donderdag 1 februari 2018

Trauma & herstel

Stoppen met vergeven

De 'Jezus in mij', ik koester(de) die. Ik probeerde die tevreden te stellen en trots te maken. An sich is dat goed, maar het mag niet ten koste van jezelf gaan natuurlijk...
Ik zit vol opwijkingen, maar dus ook afwijkingen. En soms is iets een op- én een afwijking. Zoals mijn Jezus.

Ik ben dat beter beginnen begrijpen door het boek Trauma & Herstel. De gevolgen van geweld -van mishandeling thuis tot politiek geweld. 
Griet raadde dit boek aan op tv, de ochtend er na was het overal uitverkocht en moest het herdrukt worden! Dat zegt iets over Griet maar ook over de wereld waarin wij leven. Wij weten zo weinig van elkaar...

Van mij weten jullie al dat ik na 2 gewapende overvallen PTSS heb. Ik heb ondertussen al heel wat over trauma gelezen maar dit boek steekt er met kop en schouders boven uit. Ik heb, net als Griet, veel onderlijnd. En veel geleerd.
Wie ook maar het kleinste trauma heeft: lees dit boek! Je gaat je in de eerste plaats al minder alleen voelen. En dat helpt.
Ik las het hoofdstuk per hoofstuk, met wat dagen er tussen om te bekomen, het is maar een tip.

Wat voor mij heel belangrijk was, en wat naar ik denk voor vele mensen nuttig is, is dit: stop met te proberen vergeven.
Gek hé!? Elk zelfhulp-, spiritueel, meditatie-,...boek zegt het tegenovergestelde.
Maar hier spreekt iemand met ervaring en wetenschappelijk bewijzen en kennis en de juiste diploma's dus je mag haar geloven. Nee, moet haar geloven!
Gewone stervelingen zijn niet in staat om oprechte vergiffenis te schenken, want dat kan pas nadat een dader bekend heeft en berouw heeft getoond. En hoeveel daders ken jij die dat hebben gedaan? Juist.

Al klinkt dat klein en onnozel, mij heeft dit inzicht enorm geholpen. De Jezus in mij oefende en oefende zich te pletter maar het lukte me niet, dat vergeven. Wraakfantasieën koesteren is ook geen goed idee hé. Maar niet alles kan en moet worden vergeven. Het enige dat moet is goed zijn voor jezelf en je richten op je eigen herstel en daar maakt vergiffenis schenken geen deel van uit. Al wordt het nog zo vaak zo mooi verkondigd: 'een ander vergeven is een geschenk aan jezelf geven'...
We hebben het hier tussen haakjes over een trauma hé, niet over je man die het licht heeft laten branden of zo... Dus vergeef de mensen om je heen gerust hun kleine foutjes en opwijkingen/afwijkingen. Maar iemand die je door en door pijn heeft gedaan, je een trauma heeft bezorgd die hoef je dus niet eens te proberen vergeven.

Mij hielp dit, jullie ook?
En lees vooral dit boek. Lees gewoon veel boeken over dit onderwerp. Je gaat er wijzer en sterker uitkomen. En praat over je pijn/verdriet/angsten. Met anderen, hier, via mail,...
Samen kunnen we elkaars wereld mooier maken!

#wolkenclub

''Vier elk stapje vooruit. Wacht niet tot je perfect bent.''
-Ann McGee-

Liefs Els

5 opmerkingen:

  1. ik ken het boek niet els,
    kan me voorstellen als j e een trauma opgelopen hebt zoals jij dat je daar behoefte aan hebt

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb er nooit zo over nagedacht, maar volgens mij zijn er inderdaad grenzen aan vergeving. Prachtige quote!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Vergeven betekent in de beleving van die ander, de dader gaan zitten. En dat lijkt mij bij een traumatische ervaring niet de bedoeling. Haat, boosheid, wraak keert zich tegen je, dat vreet je op. Goed om te lezen waar jij baat bij hebt, blijf delen lieve Els X

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heb het hele boek bewerkt. Wat je schrijft kan ik alleen maar onderstrepen. http://ooiteennormaalmensontmoet.blogspot.nl/2013/05/trauma-en-herstel.html

    BeantwoordenVerwijderen

Het is altijd fijn om van jullie te horen! Bedankt voor je reactie!!!