een voorbeeld voor mij dus.

Want ik heb het een beetje moeilijk de laatste tijd. Ik ben geen groepsmens, nooit geweest. Daar tegenover staat dat ik graag ergens bij wil horen. Lastige combinatie :)
Nu ik bijna 40 jaar op deze aardbol rond huppel besef ik ondertussen wel al dat erbij horen en mijzelf zijn niet te combineren valt. Meestal niet. Dat maakt dat ik vaak alleen sta maar als hsp'er met een ptss is dat ook vaak beter.
Ik wil in mijn pauze op het werk graag alleen eten en een boek lezen. Na mijn werk wil ik niet samen met de buren op straat zitten en pintjes drinken, ik wil mij terugtrekken in mijn cocon.

Dat maakt mij soms eenzaam maar meestal wel gelukkig. In 1 op 1 contacten ben ik wel goed, dus dat compenseert :) Dat liep allemaal best goed tot ik op korte tijd mijn collega's én mijn buren 'betrapte' (ik hoorde ze terwijl ze niet doorhadden dat ik ze kon horen) op negatief praten over mij. Beide keren was dat een stomp in mijn maag.
Hoewel ik het mij niet wil aantrekken ben ik er toch nog steeds niet goed van.

Maar zo gaat het vaak bij groepen hé? Samen zijn ze sterk, praten ze over diegene die anders is en niet mee doet. Mensen moeten iets hebben om over te praten, roddelen. Ze zien ook vaak afkeuring in een afwijzing. Terwijl het niet gaat om nee zeggen tegen hen maar wel om ja zeggen tegen jezelf (en je behoefte aan rust en stilte).

Dus nu zit ik even in een fase dat ik niet zo blij ben met mijn anders zijn. En dan weer wel. Want ik wil niemand anders zijn. Ik ben blij met wat en wie ik ben.

Frida was ook anders en net daarom houden we (nog steeds) van haar.
Daar trek ik me aan op als het lastig gaat :)

En ik draag mijn Dare to be Different button met trots. Nog mensen die lid willen worden van dat team ;)?

''Vertrouwen is de vogel die zingt als de dageraad nog donker is.''
-Rabindranath Tagore-

Nog een fijne opwijkende donderdag,
Liefs Els