Nostalgie
Ik groeide op in een boomgaard, niet letterlijk natuurlijk. Maar naast ons huis was er een boomgaard en daar mochten wij spelen. Spelen en snoepen. Later gingen de bomen weg en kwamen er huizen. Je weet hoe dat gaat.In de boomgaard stonden krieken en kersen, er zaten kippen en geiten. Een waar paradijs dus. Bij de kersen waren er ook witte buiken, de lekkerste kersen ooit. Nergens te koop. Ook niet qua boom.
Vorig jaar vonden Karel en ik een boomgaard waar ze nog staan én waar je ze mag plukken, gratis!
Jammer genoeg waren er allerlei mensen die de kersen plukten door hele takken van de boom te breken!? Hopelijk zijn er volgend jaar nog bomen die het overleefd hebben...
Ken jij witte buiken?
#dankbaredinsdag
Voor de twijfelaars: gene paniek, er zijn nog bundels. Kopen maar!
Fijn boek dat ik momenteel lees: Leven in de tuin!
''Geluk is de som van alle tegenslagen die ons niet overkomen''.
Marcel Achard
Liefs Els
Nog een fijne, hete dag,
Els
Ja, die kersen koop ik hier ook weleens en die zijn inderdaad het lekkerst. Geniet ervan!
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat die 'witte buiken' bij ons 'vleeskersen' genoemd werden. Mijn opa had zo'n kersenboom staan en wij aten er ook onze buikjes vol van. Ik heb ze sindsdien ook nergens meer gezien.
BeantwoordenVerwijderenIk ken de naam niet. Ze doen me een beetje denken aan spekkersen.
BeantwoordenVerwijderenHaha, ik heb nog nooit van witte buiken gehoord in deze context, heb hele andere associaties...
BeantwoordenVerwijderenEen geluksmoment dat jullie die boomgaard hebben ontdekt, daar kun je zó blij van worden.
BeantwoordenVerwijderenIk had er nog nooit van gehoord, smul er maar lekker van.