dE LeeSclub leest again!

Totaal door het dolle heen :)

En, lieve leesclubsters, ook zo genoten van ons boek van de maand?
Voor we aan ons getetter beginnen eerst nog wat praktische zaken.
Eerst en vooral: omdat dE LeSclub niets zou zijn zonder jullie doe ik nog eens een give away. Eén van de dames (of heren) die met ons heeft meegelezen en hieronder reageert krijgt een (tweedehands) versie van één van mijn lievelingsboeken, woehoe! Gerechtsdeurwaarder Karel beslist zondag, op basis van persoonlijke goesting...

Ten tweede, het boek dat we komende maand gaan lezen is:

We lezen dat nu omdat het vakantie is en dit boek je goesting geeft om er op uit te trekken. Voor wie vals wil spelen, zoals vroeger op school, er is ook een filmversie van en met Reese Witherspoon. Die is al net zo geweldig als het boek (Reese!).
Toen ik vorig jaar het bibboek uit had heb ik het direct gekocht, de film ook én deed ik met Karel dit. Dus hou u vast, dit boek doet bewegen :)
We spreken hier terug af op donderdag 4 augustus. Dan ben ik klaar om al jullie lees/hiking verhalen te horen!

Vanaf nu niet meer verder lezen als je ons boek van de maand nog niet hebt gelezen, spoiler alert!

Ik las het voor de tweede keer in een jaar tijd en genoot er minstens even veel van. (Het grootste deel las ik toen mijn tattoo onder een plastic velletje zat en Karel die van hem kreeg :)).
Ik vind dit echt een geweldig boek. Door het verhaal en de manier waarop het is geschreven en de inzichten die het me gaf. Geweldig mooie cover ook!
De verteller die rechtstreeks tegen jou spreekt, ik heb dat wel graag en in dit boek maakt het het verhaal zeker sterker. Omdat je mee in het hooft van Rosemary kruipt, je ziet haar versie van de feiten maar ze vertelt je ook over de vervorming van herinneringen en hoe iemands blik een verleden kan kleuren. Je weet soms niet goed wat er nu wel of niet echt gebeurd is en dat maakt het verhaal boeiender, voor mij.
Ik vind het ook geweldig dat je pas ver in het boek beseft dat Fern geen gewoon zusje is. Door het op deze manier aan te pakken besef je inderdaad beter hoe groot het verlies van Fern, de zus is. Je kan het niet echt begrijpen maar Rosemary slaagt er in het je te doen voelen.

(Ik heb altijd al een aap en een zus willen hebben, zeker als kind. Daar zal mijn liefde voor dit boek ook wel met te maken hebben.)

Het is ook knap hoe zo een heftig verhaal zo vlot en grappig én leerrijk leest.
Het deed me ook veel nadenken over allerlei psychologische, filosofische en familiegerichte onderwerpen. Mooi is ook dat Rosemary zelf vaak geen zwart-wit mening heeft. Er worden zware onderwerpen aangehaald (ALF,dierenproeven,  opvoeding) die langs verschillende kanten worden belicht. Er is niet altijd een goed of fout...

Dingen die me vooral bijbleven:
-'menselijk dier'
-'geen utopia voor iedereen'
-'wreedheid geeft af op een beul'
-wat opvoeding met je doet, of net niet
-veel kleine en grote weetjes over chimpansees
-'iedereen wil de wereld veranderen maar niemand zichzelf'
-'er werden geen dieren pijn gedaan tijdens het maken van deze film'
-...

Ik was al tegen dierenproeven en nu nog meer. En toch wil ik dat ziektes genezen kunnen worden en koop ik misschien dingen die ooit op dieren zijn getest?
Ik wil nog steeds een zus én een aap en nu misschien ook wel de combinatie :)

Alle families zijn zo anders maar ook zo vaak hetzelfde. Ouders gebruiken zo vaak bewust of onbewust hun kinderen voor doeleinden allerhande. Er hoeven echt geen labo of promovendi aan te pas te komen. Een kind/volwassene is het resultaat van een opvoeding, van een optelsom van gebeurtenissen die past stopt als we dood zijn.

Ik blijf wie ik ben, ik ben geworden wie ik al was. Gemis, huidhonger, anders zijn, er niet bij horen, niet weten wat en hoe; herkenbaar...
We zijn allemaal menselijke dieren vol opwijkingen :)

Boeken die me raken, die me doen denken, waarin ik mijzelf herken, die lees ik graag.
Je leest natuurlijk in een boek wat je wil lezen... iedere lezer heeft een andere bril. Ik kijk graag even mee door jullie bril, laat maar horen!

Misschien waren vriendschappen helemaal niet zo lastig als ik dacht en had ik eigenlijk al een heleboel vrienden.
-Karen Joy Fowler-

Nog een fijne opwijkende donderdag,
liefs Els