De pijn van het zijn verdwijnt...

...in het bos laat ik los.

Het Heidebos op zondagochtend.

De zwaarte van de werkweek.
De zwaarte van de wereldpolitiek.
De teleurstelling, ongerustheid, hoop, verwachtingen, dromen...
Het denken over, het werken aan mijzelf.
3 stappen vooruit, 2 stappen achteruit. En soms even omgekeerd.
Maar blijven gaan: overal, altijd.

Het bos deed zijn werk. Moeder natuur helpt.
Ik stapte en stapte en alles zakte en zakte.
Klaar voor verwerking.
Van mijn hoofd naar mijn buik en dan langs mijn voeten er uit.
Ik laat los.
Herfst noemen ze dat.

Klaar om opnieuw te gaan groeien en bloeien, dartel te stoeien.
Maar eerst even bezinning,rust en tot mijzelf komen.

Ik, jij, wij, de wereld.
Even alles laten bezinken.
Aan het einde van de tunnel schijnt het licht.
Samen kunnen wij de wereld mooier maken; hou je klaar!


Wat je krijgt door het bereiken van je doelen
is niet zo belangrijk als wat je wordt
door het bereiken van je doelen.
-Henry David Thoreau-

Nog een fijne zalige zondag lieverds,
Els